ေပးပို႔သူ-ေဆြႏိုင္(နယ္သာလန္)
This is default featured post 2 title
Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions.This theme is Bloggerized by Lasantha Bandara - Premiumbloggertemplates.com.
This is default featured post 3 title
Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions.This theme is Bloggerized by Lasantha Bandara - Premiumbloggertemplates.com.
This is default featured post 4 title
Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions.This theme is Bloggerized by Lasantha Bandara - Premiumbloggertemplates.com.
This is default featured post 5 title
Go to Blogger edit html and find these sentences.Now replace these sentences with your own descriptions.This theme is Bloggerized by Lasantha Bandara - Premiumbloggertemplates.com.
Sunday, January 31, 2010
လူငယ့္ေၾကးမံု-၅(တင္မိုး)
မိုးေသာက္ၾကယ္ဂ်ာနယ္အယ္ဒီတာအာေဘာ္အျဖစ္
ဆရာတင္မိုးေရးသားေပးခဲ့ေသာ `လူငယ့္ေၾကးမံုမ်ား`
(၂၀၀၅ ခုႏွစ္၊ မတ္လထုတ္ မိုးေသာက္ၾကယ္ဂ်ာနယ္ အတဲြ ၂၊ အမွတ္ ၃)
လူငယ့္ေၾကးမံု-၅
(၂၀၀၅ ခုႏွစ္၊ မတ္လထုတ္ မိုးေသာက္ၾကယ္ဂ်ာနယ္ အတဲြ ၂၊ အမွတ္ ၃)
လူငယ့္ေၾကးမံု-၅‘ငါသည္ ငါ၏ကိုယ္က်ဳိးအတြက္ သက္သက္ငွာ အသက္ရွင္ေအာင္မေမြး…။ ငါ့တုိင္းျပည္၊ ငါ့စာေပ၊ ငါ့သာသနာအတြက္ ရသမွ်အခ်ိန္ကေလးကိုယူ၍ ေဆာင္႐ြက္ရင္း အသက္ရွင္ေအာင္ငါေမြးအံ့…။’
ဒါဟာအဓိဌာန္တခု၊ ဒါဟာ‘သစၥာ’ဆိုတဲ့ပဲြတခု၊ ဒါဟာဆံုးျဖတ္ျပဌာန္းခ်က္တခု။
ဒီလိုနဲ႔ လူငယ္ေတြဟာ မိမိသီလကိုေဆာက္တည္မယ္ဆိုရင္ ကိုယ္က်ဳိးတဖက္ျမင္သမားမျဖစ္ႏိုင္။ အျမင္က်ဥ္းေျမာင္းသူမျဖစ္ႏိုင္။
ငါ့ဟာမွငါ့ဟာ။ ငါ့သာသနာမွ ငါ့သာသနာဟု ငါစဲြတန္းလန္းႏွင့္ မ်က္ကန္းသမားမျဖစ္ႏိုင္။ လူငယ္ေတြဟာ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ အမိေျမစြန္႔ခြာၿပီး ႏိုင္ငံတကာေရာက္ခဲ့ၾက ရတယ္။ ၾကံဳရာက်ပန္း သက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းျပဳၾကရတယ္။ ငါတို႔ႏိုင္ငံသားေတြ အလြန္သနားဖြယ္ေကာင္းတယ္။
ဒါေပမယ့္ တို႔လူငယ္ေတြရဲ႔စိတ္ဓါတ္က မြန္ျမတ္တယ္၊ သန္႔ရွင္းတယ္၊ အမ်ားအက်ဳိးအတြက္ တလက္ခုပ္ တလက္ခ် ရရာတာဝန္ထမ္းေဆာင္ခ်င္တဲ့ ေစတနာအျပည့္ရွိတယ္၊ ပင္ကိုယ္စိတ္ေကာင္းရွိသူမ်ားပါ။
ေကြၽးခ်င္ ေမြးခ်င္ ေပးကမ္းခ်င္တဲ့ေစတနာ၊ ကူညီေစာင့္ေရွာက္ခ်င္တဲ့ သဒါၶတရားအားႀကီးတဲ့တို႔လူမ်ဳိး။ တို႔ႏိုင္ငံသားစ႐ိုက္ကို ဘယ္ေတာ့မွမစြန္႔လႊတ္။ ပင္ကိုယ္သေႏၶေကာင္းၿပီးသား လူမ်ဳိးျဖစ္တယ္။
အျဖဴအမည္းမေ႐ြး၊ အႏူအဝဲမေ႐ြး၊ ေသြးကဲြျခင္းမရွိ၊ အခန္႔အညား အဟန္႔အတားေတြမလုပ္တတ္။ ျမင့္ျမတ္တဲ့စိတ္ဓါတ္ပိုင္ရွင္ သခင္ႏိုင္ငံသားေတြျဖစ္တယ္။ ဒီစိတ္ဓါတ္၊ ဒီေစတနာ၊ ဒီအစဥ္အလာကို ငါခ်စ္တယ္။
ဒီေသြးကို ငါေလးစားတယ္..။ မိမိတို႔ရဲ႕ ဇာတိေသြး အျမဲပူေႏြးေနေစဖို႔ သတိေပးရျခင္းျဖစ္တယ္။ အားလံုးသိတဲ့အတိုင္း အခုအခါမွာ တို႔ႏိုင္ငံအေမွာင္က်လို႔ ဒုကၡေတြပင္လယ္ေဝေနတဲ့အခ်ိန္မဟုတ္လား။
ဒီေတာ့- အေမွာင္ကိုတန္ေဆာင္လင္းၿပီး အေမွာင္ခြင္းဖို႔အေရး ႀကိဳးစားေပးၾကရမွာပဲ၊ ဒါလည္း တို႔တာဝန္ တရပ္ေပေပါ့။
တို႔ငယ္ငယ္တုန္းက ေသြးေသာက္မဂၢဇင္းရဲ႔ေဆာင္ပုဒ္ကေလးကို သေဘာက်မိတယ္။ အဲဒါက ေတာ့-‘ေသြးေသာက္ပီပီ တာဝန္သိသိ သစၥာရွိရွိ…’တဲ့။
လူငယ္အလွဟာ ႏိုင္ငံရဲ႔ အသေရတပါးမဟုတ္ပါလား။
လူငယ္ေတြထြန္းေတာက္မွ တို႔ႏိုင္ငံ တမိုးေသာက္မွာ မဟုတ္ပါလား…။
တင္မိုး
၅-၃-၂ဝဝ၃
၅-၃-၂ဝဝ၃
Saturday, January 30, 2010
ထြက္ခြာခြင့္တားျမစ္ခံခဲ့ရေသာ ကိုေမတၱာတို႔အဖြဲ႔ ဂ်ပန္လာခြင့္ရသြားၿပီ
တိုက်ိဳ၊ ဇႏၷ၀ါရီ(၃၁)
ေရးသားသူ-သန္႔မ်ိဳးေထြး
ဂ်ပန္ေဖ်ာ္ေျဖပြဲအတြက္ ရန္ကုန္ေလဆိပ္တြင္ ထြက္ခြာခြင့္ပိတ္ပင္တားဆီးျခင္းခံခဲ့ရေသာ လူရြင္ေတာ္ကိုေမတၱာဦးေဆာင္သည့္ တိုက်ိဳဆာကူရာအၿငိမ့္အဖြဲ႔ကို ခြင့္ျပဳလိုက္ျပီျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
အေၾကာင္းျပခ်က္အေနႏွင့္ လူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရး႒ာနမွမသိရွိလိုက္သည့္အတြက္ တားျမစ္ခဲ့ရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ သက္ဆိုင္ရာမွသိမ္းယူထားလိုက္ေသာ အႏုပညာရွင္မ်ား၏ ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္မ်ားႏွင့္ ထြက္ခြာခြင့္ကို လြန္ခဲ့ေသာ(၄)ရက္ခန္႔က ကိုေမတၱာအပါအ၀င္ မိုးဒီ၊ ေမာစ့္၊ ခင္လႈိင္ႏွင့္ လင္းဇာနည္ေဇာ္၊ မိုးျပည့္ျပည့္ေမာင္စသည့္ အျငိမ့္အဖြဲ႔သားအားလံုးကို ေခၚယူျပန္လည္ေပးအပ္ျပီး ထြက္ခြာခြင့္ျပဳလိုက္သည္ဟုအဆိုပါအဖြဲ႔မွအႏုပညာရွင္တဦးမွေျပာျပသည္။
"က်ေနာ္တို႔ကို မသြားသင့္ဘူးဆိုရင္ ပါတ္စ္ပို႔ေတြ၊ ဒီေဖာင္းေတြဘာေတြျဖည့္ကတည္းက က်ေနာ္တို႔ျပန္ၾကမယ္၊ အခုေတာ့သြားခါနီး လာခါနီးေလယာဥ္ေပၚတက္ခါနီးေတာ့မွ ခဏေလးလာပါဦးလို႔ဆိုျပီးေတာ့ အဲ့ဒါမ်ိဳးက က်ေနာ္တို႔အႏုပညာသမားေတြအတြက္ အရွက္တကြဲအက်ိဳးနည္းျဖစ္တာေပါ့ေနာ္"ဟု အဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္ကိုေမတၱာမွ ေလဆိပ္တြင္တာဆီးခံရအျပီး မိုးေသာက္ၾကယ္သို႔ေျပာၾကားခဲ့သည္။
ဆက္လက္၍ကိုေမတၱာမွ- "အဲ့ေတာ့က်ေနာ္တို႔က က်ေနာ္တို႔အစည္းအရံုးကိုတင္ျပမယ္၊ အစည္းအရံုးကခြင့္ျပဳတယ္၊ သူတို႔ကိုလည္း အထက္ကေနခြင့္ျပဳျပီးသားကိစၥျဖစ္တယ္။ ျပီးေတာ့ဂ်ပန္ႏိုင္ငံေရာက္ ျမန္မာသံအမတ္ရဲ႔ေခၚယူခြင့္ျပဳခ်က္ကိုလည္း ရပါျပီလို႔ဆိုေတာ့မွသြားတာကို ေလဆိပ္ေရာက္ေတာ့မွ အတားခံရတယ္ဆိုေတာ့ ဘာ့ေၾကာင့္ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို ေမးမယ္။ ရွင္းျပမယ္။ က်ေနာ္တို႔မွာ မိဘသကဲ့သို႔သေဘာထားတဲ့၀န္ၾကီးရွိတယ္။ ၀န္ၾကီးကိုယ္တိုင္ကလဲ ဒီကိစၥကိုသိထားျပီးသားျဖစ္ေနတယ္လို႔ ယူဆတဲ့အတြက္ ဘယ္လိုအေျဖထြက္လာမလဲဆိုတာကိုေတာ့ မသိေသးဘူး"ဟု ေလဆိပ္တြင္တားဆီးခံရအျပီး ရုပ္ရွင္အစည္းအရံုးသို႔သြားေရာက္မေျဖရွင္းမီ ယခုလို ဆက္လက္ေျပာျပခဲ့သည္။
ကိုေမတၱာတို႔အဖဲြ႔ ရန္ကုန္ မဂၤလာဒံုေလဆိပ္တြင္ တားဆီးခံရမႈႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ဂ်ပန္ရွိ ျမန္မာအႏုပညာရွင္တဦးက "သူတို႔ထြက္ခြင့္မရတာက ျပည္ပေရာက္ရင္ အႏုပညာရွင္ေတြ ႏိုင္ငံေရးလုပ္မွာတို႔၊ အစိုးရဆန္႔က်င္ေရးေတြ လုပ္မွာတို႔ကို နအဖက စိုးရိမ္မယ္လို႔မထင္ပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ျပည္တြင္းနဲ႔ျပည္ပက ေနရာအေနအထားျခင္း လူထုအေပၚသက္ေရာက္မႈျခင္း ကြာတယ္ေလ။ သူတို႔စိုးရိမ္တာက သူတို႔ဆီမွာ အတြင္းက်က်အမႈထမ္း၊ ၀န္ထမ္းေတြအျဖစ္ အလုပ္လုပ္ျပီးမွ စိတ္ေျပာင္းျပီး ဘက္ေျပာင္းသြားမွာကိုဘဲစိုးတာဗ်။ ဥပမာဗ်ာ သံအမႈထမ္းတို႔၊ စစ္ဘက္၊ ရဲဘက္ဆိုင္ရာကလူေတြ။ လတ္တေလာဗ်ာ ရန္ကုန္တိုင္းရဲမွဴးၾကီး၀င္းႏိုင္တို႔လိုေပါ့။ ဒီလုိလူေတြက်ေတာ့ နယ္စပ္ကေနထြက္သြားျပီး ျပည္ပမွာႏိုင္ငံေရးခိုလႈံခြင့္ေတြေလွ်ာက္ျပီး အတြင္းေရးေတြေဖၚမွာစိုးလို႔ ဖမ္းဆီးမိန္႔ကိုေတာင့္ေလ်ာ့ေပါ့ထားတာကိုဘဲ ၾကည့္ေပါ့..."ဟု ၎၏ထင္ျမင္ခ်က္ကိုေျပာျပသည္။
ထြက္ခြာခြင့္တားဆီးခံခဲ့ရသည့္အတြက္ ဇႏၷ၀ါရီ(၂၄)ရက္ေန႔တြင္ တိုက်ိဳျမိဳ႕၌ ေဖ်ာ္ေျဖမည့္ပြဲမွာ ဖ်က္သိမ္းလိုက္ရျပီး ေနာက္ရက္အနည္းငယ္တြင္ ျပန္လည္ေဖ်ာ္ေျဖတင္ဆက္ႏိုင္ ေအာင္ၾကိဳးစားပါမည္ဟု ပြဲစီစဥ္သူဂ်ပန္လူမ်ိဳး မစၥတာခိမိဟိကိုႏွင့္ပူးတြဲစီစဥ္သူ ျမန္မာလူမ်ိဳးတဦးတို႔က ဂ်ပန္ျမန္မာႏွစ္ဘာသာျဖင့္ ေၾကျငာခ်က္ထုတ္ျပန္၍ ပရိတ္သတ္ကိုေတာင္းပန္ခဲ့ျပီး ယခုထပ္မံတင္ဆက္မည့္ေဖ်ာ္ေျဖမႈအတြက္ ပရိတ္သတ္ကိုႏွစ္သိမ့္သည့္သေဘာျဖင့္ တိုက်ိဳျမိဳ႕တြင္ ႏွစ္ခ်ီႏွစ္ေမာင္း ႏွစ္ပြဲတိတိ က်င္းပေဖ်ာ္ေျဖမည္ဟုဆိုသည္။
"ကိုေမတၱာတို႔က လာမဲ့ေဖေဖၚ၀ါရီ ၄ ရက္ ရန္ကုန္ကေနထြက္ျပီး၊ ၅ ရက္ေန႔ေရာက္မယ္။ ပထမပြဲကိုလူငယ္ေတြအၾကိဳက္ ညလံုးေပါက္ေပါ့ ည ၁၂ နာရီကေန မနက္ ၄ နာရီအထိကို တိုက်ိဳျမိဳ႕လယ္ေခါင္က ရွင္ဂ်ဳကု၊ ခါဘုကိေခ်ာထဲက Pink Big Pig ဇတ္ရံုမွာ ေဖေဖၚ၀ါရီ ၆ ရက္စေနေန႔ညကေနစျပီး တနဂၤေႏြေန႔ မနက္မွာျပီးမယ္။ ဒုတိယပြဲကို နာဂါႏိုဘူတာနားက Zero Hall ခန္းမမွာ ေဖေဖၚ၀ါရီ(၁၁)ရက္၊ ဂ်ပန္ရံုးပိတ္ရက္(အနီရက္) ည ၇ နာရီကေန ၁၀ နာရီအထိကၾကမယ္။ ဒါကေတာ့လူၾကီးေတြေရာ လူငယ္ပါအဆင္ေျပေအာင္ေပါ့"ဟု မိုးေသာက္ၾကယ္သို႔ ရွင္းျပသည္။
ယခင္က အျငိမ့္ေဖ်ာ္ေျဖပြဲႏွင့္အတူ လူရြင္ေတာ္ေလးဦးႏွင့္ ဂ်ပန္အႏုပညာရွင္မ်ားပါ၀င္ေသာ ဂ်ပန္ျမန္မာခ်စ္ၾကည္ေရး ဒီဗီဒီဇတ္ကားတခုကို ရိုက္ကူးရန္ စီစဥ္ထားေသာ္လည္း ရိုက္ကူးျဖစ္၊ မျဖစ္အေျခအေနကိုမႈ ထုတ္ျပန္ေျပာဆိုျခင္းမရွိေၾကာင္း သတင္းရရွိသည္။
ေရးသားသူ-သန္႔မ်ိဳးေထြး
ဂ်ပန္ေဖ်ာ္ေျဖပြဲအတြက္ ရန္ကုန္ေလဆိပ္တြင္ ထြက္ခြာခြင့္ပိတ္ပင္တားဆီးျခင္းခံခဲ့ရေသာ လူရြင္ေတာ္ကိုေမတၱာဦးေဆာင္သည့္ တိုက်ိဳဆာကူရာအၿငိမ့္အဖြဲ႔ကို ခြင့္ျပဳလိုက္ျပီျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။အေၾကာင္းျပခ်က္အေနႏွင့္ လူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရး႒ာနမွမသိရွိလိုက္သည့္အတြက္ တားျမစ္ခဲ့ရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း၊ သက္ဆိုင္ရာမွသိမ္းယူထားလိုက္ေသာ အႏုပညာရွင္မ်ား၏ ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္မ်ားႏွင့္ ထြက္ခြာခြင့္ကို လြန္ခဲ့ေသာ(၄)ရက္ခန္႔က ကိုေမတၱာအပါအ၀င္ မိုးဒီ၊ ေမာစ့္၊ ခင္လႈိင္ႏွင့္ လင္းဇာနည္ေဇာ္၊ မိုးျပည့္ျပည့္ေမာင္စသည့္ အျငိမ့္အဖြဲ႔သားအားလံုးကို ေခၚယူျပန္လည္ေပးအပ္ျပီး ထြက္ခြာခြင့္ျပဳလိုက္သည္ဟုအဆိုပါအဖြဲ႔မွအႏုပညာရွင္တဦးမွေျပာျပသည္။
"က်ေနာ္တို႔ကို မသြားသင့္ဘူးဆိုရင္ ပါတ္စ္ပို႔ေတြ၊ ဒီေဖာင္းေတြဘာေတြျဖည့္ကတည္းက က်ေနာ္တို႔ျပန္ၾကမယ္၊ အခုေတာ့သြားခါနီး လာခါနီးေလယာဥ္ေပၚတက္ခါနီးေတာ့မွ ခဏေလးလာပါဦးလို႔ဆိုျပီးေတာ့ အဲ့ဒါမ်ိဳးက က်ေနာ္တို႔အႏုပညာသမားေတြအတြက္ အရွက္တကြဲအက်ိဳးနည္းျဖစ္တာေပါ့ေနာ္"ဟု အဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္ကိုေမတၱာမွ ေလဆိပ္တြင္တာဆီးခံရအျပီး မိုးေသာက္ၾကယ္သို႔ေျပာၾကားခဲ့သည္။
ဆက္လက္၍ကိုေမတၱာမွ- "အဲ့ေတာ့က်ေနာ္တို႔က က်ေနာ္တို႔အစည္းအရံုးကိုတင္ျပမယ္၊ အစည္းအရံုးကခြင့္ျပဳတယ္၊ သူတို႔ကိုလည္း အထက္ကေနခြင့္ျပဳျပီးသားကိစၥျဖစ္တယ္။ ျပီးေတာ့ဂ်ပန္ႏိုင္ငံေရာက္ ျမန္မာသံအမတ္ရဲ႔ေခၚယူခြင့္ျပဳခ်က္ကိုလည္း ရပါျပီလို႔ဆိုေတာ့မွသြားတာကို ေလဆိပ္ေရာက္ေတာ့မွ အတားခံရတယ္ဆိုေတာ့ ဘာ့ေၾကာင့္ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို ေမးမယ္။ ရွင္းျပမယ္။ က်ေနာ္တို႔မွာ မိဘသကဲ့သို႔သေဘာထားတဲ့၀န္ၾကီးရွိတယ္။ ၀န္ၾကီးကိုယ္တိုင္ကလဲ ဒီကိစၥကိုသိထားျပီးသားျဖစ္ေနတယ္လို႔ ယူဆတဲ့အတြက္ ဘယ္လိုအေျဖထြက္လာမလဲဆိုတာကိုေတာ့ မသိေသးဘူး"ဟု ေလဆိပ္တြင္တားဆီးခံရအျပီး ရုပ္ရွင္အစည္းအရံုးသို႔သြားေရာက္မေျဖရွင္းမီ ယခုလို ဆက္လက္ေျပာျပခဲ့သည္။
ကိုေမတၱာတို႔အဖဲြ႔ ရန္ကုန္ မဂၤလာဒံုေလဆိပ္တြင္ တားဆီးခံရမႈႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ဂ်ပန္ရွိ ျမန္မာအႏုပညာရွင္တဦးက "သူတို႔ထြက္ခြင့္မရတာက ျပည္ပေရာက္ရင္ အႏုပညာရွင္ေတြ ႏိုင္ငံေရးလုပ္မွာတို႔၊ အစိုးရဆန္႔က်င္ေရးေတြ လုပ္မွာတို႔ကို နအဖက စိုးရိမ္မယ္လို႔မထင္ပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ျပည္တြင္းနဲ႔ျပည္ပက ေနရာအေနအထားျခင္း လူထုအေပၚသက္ေရာက္မႈျခင္း ကြာတယ္ေလ။ သူတို႔စိုးရိမ္တာက သူတို႔ဆီမွာ အတြင္းက်က်အမႈထမ္း၊ ၀န္ထမ္းေတြအျဖစ္ အလုပ္လုပ္ျပီးမွ စိတ္ေျပာင္းျပီး ဘက္ေျပာင္းသြားမွာကိုဘဲစိုးတာဗ်။ ဥပမာဗ်ာ သံအမႈထမ္းတို႔၊ စစ္ဘက္၊ ရဲဘက္ဆိုင္ရာကလူေတြ။ လတ္တေလာဗ်ာ ရန္ကုန္တိုင္းရဲမွဴးၾကီး၀င္းႏိုင္တို႔လိုေပါ့။ ဒီလုိလူေတြက်ေတာ့ နယ္စပ္ကေနထြက္သြားျပီး ျပည္ပမွာႏိုင္ငံေရးခိုလႈံခြင့္ေတြေလွ်ာက္ျပီး အတြင္းေရးေတြေဖၚမွာစိုးလို႔ ဖမ္းဆီးမိန္႔ကိုေတာင့္ေလ်ာ့ေပါ့ထားတာကိုဘဲ ၾကည့္ေပါ့..."ဟု ၎၏ထင္ျမင္ခ်က္ကိုေျပာျပသည္။
ထြက္ခြာခြင့္တားဆီးခံခဲ့ရသည့္အတြက္ ဇႏၷ၀ါရီ(၂၄)ရက္ေန႔တြင္ တိုက်ိဳျမိဳ႕၌ ေဖ်ာ္ေျဖမည့္ပြဲမွာ ဖ်က္သိမ္းလိုက္ရျပီး ေနာက္ရက္အနည္းငယ္တြင္ ျပန္လည္ေဖ်ာ္ေျဖတင္ဆက္ႏိုင္ ေအာင္ၾကိဳးစားပါမည္ဟု ပြဲစီစဥ္သူဂ်ပန္လူမ်ိဳး မစၥတာခိမိဟိကိုႏွင့္ပူးတြဲစီစဥ္သူ ျမန္မာလူမ်ိဳးတဦးတို႔က ဂ်ပန္ျမန္မာႏွစ္ဘာသာျဖင့္ ေၾကျငာခ်က္ထုတ္ျပန္၍ ပရိတ္သတ္ကိုေတာင္းပန္ခဲ့ျပီး ယခုထပ္မံတင္ဆက္မည့္ေဖ်ာ္ေျဖမႈအတြက္ ပရိတ္သတ္ကိုႏွစ္သိမ့္သည့္သေဘာျဖင့္ တိုက်ိဳျမိဳ႕တြင္ ႏွစ္ခ်ီႏွစ္ေမာင္း ႏွစ္ပြဲတိတိ က်င္းပေဖ်ာ္ေျဖမည္ဟုဆိုသည္။
"ကိုေမတၱာတို႔က လာမဲ့ေဖေဖၚ၀ါရီ ၄ ရက္ ရန္ကုန္ကေနထြက္ျပီး၊ ၅ ရက္ေန႔ေရာက္မယ္။ ပထမပြဲကိုလူငယ္ေတြအၾကိဳက္ ညလံုးေပါက္ေပါ့ ည ၁၂ နာရီကေန မနက္ ၄ နာရီအထိကို တိုက်ိဳျမိဳ႕လယ္ေခါင္က ရွင္ဂ်ဳကု၊ ခါဘုကိေခ်ာထဲက Pink Big Pig ဇတ္ရံုမွာ ေဖေဖၚ၀ါရီ ၆ ရက္စေနေန႔ညကေနစျပီး တနဂၤေႏြေန႔ မနက္မွာျပီးမယ္။ ဒုတိယပြဲကို နာဂါႏိုဘူတာနားက Zero Hall ခန္းမမွာ ေဖေဖၚ၀ါရီ(၁၁)ရက္၊ ဂ်ပန္ရံုးပိတ္ရက္(အနီရက္) ည ၇ နာရီကေန ၁၀ နာရီအထိကၾကမယ္။ ဒါကေတာ့လူၾကီးေတြေရာ လူငယ္ပါအဆင္ေျပေအာင္ေပါ့"ဟု မိုးေသာက္ၾကယ္သို႔ ရွင္းျပသည္။
ယခင္က အျငိမ့္ေဖ်ာ္ေျဖပြဲႏွင့္အတူ လူရြင္ေတာ္ေလးဦးႏွင့္ ဂ်ပန္အႏုပညာရွင္မ်ားပါ၀င္ေသာ ဂ်ပန္ျမန္မာခ်စ္ၾကည္ေရး ဒီဗီဒီဇတ္ကားတခုကို ရိုက္ကူးရန္ စီစဥ္ထားေသာ္လည္း ရိုက္ကူးျဖစ္၊ မျဖစ္အေျခအေနကိုမႈ ထုတ္ျပန္ေျပာဆိုျခင္းမရွိေၾကာင္း သတင္းရရွိသည္။
ဂ်ပန္သတင္းဌာန(NHK)မွ မွတ္တမ္းရုပ္ရွင္(Documentary) ထုတ္လႊင့္သြားေသာ“မိုးေသာက္ၾကယ္စာၾကည့္တိုက္” အေၾကာင္း
ဗီဒီယိုဖိုင
ဂ်ပန္အစိုးရသတင္းဌာနတခုျဖစ္ေသာ NHKမွ မိုးေသာက္ၾကယ္စာၾကည့္တိုက္အေၾကာင္းကို သတင္းမွတ္တမ္းသေဘာမ်ဳိး ဇန္န၀ါရီလ ၂၂ ရက္(ေသာၾကာေန႔)ညေန ၅း၁၇ မွ ထုတ္လႊင့္သြားခဲ့သည့္ အစီအစဥ္ကို ကူးယူေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္္။
ပို႕ေပးေသာ ကိုထြန္းထြန္း(moethaukkye)အားေက်းဇူးတင္ရွိပါသည္။
video edit ။ ။ ေဒါင္းမာန္ဟုန္
၂၀၁၀ ေ႐ြး......ေကာက္ပြဲနဲ႔ သူတို႔ (ေရႊၿမိဳင္ေအာင္)
၂၀၁၀ မွာေရြး...ေကာက္ပြဲလုပ္ေတာ့မယ္…။
ဇႏၷ၀ါရီလ ၂၈ ရက္ေန႔မွာ အဲဒီကိစၥအတြက္ ရွင္းလင္းပြဲကိုလဲလုပ္မယ္လို႔သိရတယ္... မယံုမရွိနဲ႔မိတ္ေဆြ- ေရြး...ေကာက္ပြဲကိုတကယ္လုပ္မွာဗ်၊ ဒါေပမဲ့ န.အ.ဖ ေတာ့မဟုတ္ဘူးခင္ဗ်။ ဂ်ပန္ကေရြးမွာေလ...ဂ်ပန္ ေနာ္ ဂ်ပန္။
UNHCRရဲ႕ကူညီမႈနဲ႕ ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ဒုကၡသည္စခန္းက ကရင္လူမ်ိဳးဒုကၡသည္ေတြကို ဂ်ပန္ႏိုင္ငံကိုေခၚယူဘို႕ `ေရြး`ၿပီး`ေကာက္`မွာလို႕ဆိုပါတယ္။ ၀မ္းသာစရာသတင္း ျဖစ္တဲ့အတြက္ ”ေရႊၿမိဳင္ေအာင္”တို႔ေမြးဖြားရာေဒသနဲ႔ အနီးအနားျပည္နယ္က ေသြးသား ဖထီးႀကီးတို႔ အမိုးႀကီးတို႔တေတြ နယ္စပ္ဒုကၡသည္စခန္းကေန ဂ်ပန္ကိုလာေရာက္ဘို႔ အခြင့္အေရးေတြေပၚလာၿပီျဖစ္တဲ့အတြက္ ..လက္လွမ္းမွီသေလာက္ နယ္စပ္က ဒုကၡသည္စခန္းေတြဆီကို ဖုန္းဆက္ၿပီးေမးျမန္းၾကည့္မိပါတယ္။ ေမးၾကည့္ေတာ့လဲ သိရတာေပါ့ေနာ္....
တေလာက ဂ်ပန္TBSတီဗီြလိုင္းတခုက “တတိယႏိုင္ငံတြင္ အေျခခ်ေနထိုင္ေရးစံနစ္”လို႔ အမည္ေပးထားတဲ့အစီအစဥ္နဲ႔ ထိုငး္ႏိုင္ငံအေနာက္ဖက္ဒုကၡသည္စခန္းရွိ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ထြက္ေျပးလာတဲ့ စစ္ေျပးဒုကၡသည္ ကရင္လူမ်ိဳးဒုကၡသည္အနည္းငယ္ကို စီစစ္ၿပီး လက္ခံဘို႔ ေဆာင္ရြက္ေနတယ္လို႔ ထုတ္လႊင့္ျပသခဲ့ၿပီး၊ အိႏိၵယအေျခစိုက္မီဒီယာတခုရဲ႕အင္တာ နက္သတင္းမွာလည္း၊ ဂ်ပန္ရွိျမန္မာလုပ္သားမ်ားအေရးေဆာင္ရြက္ေနတဲ့အဖြဲ႕အစည္းတခုက ဥကၠ႒ဆိုသူေျပာျပခဲ့တာကို ေဖၚျပေပးခဲ့လို႔ ဖတ္ခဲ့ရ..မွတ္သားခဲ့ရတယ္ခင္ဗ်ာ။
တီဗီြသတင္းက Naganoခရုိင္ရွိ၊ Matsumotoအရပ္ဟာ.. .ကရင္ေတြရဲ႕ဇာတိနဲ႔ တူတယ္လို႔ေျပာပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ ေတာေတာင္ထူထပ္တဲ့ ေနရာေဒသျဖစ္လို႔ပါတဲ့။ အဲဒါေၾကာင့္ ကရင္ေတြကို ေဒသအလြမ္းေျပေအာင္ ေခၚထားေပးမလို႔တဲ့..ဖါးရိုက္ ငါးႏိႈက္လုပ္လို႔ရမယ္လို႔ေတာ့မပါ,ပါဘူး။
အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး၊ စိုက္ပ်ိဳးေရးနဲ႔ အထည္ခ်ဳပ္လို လက္မႈပညာလုပ္ငန္းအလုပ္ခြင္ေတြမွာ အလုပ္ရမယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ သြားေခၚၿပီး ေနရာခ်ထားေပးမွာဆိုေတာ့ ၀မ္းသာရမွာေပါ့ ....
သတင္း(၂)ခုစလံုးမွာတူညီတဲ့အခ်က္က တႏွစ္ကို လူအေယာက္သံုးဆယ္တိတိ ေခၚယူသြားမယ္ဆိုတာပါပဲခင္ဗ်ာ။
အိႏိၵယအေျခစိုက္ အင္တာနက္သတင္းရဲ႕စာမ်က္ႏွာမွာေတာ့ ေခၚယူမဲ့ကန္႔သတ္ခ်က္ေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေရးထားပါတယ္။ ကန္႔သတ္ခ်က္ေတြအရ အသက္ ၂၀ နဲ႔ ၄၀ ၾကားရွိသူျဖစ္ရမည္ဆိုေတာ့ ..စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္။ အသက္ ၄၀ ေက်ာ္သြားတဲ့ ဖထီးႀကီးတို႔တေတြ ဂ်ပန္ကိုလိုက္လို႔မရေတာ့ဘူးေပါ့ေနာ္။ ဒါဆိုရင္ ဖိုးခြားတို႔တေတြပဲ လာခြင့္ရမွာလား…?ဆိုေတာ့လဲ မဟုတ္ျပန္ဘူးတဲ့။ မိသားစုရွိရမယ္ လူပ်ိဳလူလြတ္ မဟုတ္ရဘူးလို႔ဆိုျပန္တယ္။ ဖိုးခြားတို႔လိုလူငယ္ေတြခ်ည္းလာရတာလဲမဟုတ္ဘူး။ ဖထီးႀကီးတို႔ဦးေဆာင္ၿပီးခ်ီတက္လာရမွာလဲမဟုတ္ေတာ့၊ ဖထီးသားေလးေတြဦးစီးၿပီး လာရမွာျဖစ္တယ္လို႔သေဘာေပါက္လိုက္ရပါတယ္။
အဲဒီလိုမ်ိဳး ဖထီးသားေလးေတြကို ေရြးၿပီးေကာက္မဲ့ပြဲအတြက္ ေလွ်ာက္ထားမႈအေၾကာင္း “ မယ္လ”စခန္းထဲက နီးစပ္ရာကိုေမးၾကည့္တဲ့အခါမွာ ..အေမရိကန္တို႔ ေၾသဇီ တို႔ကေခၚတာ မဟုတ္တဲ့အတြက္ အစပိုင္းမွာ သိပ္ၿပီးစိတ္၀င္စားမွဳ မရွိၾကဘူးလို႔ဆိုပါတယ္။ “ဒုကၡသည္စခန္းမွာ ဒုကၡေရာက္တယ္ဆိုရင္ ကိုယ့္မိသားစု ေဆြမ်ိဳးေတြနဲ႔ အတူရွိေနေတာ့ လိုအပ္ရင္အကူအညီေတာင္းလို႔ရေသးတယ္”တဲ့။ “ အေမရိကန္တို႔ ေၾသဇီတို႔မွာဆိုရင္” ေဆြမ်ိဳးသူငယ္ခ်င္းေတြကရွိေနၿပီးၿပီဆိုေတာ့ သိပ္စိတ္ပူစရာမလိုဘူး”တဲ့။ “ဂ်ပန္မွာ အဆင္မေျပဘူးဆိုရင္ ဒုကၡထပ္ေရာက္မွာစိုးရိမ္တယ္” လို႔ေျပာၾကတယ္။
`ေရႊၿမိဳင္ေအာင္`က အဲဒီေလာက္အထိစိတ္ပူစရာမလိုတဲ့အေၾကာင္း၊ ဂ်ပန္အစိုးရအကူအညီနဲ႔ ေခၚတာျဖစ္တဲ့အတြက္ ေနထိုင္စားေသာက္ေရးအဆင္ေျပေအာင္ ကူညီေပးမယ္လို႔ထင္ေၾကာင္း၊ အေရြးခံဘို႔ စာရင္းအရင္သြင္းပါလို႔ အားေပးခဲ့ပါတယ္။
ေရႊၿမိဳင္ေအာင္ အားေပးတာတစ္ခုထဲေၾကာင့္မဟုတ္ပဲ၊ သူတို႔ေလွ်ာက္ျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ေနာက္ထပ္ အေၾကာင္းအရင္းတစ္ခုရွိေသးတယ္ဆိုပဲ။ ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္က ဒုကၡသည္စခန္း ၉ ခုမွာ ရွိတဲ့သူေတြကို ဂ်ပန္ႏိုင္ငံသို႔ေခၚမည္ဆိုတဲ့အသံကိုလဲၾကားေရာ ဒုကၡသည္ကရင္ေတြေရာ၊ အျခားေသာဒုကၡသည္တိုင္းရင္းသားေတြနဲ႔ေရာၿပီး `ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သားရိုဟင္ဂ်ာ`ေတြ `ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕သားရိုဟင္ဂ်ာေတြ`၊ `က်ိဳကၼေရာၿမိဳ႕သားရိုဟင္ဂ်ာေတြပါ ' စခန္းထဲ၀င္ စာရင္းေပး၊ စာရင္းေဟာင္းျပန္ေဖၚနဲ႔..တန္း၀င္စီၾကေရာလို႔ဆိုတယ္ဗ်။ ေအာက္ျပည္ေအာက္ ရြာကရိုဟင္ဂ်ာအမည္ခံေတြ တန္း၀င္စီတာဟာ တခုခုေၾကာင့္ျဖစ္မယ္လို႔ ဖထီးႀကီး ေတြကသံုးသပ္မိၿပီးတဲ့ေနာက္ ဖထီးႀကီးေတြ၊ ဖထီးေလးေတြ စာရင္းထပ္ေပးခဲ့ၾကတယ္လို႔ဆိုပါတယ္။
အခုေခၚမွာ အေယာက္(၃၀)လို႔ သတင္းေတြမွာဖတ္ရေၾကာင္းေျပာျပေတာ့ “အေယာက္(၃၀)မဟုတ္ဘူး။ အိမ္အလံုး (၃၀)ယူသြားမွာ ”လို႔ျပန္ေျပာပါတယ္။ ေရႊၿမိဳင္ေအာင္ မ်က္လံုးျပဴးသြားတယ္။ “အိမ္ေတြဖ်က္ၿပီး ဂ်ပန္ကိုယူသြားစရာမလိုပါဘူး..ဂ်ပန္မွာအိမ္ေတြ အမ်ားႀကီးပဲ အဲဒီမွာေနရမွာေပါ့”ဆိုေတာ့ “အိမ္အလံုး ၃၀ ဆိုတာ..အဲဒီအိမ္မွာေနတဲ့မိသားစု တစု..တစု..ကိုေျပာတာ..ဒါေတာင္မသိဘူးလား ..ေဟာက္ခံထိေတာ့မယ္ဒီေကာင္ ”ဆိုၿပိး ျပန္ေဟာက္တာကိုေတာင္ ခံလိုက္ရပါတယ္။
သူတို႔သိထားတာကမိသားစု ၃၀ ကိုေခၚမွာ လူဦးေရ ၃၀ မဟုတ္ဘူးတဲ့ ...ေရႊၿမိဳင္ေအာင္ ေျပာမွသူတို႔စိတ္ပူလို႕သြားၾကျပန္ပါတယ္။ အိမ္တလံုးမွာ(မိသားစုတစုမွာ) လူ ၄ေယာက္ ၅ေယာက္ ၆ေယာက္ေလာက္ရွိၾကတာ။ လူ(၃၀)ဆိုရင္ အိမ္အလံုး (၅)လံုး (၆)လံုးေလာက္ပဲရွိမွာ။ ေၾကာက္စရာႀကီးတဲ့ဗ်ာ....
တကယ္ကိုရိုးသားတဲ့တိုင္းရင္းသားေတြပါ။ နအဖစစ္တပ္ရဲ႕ လူမ်ိဳးျပဳန္းစစ္ပြဲေတြေၾကာင့္၊ DKBAနဲ႔နအဖတို႔ပူးေပါင္းတိုက္ခိုက္မွဳေၾကာင့္၊ ေရွာင္တိမ္းထြက္ေျပးခဲ့ရသူေတြပါ။ အစစအရာရာခ်ိဳ႕တဲ့ကာ အေၾကာက္တရားမ်ားသာ ရင္မွာစိုးမိုးေနရာယူထားၾကသူေတြ။ ခ်ိဳးျခံေခၽြတာၿပီး လူ႔ဘ၀အသက္ဆက္ေနရသူေတြျဖစ္ပါတယ္။ “ဂ်ပန္မွာ အလုပ္ရမယ္ဆိုရင္ ေနဘို႔အတြက္ ေျမကြက္သာစီစဥ္ေပး၊ ခြင့္ျပဳရင္ ကိုယ့္တဲကိုယ္ထိုးေနမယ္။ ေႏွာက္ယွက္သူမရွိလို႔ကေတာ့ ေျခလက္ေတြအေကာင္းႀကီးရွိေသးတာပဲ လုပ္ကိုင္စားမွာေပါ့ ” လို႔ေျပာလာတဲ့စကားမွာ အဓိပၸါယ္အမ်ားႀကီးပါပါတယ္။
သူတို႔ရင္ထဲမွာစိုးရိမ္ေနတဲ့အရာေနာက္တခုရွိေသးတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ ၂၀၀၉ မွာ ထိုင္း နယ္စပ္ထဲက `မုန္း`လူမ်ိဳး ဒုကၡသည္ေတြကို ထိုင္းအစိုးရက လာအိုႏိုင္ငံျပန္ပို႔သလိုမ်ိဳး ၂၀၁၂ ေလာက္မွာ သူတို႔ကိုလဲ ျမန္မာျပည္ျပန္ပို႔မွာကို စိုးရိမ္ေနၾကတာပါ။
“ျမန္မာျပည္မွာေနစရာဲ႔ အလုပ္လုပ္ဘို႔စီစဥ္ေပးမယ္ဆိုရင္ျပန္မွာလား…?” လို႔ေမးၾကည့္ေတာ-့
“မျပန္ဘူးေ၀့။ သူတို႔စစ္တပ္က ဘုန္းႀကီးေခါင္းကိုေတာင္ တုတ္နဲ႔ရိုက္သတ္ေသးတာ။ငါတို႔ဆို မေျပာနဲ႔ေတာ့..”တဲ့။ ယခုလိုေျဖပါတယ္။ ”(ေဒၚ)ေအာင္ဆန္းစုၾကည္အုပ္ခ်ဳပ္ရင္ေတာ့ ျပန္ခ်င္တယ္” လို႔ေျပာပါတယ္....
မႏွစ္က ႏို၀င္ဘာ (၁၄)ရက္ေန႔မွာ က်င္းပျပဳလုပ္သြားခဲ့တဲ့ `အႀကိမ္ (၃၀)ေျမာက္ ဒုကၡသည္မ်ားယဥ္ေက်းမႈပြဲေတာ္`မွာ “ေနာက္ထပ္ ဒုကၡသည္ျဖစ္လာမဲ့သူေတြေရာ၊ ဒုကၡသည္အျဖစ္နဲ႔ ကာလၾကာရွည္စြာေနထိုင္ၾကသူေတြအပါအ၀င္ မည္သူမဆို ဂ်ပန္ကိုေရာက္လာခဲ့တာေကာင္းလိုက္တာ…လို႔ခံစားလာရေအာင္ ေအးခ်မ္းစြာနဲ႔ ကိုယ့္ဘ၀ ကိုယ္ရပ္တည္ႏိုင္ေအာင္ က်္ေနာ္တို႔ကေထာက္ပ့ံမွဳေတြကိုဆက္ၿပီးလုပ္ေပးသြားမွာပါ”လို႔ အာရွ လူမွဳဖူလံုေရးႏွင့္ ပညာေရးေဖါင္ေဒးရွင္း၏ ဥကၠ႒ Tamisuke Watanuki ေျပာဆိုခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းကို မိုးေသာက္ၾကယ္ဂ်ာနယ္သတင္းေထာက္ `ကိုသန္႔မ်ဳိးေထြး`ေရးထားတဲ့ သတင္းကို ဖတ္လိုက္ရသလို၊ အေၾကာက္တရားနဲ႔ ထာ၀ရအတူ ဘ၀မွာအသက္ရွင္ေနၾကတဲ့ ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ဒုကၡသည္စခန္းက ဖထီးသားေလးတို႔မိသားစုေတြ ဒီႏွစ္ စက္တင္ဘာလထဲမွာ ဂ်ပန္ကိုေရာက္ရွိလာၿပီး ေကာင္းမြန္စြာအေျခက် ေနထိုင္ႏိုင္ၾကပါေစလို႔ ဆုေတာင္းလိုက္ပါတယ္.....
ေရႊၿမိဳင္ေအာင္
ဇႏၷ၀ါရီလ ၂၈ ရက္ေန႔မွာ အဲဒီကိစၥအတြက္ ရွင္းလင္းပြဲကိုလဲလုပ္မယ္လို႔သိရတယ္... မယံုမရွိနဲ႔မိတ္ေဆြ- ေရြး...ေကာက္ပြဲကိုတကယ္လုပ္မွာဗ်၊ ဒါေပမဲ့ န.အ.ဖ ေတာ့မဟုတ္ဘူးခင္ဗ်။ ဂ်ပန္ကေရြးမွာေလ...ဂ်ပန္ ေနာ္ ဂ်ပန္။
UNHCRရဲ႕ကူညီမႈနဲ႕ ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ဒုကၡသည္စခန္းက ကရင္လူမ်ိဳးဒုကၡသည္ေတြကို ဂ်ပန္ႏိုင္ငံကိုေခၚယူဘို႕ `ေရြး`ၿပီး`ေကာက္`မွာလို႕ဆိုပါတယ္။ ၀မ္းသာစရာသတင္း ျဖစ္တဲ့အတြက္ ”ေရႊၿမိဳင္ေအာင္”တို႔ေမြးဖြားရာေဒသနဲ႔ အနီးအနားျပည္နယ္က ေသြးသား ဖထီးႀကီးတို႔ အမိုးႀကီးတို႔တေတြ နယ္စပ္ဒုကၡသည္စခန္းကေန ဂ်ပန္ကိုလာေရာက္ဘို႔ အခြင့္အေရးေတြေပၚလာၿပီျဖစ္တဲ့အတြက္ ..လက္လွမ္းမွီသေလာက္ နယ္စပ္က ဒုကၡသည္စခန္းေတြဆီကို ဖုန္းဆက္ၿပီးေမးျမန္းၾကည့္မိပါတယ္။ ေမးၾကည့္ေတာ့လဲ သိရတာေပါ့ေနာ္....
တေလာက ဂ်ပန္TBSတီဗီြလိုင္းတခုက “တတိယႏိုင္ငံတြင္ အေျခခ်ေနထိုင္ေရးစံနစ္”လို႔ အမည္ေပးထားတဲ့အစီအစဥ္နဲ႔ ထိုငး္ႏိုင္ငံအေနာက္ဖက္ဒုကၡသည္စခန္းရွိ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ထြက္ေျပးလာတဲ့ စစ္ေျပးဒုကၡသည္ ကရင္လူမ်ိဳးဒုကၡသည္အနည္းငယ္ကို စီစစ္ၿပီး လက္ခံဘို႔ ေဆာင္ရြက္ေနတယ္လို႔ ထုတ္လႊင့္ျပသခဲ့ၿပီး၊ အိႏိၵယအေျခစိုက္မီဒီယာတခုရဲ႕အင္တာ နက္သတင္းမွာလည္း၊ ဂ်ပန္ရွိျမန္မာလုပ္သားမ်ားအေရးေဆာင္ရြက္ေနတဲ့အဖြဲ႕အစည္းတခုက ဥကၠ႒ဆိုသူေျပာျပခဲ့တာကို ေဖၚျပေပးခဲ့လို႔ ဖတ္ခဲ့ရ..မွတ္သားခဲ့ရတယ္ခင္ဗ်ာ။
တီဗီြသတင္းက Naganoခရုိင္ရွိ၊ Matsumotoအရပ္ဟာ.. .ကရင္ေတြရဲ႕ဇာတိနဲ႔ တူတယ္လို႔ေျပာပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ ေတာေတာင္ထူထပ္တဲ့ ေနရာေဒသျဖစ္လို႔ပါတဲ့။ အဲဒါေၾကာင့္ ကရင္ေတြကို ေဒသအလြမ္းေျပေအာင္ ေခၚထားေပးမလို႔တဲ့..ဖါးရိုက္ ငါးႏိႈက္လုပ္လို႔ရမယ္လို႔ေတာ့မပါ,ပါဘူး။
အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး၊ စိုက္ပ်ိဳးေရးနဲ႔ အထည္ခ်ဳပ္လို လက္မႈပညာလုပ္ငန္းအလုပ္ခြင္ေတြမွာ အလုပ္ရမယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ သြားေခၚၿပီး ေနရာခ်ထားေပးမွာဆိုေတာ့ ၀မ္းသာရမွာေပါ့ ....
သတင္း(၂)ခုစလံုးမွာတူညီတဲ့အခ်က္က တႏွစ္ကို လူအေယာက္သံုးဆယ္တိတိ ေခၚယူသြားမယ္ဆိုတာပါပဲခင္ဗ်ာ။
အိႏိၵယအေျခစိုက္ အင္တာနက္သတင္းရဲ႕စာမ်က္ႏွာမွာေတာ့ ေခၚယူမဲ့ကန္႔သတ္ခ်က္ေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေရးထားပါတယ္။ ကန္႔သတ္ခ်က္ေတြအရ အသက္ ၂၀ နဲ႔ ၄၀ ၾကားရွိသူျဖစ္ရမည္ဆိုေတာ့ ..စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတယ္။ အသက္ ၄၀ ေက်ာ္သြားတဲ့ ဖထီးႀကီးတို႔တေတြ ဂ်ပန္ကိုလိုက္လို႔မရေတာ့ဘူးေပါ့ေနာ္။ ဒါဆိုရင္ ဖိုးခြားတို႔တေတြပဲ လာခြင့္ရမွာလား…?ဆိုေတာ့လဲ မဟုတ္ျပန္ဘူးတဲ့။ မိသားစုရွိရမယ္ လူပ်ိဳလူလြတ္ မဟုတ္ရဘူးလို႔ဆိုျပန္တယ္။ ဖိုးခြားတို႔လိုလူငယ္ေတြခ်ည္းလာရတာလဲမဟုတ္ဘူး။ ဖထီးႀကီးတို႔ဦးေဆာင္ၿပီးခ်ီတက္လာရမွာလဲမဟုတ္ေတာ့၊ ဖထီးသားေလးေတြဦးစီးၿပီး လာရမွာျဖစ္တယ္လို႔သေဘာေပါက္လိုက္ရပါတယ္။
အဲဒီလိုမ်ိဳး ဖထီးသားေလးေတြကို ေရြးၿပီးေကာက္မဲ့ပြဲအတြက္ ေလွ်ာက္ထားမႈအေၾကာင္း “ မယ္လ”စခန္းထဲက နီးစပ္ရာကိုေမးၾကည့္တဲ့အခါမွာ ..အေမရိကန္တို႔ ေၾသဇီ တို႔ကေခၚတာ မဟုတ္တဲ့အတြက္ အစပိုင္းမွာ သိပ္ၿပီးစိတ္၀င္စားမွဳ မရွိၾကဘူးလို႔ဆိုပါတယ္။ “ဒုကၡသည္စခန္းမွာ ဒုကၡေရာက္တယ္ဆိုရင္ ကိုယ့္မိသားစု ေဆြမ်ိဳးေတြနဲ႔ အတူရွိေနေတာ့ လိုအပ္ရင္အကူအညီေတာင္းလို႔ရေသးတယ္”တဲ့။ “ အေမရိကန္တို႔ ေၾသဇီတို႔မွာဆိုရင္” ေဆြမ်ိဳးသူငယ္ခ်င္းေတြကရွိေနၿပီးၿပီဆိုေတာ့ သိပ္စိတ္ပူစရာမလိုဘူး”တဲ့။ “ဂ်ပန္မွာ အဆင္မေျပဘူးဆိုရင္ ဒုကၡထပ္ေရာက္မွာစိုးရိမ္တယ္” လို႔ေျပာၾကတယ္။
`ေရႊၿမိဳင္ေအာင္`က အဲဒီေလာက္အထိစိတ္ပူစရာမလိုတဲ့အေၾကာင္း၊ ဂ်ပန္အစိုးရအကူအညီနဲ႔ ေခၚတာျဖစ္တဲ့အတြက္ ေနထိုင္စားေသာက္ေရးအဆင္ေျပေအာင္ ကူညီေပးမယ္လို႔ထင္ေၾကာင္း၊ အေရြးခံဘို႔ စာရင္းအရင္သြင္းပါလို႔ အားေပးခဲ့ပါတယ္။
ေရႊၿမိဳင္ေအာင္ အားေပးတာတစ္ခုထဲေၾကာင့္မဟုတ္ပဲ၊ သူတို႔ေလွ်ာက္ျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ေနာက္ထပ္ အေၾကာင္းအရင္းတစ္ခုရွိေသးတယ္ဆိုပဲ။ ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္က ဒုကၡသည္စခန္း ၉ ခုမွာ ရွိတဲ့သူေတြကို ဂ်ပန္ႏိုင္ငံသို႔ေခၚမည္ဆိုတဲ့အသံကိုလဲၾကားေရာ ဒုကၡသည္ကရင္ေတြေရာ၊ အျခားေသာဒုကၡသည္တိုင္းရင္းသားေတြနဲ႔ေရာၿပီး `ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သားရိုဟင္ဂ်ာ`ေတြ `ေမာ္လၿမိဳင္ၿမိဳ႕သားရိုဟင္ဂ်ာေတြ`၊ `က်ိဳကၼေရာၿမိဳ႕သားရိုဟင္ဂ်ာေတြပါ ' စခန္းထဲ၀င္ စာရင္းေပး၊ စာရင္းေဟာင္းျပန္ေဖၚနဲ႔..တန္း၀င္စီၾကေရာလို႔ဆိုတယ္ဗ်။ ေအာက္ျပည္ေအာက္ ရြာကရိုဟင္ဂ်ာအမည္ခံေတြ တန္း၀င္စီတာဟာ တခုခုေၾကာင့္ျဖစ္မယ္လို႔ ဖထီးႀကီး ေတြကသံုးသပ္မိၿပီးတဲ့ေနာက္ ဖထီးႀကီးေတြ၊ ဖထီးေလးေတြ စာရင္းထပ္ေပးခဲ့ၾကတယ္လို႔ဆိုပါတယ္။
အခုေခၚမွာ အေယာက္(၃၀)လို႔ သတင္းေတြမွာဖတ္ရေၾကာင္းေျပာျပေတာ့ “အေယာက္(၃၀)မဟုတ္ဘူး။ အိမ္အလံုး (၃၀)ယူသြားမွာ ”လို႔ျပန္ေျပာပါတယ္။ ေရႊၿမိဳင္ေအာင္ မ်က္လံုးျပဴးသြားတယ္။ “အိမ္ေတြဖ်က္ၿပီး ဂ်ပန္ကိုယူသြားစရာမလိုပါဘူး..ဂ်ပန္မွာအိမ္ေတြ အမ်ားႀကီးပဲ အဲဒီမွာေနရမွာေပါ့”ဆိုေတာ့ “အိမ္အလံုး ၃၀ ဆိုတာ..အဲဒီအိမ္မွာေနတဲ့မိသားစု တစု..တစု..ကိုေျပာတာ..ဒါေတာင္မသိဘူးလား ..ေဟာက္ခံထိေတာ့မယ္ဒီေကာင္ ”ဆိုၿပိး ျပန္ေဟာက္တာကိုေတာင္ ခံလိုက္ရပါတယ္။
သူတို႔သိထားတာကမိသားစု ၃၀ ကိုေခၚမွာ လူဦးေရ ၃၀ မဟုတ္ဘူးတဲ့ ...ေရႊၿမိဳင္ေအာင္ ေျပာမွသူတို႔စိတ္ပူလို႕သြားၾကျပန္ပါတယ္။ အိမ္တလံုးမွာ(မိသားစုတစုမွာ) လူ ၄ေယာက္ ၅ေယာက္ ၆ေယာက္ေလာက္ရွိၾကတာ။ လူ(၃၀)ဆိုရင္ အိမ္အလံုး (၅)လံုး (၆)လံုးေလာက္ပဲရွိမွာ။ ေၾကာက္စရာႀကီးတဲ့ဗ်ာ....
တကယ္ကိုရိုးသားတဲ့တိုင္းရင္းသားေတြပါ။ နအဖစစ္တပ္ရဲ႕ လူမ်ိဳးျပဳန္းစစ္ပြဲေတြေၾကာင့္၊ DKBAနဲ႔နအဖတို႔ပူးေပါင္းတိုက္ခိုက္မွဳေၾကာင့္၊ ေရွာင္တိမ္းထြက္ေျပးခဲ့ရသူေတြပါ။ အစစအရာရာခ်ိဳ႕တဲ့ကာ အေၾကာက္တရားမ်ားသာ ရင္မွာစိုးမိုးေနရာယူထားၾကသူေတြ။ ခ်ိဳးျခံေခၽြတာၿပီး လူ႔ဘ၀အသက္ဆက္ေနရသူေတြျဖစ္ပါတယ္။ “ဂ်ပန္မွာ အလုပ္ရမယ္ဆိုရင္ ေနဘို႔အတြက္ ေျမကြက္သာစီစဥ္ေပး၊ ခြင့္ျပဳရင္ ကိုယ့္တဲကိုယ္ထိုးေနမယ္။ ေႏွာက္ယွက္သူမရွိလို႔ကေတာ့ ေျခလက္ေတြအေကာင္းႀကီးရွိေသးတာပဲ လုပ္ကိုင္စားမွာေပါ့ ” လို႔ေျပာလာတဲ့စကားမွာ အဓိပၸါယ္အမ်ားႀကီးပါပါတယ္။
သူတို႔ရင္ထဲမွာစိုးရိမ္ေနတဲ့အရာေနာက္တခုရွိေသးတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ ၂၀၀၉ မွာ ထိုင္း နယ္စပ္ထဲက `မုန္း`လူမ်ိဳး ဒုကၡသည္ေတြကို ထိုင္းအစိုးရက လာအိုႏိုင္ငံျပန္ပို႔သလိုမ်ိဳး ၂၀၁၂ ေလာက္မွာ သူတို႔ကိုလဲ ျမန္မာျပည္ျပန္ပို႔မွာကို စိုးရိမ္ေနၾကတာပါ။
“ျမန္မာျပည္မွာေနစရာဲ႔ အလုပ္လုပ္ဘို႔စီစဥ္ေပးမယ္ဆိုရင္ျပန္မွာလား…?” လို႔ေမးၾကည့္ေတာ-့
“မျပန္ဘူးေ၀့။ သူတို႔စစ္တပ္က ဘုန္းႀကီးေခါင္းကိုေတာင္ တုတ္နဲ႔ရိုက္သတ္ေသးတာ။ငါတို႔ဆို မေျပာနဲ႔ေတာ့..”တဲ့။ ယခုလိုေျဖပါတယ္။ ”(ေဒၚ)ေအာင္ဆန္းစုၾကည္အုပ္ခ်ဳပ္ရင္ေတာ့ ျပန္ခ်င္တယ္” လို႔ေျပာပါတယ္....
မႏွစ္က ႏို၀င္ဘာ (၁၄)ရက္ေန႔မွာ က်င္းပျပဳလုပ္သြားခဲ့တဲ့ `အႀကိမ္ (၃၀)ေျမာက္ ဒုကၡသည္မ်ားယဥ္ေက်းမႈပြဲေတာ္`မွာ “ေနာက္ထပ္ ဒုကၡသည္ျဖစ္လာမဲ့သူေတြေရာ၊ ဒုကၡသည္အျဖစ္နဲ႔ ကာလၾကာရွည္စြာေနထိုင္ၾကသူေတြအပါအ၀င္ မည္သူမဆို ဂ်ပန္ကိုေရာက္လာခဲ့တာေကာင္းလိုက္တာ…လို႔ခံစားလာရေအာင္ ေအးခ်မ္းစြာနဲ႔ ကိုယ့္ဘ၀ ကိုယ္ရပ္တည္ႏိုင္ေအာင္ က်္ေနာ္တို႔ကေထာက္ပ့ံမွဳေတြကိုဆက္ၿပီးလုပ္ေပးသြားမွာပါ”လို႔ အာရွ လူမွဳဖူလံုေရးႏွင့္ ပညာေရးေဖါင္ေဒးရွင္း၏ ဥကၠ႒ Tamisuke Watanuki ေျပာဆိုခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းကို မိုးေသာက္ၾကယ္ဂ်ာနယ္သတင္းေထာက္ `ကိုသန္႔မ်ဳိးေထြး`ေရးထားတဲ့ သတင္းကို ဖတ္လိုက္ရသလို၊ အေၾကာက္တရားနဲ႔ ထာ၀ရအတူ ဘ၀မွာအသက္ရွင္ေနၾကတဲ့ ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္ဒုကၡသည္စခန္းက ဖထီးသားေလးတို႔မိသားစုေတြ ဒီႏွစ္ စက္တင္ဘာလထဲမွာ ဂ်ပန္ကိုေရာက္ရွိလာၿပီး ေကာင္းမြန္စြာအေျခက် ေနထိုင္ႏိုင္ၾကပါေစလို႔ ဆုေတာင္းလိုက္ပါတယ္.....
ေရႊၿမိဳင္ေအာင္
Wednesday, January 27, 2010
ဆရာမိုးအတြက္ လြမ္းသ၀ဏ္(ႀကိဳင္လွေမာင္ေမာင္)
ျပည္သူ႔ကဗ်ာဆရာ
အဖိႏွိပ္ခံျပည္သူအတြက္
ကေလာင္လက္နက္
ထက္ျမက္စြာေသြး
သြက္လက္ကာမေႏွး
အခ်က္အလက္ျဖာ ကဗ်ာစီေရး
ဇာမဏီေသြးနဲ႔ တုိက္ပြဲ၀င္ခဲ့ ၊ ။
ျပည္သူေတြလြတ္ေၾကာင္းေထာက္လုိ႔
ျပည္သူေတြအထြဋ္ေကာင္းေရာက္ဖုိ႔
ခြပ္ေဒါင္းစိတ္ဓါတ္နဲ႔ ကဗ်ာစပ္ဖြဲ႕ ။ ။
စာေပသဒၶါၿဖိဳးတဲ့
ဆရာမုိးရဲ႕ စာႏုရင္ျပင္
ကဗ်ာဥယာဥ္နန္းမွာ
ကဗ်ာပန္းတကာေတြဟာ
လန္းျဖာေ၀ဆာ
ျပည္႐ြာအႏွံ႔
ရနံ႔လိႈင္ေနဆဲ ၊ ။
ဆရာမုိးရဲ႕လက္ရာ
အခက္ျဖာ ကဗ်ာပန္းေတြကလွသမုိ႔
လြမ္းေနရပ ထာ၀စဥ္အၿမဲ ။ ။
၂၀၁၀-၀၁-၂၂
၆၃ ႏွစ္ေျမာက္ မြန္အမ်ဳိးသားေန႔က်င္းပမည္
ဂ်ပန္ႏိုင္ငံေရာက္ မြန္အမ်ဳိးသားမ်ားဖဲြ႔စည္းထားသည့္ ပုညကာရီ မြန္အမ်ဳီးသားအဖြဲ႔(ဂ်ပန္)မွ ၆၃ ႏွစ္ေျမာက္ မြန္အမ်ဳိးသားေန႔အခမ္းအနားကို ဇန္န၀ါရီလ ၃၁ ရက္(တနဂၤေႏြေန႔)တြင္ က်င္းပျပဳလုပ္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
မြန္အမ်ဳိးသားေန႔အခမ္းအနားကို ဂ်ပန္ေရာက္ မြန္လူမ်ဳိးမ်ားႏွင့္အတူ ျပည္ေထာင္စုဘြား ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားအားလံုး မပ်က္မကြက္ တက္ေရာက္ၾကပါရန္ဖိတ္ေခၚထားၿပီး မြန္႐ိုးရာစားေသာက္ဖြယ္ရာမ်ား၊ မြန္ယဥ္ေက်းမႈေဖ်ာ္ေျဖေရးအစီအစဥ္မ်ားျဖင့္ စည္ကားသိုက္ၿမိဳက္စြာ တည့္ခင္းဧည့္ခံမည္ဟုလည္း သိရွိပါသည္။
က်င္းပမည့္ေနရာမွာ- Tokyo, Itabashi-Ku, Oyama Higashi Cho, 51-1< Oyama Green Hall ျဖစ္ၿပီး အိခဲဘုခု႐ို(Ikebukuro)ရွိ Tobu Tojo Line စီး၍ Oyama ဘူတာ ေျမာက္ဖက္ေပါက္္မွ ထြက္ရမည္ျဖစ္ပါသည္။ က်င္းပမည့္အခ်ိန္မွာ ညေန ၆ နာရီမွ ၁၀ နာရီအထိျဖစ္သည္။ ဘူတာတြင္ ဧည့္လမ္းညြန္မ်ား ျပဳလုပ္ေပးမည္ဟု သိရွိရၿပီး အေသးစိပ္သိရွိလိုပါက ၀၉၀ ၂၂၅၁ ၁၉၈၈၊ ၀၈၀ ၅၁၇၇ ၈၅၉၆၊ ၀၉၀ ၆၀၉၂ ၃၃၈၅၊ ၀၉၀ ၆၅၆၇ ၂၂၆၃၊ ၀၉၀ ၇၄၂၂ ၆၇၁၂၊ ၀၈၀ ၃၄၉၆ ၃၈၈၁၊ ၀၉၀ ၂၃၀၁ ၉၇၂၄၊ ၀၈၀ ၃၁၅၆ ၂၈၇၈ သို႔ ဆက္သြယ္ေမးျမန္မးႏိုင္ပါေၾကာင္း။
မြန္အမ်ဳိးသားေန႔အခမ္းအနားကို ဂ်ပန္ေရာက္ မြန္လူမ်ဳိးမ်ားႏွင့္အတူ ျပည္ေထာင္စုဘြား ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားအားလံုး မပ်က္မကြက္ တက္ေရာက္ၾကပါရန္ဖိတ္ေခၚထားၿပီး မြန္႐ိုးရာစားေသာက္ဖြယ္ရာမ်ား၊ မြန္ယဥ္ေက်းမႈေဖ်ာ္ေျဖေရးအစီအစဥ္မ်ားျဖင့္ စည္ကားသိုက္ၿမိဳက္စြာ တည့္ခင္းဧည့္ခံမည္ဟုလည္း သိရွိပါသည္။
က်င္းပမည့္ေနရာမွာ- Tokyo, Itabashi-Ku, Oyama Higashi Cho, 51-1< Oyama Green Hall ျဖစ္ၿပီး အိခဲဘုခု႐ို(Ikebukuro)ရွိ Tobu Tojo Line စီး၍ Oyama ဘူတာ ေျမာက္ဖက္ေပါက္္မွ ထြက္ရမည္ျဖစ္ပါသည္။ က်င္းပမည့္အခ်ိန္မွာ ညေန ၆ နာရီမွ ၁၀ နာရီအထိျဖစ္သည္။ ဘူတာတြင္ ဧည့္လမ္းညြန္မ်ား ျပဳလုပ္ေပးမည္ဟု သိရွိရၿပီး အေသးစိပ္သိရွိလိုပါက ၀၉၀ ၂၂၅၁ ၁၉၈၈၊ ၀၈၀ ၅၁၇၇ ၈၅၉၆၊ ၀၉၀ ၆၀၉၂ ၃၃၈၅၊ ၀၉၀ ၆၅၆၇ ၂၂၆၃၊ ၀၉၀ ၇၄၂၂ ၆၇၁၂၊ ၀၈၀ ၃၄၉၆ ၃၈၈၁၊ ၀၉၀ ၂၃၀၁ ၉၇၂၄၊ ၀၈၀ ၃၁၅၆ ၂၈၇၈ သို႔ ဆက္သြယ္ေမးျမန္မးႏိုင္ပါေၾကာင္း။
No. of foreign tourists visiting Japan plunges 18.7% in 2009
The number of foreign tourists who visited Japan in 2009 plunged 18.7 percent from the previous year to 6.79 million, the first fall in six years, due to the global recession and the spread of the H1N1 strain of influenza in Asia, the Japan National Tourism Organization said Monday.It was the first double-digit decline since 1986 when the yen spiked against the dollar after five major industrial nations agreed in 1985 to let the U.S. currency depreciate in the so-called Plaza Accord to reduce U.S. trade deficits.
The government earlier set a goal of attracting 10 million foreign visitors this year but the latest statistics suggest the target will be hard to meet.
In 2009, the largest number of foreign tourists came from South Korea at 1,587,000, followed by Taiwan at 1,024,000 and China at 1,006,000. The top three rankings remained unchanged from a year earlier.
While the number of tourists from most countries declined, those from China rose 0.6 percent to hit a record high because Japan eased regulations and began issuing tourist visas to some Chinese individuals in July.
Sunday, January 24, 2010
ဂ်ပန္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္လည္း ဘေလာက္အသံုးျပဳၿပီ
လူထုေထာက္ခံမႈႏႈန္းက်ဆင္းေနတဲ့ ဂ်ပန္ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ယုကိအို ဟာတိုယာမက ''Hato Cafe"လို႕အမည္ရတဲ့၊ သူ႕ကိုယ္ပိုင္အင္တာနက္ဘေလာက္ စာမ်က္ႏွာအသစ္ကို ႏွစ္သစ္ကူးေန႔မွာစတင္မိတ္ဆက္လိုက္ၿပီး တဦးနဲ႕ တဦးအယူအဆဖလွယ္ႏိုင္တဲ့ ''Twitter''ေခၚ စပ္မိစပ္ရာလူမႈေရး အင္တာနက္စ ကားဝိုင္းစာမ်က္ႏွာကိုလည္း စတင္အသံုးလိုက္ၿပီလို႔ဆိုပါတယ္။ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ရဲ႕ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ ျပည္သူလူထုနဲ႔တိုက္႐ိုက္ထိေတြ႕ ဆက္ ဆံႏိုင္ရန္အတြက္လို႕ဆိုပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာမ်ားေပၚက ျပည္သူမ်ားရဲ႕ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ေတြကို အခြင့္အခါၾကံဳသည့္အခါတိုင္း ဖတ္႐ႈပါ့ မယ္လို႔လဲ ထည့္သြင္းေျပာၾကား သြားပါတယ္။
ဘေလာက္ထဲမွာ''ႏွစ္သစ္မဂၤလာ သမယပါ''လို႔ မိတ္ဆက္စကား ျဖင့္ဖြင့္လွစ္ခဲ့ၿပီး၊ ျပည္သူႏွင့္ႏိုင္ငံ ေရးကင္းကြာေနမႈမ်ားကို အဆံုးသတ္ေစဖို႔ႏွင့္ တိုင္းျပည္စီးပြားေရးဖံြ႔ၿဖိဳးတိုး တက္ရန္အတြက္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ားကိုအေလးထားၿပီး လုပ္ေဆာင္သြားဖို႔အထိပါ ႀကိဳး စားမယ္လို႔ဆိုပါတယ္။
ေငြေၾကးအ႐ႈပ္ေတာ္ပံုကိစၥအတြက္ေတာင္းပန္ထားၿပီး ''ျပည္သူမ်ား ရဲ႔အသံမ်ားကို က႐ု တစိုက္နားေထာင္ၿပီး ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္တာဝန္ကို အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ႀကိဳးစား ေဆာင္႐ြက္ သြားပါမယ္''လို႔ ကတိေပးစကားေရးသားထားပါတယ္။ ''Twitter''စာမ်က္ႏွာ တြင္လည္းအေၾကာင္းအရာတခုခ်င္းစီကို အခါအားေလ်ာ္စြာတင္ဆက္သြားမယ္ လို႔လည္းဆိုပါတယ္။
ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ရဲ႕ဘေလာက္ကို လည္ပတ္ခ်င္သူေတြအတြက္ http://hatocafe.kantei.go.jp/ ျဖစ္ၿပီး Twitterက႑အတြက္ http://twitter.com/hatoyamayukioသို႔ ဂ်ပန္ဘာ သာျဖင့္ဝင္ေရာက္လည္ပတ္ႏိုင္ပါ တယ္။
ေအာင္ေဌး
မူရင္းသတင္း-
Japan PM starts tweeting, launches blog
ဂ်ပန္စီးပြားေရး တရုတ္၏ေက်ာ္တက္ျခင္းခံရႏိုင္
တရုတ္ႏိုင္ငံသည္ ပထမဦးဆံုးႏိုင္ငံအျဖစ္ စီးပြားေရးယုတ္ေလ်ာ့မွဳ ကပ္ေဘးမွေက်ာ္လႊား ႏိုင္ခဲ့ၿပီျဖစ္သည္ ။ ကမာၻ႕ဘဏ္၏ ႏွစ္ပတ္လည္အစီ ရင္ခံစာျဖစ္ေသာ “၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ကမာၻလံုးဆိုင္ရာ စီးပြားေရးအလား အလာ”၌ ၊တရုတ္၏စီးပြားေရး သည္ ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္က ၈.၇% တိုးတက္လာခဲ့ၿပီး ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ေနာက္ဆံုးသံုးလတြင္ အ့ံအားသင့္ဖြယ္ ၁၀.၉% ျမင့္တက္ခဲ့သည္။ ၎ကဲ့သို႔တိုးတက္မႈမွာ တရုတ္အစိုးရႏွင့္ စီးပြားေရးကၽြမ္းက်င္သူမ်ား တြက္ဆထားသည္ထက္ ပိုမိုခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ ။ပီကင္းအစိုးရအေနႏွင့္ ထိုကဲ့သို႔အရွိန္ႀကီးထြားလာျခင္းကို စိုးရိမ္မကင္းျဖစ္လွ်က္ရွိၿပီး ၊၎မွာေငြေၾကးေဖါင္းပြမွဳႏွဳန္းျမင့္တက္လာသည့္လကၡဏာဟုဆိုသည္ ။
အေမရိကန္ၿပီးေနာက္ ဒုတိယစီးပြားေရးအင္ပါယာအႀကီးဆံုးျဖစ္ေသာ ဂ်ပန္၏ေနရာကိုေက်ာ္ျဖတ္သြားမည့္ အေနအထား သို႔ေရာက္ေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း စီးပြားေရးပညာရွင္မ်ားကသံုးသပ္ၾကသည္ ။
ေမာင္ေအာင္ေဌး
မူရင္းသတင္း-
Chinese economy may overtake Japan
http://www.rnw.nl/english/article/chinese-economy-may-overtake-japan
ဆရာတင္မိုး အမွတ္တရပံု႐ိပ္မ်ား(သကၠရာဇ္ ၂၀၀၂)
သကၠရာဇ္ ၂၀၀၂ ႏို၀င္ဘာတုန္းက ေဆာင္းဦးအေတြး စာေဟာေျပာပဲြေခါင္းစဥ္နဲ႔ ဂ်ပန္မွာ ဒုတိယအႀကိမ္ ျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဆရာတင္မိုးရယ္၊ ဆရာဦး၀င္းေဖရယ္၊ ဦး၀င္းခက္တို႔က လာေရာက္ေဟာေျပာပါတယ္။
ဒီတေခါက္ေတာ့ ဆရာက က်ေနာ္တို႔အိမ္မွာ ၂ လနီးပါးေနသြားေတာ့ ဆရာ့ပံုစံုစံုလင္လင္ေလး အလြမ္းေျပၾကည့္လို႔ရေအာင္ ဘေလာက္ေပၚတင္လိုက္တာပါ။
တျခားသူေတြဆီမွာလည္း ဆရာ့ပံုေတြရွိခဲ့မယ္ဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔ဆီကို အီးေမးလ္ပို႔ေပးပါလားခင္ဗ်ား….
စိုး၀င္းရွိန္(၀၉၀ ၄၁၂၈ ၄၇၂၅)
moethaukkye@gmail.com
ဆရာတင္မိုး အမွတ္တရပံု႐ိပ္မ်ား(သကၠရာဇ္ ၂၀၀၁)
သကၠရာဇ္ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္တုန္းက ဂ်ပန္ႏိုင္ငံမွာ ပထမဦးဆံုးအႀကိမ္ စာေပေဟာေျပာပဲြလုပ္ပါတယ္။
ဆရာတင္မိုးနဲ႔ ဆရာေမာင္စင္ၾကယ္တို႔ လာေရာက္ေဟာေျပာပါတယ္။ အလြမ္းေျပၾကည့္႐ႈႏိုင္ေအာင္ ရသေလာက္ပံုေလးေတြစုၿပီး ဘေလာက္ေပၚတင္ေပးလိုက္တာပါ။
တျခားသူေတြဆီမွာရွိခဲ့မယ္ဆိုရင္ က်ေနာ္တို႔ဆီကို အီးေမးလ္ပို႔ေပးပါလားခင္ဗ်ား….
စိုး၀င္းရွိန္(၀၉၀ ၄၁၂၈ ၄၇၂၅)
moethaukkye@gmail.com
Saturday, January 23, 2010
ဂ်ပန္လာမည့္ ကိုေမတၱာတို႔အဖြဲ႔ ရန္ကုန္ေလဆိပ္တြင္တားဆီးခံရ
ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ၊ တိုက်ဳိၿမိဳ႔တြင္ လာေရာက္ေဖ်ာ္ေျဖတင္ဆက္မည့္ လူရြင္ေတာ္ေမတၱာဦးေဆာင္ေသာ အႏုပညာသမားမ်ား ရန္ကုန္ေလဆိပ္တြင္ တားဆီးခံရေၾကာင္း စံုစမ္းသိရွိရသည္။
ကိုေမတၱာႏွင့္အတူ မိုးဒီ၊ ေမာ့္စ္၊ ခင္လိႈင္ႏွင့္ လင္းဇာနည္ေဇာ္၊ မိုးျပည့္ျပည့္ေမာင္တို႔ပါ တားဆီးခံရျခင္းလည္းျဖစ္သည္။
ဇန္န၀ါရီလ ၂၂ ရက္(ေသာၾကာ)ေန႔ ညေနပိုင္းက ျဖစ္ပြားခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး ကိုေမတၱာႏွင့္အတူ မိုးဒီ၊ ေမာ့္စ္၊ ခင္လိႈင္ႏွင့္ လင္းဇာနည္ေဇာ္၊ မိုးျပည့္ျပည့္ေမာင္တို႔ပါ ရန္ကုန္မဂၤလာဒံုေလဆိပ္တြင္ တားဆီးခံရျခင္းလည္းျဖစ္သည္။
ေလဆိပ္တြင္ Dေဖာင္ထုတ္ေပးၿပီးခါမွ ျပည္ထဲေရးကခြင့္မျပဳခ်က္မရလို႔ဟုဆိုကာ ဂ်ပန္သို႔လာမည့္ အႏုပညာသည္မ်ား၏ ပစ္စပို႔စာအုပ္ေတြ အသိမ္းခံလိုက္ရေၾကာင္း၊ ျပည္တြင္းရွိ သတင္းသမားမ်ားလည္း ေလဆိပ္သို႔သြားေရာက္၍ အင္တာဗ်ဴးမႈေတြလုပ္ေနေၾကာင္းလည္း သိရွိရသည္။
ကိုေမတၱာတို႔အဖဲြ႔ကို ဂ်ပန္သို႔သြားေရာက္ေဖ်ာ္ေျဖမည္ဆိုကတည္းက ႐ုပ္ရွင္ႏွင့္ သဘင္ေကာင္စီတို႔မွ ေခၚယူေမးျမန္းမႈေတြျပဳလုပ္ခံရေၾကာင္း၊ ဂ်ပန္ဗီဇာကို ထုတ္ေပးၿပီးကာမွ ဆိုင္းငံ့အျဖစ္ ျပန္လည္ေ႐ြ႔ေျပာင္းမႈေတြျပဳလုပ္ခံရေၾကာင္း၊ အာဏာပိုင္မ်ား၏ ဖိအားေပးမႈေၾကာင့္အႏုပညာရွင္မ်ား၏ ဂ်ပန္ျပည္၀င္ခြင့္ဗီဇာေႏွာင့္ေႏွးၾကန္႔ၾကာ ေနေသာေၾကာင့္ ပ်က္ျပားဖြယ္ရွိေၾကာင္း အစဦးကတည္းက ၾကားသိေနရသည္။
၎ကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ ကိုေမတၱာကို ဖုန္းဆက္ေမးျမန္းၾကည့္ရာ "က်ေနာ္တုိ႔ကို ရုပ္ရွင္အစည္းအရံုးကေခၚျပီး မသြားသင့္ဘူးလို႔ ယူဆျပီးတား ထားတယ္ခင္ဗ်။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲေတာ့ မသိဘူးခင္ဗ်။ ရုပ္ရွင္အစည္းအရံုးကို က်ေနာ္တို႔က စာတင္ရတယ္ေလ။ ရုပ္ရွင္အစည္းအရံုးမွာ ျပဇတ္တို႔၊ ရုပ္ရွင္တို႔ေဖ်ာ္ေျဖရုိက္ကူးဖို႔အတြက္ ျပည္ပကိုသြားရတဲ့အခါ စာတင္ရတယ္ေလ။ ခဏေစာင့္ပါဦး၊ ေနပါဦးလို႔ေျပာထားတယ္ခင္ဗ်"ဟု ရွင္းျပသည္။
ဆက္လက္၍ ကိုေမတၱာမွ"က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ ဘာမွမသိဘူးခင္ဗ်၊ က်ေနာ္တို႔ကို ဂ်ပန္မွာလာေဖ်ာ္ေျဖေပးပါလို႔ အဲဒီ့မွာရွိတဲ့လူေတြက ဖိတ္လာတဲ့အတြက္ က်ေနာ္တို႔အႏုပညာကိုေဖ်ာ္ေျဖတင္ဆက္ဖို႔အတြက္သြားမွာပါ။ ဒါဘဲရွိတာပါ"ဟု ဆက္လက္ေျပာဆိုသည္။
ယင္းကိစၥအတြက္ တာ၀န္ခံေခၚယူေပးသူ ဂ်ပန္လူမ်ိဳး မစၥတာခိမိဟိကို ဟိဂုရရွီ(kimihiko higurashi) ပဲြမျဖစ္ေျမာက္သည့္အတြက္ ေတာင္းပန္ေၾကာင္းႏွင့္ ဂ်ပန္တြင္ လာေရာက္ေဖ်ာ္ေျဖခြင့္ရသည့္အထိ ဆက္လက္ႀကိဳးစားမည္ဟုလည္း စာထုတ္ျပန္ထားသည္။
ကိုေမတၱာဦးေဆာင္သည့္ အျငိမ့္ပြဲကို ”Tokyo Sakuya ေပ်ာ္စရာအၿငိမ့္”ဟု ေခါင္းစဥ္ေပးထားၿပီး၊ ဇန္န၀ါရီလ ၂၄ ရက္ (တနဂၤေႏြေန႔)တြင္ တိုက်ိဳျမိဳ႕၊ Ikebukuro အရပ္ရွိ ျမန္မာအႏုပညာေဖ်ာ္ေျဖပြဲမ်ား က်င္းပေလ့ရွိသည့္ ခိုကိုင္းခိုးခန္းမတြင္ ညေန (၄)နာရီမွစတင္၍ ေဖ်ာ္ေျဖတင္ဆက္ရန္ စီစဥ္ထားၿပီးကာမွ ပ်က္ျပယ္သြားရျခင္းျဖစ္သည္။
ယခင္က ဂ်ပန္ႏိုင္ငံသို႔ ေဇာ္၀င္းထြဋ္၊ ေလးျဖဴႏွင့္ အိုင္စီအဖြဲ႔အျပင္ နာမည္ၾကီး အဆိုေတာ္မ်ား၊ အႏုပညာရွင္မ်ား မၾကာခဏလာေရာက္ေဖ်ာ္ေျဖခဲ့ဖူးျပီး ယခုလိုဗီဇာ အခက္ခဲႏွင့္ အာဏာပိုင္တို႔၏ ေခၚယူတားျမစ္ဖူးျခင္းမရွိခဲ့ေၾကာင္းသိရသည္။
သန္႔မ်ဳိးေထြး
日本国・東京都・さくらコンサートに、前もってチケットを買って楽しみにお待ち下さっている日本人、ミャンマー人の友人、ファンの皆様へ、
２０１０年１月２４日（日曜日）池袋公会堂ホールにて行うよう、前から予定しました。
ミャンマーから来る芸能人たちは、日本の入国ビザを手に入れましたが、いろいろな事情で、ミャンマーから出国することが困難なため、コンサートを延期させていただきます。お世話になっている日本人、ミャンマー人のファンの皆様にご迷惑かけてしまい、お詫び申し上げます。何卒、ご理解をいただけますようにお願い申し上げます。再開する予定日は改めてご報告させていただきます。
尊敬とともに
コンサートに協力するグループと芸能人たち
ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ၊ တိုက်ိဳၿမိဳ႕၊ ဆာကူရာေပ်ာ္စရာအၿငိမ့္ပြဲကို ႀကိဳတင္လက္မွတ္ဝယ္ယူၿပီး ေပ်ာ္႐ႊင္စြာေစာင့္စားေနၾကေသာ ဂ်ပန္၊ ျမန္မာ မိတ္ေဆြ ပရိတ္သတ္မ်ားခင္ဗ်ား.....
၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ ၂၄ ရက္ေန႕ (တနဂၤေႏြေန႕) IKEBUKURO, KOKAIDO HALL တြင္က်င္းပရန္မူလက စီစဥ္ထား ပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ အႏုပညာ႐ွင္မ်ားသည္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံဝင္ခြင့္ဗီဇာကို လက္ဝယ္ရ႐ွိထားပါေသာ္လည္း အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳး ေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္မွ ထြက္ခြာရန္ အခက္အခဲ အခ်ိဳ႕႐ွိေနပါသျဖင့္ အၿငိမ့္ပြဲအစီအစဥ္အား ရက္အနည္းငယ္ ေ႐ြ႕ဆုိင္းရမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ထို႕အတြက္ ေလးစားရေသာဂ်ပန္၊ျမန္မာ ပရိတ္သတ္မ်ားအားလံုး နားလည္ခြင့္လြတ္ေပးပါရန္ ေတာင္းပန္အပ္ ပါသည္။ ျပန္လည္တင္ဆက္မည့္ရက္ကို ထပ္မံအသိေပးေၾကျငာေပးပါမည္။
အထူးေက်းဇူးတင္႐ွိလ်က္
ပြဲစီစဥ္သူမ်ားႏွင့္ အႏုပညာ႐ွင္မ်ား
ကိုေမတၱာႏွင့္အတူ မိုးဒီ၊ ေမာ့္စ္၊ ခင္လိႈင္ႏွင့္ လင္းဇာနည္ေဇာ္၊ မိုးျပည့္ျပည့္ေမာင္တို႔ပါ တားဆီးခံရျခင္းလည္းျဖစ္သည္။
ဇန္န၀ါရီလ ၂၂ ရက္(ေသာၾကာ)ေန႔ ညေနပိုင္းက ျဖစ္ပြားခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး ကိုေမတၱာႏွင့္အတူ မိုးဒီ၊ ေမာ့္စ္၊ ခင္လိႈင္ႏွင့္ လင္းဇာနည္ေဇာ္၊ မိုးျပည့္ျပည့္ေမာင္တို႔ပါ ရန္ကုန္မဂၤလာဒံုေလဆိပ္တြင္ တားဆီးခံရျခင္းလည္းျဖစ္သည္။
ေလဆိပ္တြင္ Dေဖာင္ထုတ္ေပးၿပီးခါမွ ျပည္ထဲေရးကခြင့္မျပဳခ်က္မရလို႔ဟုဆိုကာ ဂ်ပန္သို႔လာမည့္ အႏုပညာသည္မ်ား၏ ပစ္စပို႔စာအုပ္ေတြ အသိမ္းခံလိုက္ရေၾကာင္း၊ ျပည္တြင္းရွိ သတင္းသမားမ်ားလည္း ေလဆိပ္သို႔သြားေရာက္၍ အင္တာဗ်ဴးမႈေတြလုပ္ေနေၾကာင္းလည္း သိရွိရသည္။
ကိုေမတၱာတို႔အဖဲြ႔ကို ဂ်ပန္သို႔သြားေရာက္ေဖ်ာ္ေျဖမည္ဆိုကတည္းက ႐ုပ္ရွင္ႏွင့္ သဘင္ေကာင္စီတို႔မွ ေခၚယူေမးျမန္းမႈေတြျပဳလုပ္ခံရေၾကာင္း၊ ဂ်ပန္ဗီဇာကို ထုတ္ေပးၿပီးကာမွ ဆိုင္းငံ့အျဖစ္ ျပန္လည္ေ႐ြ႔ေျပာင္းမႈေတြျပဳလုပ္ခံရေၾကာင္း၊ အာဏာပိုင္မ်ား၏ ဖိအားေပးမႈေၾကာင့္အႏုပညာရွင္မ်ား၏ ဂ်ပန္ျပည္၀င္ခြင့္ဗီဇာေႏွာင့္ေႏွးၾကန္႔ၾကာ ေနေသာေၾကာင့္ ပ်က္ျပားဖြယ္ရွိေၾကာင္း အစဦးကတည္းက ၾကားသိေနရသည္။
၎ကိစၥႏွင့္ပတ္သက္၍ ကိုေမတၱာကို ဖုန္းဆက္ေမးျမန္းၾကည့္ရာ "က်ေနာ္တုိ႔ကို ရုပ္ရွင္အစည္းအရံုးကေခၚျပီး မသြားသင့္ဘူးလို႔ ယူဆျပီးတား ထားတယ္ခင္ဗ်။ ဘာ့ေၾကာင့္လဲေတာ့ မသိဘူးခင္ဗ်။ ရုပ္ရွင္အစည္းအရံုးကို က်ေနာ္တို႔က စာတင္ရတယ္ေလ။ ရုပ္ရွင္အစည္းအရံုးမွာ ျပဇတ္တို႔၊ ရုပ္ရွင္တို႔ေဖ်ာ္ေျဖရုိက္ကူးဖို႔အတြက္ ျပည္ပကိုသြားရတဲ့အခါ စာတင္ရတယ္ေလ။ ခဏေစာင့္ပါဦး၊ ေနပါဦးလို႔ေျပာထားတယ္ခင္ဗ်"ဟု ရွင္းျပသည္။
ဆက္လက္၍ ကိုေမတၱာမွ"က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ ဘာမွမသိဘူးခင္ဗ်၊ က်ေနာ္တို႔ကို ဂ်ပန္မွာလာေဖ်ာ္ေျဖေပးပါလို႔ အဲဒီ့မွာရွိတဲ့လူေတြက ဖိတ္လာတဲ့အတြက္ က်ေနာ္တို႔အႏုပညာကိုေဖ်ာ္ေျဖတင္ဆက္ဖို႔အတြက္သြားမွာပါ။ ဒါဘဲရွိတာပါ"ဟု ဆက္လက္ေျပာဆိုသည္။
ယင္းကိစၥအတြက္ တာ၀န္ခံေခၚယူေပးသူ ဂ်ပန္လူမ်ိဳး မစၥတာခိမိဟိကို ဟိဂုရရွီ(kimihiko higurashi) ပဲြမျဖစ္ေျမာက္သည့္အတြက္ ေတာင္းပန္ေၾကာင္းႏွင့္ ဂ်ပန္တြင္ လာေရာက္ေဖ်ာ္ေျဖခြင့္ရသည့္အထိ ဆက္လက္ႀကိဳးစားမည္ဟုလည္း စာထုတ္ျပန္ထားသည္။
ကိုေမတၱာဦးေဆာင္သည့္ အျငိမ့္ပြဲကို ”Tokyo Sakuya ေပ်ာ္စရာအၿငိမ့္”ဟု ေခါင္းစဥ္ေပးထားၿပီး၊ ဇန္န၀ါရီလ ၂၄ ရက္ (တနဂၤေႏြေန႔)တြင္ တိုက်ိဳျမိဳ႕၊ Ikebukuro အရပ္ရွိ ျမန္မာအႏုပညာေဖ်ာ္ေျဖပြဲမ်ား က်င္းပေလ့ရွိသည့္ ခိုကိုင္းခိုးခန္းမတြင္ ညေန (၄)နာရီမွစတင္၍ ေဖ်ာ္ေျဖတင္ဆက္ရန္ စီစဥ္ထားၿပီးကာမွ ပ်က္ျပယ္သြားရျခင္းျဖစ္သည္။
ယခင္က ဂ်ပန္ႏိုင္ငံသို႔ ေဇာ္၀င္းထြဋ္၊ ေလးျဖဴႏွင့္ အိုင္စီအဖြဲ႔အျပင္ နာမည္ၾကီး အဆိုေတာ္မ်ား၊ အႏုပညာရွင္မ်ား မၾကာခဏလာေရာက္ေဖ်ာ္ေျဖခဲ့ဖူးျပီး ယခုလိုဗီဇာ အခက္ခဲႏွင့္ အာဏာပိုင္တို႔၏ ေခၚယူတားျမစ္ဖူးျခင္းမရွိခဲ့ေၾကာင္းသိရသည္။
သန္႔မ်ဳိးေထြး
日本国・東京都・さくらコンサートに、
２０１０年１月２４日（日曜日）池袋公会堂ホールにて行うよう、
ミャンマーから来る芸能人たちは、
尊敬とともに
コンサートに協力するグループと芸能人たち
ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ၊ တိုက်ိဳၿမိဳ႕၊ ဆာကူရာေပ်ာ္စရာအၿငိမ့္ပြဲကို ႀကိဳတင္လက္မွတ္ဝယ္ယူၿပီး ေပ်ာ္႐ႊင္စြာေစာင့္စားေနၾကေသာ ဂ်ပန္၊ ျမန္မာ မိတ္ေဆြ ပရိတ္သတ္မ်ားခင္ဗ်ား.....
၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ ၂၄ ရက္ေန႕ (တနဂၤေႏြေန႕) IKEBUKURO, KOKAIDO HALL တြင္က်င္းပရန္မူလက စီစဥ္ထား ပါသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ အႏုပညာ႐ွင္မ်ားသည္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံဝင္ခြင့္ဗီဇာကို လက္ဝယ္ရ႐ွိထားပါေသာ္လည္း အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳး ေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္မွ ထြက္ခြာရန္ အခက္အခဲ အခ်ိဳ႕႐ွိေနပါသျဖင့္ အၿငိမ့္ပြဲအစီအစဥ္အား ရက္အနည္းငယ္ ေ႐ြ႕ဆုိင္းရမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ထို႕အတြက္ ေလးစားရေသာဂ်ပန္၊ျမန္မာ ပရိတ္သတ္မ်ားအားလံုး နားလည္ခြင့္လြတ္ေပးပါရန္ ေတာင္းပန္အပ္ ပါသည္။ ျပန္လည္တင္ဆက္မည့္ရက္ကို ထပ္မံအသိေပးေၾကျငာေပးပါမည္။
အထူးေက်းဇူးတင္႐ွိလ်က္
ပြဲစီစဥ္သူမ်ားႏွင့္ အႏုပညာ႐ွင္မ်ား
ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ၊ တိုက်ဳိၿမိဳ႔တြင္ လာေရာက္ေဖ်ာ္ေျဖတင္ဆက္မည့္ လူရြင္ေတာ္ေမတၱာဦးေဆာင္ေသာ အႏုပညာသမားမ်ား ရန္ကုန္ေလဆိပ္တြင္ တားဆီးခံရျခင္းနွင့္ ပတ္သတ္ၿပီး ဂ်ပန္သို႕လာေရာက္ရန္စီစဥ္ေနပံုနဲ႕ ဂ်ပန္ျပည္၀င္ခြင့္ဗီဇာရရွိၿပီးအားလံုးၿပီးစီစဥ္ၿပီးကာမွ အာဏာပိုင္ေတြရဲ႕တားဆီးမႈေၾကာင့္ျဖစ္ခဲ့ရတယ္ဆိုတဲ့ မိုးေသာက္ၾကယ္စာၾကည့္တိုက္၀ိုင္းေတာ္သား ကိုသန္႕မ်ိဳးေထြးနဲ႕ ေမာင္ေမတၱာတို႕ အင္တာဗ်ဴးအသံဖိုင္ကိုနားေထာင္ႏိုင္ပါတယ္။
ဆရာမကြယ္လြန္ေသးဘူး(တင္ေမာင္သန္း)
(ကဗ်ာဆရာတင္မိုးစ်ာပနတြင္ ေျပာၾကားခဲ့ေသာ စကားေကာက္ႏႈတ္ခ်က္)
မိုးမခ၀္က္ဆိုက္မွ ကူးယူေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္
ကဗ်ာ
ဆရာႀကီးတင္မိုးကို လာေရာက္ဂါရဝျပဳၾကတဲ့၊ စာေပခ်စ္သူမ်ား၊ အမွန္တရား၊ တရားမွ်တမႈ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ ကိုယ့္ၾကမၼာကိုယ္ဖန္တီးပိုင္ခြင့္နဲ႔ လြတ္လပ္ခြင့္ကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးၾကသူမ်ား . . . . ။
ကဗ်ာဆရာတိုင္း၊ စာေရးဆရာတိုင္းဟာ လူတိုင္းရဲ႔ႏွလံုးသားကို ဆြဲကိုင္လႈပ္ခတ္ႏိုင္ၾကတာမဟုတ္ပါဘူး။ အဲသလို လူထုႏွလံုးသားကို ဆြဲကိုင္လႈပ္ခပ္ႏိုင္တဲ့ ဆရာဆိုတာက ျမန္မာစာေပေလာကမွာ လက္ခ်ိဳးေရတြက္လို႔ ရပါတယ္။
အဲသလို ဆရာအနည္းစုထဲမွာ ကဗ်ာဆရာႀကီးတင္မိုးတေယာက္ပါဝင္တယ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ အထူးအေထြ ေျပာဖို႔မလိုပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဆရာနဲ႔ပတ္သက္လာတဲ့အခါ ထူးထူးျခားျခား ေျပာထိုက္တယ္ဆိုတဲ့အခ်က္ကေတာ့ သူ႔ကိုဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားသူတခ်ိဳ႔ မိသားစုေတြရဲ႔ ႏွလံုးသားကပါ လႈပ္ခတ္သြားတယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ပါပဲ။
ဆရာ့ကိုဖမ္းဆီးတဲ့အခါ ပထမဆံုးအခ်ဳပ္မွာထားပါတယ္။ အဲသလိုအခ်ဳပ္က်ေနတုံး ထူးဆန္းလွတဲ့ ငါးဆင့္ခ်ိဳင့္ႀကီးတခ်ိဳင့္ဟာ စားစရာေသာက္စရာအစံုအလင္နဲ႔ အခ်ဳပ္ခန္းထဲက ဆရာ့ဆီကို ေန႔တိုင္း ေရာက္လာတတ္ပါတယ္။
ရက္အနည္းငယ္ၾကာတဲ့အခါ အမ်ိဳသမီးတေယာက္က အခ်ဳပ္ခန္းမွာ ဆရာ့ကိုလာဂါရဝျပဳပါေရာ။ ဒီအမ်ိဳးသမီးကေတာ့ ဆရာ့ကို ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားသူေတြထဲက အရာရွိတေယာက္ရဲ႔ဇနီးပါပဲ။ ဆရာစားေသာက္ဖို႔ ငါးဆင့္ခ်ိဳင့္ပို႔ေနသူကလည္းသူပါပဲ။ သူတင္လား၊ မဟုတ္ပါဘူး။ သူ႔သမီး တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူကေလးကလည္း ဆရာ့ကိုလာေတြ႔ၿပီး သူ႔မုန္႔ဖိုးစုေငြထဲက ကန္ေတာ့သြားပါေသးတယ္။ သူ႔အေမ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသူေလးရဲ႔အဖြားကလည္း ဆရာ့ကိုလာေတြ႔ၿပီး က်န္းမာခ်မ္းသာေစေၾကာင္း ေမတၱာပို႔ ဆုေတာင္းပါသတဲ့။
ဒီလိုနဲ႔ အခ်ဳပ္ခန္းကေန ေထာင္ကို ဆရာေရာက္သြားပါတယ္။ ေထာင္ေရာက္တဲ့အခါ ဆက္ဆံပံုက လံုးဝေျပာင္းလဲသြားပါေတာ့တယ္။ ဆရာပံုစံထိုင္ရတယ္။ ပံုစံထိုင္ေနတုန္း “ကဗ်ာဆရာဆိုတာ ဘယ္သူလဲကြ” လို႔ မိုက္မိုက္႐ုိင္း႐ုိင္း ေမးသံခံရပါတယ္။ “အသက္ႀကီးမွ ေတာင္ေရးေျမာက္ေရး ေရးတာ ခင္ဗ်ားလား” လို႔လည္း အႀကိမ္းခံရပါတယ္။ တန္းျဖဳတ္ေတာ့ “ကဗ်ာဆရာေနခဲ့”လို႔လည္း အမိန္႔ေပးခံရျပန္ပါသတဲ့။ ဆရာ့စိတ္ထဲမွာေတာ့ မိုက္႐ုိင္းလွေခ်ရဲ႔လို႔ ေဒါသေတြ တဟုန္းဟုန္းထေနခဲ့ပါတယ္။ တျခားသူေတြ ရွင္းသြားတဲ့အခါ အဲဒီ မိုက္မိုက္႐ုိင္း႐ိုင္း ေျပာသူက ဆရာ့အနားကပ္လာၿပီး ဆရာ့လက္ထဲကို ႂကြပ္ႂကြပ္အိတ္တလံုး ထည့္လုိက္ပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ ဆရာ့ကို ႏွစ္ကိုယ္ၾကား တိုးတိုးေလးေျပာလိုက္ပါသတဲ့။ “ဆရာ . . . ေဟာဒီမွာ ဆရာ့အတြက္ ေဆးလိပ္ ၂စည္း၊ ေထာင္ထဲမွာ ဒါကပိုက္ဆံပဲဆရာ” လို႔ ဆိုလိုက္ပါသတဲ့။
ကဗ်ာဆရာရဲ႕စာဟာ သံတုိင္ေတြကိုျဖတ္ၿပီး အခ်ဳပ္ခန္းဟိုဘက္က မိသားစုတစုဆီ ေရာက္သြားတယ္။ ႏွွလံုးသားေတြကိုကိုင္လႈပ္လိုက္တာ မ်ိဳးဆက္တဆက္တည္းမဟုတ္ဘူး။ ၾကည့္စမ္း. . . . မ်ိဳးဆက္ ၃ဆက္၊ ေျမးတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူ၊ အေမ အရာရွိဇနီး၊ ၿပီးေတာ့. . . အဘြား။
ကဗ်ာဆရာရဲ႔ စာဟာ အုတ္နံရံကို ျဖတ္ၿပီး၊ အက်ဥ္းေထာင္ထဲက သူ႔ကို ဖမ္းဆီးရသူရဲ႔ ႏွလံုးသားထဲ ေရာက္သြားတယ္။ အက်ဥ္း အက်ပ္ထဲမွာ ကဗ်ာဖတ္သူက ေဆးလိပ္ ၂စည္းနဲ႔ ကဗ်ာဆရာကို သူ ပူေဇာ္တယ္။
ဘယ္ေလာက္မဂၤလာရွိလိုက္ေလသလဲ။ ျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြက္ မဂၤလာအခ်ိန္အခါကို ကဗ်ာေအာင္စည္တီး ဆင့္ေခၚေနတဲ့ ကဗ်ာဆရာအေပၚ မဂၤလာဂါရဝနဲ႔ ၫြတ္ႏူးတံု႔ျပန္ၾကတာ ျမန္မာ့ မဂၤလာတရား တရပ္ေပပဲေပါ့။
ကဗ်ာဆရာႀကီး တင္မိုးဟာ မဂၤလာတရားကုိ အခ်ဳပ္ခန္းနဲ႔ အက်ဥ္းေထာင္အထိ သယ္ေဆာင္သြားသူတေယာက္ျဖစ္တယ္။ ျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြက္ မဂၤလာအခ်ိန္အခါကို ကဗ်ာေအာင္စည္တီးဆင့္ေခၚေနတဲ့ ကဗ်ာဆရာအေပၚ မဂၤလာဂါရဝနဲ႔ ၫြတ္ႏူးတံု႔ျပန္ၾကတာ….
ေထာင္ကထြက္ၿပီး လအနည္းငယ္ေလးမွာပဲ ကဗ်ာဆရာႀကီး တင္မိုးနဲ႔ မႏၱေလးတကၠသိုလ္ ျမန္မာစာဌာနကို ကြၽန္ေတာ္ လိုက္သြားဖူးပါတယ္။ ဆရာက ေက်ာင္းထိုင္ဘုန္းႀကီး၊ ကြၽန္ေတာ္က ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသားေလးလို။ ခန္းမႀကီးတဖက္မွာ ဆရာမႀကီးေတြက အလုပ္လုပ္ၾကတယ္။ ခန္းမငယ္မွာ ဆရာငယ္ေတြက စားပြဲရွည္ႀကီးမွာ အလုပ္လုပ္ေနၾကတယ္။ ဆရာမႀကီးတေယာက္က ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ကို ခန္းမႀကီးတဖက္ကို ေခၚသြားပါတယ္။ ဆရာမႀကီးေနာက္က ဆရာ၊ ဆရာ့ေနာက္က ကြၽန္ေတာ္၊ ဆရာငယ္ေတြရဲ႔ စားပြဲထိပ္နားအေရာက္မွာ ဆရာမႀကီးတေယာက္က ေဟာသလိုေၾကညာလိုက္တယ္။
“ဒါ . . . . ကဗ်ာဆရာႀကီး တင္မိုး”
ငုံ႔ေနတဲ့ ဆရာငယ္ေတြရဲ႕ေခါင္းေတြ ဆတ္ကနဲေမာ့လာတယ္။ ပိတ္ေနတဲ့ပါးစပ္ေတြ ပြင့္သြားတယ္။ “ ေၾသာ္. . .ဆိုတဲ့ အံ့ၾသတဲ့၊ ေလးစားတဲ့၊ အႏွစ္ႏွစ္ အလလက ရင္းႏီွးၿပီး ေတြ႔ဖူးခ်င္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ကို ႐ုတ္ျခည္းေတြ႔လိုက္ရတဲ့အခါ အံ့အားသင့္သြားတဲ့ အသံတိုးညႇင္းညႇင္းေတြ က်ေနာ္ ၾကားလိုက္ရပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဘယ္သူကမွ မခိုင္းေစ မမွာၾကားရပါဘဲ အလိုအေလ်ာက္ပါပဲ ဆရာငယ္ေတြဟာ ထိုင္ေနရာက မတ္တပ္ရပ္လိုက္ၾကတယ္။ ကဗ်ာဆရာႀကီး တင္မိုး သူတို႔ေရွ႔မွာ ျဖတ္ေလ်ာက္ေနၿပီကိုး။
ဆရာက ေခါင္းတညိတ္ညိတ္၊ အျပံဳးနဲ႔ ျပန္ႏႈတ္ဆက္လို႔။ က်ေနာ္ကေတာ့ ဆရာငယ္ေတြရဲ႔ ႀကိဳဆိုပံုကုိ အံ့အားသင့္၊ ဝမ္းသာ၊ ၾကည္ႏူး . . .ဒါ . . ကဗ်ာဆရာ၊ လူထုကဗ်ာဆရာ၊ ရင္ထဲမွာ က်ေနာ္က်ဴးရင့္လိုက္မိတယ္။ ေခါင္းေတြ ဆတ္ကနဲေမာ့၊ ပါးစပ္ေတြပြင့္၊ ထိုင္ရာက ထၾက၊ လူထုကဗ်ာဆရာဆိုတာ ဒါပဲျဖစ္တယ္။ ေခါင္းေတြ ဆတ္ကနဲေမာ့၊ ပါးစပ္ေတြပြင့္၊ ထိုင္ရာက ထၾက။
ဆရာမႀကီးေတြနဲ႔ ကဗ်ာဆရာႀကီးတင္မိုး ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္ေျပာၿပီးတဲ့အခါ လာလမ္းအတိုင္း က်ေနာ္တို႔ ျပန္ၾကပါတယ္။ ဒီအခါမွာေတာ့ ဆရာမႀကီးက ဒါ ကဗ်ာဆရာႀကီး တင္မိုးလို႔ မေၾကညာေတာ့ပါဘူး။ ဆရာငယ္ေတြလည္း တၿပိဳင္တည္း မရပ္ၾကေတာ့ဘူး။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ရပ္တယ္၊ ထိပ္ဆံုးမွာ ရွိတဲ့ ဆရာငယ္က သူ႔ေရွ႔ကို ကဗ်ာဆရာႀကီး ျဖတ္တဲ့အခါ၊ မတ္တပ္ရပ္လိုက္တယ္။ ေက်ာ္သြားၿပီးေတာ့ သူျပန္ထိုင္တယ္၊ သူထိုင္ခ်ိန္မွာ သူနဲ႔ကပ္လ်က္ ဆရာငယ္က မတ္တပ္ရပ္ေနၿပီ။
ဒီလိုနဲ႔ ကဗ်ာဆရာႀကီးတင္မိုး ျဖတ္ေလ်ာက္ေနတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ ဆရာ၊ ဆရာမငယ္ေတြက ထလိုက္ ထုိင္လိုက္နဲ႔။ လိႈင္းလံုးႀကီးတလံုးဟာ နိမ့္လိုက္ ျမင့္လိုက္ ျဖတ္သြားေနသလိုပါပဲ။
အဲဒီ မႏၱေလးတကၠသိုလ္ထဲက လိႈင္းလံုးႀကီးဟာျမန္မာျပည္အႏွံ႔။ ေဟာ . . .အခု ႏိုင္ငံတကာအႏွံ႔။ ဒါ လူထုကဗ်ာျဖစ္တယ္။ ေခါင္းေတြ ဆတ္ကနဲေမာ့၊ ပါးစပ္ေတြ ပြင့္၊ ထိုင္ရာက ထၾက၊ လိႈင္းလံုးႀကီးေတြ လိမ့္တက္။ ဒါ လူထုကဗ်ာဆရာ ျဖစ္တယ္။
ဒါ . . ကဗ်ာဆရာ၊ လူထုကဗ်ာဆရာ၊
ရင္ထဲမွာ ကြၽန္ေတာ္ က်ဴးရင့္လိုက္မိတယ္။
ေခါင္းေတြ ဆတ္ကနဲေမာ့၊ ပါးစပ္ေတြပြင့္၊ ထိုင္ရာက ထၾက၊
လူထုကဗ်ာဆရာဆိုတာ ဒါပဲျဖစ္တယ္။
ဘယ္က ဆရာ အားေတြရသလဲ ကြၽန္ေတာ္ စဥ္းစားၾကည့္တယ္။
ကဗ်ာဆရာရဲ႔ႏွလံုးသားဆိုတာ တိမ္ေတြနဲ႔တူတယ္။ ႏူးညံ့တယ္။ ျဖဴေဖြးတယ္။ လြင့္ေမ်ာတယ္။ ေကာင္းကင္မွာေနတယ္။ အဲဒီ ႏွလံုးသားတိမ္ေတြက လူေတြရဲ႔ စိတ္ကူးနဲ႔ အဇၩတၱကို ႏႈိးဆြ၊ ႏိုးထ ေစတယ္။
ဒါေပမယ့္ တိမ္ေတြက တခုနဲ႔တခု တူတာမဟုတ္ဘူး။ တခ်ိဳ႔က တစ . . .ႏွစ္စ၊ တခ်ိဳ႔က တဆုပ္ . . .ႏွစ္ဆုပ္၊ တခ်ိဳ႔က တအုပ္ ႏွစ္အုပ္၊ တခ်ိဳ႔က ျဖဴတလွည့္ ၫိဳတလွည့္။
အဲသလို အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိၾကတဲ့ တိမ္ေတြၾကားမွာ ဆရာ့ရဲ႔ ႏွလံုးသားကေတာ့ တိမ္တိုက္ႀကီး ျဖစ္တယ္။ အမ်ိဳးသားရနံ႔နဲ႔ လြင့္ေမ်ာေနတယ္။ မိခင္ရဲ႔ ႏွလံုးသားလို ႏူးည့ံတယ္။ ကေလးရဲ႔အျပံဳးလို ျဖဴစင္တယ္။ ေကာင္းကင္မွာ ဖန္မီးအိမ္တလံုးနဲ႔ လမင္းကို ဂီတဆက္ကပ္တယ္။
ေကာင္းကင္မွာေနတဲ့အခါ ေလာကကို အပူဒဏ္ကလြတ္ေအာင္ အဲဒီႏွလံုးသားတိမ္တိုက္ႀကီးက ျပည္သူကို ကာကြယ္ေပးတယ္။ အေမွာင္ခ်ဥ္းလာတဲ့အခါ ျပည္သူအေပၚ အလင္းကို ဖြင့္ေပးတယ္၊ ခပ္မဆိတ္ ၿငိမ္သက္ေနတဲ့အခါ ထစ္ခ်ဳန္းေခၚသံ ဆင့္တယ္။ လူသားနဲ႔ ေလာကကို ေစာ္ကားလာၾကတဲ့အခါ အဲဒီတိမ္တိုက္ႀကီးက မုန္တိုင္းျဖစ္သြားတတ္တယ္။
ဒါတင္မကဘူး။ အဲဒီ တိမ္တိုက္ႀကီးက မိုးအျဖစ္လည္း ေျမကို ဆင္းတတ္ေပေသးရဲ႔။
ဖိႏွိပ္ရက္စက္မႈေတြ ၾကမ္းရမ္းလာတဲ့အခါ အဲဒီ မိုးက ေဒါသမ်က္ရည္ျဖစ္တယ္။
ေျမပက္ၾကားအက္၊ ေခါင္ခ်က္ ရက္ဆက္လာတဲ့အခါ၊ အဲဒီ မိုးက ပင္ပ်ိဳရြက္ႏု သစ္ေစတယ္။
ဆာေလာင္မြတ္သိပ္မႈနဲ႔ ကေလးေတြ ငိုညည္းေနတဲ့အခါ၊ အဲဒီ မိုးက ကာရန္ ပုလဲပုတီးေစ့ေတြ သီတယ္။
စာသင္ေက်ာင္းေတြမွာ ျမန္မာေက်ာင္းသားေတြ ရွင္သန္ေနတဲ့အခါ အဲဒီ မိုးက ဝမ္းသာမ်က္ရည္ေတြ ျဖစ္သြားျပန္တယ္။
ျမန္မာကဗ်ာဆရာႀကီးတင္မိုး ကြယ္လြန္သြားခဲ့ပါတယ္။ ႐ုပ္ကမၻာ ႐ုပ္ေလာကမွာ ဘာဝဓမၼနဲ႔ ေလ်ာညီစြာ သူ႔သက္တမ္းက အကန္႔အသတ္ ရွိခဲ့ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ႔ စိတ္ကမၻာ၊ စိတ္ေလာကမွာေတာ့ ကဗ်ာဆရာႀကီးတင္မိုးရဲ႔သက္တမ္းက အကန္႔အသတ္မဲ့၊ အႏိၱမျဖစ္တယ္။ ႐ုပ္ကမၻာ၊ ႐ုပ္ေလာကမွာ ကဗ်ာဆရာကို ေဝဒနာေရာဂါက ႐ုတ္ျခည္းတိုက္ခိုက္ သတ္ပစ္ႏိုင္တယ္။
ဒါေပမဲ့ ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ႔ ႏွလံုးသားကမၻာ၊ ႏွလံုးသားေလာကမွာေတာ့ အမွန္တရား၊ တရားမွ်တမႈ၊ လြတ္လပ္ခြင့္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ ေမတၱာတရားကို ဘယ္မိစၦာမွ သတ္လို႔ မရသလိုပဲ၊ ကဗ်ာဆရာႀကီး တင္မိုးက ရွင္သန္ေနဆဲ ျဖစ္တယ္။
ဒါေၾကာင့္ . . . .
ကဗ်ာဆရာ တင္မိုး မကြယ္လြန္ေသးဘူး။
ကဗ်ာဆရာ တင္မိုး မကြယ္လြန္ေသးဘူး။
ကဗ်ာဆရာ တင္မိုး မကြယ္လြန္ေသးဘူး။
(မိုးမခစာဖတ္ခန္း ဝ၂၊ ၂၂၊ ၂ဝဝ၇- အမွတ္တရမွတ္တိုင္မ်ား)
မိုးမခ၀္က္ဆိုက္မွ ကူးယူေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္
ကဗ်ာ
ဆရာႀကီးတင္မိုးကို လာေရာက္ဂါရဝျပဳၾကတဲ့၊ စာေပခ်စ္သူမ်ား၊ အမွန္တရား၊ တရားမွ်တမႈ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး၊ ကိုယ့္ၾကမၼာကိုယ္ဖန္တီးပိုင္ခြင့္နဲ႔ လြတ္လပ္ခြင့္ကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးၾကသူမ်ား . . . . ။ကဗ်ာဆရာတိုင္း၊ စာေရးဆရာတိုင္းဟာ လူတိုင္းရဲ႔ႏွလံုးသားကို ဆြဲကိုင္လႈပ္ခတ္ႏိုင္ၾကတာမဟုတ္ပါဘူး။ အဲသလို လူထုႏွလံုးသားကို ဆြဲကိုင္လႈပ္ခပ္ႏိုင္တဲ့ ဆရာဆိုတာက ျမန္မာစာေပေလာကမွာ လက္ခ်ိဳးေရတြက္လို႔ ရပါတယ္။
အဲသလို ဆရာအနည္းစုထဲမွာ ကဗ်ာဆရာႀကီးတင္မိုးတေယာက္ပါဝင္တယ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ အထူးအေထြ ေျပာဖို႔မလိုပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဆရာနဲ႔ပတ္သက္လာတဲ့အခါ ထူးထူးျခားျခား ေျပာထိုက္တယ္ဆိုတဲ့အခ်က္ကေတာ့ သူ႔ကိုဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားသူတခ်ိဳ႔ မိသားစုေတြရဲ႔ ႏွလံုးသားကပါ လႈပ္ခတ္သြားတယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ပါပဲ။
ဆရာ့ကိုဖမ္းဆီးတဲ့အခါ ပထမဆံုးအခ်ဳပ္မွာထားပါတယ္။ အဲသလိုအခ်ဳပ္က်ေနတုံး ထူးဆန္းလွတဲ့ ငါးဆင့္ခ်ိဳင့္ႀကီးတခ်ိဳင့္ဟာ စားစရာေသာက္စရာအစံုအလင္နဲ႔ အခ်ဳပ္ခန္းထဲက ဆရာ့ဆီကို ေန႔တိုင္း ေရာက္လာတတ္ပါတယ္။
ရက္အနည္းငယ္ၾကာတဲ့အခါ အမ်ိဳသမီးတေယာက္က အခ်ဳပ္ခန္းမွာ ဆရာ့ကိုလာဂါရဝျပဳပါေရာ။ ဒီအမ်ိဳးသမီးကေတာ့ ဆရာ့ကို ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားသူေတြထဲက အရာရွိတေယာက္ရဲ႔ဇနီးပါပဲ။ ဆရာစားေသာက္ဖို႔ ငါးဆင့္ခ်ိဳင့္ပို႔ေနသူကလည္းသူပါပဲ။ သူတင္လား၊ မဟုတ္ပါဘူး။ သူ႔သမီး တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူကေလးကလည္း ဆရာ့ကိုလာေတြ႔ၿပီး သူ႔မုန္႔ဖိုးစုေငြထဲက ကန္ေတာ့သြားပါေသးတယ္။ သူ႔အေမ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသူေလးရဲ႔အဖြားကလည္း ဆရာ့ကိုလာေတြ႔ၿပီး က်န္းမာခ်မ္းသာေစေၾကာင္း ေမတၱာပို႔ ဆုေတာင္းပါသတဲ့။
ဒီလိုနဲ႔ အခ်ဳပ္ခန္းကေန ေထာင္ကို ဆရာေရာက္သြားပါတယ္။ ေထာင္ေရာက္တဲ့အခါ ဆက္ဆံပံုက လံုးဝေျပာင္းလဲသြားပါေတာ့တယ္။ ဆရာပံုစံထိုင္ရတယ္။ ပံုစံထိုင္ေနတုန္း “ကဗ်ာဆရာဆိုတာ ဘယ္သူလဲကြ” လို႔ မိုက္မိုက္႐ုိင္း႐ုိင္း ေမးသံခံရပါတယ္။ “အသက္ႀကီးမွ ေတာင္ေရးေျမာက္ေရး ေရးတာ ခင္ဗ်ားလား” လို႔လည္း အႀကိမ္းခံရပါတယ္။ တန္းျဖဳတ္ေတာ့ “ကဗ်ာဆရာေနခဲ့”လို႔လည္း အမိန္႔ေပးခံရျပန္ပါသတဲ့။ ဆရာ့စိတ္ထဲမွာေတာ့ မိုက္႐ုိင္းလွေခ်ရဲ႔လို႔ ေဒါသေတြ တဟုန္းဟုန္းထေနခဲ့ပါတယ္။ တျခားသူေတြ ရွင္းသြားတဲ့အခါ အဲဒီ မိုက္မိုက္႐ုိင္း႐ိုင္း ေျပာသူက ဆရာ့အနားကပ္လာၿပီး ဆရာ့လက္ထဲကို ႂကြပ္ႂကြပ္အိတ္တလံုး ထည့္လုိက္ပါတယ္။
ၿပီးေတာ့ ဆရာ့ကို ႏွစ္ကိုယ္ၾကား တိုးတိုးေလးေျပာလိုက္ပါသတဲ့။ “ဆရာ . . . ေဟာဒီမွာ ဆရာ့အတြက္ ေဆးလိပ္ ၂စည္း၊ ေထာင္ထဲမွာ ဒါကပိုက္ဆံပဲဆရာ” လို႔ ဆိုလိုက္ပါသတဲ့။
ကဗ်ာဆရာရဲ႕စာဟာ သံတုိင္ေတြကိုျဖတ္ၿပီး အခ်ဳပ္ခန္းဟိုဘက္က မိသားစုတစုဆီ ေရာက္သြားတယ္။ ႏွွလံုးသားေတြကိုကိုင္လႈပ္လိုက္တာ မ်ိဳးဆက္တဆက္တည္းမဟုတ္ဘူး။ ၾကည့္စမ္း. . . . မ်ိဳးဆက္ ၃ဆက္၊ ေျမးတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူ၊ အေမ အရာရွိဇနီး၊ ၿပီးေတာ့. . . အဘြား။
ကဗ်ာဆရာရဲ႔ စာဟာ အုတ္နံရံကို ျဖတ္ၿပီး၊ အက်ဥ္းေထာင္ထဲက သူ႔ကို ဖမ္းဆီးရသူရဲ႔ ႏွလံုးသားထဲ ေရာက္သြားတယ္။ အက်ဥ္း အက်ပ္ထဲမွာ ကဗ်ာဖတ္သူက ေဆးလိပ္ ၂စည္းနဲ႔ ကဗ်ာဆရာကို သူ ပူေဇာ္တယ္။
ဘယ္ေလာက္မဂၤလာရွိလိုက္ေလသလဲ။ ျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြက္ မဂၤလာအခ်ိန္အခါကို ကဗ်ာေအာင္စည္တီး ဆင့္ေခၚေနတဲ့ ကဗ်ာဆရာအေပၚ မဂၤလာဂါရဝနဲ႔ ၫြတ္ႏူးတံု႔ျပန္ၾကတာ ျမန္မာ့ မဂၤလာတရား တရပ္ေပပဲေပါ့။
ကဗ်ာဆရာႀကီး တင္မိုးဟာ မဂၤလာတရားကုိ အခ်ဳပ္ခန္းနဲ႔ အက်ဥ္းေထာင္အထိ သယ္ေဆာင္သြားသူတေယာက္ျဖစ္တယ္။ ျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြက္ မဂၤလာအခ်ိန္အခါကို ကဗ်ာေအာင္စည္တီးဆင့္ေခၚေနတဲ့ ကဗ်ာဆရာအေပၚ မဂၤလာဂါရဝနဲ႔ ၫြတ္ႏူးတံု႔ျပန္ၾကတာ….
ေထာင္ကထြက္ၿပီး လအနည္းငယ္ေလးမွာပဲ ကဗ်ာဆရာႀကီး တင္မိုးနဲ႔ မႏၱေလးတကၠသိုလ္ ျမန္မာစာဌာနကို ကြၽန္ေတာ္ လိုက္သြားဖူးပါတယ္။ ဆရာက ေက်ာင္းထိုင္ဘုန္းႀကီး၊ ကြၽန္ေတာ္က ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသားေလးလို။ ခန္းမႀကီးတဖက္မွာ ဆရာမႀကီးေတြက အလုပ္လုပ္ၾကတယ္။ ခန္းမငယ္မွာ ဆရာငယ္ေတြက စားပြဲရွည္ႀကီးမွာ အလုပ္လုပ္ေနၾကတယ္။ ဆရာမႀကီးတေယာက္က ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ကို ခန္းမႀကီးတဖက္ကို ေခၚသြားပါတယ္။ ဆရာမႀကီးေနာက္က ဆရာ၊ ဆရာ့ေနာက္က ကြၽန္ေတာ္၊ ဆရာငယ္ေတြရဲ႔ စားပြဲထိပ္နားအေရာက္မွာ ဆရာမႀကီးတေယာက္က ေဟာသလိုေၾကညာလိုက္တယ္။
“ဒါ . . . . ကဗ်ာဆရာႀကီး တင္မိုး”
ငုံ႔ေနတဲ့ ဆရာငယ္ေတြရဲ႕ေခါင္းေတြ ဆတ္ကနဲေမာ့လာတယ္။ ပိတ္ေနတဲ့ပါးစပ္ေတြ ပြင့္သြားတယ္။ “ ေၾသာ္. . .ဆိုတဲ့ အံ့ၾသတဲ့၊ ေလးစားတဲ့၊ အႏွစ္ႏွစ္ အလလက ရင္းႏီွးၿပီး ေတြ႔ဖူးခ်င္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ကို ႐ုတ္ျခည္းေတြ႔လိုက္ရတဲ့အခါ အံ့အားသင့္သြားတဲ့ အသံတိုးညႇင္းညႇင္းေတြ က်ေနာ္ ၾကားလိုက္ရပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဘယ္သူကမွ မခိုင္းေစ မမွာၾကားရပါဘဲ အလိုအေလ်ာက္ပါပဲ ဆရာငယ္ေတြဟာ ထိုင္ေနရာက မတ္တပ္ရပ္လိုက္ၾကတယ္။ ကဗ်ာဆရာႀကီး တင္မိုး သူတို႔ေရွ႔မွာ ျဖတ္ေလ်ာက္ေနၿပီကိုး။
ဆရာက ေခါင္းတညိတ္ညိတ္၊ အျပံဳးနဲ႔ ျပန္ႏႈတ္ဆက္လို႔။ က်ေနာ္ကေတာ့ ဆရာငယ္ေတြရဲ႔ ႀကိဳဆိုပံုကုိ အံ့အားသင့္၊ ဝမ္းသာ၊ ၾကည္ႏူး . . .ဒါ . . ကဗ်ာဆရာ၊ လူထုကဗ်ာဆရာ၊ ရင္ထဲမွာ က်ေနာ္က်ဴးရင့္လိုက္မိတယ္။ ေခါင္းေတြ ဆတ္ကနဲေမာ့၊ ပါးစပ္ေတြပြင့္၊ ထိုင္ရာက ထၾက၊ လူထုကဗ်ာဆရာဆိုတာ ဒါပဲျဖစ္တယ္။ ေခါင္းေတြ ဆတ္ကနဲေမာ့၊ ပါးစပ္ေတြပြင့္၊ ထိုင္ရာက ထၾက။
ဆရာမႀကီးေတြနဲ႔ ကဗ်ာဆရာႀကီးတင္မိုး ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္ေျပာၿပီးတဲ့အခါ လာလမ္းအတိုင္း က်ေနာ္တို႔ ျပန္ၾကပါတယ္။ ဒီအခါမွာေတာ့ ဆရာမႀကီးက ဒါ ကဗ်ာဆရာႀကီး တင္မိုးလို႔ မေၾကညာေတာ့ပါဘူး။ ဆရာငယ္ေတြလည္း တၿပိဳင္တည္း မရပ္ၾကေတာ့ဘူး။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ရပ္တယ္၊ ထိပ္ဆံုးမွာ ရွိတဲ့ ဆရာငယ္က သူ႔ေရွ႔ကို ကဗ်ာဆရာႀကီး ျဖတ္တဲ့အခါ၊ မတ္တပ္ရပ္လိုက္တယ္။ ေက်ာ္သြားၿပီးေတာ့ သူျပန္ထိုင္တယ္၊ သူထိုင္ခ်ိန္မွာ သူနဲ႔ကပ္လ်က္ ဆရာငယ္က မတ္တပ္ရပ္ေနၿပီ။
ဒီလိုနဲ႔ ကဗ်ာဆရာႀကီးတင္မိုး ျဖတ္ေလ်ာက္ေနတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ ဆရာ၊ ဆရာမငယ္ေတြက ထလိုက္ ထုိင္လိုက္နဲ႔။ လိႈင္းလံုးႀကီးတလံုးဟာ နိမ့္လိုက္ ျမင့္လိုက္ ျဖတ္သြားေနသလိုပါပဲ။
အဲဒီ မႏၱေလးတကၠသိုလ္ထဲက လိႈင္းလံုးႀကီးဟာျမန္မာျပည္အႏွံ႔။ ေဟာ . . .အခု ႏိုင္ငံတကာအႏွံ႔။ ဒါ လူထုကဗ်ာျဖစ္တယ္။ ေခါင္းေတြ ဆတ္ကနဲေမာ့၊ ပါးစပ္ေတြ ပြင့္၊ ထိုင္ရာက ထၾက၊ လိႈင္းလံုးႀကီးေတြ လိမ့္တက္။ ဒါ လူထုကဗ်ာဆရာ ျဖစ္တယ္။
ဒါ . . ကဗ်ာဆရာ၊ လူထုကဗ်ာဆရာ၊
ရင္ထဲမွာ ကြၽန္ေတာ္ က်ဴးရင့္လိုက္မိတယ္။
ေခါင္းေတြ ဆတ္ကနဲေမာ့၊ ပါးစပ္ေတြပြင့္၊ ထိုင္ရာက ထၾက၊
လူထုကဗ်ာဆရာဆိုတာ ဒါပဲျဖစ္တယ္။
ဘယ္က ဆရာ အားေတြရသလဲ ကြၽန္ေတာ္ စဥ္းစားၾကည့္တယ္။
ကဗ်ာဆရာရဲ႔ႏွလံုးသားဆိုတာ တိမ္ေတြနဲ႔တူတယ္။ ႏူးညံ့တယ္။ ျဖဴေဖြးတယ္။ လြင့္ေမ်ာတယ္။ ေကာင္းကင္မွာေနတယ္။ အဲဒီ ႏွလံုးသားတိမ္ေတြက လူေတြရဲ႔ စိတ္ကူးနဲ႔ အဇၩတၱကို ႏႈိးဆြ၊ ႏိုးထ ေစတယ္။
ဒါေပမယ့္ တိမ္ေတြက တခုနဲ႔တခု တူတာမဟုတ္ဘူး။ တခ်ိဳ႔က တစ . . .ႏွစ္စ၊ တခ်ိဳ႔က တဆုပ္ . . .ႏွစ္ဆုပ္၊ တခ်ိဳ႔က တအုပ္ ႏွစ္အုပ္၊ တခ်ိဳ႔က ျဖဴတလွည့္ ၫိဳတလွည့္။
အဲသလို အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိၾကတဲ့ တိမ္ေတြၾကားမွာ ဆရာ့ရဲ႔ ႏွလံုးသားကေတာ့ တိမ္တိုက္ႀကီး ျဖစ္တယ္။ အမ်ိဳးသားရနံ႔နဲ႔ လြင့္ေမ်ာေနတယ္။ မိခင္ရဲ႔ ႏွလံုးသားလို ႏူးည့ံတယ္။ ကေလးရဲ႔အျပံဳးလို ျဖဴစင္တယ္။ ေကာင္းကင္မွာ ဖန္မီးအိမ္တလံုးနဲ႔ လမင္းကို ဂီတဆက္ကပ္တယ္။
ေကာင္းကင္မွာေနတဲ့အခါ ေလာကကို အပူဒဏ္ကလြတ္ေအာင္ အဲဒီႏွလံုးသားတိမ္တိုက္ႀကီးက ျပည္သူကို ကာကြယ္ေပးတယ္။ အေမွာင္ခ်ဥ္းလာတဲ့အခါ ျပည္သူအေပၚ အလင္းကို ဖြင့္ေပးတယ္၊ ခပ္မဆိတ္ ၿငိမ္သက္ေနတဲ့အခါ ထစ္ခ်ဳန္းေခၚသံ ဆင့္တယ္။ လူသားနဲ႔ ေလာကကို ေစာ္ကားလာၾကတဲ့အခါ အဲဒီတိမ္တိုက္ႀကီးက မုန္တိုင္းျဖစ္သြားတတ္တယ္။
ဒါတင္မကဘူး။ အဲဒီ တိမ္တိုက္ႀကီးက မိုးအျဖစ္လည္း ေျမကို ဆင္းတတ္ေပေသးရဲ႔။
ဖိႏွိပ္ရက္စက္မႈေတြ ၾကမ္းရမ္းလာတဲ့အခါ အဲဒီ မိုးက ေဒါသမ်က္ရည္ျဖစ္တယ္။
ေျမပက္ၾကားအက္၊ ေခါင္ခ်က္ ရက္ဆက္လာတဲ့အခါ၊ အဲဒီ မိုးက ပင္ပ်ိဳရြက္ႏု သစ္ေစတယ္။
ဆာေလာင္မြတ္သိပ္မႈနဲ႔ ကေလးေတြ ငိုညည္းေနတဲ့အခါ၊ အဲဒီ မိုးက ကာရန္ ပုလဲပုတီးေစ့ေတြ သီတယ္။
စာသင္ေက်ာင္းေတြမွာ ျမန္မာေက်ာင္းသားေတြ ရွင္သန္ေနတဲ့အခါ အဲဒီ မိုးက ဝမ္းသာမ်က္ရည္ေတြ ျဖစ္သြားျပန္တယ္။
ျမန္မာကဗ်ာဆရာႀကီးတင္မိုး ကြယ္လြန္သြားခဲ့ပါတယ္။ ႐ုပ္ကမၻာ ႐ုပ္ေလာကမွာ ဘာဝဓမၼနဲ႔ ေလ်ာညီစြာ သူ႔သက္တမ္းက အကန္႔အသတ္ ရွိခဲ့ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ႔ စိတ္ကမၻာ၊ စိတ္ေလာကမွာေတာ့ ကဗ်ာဆရာႀကီးတင္မိုးရဲ႔သက္တမ္းက အကန္႔အသတ္မဲ့၊ အႏိၱမျဖစ္တယ္။ ႐ုပ္ကမၻာ၊ ႐ုပ္ေလာကမွာ ကဗ်ာဆရာကို ေဝဒနာေရာဂါက ႐ုတ္ျခည္းတိုက္ခိုက္ သတ္ပစ္ႏိုင္တယ္။
ဒါေပမဲ့ ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ႔ ႏွလံုးသားကမၻာ၊ ႏွလံုးသားေလာကမွာေတာ့ အမွန္တရား၊ တရားမွ်တမႈ၊ လြတ္လပ္ခြင့္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႔ ေမတၱာတရားကို ဘယ္မိစၦာမွ သတ္လို႔ မရသလိုပဲ၊ ကဗ်ာဆရာႀကီး တင္မိုးက ရွင္သန္ေနဆဲ ျဖစ္တယ္။
ဒါေၾကာင့္ . . . .
ကဗ်ာဆရာ တင္မိုး မကြယ္လြန္ေသးဘူး။
ကဗ်ာဆရာ တင္မိုး မကြယ္လြန္ေသးဘူး။
ကဗ်ာဆရာ တင္မိုး မကြယ္လြန္ေသးဘူး။
(မိုးမခစာဖတ္ခန္း ဝ၂၊ ၂၂၊ ၂ဝဝ၇- အမွတ္တရမွတ္တိုင္မ်ား)
သာမန္အဖိုးၾကီး(မိုးခ်ဳိသင္း)
(မမိုးခ်ဳိသင္းဘေလာက္မွ)
ၾကာသာပေတးေန႕၊ ဇန္နဝါရီလ ၂၁၊ ၂၀၁၀
ၾကာသာပေတးေန႕၊ ဇန္နဝါရီလ ၂၁၊ ၂၀၁၀
အလုပ္မ်ားေနတာေရာ၊ ဒီလို လ မ်ိဳးမွာ အလုပ္မ်ားေန အလုပ္ရွဳပ္ေနေအာင္ ၾကိဳးစားၿပီး ေနေနမိတာေရာေၾကာင္႔ ဘေလာ႔ေလးကို လွည္႔မၾကည္႔ျဖစ္တာ ၾကာပါၿပီ။ ဒီလိုလေတြဆို ရာသီဥတုက ေအးေအး၊ လူ႔ခံစားခ်က္က ခပ္ေဆြးေဆြးမို႔ အသံတိတ္လို႔သာ ၾကိတ္မွိတ္ေနခ်င္မိတာပါေလ..။
ဒါေပမဲ႔ ဒီေန႔ေတာ႔ အေဖ႔ ကဗ်ာေလး တပုဒ္ တင္ခ်င္မိတယ္။ ကဗ်ာ နံမည္က အဖိုးၾကီး စစ္တမ္း တဲ႔။ ဖတ္ၾကည္႔ပါအုံး..။
အဖိုးၾကီး စစ္တမ္း
အသက္ကေလးေထာက္ခါမွ
အရက္ခြက္ကေလး တေျမွာက္ေျမွာက္
ခ်က္ ေအာက္ စကားေတြ တေျပာေျပာနဲ႔
တေသာေသာေန
အေမာေျဖတတ္တဲ႔ အဖိုးၾကီး။
ေသရိပ္နီးခါမွ
စိပ္ပုတီး နာနာကိုင္
မဟာျမိဳင္ ေတာရမွီးေပမဲ႔
ေဒါသကလဲ ၾကီးတတ္ေသးရဲ႔
ေလာဘမီးကလဲ အရွိန္ဟပ္
အိမ္မကပ္ႏိုင္တဲ႔ အဖိုးၾကီး။
ရြာလယ္မွာ စြာက်ယ္ စြာက်ယ္နဲ႔
ငါဟယ္ မင္းဟယ္
ျငင္းမယ္ လို႔ မၾကံနဲ႔
မင္းတို႔က မမွန္
ငါသာလွ်င္ အမွန္ လို႔၊ ငါ မာန္ေတြ တက္
ငါ အရုိးမ်က္ေနတဲ႔၊ လက္တို အခက္ပို အမ်က္သို ေနတဲ႔ အဖိုးၾကီး။
ဒီလို အဖိုးၾကီးမ်ိဳးေတာ႔ ေဆာရီး..ေဆာရီး
မျဖစ္ခ်င္ေပါင္။
ေၾကြခါနီးတဲ႔ သစ္သီးလို
အသက္ၾကီးေတာ႔လဲ အဖိုးၾကီး ျဖစ္မွာေပါ႔ေလ..
ဒါေပမဲ႔ ရိုးရိုးကုပ္ကုပ္
ပုဆိုးစုတ္ကေလးနဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္
ကိုယ္႔အလုပ္ ကိုယ္ဆင္း၊ ကိုယ္႔ယာခင္း ကိုယ္စိုက္
လွ်ာအလိုမလိုက္၊ ဘာကိုမွ မၾကိဳက္
ေပ်ာ္ပိုက္ရာ ေတာ္ထိုက္ရာေန
စာေပလဲ မျပတ္၊ ကဗ်ာေတြလဲ ဖတ္
ရပ္သူ ရြာသားေတြနဲ႔
ထပ္တူမျခား ေနတတ္တဲ႔
ဇရပ္ငုံးတို တာတမံ ခရုိး အနီးက
မျပတ္ျပဳံးခ်ိဳေနတဲ႔ သာမန္ အဖိုးၾကီးပဲ ျဖစ္ခ်င္တယ္။
တင္မိုး
၁၄၊၉၊၂၀၀၃
ဒီေန႔တေန႔လုံး ဟင္းေတြ ခ်က္ၿပီး မနက္ဖန္မွာ ဆြမ္းကပ္ဖို႔ ခ်က္ျပဳတ္ ျပင္ဆင္ေနပါတယ္။
အရင္က ကိုယ္ဟင္းခ်က္ရင္ နံေဘးက စားပြဲေလးမွာ စာေရးရင္း စကားေျပာ အေဖာ္လုပ္ေပးတတ္တဲ႔၊ သမီးဘာခ်က္ခ်က္ ေကာင္းတာပဲ ေျပာတတ္တဲ႔၊ မျပတ္ျပံဳးခ်ိဳေနတဲ႔ သာမန္ အဖိုးၾကီးကို လြမ္းဆြတ္မိပါရဲ႔..။
အလြမ္းခရီး ၃ႏွစ္ ျပည္႔ခဲ႔ၿပီေလ..။
ျပဳသမွ် ကုသိုလ္အစုစု ကို ေရာက္ရာဘ၀က သာဓု ေခၚပါ အေဖ..။
မိုးခ်ိဳသင္း
ဒါေပမဲ႔ ဒီေန႔ေတာ႔ အေဖ႔ ကဗ်ာေလး တပုဒ္ တင္ခ်င္မိတယ္။ ကဗ်ာ နံမည္က အဖိုးၾကီး စစ္တမ္း တဲ႔။ ဖတ္ၾကည္႔ပါအုံး..။
အဖိုးၾကီး စစ္တမ္း
အသက္ကေလးေထာက္ခါမွ
အရက္ခြက္ကေလး တေျမွာက္ေျမွာက္
ခ်က္ ေအာက္ စကားေတြ တေျပာေျပာနဲ႔
တေသာေသာေန
အေမာေျဖတတ္တဲ႔ အဖိုးၾကီး။
ေသရိပ္နီးခါမွ
စိပ္ပုတီး နာနာကိုင္
မဟာျမိဳင္ ေတာရမွီးေပမဲ႔
ေဒါသကလဲ ၾကီးတတ္ေသးရဲ႔
ေလာဘမီးကလဲ အရွိန္ဟပ္
အိမ္မကပ္ႏိုင္တဲ႔ အဖိုးၾကီး။
ရြာလယ္မွာ စြာက်ယ္ စြာက်ယ္နဲ႔
ငါဟယ္ မင္းဟယ္
ျငင္းမယ္ လို႔ မၾကံနဲ႔
မင္းတို႔က မမွန္
ငါသာလွ်င္ အမွန္ လို႔၊ ငါ မာန္ေတြ တက္
ငါ အရုိးမ်က္ေနတဲ႔၊ လက္တို အခက္ပို အမ်က္သို ေနတဲ႔ အဖိုးၾကီး။
ဒီလို အဖိုးၾကီးမ်ိဳးေတာ႔ ေဆာရီး..ေဆာရီး
မျဖစ္ခ်င္ေပါင္။
ေၾကြခါနီးတဲ႔ သစ္သီးလို
အသက္ၾကီးေတာ႔လဲ အဖိုးၾကီး ျဖစ္မွာေပါ႔ေလ..
ဒါေပမဲ႔ ရိုးရိုးကုပ္ကုပ္
ပုဆိုးစုတ္ကေလးနဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္
ကိုယ္႔အလုပ္ ကိုယ္ဆင္း၊ ကိုယ္႔ယာခင္း ကိုယ္စိုက္
လွ်ာအလိုမလိုက္၊ ဘာကိုမွ မၾကိဳက္
ေပ်ာ္ပိုက္ရာ ေတာ္ထိုက္ရာေန
စာေပလဲ မျပတ္၊ ကဗ်ာေတြလဲ ဖတ္
ရပ္သူ ရြာသားေတြနဲ႔
ထပ္တူမျခား ေနတတ္တဲ႔
ဇရပ္ငုံးတို တာတမံ ခရုိး အနီးက
မျပတ္ျပဳံးခ်ိဳေနတဲ႔ သာမန္ အဖိုးၾကီးပဲ ျဖစ္ခ်င္တယ္။
တင္မိုး
၁၄၊၉၊၂၀၀၃
ဒီေန႔တေန႔လုံး ဟင္းေတြ ခ်က္ၿပီး မနက္ဖန္မွာ ဆြမ္းကပ္ဖို႔ ခ်က္ျပဳတ္ ျပင္ဆင္ေနပါတယ္။
အရင္က ကိုယ္ဟင္းခ်က္ရင္ နံေဘးက စားပြဲေလးမွာ စာေရးရင္း စကားေျပာ အေဖာ္လုပ္ေပးတတ္တဲ႔၊ သမီးဘာခ်က္ခ်က္ ေကာင္းတာပဲ ေျပာတတ္တဲ႔၊ မျပတ္ျပံဳးခ်ိဳေနတဲ႔ သာမန္ အဖိုးၾကီးကို လြမ္းဆြတ္မိပါရဲ႔..။
အလြမ္းခရီး ၃ႏွစ္ ျပည္႔ခဲ႔ၿပီေလ..။
ျပဳသမွ် ကုသိုလ္အစုစု ကို ေရာက္ရာဘ၀က သာဓု ေခၚပါ အေဖ..။
မိုးခ်ိဳသင္း
Friday, January 22, 2010
ဘံုဝတႎသာမွ ဆရာဂ်မ္းကို ဂုဏ္ျပဳႀကိဳဆိုျခင္း
(မိုးေသာက္ၾက
ယ္ဂ်ာနယ္ အတဲြ ၄ အမွတ္ ၃ မွ)
ျမင္ကြင္းမွာ အထင္ရွားဆံုးကေတာ့ ဆရာဂ်မ္း၏ ပုံတူပန္းခ်ီကားျဖစ္သည္။ ႏွစ္လို ဖြယ္ေကာင္းလွေသာ ဆရာ့အျပံဳးကို အမိအရဖန္တီးေရးဆဲြထားသည့္ လက္ရာရွင္ကို ဆရာကိုယ္တိုင္ မခ်ီးက်ဴးပဲမေနႏိုင္။ “ေကာင္းလိုက္တဲ့ပန္းခ်ီဗ်ာ…၊ ကိုေပၚဦးသက္လက္ရာအတိုင္းပဲ”ဟု ေဘးမွ ‘ဆရာျမ’ကို လွမ္းေျပာလိုက္သည္။
မ်က္မွန္ဝင္းလက္လက္ႏွင့္ ဆရာျမသန္းတင့္က ျပံဳးလိုက္ၿပီး “ကိုတင္မိုးကလဲ၊ ဒါ ‘ကိုေပၚဦးသက္’ကိုယ္တိုင္ေရးထားတာဗ်”ဟုေျပာ၏။ “ေအးဗ်ာ၊ သူ႔လက္ရာကေတာ့ နတ္ပန္းခ်ီပါပဲ၊ ကိုေပၚဦးသက္ႀကီးကို ေက်းဇူးတင္လိုက္တာဗ်ာ…”ဟု ဆရာဂ်မ္းက ရယ္ရင္းေျပာလိုက္ေသာအခါ၊ ကဗ်ာဆရာ ‘ေမာင္ခိုင္မာ’ကျပံဳးရင္း “ဆရာကေတာ့ လုပ္ခ်လိုက္ျပန္ၿပီ၊ နတ္ျဖစ္ၿပီးမွေရးထားတဲ့ ပန္းခ်ီဆိုမွေတာ့ နတ္ပန္းခ်ီေပါ့ဗ်”ဟု ဆိုလိုက္သည္။
ဒီေတာ့မွ ဆရာဂ်မ္းလည္း ေဘးဘီကုိၾကည့္မိၿပီး သူေရာက္ေနေသာ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ဇေဝဇဝါျဖစ္သြားသည္။ ”ဟာ-က်ဳပ္တို႔ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲဗ်…”ဟုေမးလိုက္ေသာအခါ နေဘဆရာ ေမာင္ခိုင္မာက “ဘံုဝတႎသာက စံုအဂၤါအခမ္းအနားေတြနဲ႔ ဇဂ်မ္းအညာက ဂ်မ္း ဆရာကိုႀကဳိဆိုေနတာေလ…”ဟုေျဖ၏။
သည္ေတာ့မွ ဆိုင္းဘုတ္ေတြကို‘ဆရာဂ်မ္း’ၾကည့္မိသည္။
ယ္ဂ်ာနယ္ အတဲြ ၄ အမွတ္ ၃ မွ)ၿပိဳးျပက္ဝင္းလက္ၿပီး ေတာက္ပေနတာမ်ဳိးေတာ့ မဟုတ္...။
ဂုဏ္ျဒပ္ေတြ၊ ထယ္ဝါမႈေတြကို ဆရာဂ်မ္း သိပ္မႏွစ္သက္တတ္မွန္းသိ၍ တတ္ႏိုင္ သမွ် ႐ိုး႐ိုးေလးျဖစ္ေအာင္ ျပင္ဆင္ထားပံုရသည္။ သို႔ေသာ္ ခမ္းနားက်က္သေရရွိေန သည္ကေတာ့ အမွန္ပင္…။
ဂုဏ္ျဒပ္ေတြ၊ ထယ္ဝါမႈေတြကို ဆရာဂ်မ္း သိပ္မႏွစ္သက္တတ္မွန္းသိ၍ တတ္ႏိုင္ သမွ် ႐ိုး႐ိုးေလးျဖစ္ေအာင္ ျပင္ဆင္ထားပံုရသည္။ သို႔ေသာ္ ခမ္းနားက်က္သေရရွိေန သည္ကေတာ့ အမွန္ပင္…။
ျမင္ကြင္းမွာ အထင္ရွားဆံုးကေတာ့ ဆရာဂ်မ္း၏ ပုံတူပန္းခ်ီကားျဖစ္သည္။ ႏွစ္လို ဖြယ္ေကာင္းလွေသာ ဆရာ့အျပံဳးကို အမိအရဖန္တီးေရးဆဲြထားသည့္ လက္ရာရွင္ကို ဆရာကိုယ္တိုင္ မခ်ီးက်ဴးပဲမေနႏိုင္။ “ေကာင္းလိုက္တဲ့ပန္းခ်ီဗ်ာ…၊ ကိုေပၚဦးသက္လက္ရာအတိုင္းပဲ”ဟု ေဘးမွ ‘ဆရာျမ’ကို လွမ္းေျပာလိုက္သည္။
မ်က္မွန္ဝင္းလက္လက္ႏွင့္ ဆရာျမသန္းတင့္က ျပံဳးလိုက္ၿပီး “ကိုတင္မိုးကလဲ၊ ဒါ ‘ကိုေပၚဦးသက္’ကိုယ္တိုင္ေရးထားတာဗ်”ဟုေျပာ၏။ “ေအးဗ်ာ၊ သူ႔လက္ရာကေတာ့ နတ္ပန္းခ်ီပါပဲ၊ ကိုေပၚဦးသက္ႀကီးကို ေက်းဇူးတင္လိုက္တာဗ်ာ…”ဟု ဆရာဂ်မ္းက ရယ္ရင္းေျပာလိုက္ေသာအခါ၊ ကဗ်ာဆရာ ‘ေမာင္ခိုင္မာ’ကျပံဳးရင္း “ဆရာကေတာ့ လုပ္ခ်လိုက္ျပန္ၿပီ၊ နတ္ျဖစ္ၿပီးမွေရးထားတဲ့ ပန္းခ်ီဆိုမွေတာ့ နတ္ပန္းခ်ီေပါ့ဗ်”ဟု ဆိုလိုက္သည္။
ဒီေတာ့မွ ဆရာဂ်မ္းလည္း ေဘးဘီကုိၾကည့္မိၿပီး သူေရာက္ေနေသာ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ဇေဝဇဝါျဖစ္သြားသည္။ ”ဟာ-က်ဳပ္တို႔ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲဗ်…”ဟုေမးလိုက္ေသာအခါ နေဘဆရာ ေမာင္ခိုင္မာက “ဘံုဝတႎသာက စံုအဂၤါအခမ္းအနားေတြနဲ႔ ဇဂ်မ္းအညာက ဂ်မ္း ဆရာကိုႀကဳိဆိုေနတာေလ…”ဟုေျဖ၏။
သည္ေတာ့မွ ဆိုင္းဘုတ္ေတြကို‘ဆရာဂ်မ္း’ၾကည့္မိသည္။
“ေကာင္းကင္ဘံုေရာက္ စာေပပညာရွင္မ်ားသက္ႀကီးပူေဇာ္ပဲြႏွင့္ ကဗ်ာဆရာတင္မိုးႀကိဳဆိုပဲြ”
စုလစ္မြန္းခြၽန္ေတြ၊ ျပႆဒ္ေတြကို ေရကန္ကေလးေတြ၊ ထေနာင္းပင္၊ မန္က်ည္းပင္၊ ထန္းပင္စသည့္ အညာေက်းလက္ျမင္ကြင္းေတြႏွင့္ ေပါင္းစပ္ဖန္တီးထားပံုမွာ အႏုပညာဆန္လွသည္။ တေနရာတြင္ ဆရာတင္မိုးထုတ္ေဝခဲ့သမွ် စာ/ကဗ်ာမ်ားကို ျပသထားသည့္ စာအုပ္ျပပဲြကို ျမင္ေတြ႔ေသာအခါ ဆရာတင္မိုးကိုယ္တိုင္ အံ့ၾသေက်နပ္သြားေလသည္၊
”ဒါေတြကို ဘယ္တုန္းထဲက ႀကဳိစီစဥ္ထားတာလဲဗ်”ဟု ဆရာဂ်မ္းကေမးေတာ့ “ခင္ဗ်ား လူ႔ဘဝက အနိစၥေရာက္တယ္ဆိုတာ သိသိခ်င္း အျပင္အဆင္ကို ‘ေပၚဦးသက္’နဲ႔ ‘ထူးအိမ္သင္’တို႔ကဖန္တီးထားတာေလ၊ အခမ္းအနားအစီအစဥ္ေတြကိုေတာ့ ခင္ဗ်ားရဲ႔မိတ္ေဆြ ‘ခင္ႀကီးေပါက္’က စီစဥ္ေနတာဗ်။ ကဲ-လာဗ်ာ ခန္းမထဲ သြားရေအာင္။ ခင္ဗ်ားကို အားလံုးက ေစာင့္ႀကဳိေနၾကတယ္…”ဟု ဆရာ‘ျမသန္းတင့္’ က ေျဖရင္းေျပာသည္။
သူတို႔ ခန္းမထဲဝင္လိုက္သည္ႏွင့္ အခမ္းအနားမွဴးျဖစ္သူ ခရစ္ယာန္သာသနာပိုင္ခ်ဳပ္ ကဗ်ာဆရာ‘ေမာင္ေပါက္စည္’(ခင္ႀကီးေပါက္)၏အသံျပဲျပဲႏွင့္ “ျပည္သူခ်စ္တဲ့ က်ေနာ္တို႔အားလံုးခ်စ္တဲ့ ကဗ်ာ့သူရဲေကာင္းႀကီးတင္မိုးေရာက္ရွိလာပါၿပီခင္ဗ်ား…”ဟု ဆိုလိုက္သည္ႏွင့္ လက္ခုပ္ၾသဘာသံေတြညံစီသြားသည္။
ခန္းမထဲမွာ စာေရးဆရာေတြ ကဗ်ာဆရာ၊ ပန္းခ်ီဆရာ၊ အဆိုေတာ္စသည့္ ထင္ရွားသည့္ အႏုပညာသည္အမ်ားအျပားျမင္ေတြ႔ရသည္။ ဓါတ္ပံုကင္မရာမ်ား ဗြီဒီယိုကင္မရာမ်ား၏ မီးေရာင္က ဆရာဂ်မ္းတကိုယ္လံုးကို လင္းလက္သြားေစသည္။ စာေရးဆရာ -ဒါရိုက္တာ‘သာဓု’က သတင္းမွတ္တမ္းကို ကိုယ္တိုင္႐္ိုက္ကူး၍ မွတ္တမ္းတင္ေနသည္ကိုျမင္ေတြ႔ရ၏။
“ဆရာတင္မိုးေနရာယူၿပီးတဲ့ေနာက္ အထူးဝမ္းေျမာက္ၾကည္ႏူးေစမယ့္အစီအစဥ္တရပ္ ကေတာ့ ဆရာတင္မိုး အင္မတန္မွျမင္ေတြ႔ခ်င္တဲ့ နတ္သမီးတပါးနဲ႔ ေတြ႔ဆံုမယ့္ အစီအစဥ္ျဖစ္ပါတယ္…”ဟုေၾကညာလိုက္ေသာအခါ ခန္းမတခုလုံး “ေဟး”ကနဲ ျဖစ္သြားသည္။ အားလံုးစိတ္ဝင္တစားႏွင့္ ေစာင့္ၾကည့္ေနစဥ္ ဆလိုက္မီးေရာင္ထဲက ထြက္ေပၚလာသူမွာ ‘ဆရာကေတာ္’ ျဖစ္ေနေလသည္။ ဆရာကေတာ္မွာ ရွက္ျပံဳးေလးျဖင့္ ဆရာ့အနားယွဥ္ရပ္လိုက္ေသာအခါ ဆရာဂ်မ္းတို႔ဇနီးေမာင္ႏွံ၏ ၾကည္ႏူးအျပံဳးေဝေဝဆာဆာက ပရိသတ္ထံသို႔ပင္ကူးစက္သြားသည္။ ထို႔ေနာက္ သက္ႀကီးပူေဇာ္ပဲြအခမ္းအနားကို စတင္သည္။ သက္ႀကီးဆရာႀကီးမ်ား ေနရာယူလိုက္ေသာအခါ ဆရာဂ်မ္းအလြန္ေလးစားေသာ ပုဂၢဳိလ္ေတြခ်ည္းျဖစ္ေနသျဖင့္ လက္အုပ္ကေလးခ်ီၿပီး ဦးအႀကိမ္ႀကိမ္ခ်ေနမိသည္။ စီစဥ္ေပးသူေတြကိုလည္း ေက်းဇူးတင္မဆံုးေတာ့…။
အခမ္းအနားကို တက္ေရာက္လာသည့္ စာဆိုရွင္ႀကီးမ်ားမွာ ‘ဆရာႀကီးသခင္ ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း’၊ ‘ဆရာႀကီးေရႊဥေဒါင္း’၊ ‘ဆရာေဇာ္ဂ်ီ’၊ ‘ဆရာမင္းသုဝဏ္’၊ ‘လူထုဦးလွ’၊ ‘ေဒါက္တာသန္းထြန္း’၊ ‘ေတာ္ဘုရားေလး’တို႔ျဖစ္သည္။
အားလံုးကိုယ္စား ‘ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း’က ၾသဝါဒစကားေျပာသည္။ လူထုအက်ဳိး သယ္ပိုးသည့္ စိတ္ေကာင္းႏွလံုးေကာင္းရွိသည့္ အႏုပညာသည္တိုင္း ေကာင္းကင္ဘံုမွာ စံစားရပံုႏွင့္ လူထုသစၥာေဖါက္သည့္ အႏုပညာသည္ဆိုသူမ်ားသည္ မေကာင္းသည့္စိတ္ႏွလံုးေၾကာင့္ ငရဲဘံုမွာခံစားရပံုေတြကို ဆရာႀကီး၏ထံုးစံအတိုင္း ပံုတိုပတ္စေလးမ်ားျဖင့္ ရယ္႐ႊင္ပတ္႐ႊန္းေဟာေျပာသြားသည္။ ထို႔ေနာက္ ဆရာေဒါက္တာသန္းထြန္းက ျပည္တြင္းတြင္ အပိတ္ခံထားရသည့္ တင္မိုးအထိမ္းအမွတ္ ဂုဏ္ျပဳပဲြကို ယခုအခါ ရဲရဲရင့္ရင့္လုပ္ေဆာင္ေနသူမ်ားပင္ရွိေၾကာင္း၊ ဆရာတင္မိုးေလးစားသည့္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားပင္ လာေရာက္ဂါရဝျပဳသည္ကို ျမင္ေတြ႔ရေၾကာင္း၊ ျပည္တြင္းတြင္ မလုပ္ႏိုင္သည္ကို ျပည္ပမီဒီယာမ်ားက လုပ္ရန္လိုေနေၾကာင္း၊ တင္မုိးကြယ္လြန္ျခင္းအခမ္းအနားမ်ား၊ အမွတ္တရစာမ်ား၊ ဝမ္းနည္းျခင္း သဝဏ္လႊာမ်ား အမ်ားအျပားထြက္ေပၚေနျခင္းကို ေလးစားေက်းဇူးတင္ပါေသာ္လည္း ‘တင္မိုးစာေပါင္းခ်ဳပ္၊ ကဗ်ာေပါင္းခ်ဳပ္’မ်ား မထုတ္ေဝႏိုင္သည့္တိုင္ ‘တင္မိုး စာစုစာရင္း’ေလာက္ေတာ့ လုပ္ေပးဖို႔ေကာင္းေၾကာင္း ေျပာၾကားသြားသည္။
ထို႔ေနာက္ ဆရာႀကီးမ်ား ျပန္လည္ထြက္ခြာသြားေသာအခါ ‘တင္မိုးစာ-ကဗ်ာ ႐ြတ္ပဲြ’ကို ဆက္လက္က်င္းပရာ အေထာက္ေတာ္လွေအာင္က ‘ျမက္႐ိုင္းထဲကေၾကး႐ုပ္’၊ ေမာင္ေပါက္စည္က ‘ေဒါက္တာေဂ်ာ္နီ’၊ ျမသန္းတင့္က ‘ဗုဒၶႏွင့္ေတြ႔ဆံုျခင္း’၊ ေမာင္ခိုင္မာက ‘ကႏၱာရႏွစ္မ်ား’စသည္ျဖင့္ အသီးသီး႐ြတ္ဆိုသြားသလို ထူးအိမ္သင္က သူငယ္ငယ္က ေက်ာင္းသံုးစာအုပ္မွာ သင္ၾကားခဲ့ရၿပီး တစဲြလန္းလန္းျဖစ္ခဲ့ေသာ ဆရာႀကီး၏ ‘သခၤ်ဳိင္းကုန္းမွာ’ဆိုေသာ ေခတ္ဆန္းအက္ေဆးကို သူ၏အသံခ်ဳိခ်ဳိေလး ျဖင့္ ႐ြတ္ဖတ္သြားရာ ပရိသတ္သာမက ဆရာဂ်မ္းကိုယ္တိုင္ မ်က္ရည္လည္ရင္း လက္ ခုပ္တီးအားေပးေနသျဖင့္ ဆရာကေတာ္က လက္ကိုင္ပုဝါေလးထုတ္ကာ သုတ္ေပး ေနရွာေလသည္။
ထို႔ေနာက္ ေဖ်ာ္ေျဖေရးအစီအစဥ္အျဖစ္ ေတးသီခ်င္းသီဆိုရန္ စာေရးဆရာ/အဆို ေတာ္‘ကိုဝင္းဦး’ကို ဖိတ္ေခၚေလသည္။ ကိုဝင္းဦးက ဆရာဂ်မ္းအႀကဳိက္ ‘ေတာင္ေတာ္ ေရႊပုပၸါး’သီခ်င္းကို သီဆိုလိုက္ရာ နတ္သူဇာေလးအခ်ဳိ႔က ပန္းကုံးတက္စြပ္ေလသည္။
ကိုဝင္းဦးက “က်ေနာ္တေယာက္တည္းသီခ်င္းဆိုတာ မေကာင္းေသးဘူးဗ်၊ က်ေနာ့္ညီေလး ထူးအိမ္သင္ကို သီဆိုဖို႔ဖိတ္ေခၚပါတယ္…”ဟု ဆိုလိုက္ရာ ပရိသတ္ပဲြေတာင္းသျဖင့္ ထူးအိမ္သင္လည္း မျငင္းသာေတာ့ပဲ ကိုဝင္းဦး၏ ’ေမာင္တို႔ခ်ယ္ရီေျမ’သီခ်င္းကို သီဆိုေလသည္။
ထိုအခါ ကိုဝင္းဦးကလည္း အားက်မခံ ထူးအိမ္သင္၏‘အေမ့ရဲ႔ဒုကၡအိုးေလး’သီခ်င္းကို သီဆိုလိုက္ျပန္သည္။ ထို႔ေနာက္ ဘယ္သူက ခြၽန္တြန္းလုပ္လိုက္သည္မသိ၊ ဆရာဂ်မ္းကိုယ္တိုင္သီခ်င္းဆိုေပးပါရန္ ေတာင္းဆိုၾကေလသည္။ ေတာင္းဆိုသံၾကားၾကားခ်င္း ဆရာဂ်မ္းက ဘယ္အခ်ိန္ကဆိုခ်င္ေနသည္မသိ၊ သီခ်င္းဆိုရန္ထလိုက္သျဖင့္ ဆရာကေတာ္ပင္တားခ်ိန္မရလိုက္။
သို႔ႏွင့္ ေနာက္တေန႔ထုတ္ အေထာက္ေတာ္လွေအာင္၏ ‘တာဝတႎသာ သတင္းဂ်ာနယ္’တြင္ ဆရာဂ်မ္းအား ‘နတ္ဘံုနတ္နန္းမွ ဂုဏ္ျပဳႀကဳိဆိုျခင္း’ သတင္း ကို မ်က္ႏွာဖံုး ေက်ာဖံုးအျပည့္ ေဖၚျပထားသည္ကို ေတြ႔ျမင္ၾကရေလသတည္း။
ေရးသားသူ-ခင္ေမာင္ထုိက္
”ဒါေတြကို ဘယ္တုန္းထဲက ႀကဳိစီစဥ္ထားတာလဲဗ်”ဟု ဆရာဂ်မ္းကေမးေတာ့ “ခင္ဗ်ား လူ႔ဘဝက အနိစၥေရာက္တယ္ဆိုတာ သိသိခ်င္း အျပင္အဆင္ကို ‘ေပၚဦးသက္’နဲ႔ ‘ထူးအိမ္သင္’တို႔ကဖန္တီးထားတာေလ၊ အခမ္းအနားအစီအစဥ္ေတြကိုေတာ့ ခင္ဗ်ားရဲ႔မိတ္ေဆြ ‘ခင္ႀကီးေပါက္’က စီစဥ္ေနတာဗ်။ ကဲ-လာဗ်ာ ခန္းမထဲ သြားရေအာင္။ ခင္ဗ်ားကို အားလံုးက ေစာင့္ႀကဳိေနၾကတယ္…”ဟု ဆရာ‘ျမသန္းတင့္’ က ေျဖရင္းေျပာသည္။
သူတို႔ ခန္းမထဲဝင္လိုက္သည္ႏွင့္ အခမ္းအနားမွဴးျဖစ္သူ ခရစ္ယာန္သာသနာပိုင္ခ်ဳပ္ ကဗ်ာဆရာ‘ေမာင္ေပါက္စည္’(ခင္ႀကီးေပါက္)၏အသံျပဲျပဲႏွင့္ “ျပည္သူခ်စ္တဲ့ က်ေနာ္တို႔အားလံုးခ်စ္တဲ့ ကဗ်ာ့သူရဲေကာင္းႀကီးတင္မိုးေရာက္ရွိလာပါၿပီခင္ဗ်ား…”ဟု ဆိုလိုက္သည္ႏွင့္ လက္ခုပ္ၾသဘာသံေတြညံစီသြားသည္။
ခန္းမထဲမွာ စာေရးဆရာေတြ ကဗ်ာဆရာ၊ ပန္းခ်ီဆရာ၊ အဆိုေတာ္စသည့္ ထင္ရွားသည့္ အႏုပညာသည္အမ်ားအျပားျမင္ေတြ႔ရသည္။ ဓါတ္ပံုကင္မရာမ်ား ဗြီဒီယိုကင္မရာမ်ား၏ မီးေရာင္က ဆရာဂ်မ္းတကိုယ္လံုးကို လင္းလက္သြားေစသည္။ စာေရးဆရာ -ဒါရိုက္တာ‘သာဓု’က သတင္းမွတ္တမ္းကို ကိုယ္တိုင္႐္ိုက္ကူး၍ မွတ္တမ္းတင္ေနသည္ကိုျမင္ေတြ႔ရ၏။
“ဆရာတင္မိုးေနရာယူၿပီးတဲ့ေနာက္ အထူးဝမ္းေျမာက္ၾကည္ႏူးေစမယ့္အစီအစဥ္တရပ္ ကေတာ့ ဆရာတင္မိုး အင္မတန္မွျမင္ေတြ႔ခ်င္တဲ့ နတ္သမီးတပါးနဲ႔ ေတြ႔ဆံုမယ့္ အစီအစဥ္ျဖစ္ပါတယ္…”ဟုေၾကညာလိုက္ေသာအခါ ခန္းမတခုလုံး “ေဟး”ကနဲ ျဖစ္သြားသည္။ အားလံုးစိတ္ဝင္တစားႏွင့္ ေစာင့္ၾကည့္ေနစဥ္ ဆလိုက္မီးေရာင္ထဲက ထြက္ေပၚလာသူမွာ ‘ဆရာကေတာ္’ ျဖစ္ေနေလသည္။ ဆရာကေတာ္မွာ ရွက္ျပံဳးေလးျဖင့္ ဆရာ့အနားယွဥ္ရပ္လိုက္ေသာအခါ ဆရာဂ်မ္းတို႔ဇနီးေမာင္ႏွံ၏ ၾကည္ႏူးအျပံဳးေဝေဝဆာဆာက ပရိသတ္ထံသို႔ပင္ကူးစက္သြားသည္။ ထို႔ေနာက္ သက္ႀကီးပူေဇာ္ပဲြအခမ္းအနားကို စတင္သည္။ သက္ႀကီးဆရာႀကီးမ်ား ေနရာယူလိုက္ေသာအခါ ဆရာဂ်မ္းအလြန္ေလးစားေသာ ပုဂၢဳိလ္ေတြခ်ည္းျဖစ္ေနသျဖင့္ လက္အုပ္ကေလးခ်ီၿပီး ဦးအႀကိမ္ႀကိမ္ခ်ေနမိသည္။ စီစဥ္ေပးသူေတြကိုလည္း ေက်းဇူးတင္မဆံုးေတာ့…။
အခမ္းအနားကို တက္ေရာက္လာသည့္ စာဆိုရွင္ႀကီးမ်ားမွာ ‘ဆရာႀကီးသခင္ ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း’၊ ‘ဆရာႀကီးေရႊဥေဒါင္း’၊ ‘ဆရာေဇာ္ဂ်ီ’၊ ‘ဆရာမင္းသုဝဏ္’၊ ‘လူထုဦးလွ’၊ ‘ေဒါက္တာသန္းထြန္း’၊ ‘ေတာ္ဘုရားေလး’တို႔ျဖစ္သည္။
အားလံုးကိုယ္စား ‘ဆရာႀကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း’က ၾသဝါဒစကားေျပာသည္။ လူထုအက်ဳိး သယ္ပိုးသည့္ စိတ္ေကာင္းႏွလံုးေကာင္းရွိသည့္ အႏုပညာသည္တိုင္း ေကာင္းကင္ဘံုမွာ စံစားရပံုႏွင့္ လူထုသစၥာေဖါက္သည့္ အႏုပညာသည္ဆိုသူမ်ားသည္ မေကာင္းသည့္စိတ္ႏွလံုးေၾကာင့္ ငရဲဘံုမွာခံစားရပံုေတြကို ဆရာႀကီး၏ထံုးစံအတိုင္း ပံုတိုပတ္စေလးမ်ားျဖင့္ ရယ္႐ႊင္ပတ္႐ႊန္းေဟာေျပာသြားသည္။ ထို႔ေနာက္ ဆရာေဒါက္တာသန္းထြန္းက ျပည္တြင္းတြင္ အပိတ္ခံထားရသည့္ တင္မိုးအထိမ္းအမွတ္ ဂုဏ္ျပဳပဲြကို ယခုအခါ ရဲရဲရင့္ရင့္လုပ္ေဆာင္ေနသူမ်ားပင္ရွိေၾကာင္း၊ ဆရာတင္မိုးေလးစားသည့္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားပင္ လာေရာက္ဂါရဝျပဳသည္ကို ျမင္ေတြ႔ရေၾကာင္း၊ ျပည္တြင္းတြင္ မလုပ္ႏိုင္သည္ကို ျပည္ပမီဒီယာမ်ားက လုပ္ရန္လိုေနေၾကာင္း၊ တင္မုိးကြယ္လြန္ျခင္းအခမ္းအနားမ်ား၊ အမွတ္တရစာမ်ား၊ ဝမ္းနည္းျခင္း သဝဏ္လႊာမ်ား အမ်ားအျပားထြက္ေပၚေနျခင္းကို ေလးစားေက်းဇူးတင္ပါေသာ္လည္း ‘တင္မိုးစာေပါင္းခ်ဳပ္၊ ကဗ်ာေပါင္းခ်ဳပ္’မ်ား မထုတ္ေဝႏိုင္သည့္တိုင္ ‘တင္မိုး စာစုစာရင္း’ေလာက္ေတာ့ လုပ္ေပးဖို႔ေကာင္းေၾကာင္း ေျပာၾကားသြားသည္။
ထို႔ေနာက္ ဆရာႀကီးမ်ား ျပန္လည္ထြက္ခြာသြားေသာအခါ ‘တင္မိုးစာ-ကဗ်ာ ႐ြတ္ပဲြ’ကို ဆက္လက္က်င္းပရာ အေထာက္ေတာ္လွေအာင္က ‘ျမက္႐ိုင္းထဲကေၾကး႐ုပ္’၊ ေမာင္ေပါက္စည္က ‘ေဒါက္တာေဂ်ာ္နီ’၊ ျမသန္းတင့္က ‘ဗုဒၶႏွင့္ေတြ႔ဆံုျခင္း’၊ ေမာင္ခိုင္မာက ‘ကႏၱာရႏွစ္မ်ား’စသည္ျဖင့္ အသီးသီး႐ြတ္ဆိုသြားသလို ထူးအိမ္သင္က သူငယ္ငယ္က ေက်ာင္းသံုးစာအုပ္မွာ သင္ၾကားခဲ့ရၿပီး တစဲြလန္းလန္းျဖစ္ခဲ့ေသာ ဆရာႀကီး၏ ‘သခၤ်ဳိင္းကုန္းမွာ’ဆိုေသာ ေခတ္ဆန္းအက္ေဆးကို သူ၏အသံခ်ဳိခ်ဳိေလး ျဖင့္ ႐ြတ္ဖတ္သြားရာ ပရိသတ္သာမက ဆရာဂ်မ္းကိုယ္တိုင္ မ်က္ရည္လည္ရင္း လက္ ခုပ္တီးအားေပးေနသျဖင့္ ဆရာကေတာ္က လက္ကိုင္ပုဝါေလးထုတ္ကာ သုတ္ေပး ေနရွာေလသည္။
ထို႔ေနာက္ ေဖ်ာ္ေျဖေရးအစီအစဥ္အျဖစ္ ေတးသီခ်င္းသီဆိုရန္ စာေရးဆရာ/အဆို ေတာ္‘ကိုဝင္းဦး’ကို ဖိတ္ေခၚေလသည္။ ကိုဝင္းဦးက ဆရာဂ်မ္းအႀကဳိက္ ‘ေတာင္ေတာ္ ေရႊပုပၸါး’သီခ်င္းကို သီဆိုလိုက္ရာ နတ္သူဇာေလးအခ်ဳိ႔က ပန္းကုံးတက္စြပ္ေလသည္။
ကိုဝင္းဦးက “က်ေနာ္တေယာက္တည္းသီခ်င္းဆိုတာ မေကာင္းေသးဘူးဗ်၊ က်ေနာ့္ညီေလး ထူးအိမ္သင္ကို သီဆိုဖို႔ဖိတ္ေခၚပါတယ္…”ဟု ဆိုလိုက္ရာ ပရိသတ္ပဲြေတာင္းသျဖင့္ ထူးအိမ္သင္လည္း မျငင္းသာေတာ့ပဲ ကိုဝင္းဦး၏ ’ေမာင္တို႔ခ်ယ္ရီေျမ’သီခ်င္းကို သီဆိုေလသည္။
ထိုအခါ ကိုဝင္းဦးကလည္း အားက်မခံ ထူးအိမ္သင္၏‘အေမ့ရဲ႔ဒုကၡအိုးေလး’သီခ်င္းကို သီဆိုလိုက္ျပန္သည္။ ထို႔ေနာက္ ဘယ္သူက ခြၽန္တြန္းလုပ္လိုက္သည္မသိ၊ ဆရာဂ်မ္းကိုယ္တိုင္သီခ်င္းဆိုေပးပါရန္ ေတာင္းဆိုၾကေလသည္။ ေတာင္းဆိုသံၾကားၾကားခ်င္း ဆရာဂ်မ္းက ဘယ္အခ်ိန္ကဆိုခ်င္ေနသည္မသိ၊ သီခ်င္းဆိုရန္ထလိုက္သျဖင့္ ဆရာကေတာ္ပင္တားခ်ိန္မရလိုက္။
“က်ေန
ာ္တို႔နယ္မွာေတာ့ က်ေနာ့္အေဖၿပီးရင္ က်ေနာ္သီခ်င္းဆိုအေကာင္းဆံုးဗ်..”ဟု ဆရာဂ်မ္းက အေသာေလး ေဖါက္ရင္း‘ေ႐ႊမင္းဂံ’ သီခ်င္းကိုသီဆိုေလရာ နတ္အႏုပညာသည္ ပရိသတ္မ်ား အထူးသေဘာက်ေလေတာ့သည္။ ေတးေရးဆရာႀကီး‘ၿမဳိ႔မၿငိမ္း’ကိုယ္တိုင္ တေယာတလက္ဆုခ်ေလသည္။
ာ္တို႔နယ္မွာေတာ့ က်ေနာ့္အေဖၿပီးရင္ က်ေနာ္သီခ်င္းဆိုအေကာင္းဆံုးဗ်..”ဟု ဆရာဂ်မ္းက အေသာေလး ေဖါက္ရင္း‘ေ႐ႊမင္းဂံ’ သီခ်င္းကိုသီဆိုေလရာ နတ္အႏုပညာသည္ ပရိသတ္မ်ား အထူးသေဘာက်ေလေတာ့သည္။ ေတးေရးဆရာႀကီး‘ၿမဳိ႔မၿငိမ္း’ကိုယ္တိုင္ တေယာတလက္ဆုခ်ေလသည္။သို႔ႏွင့္ ေနာက္တေန႔ထုတ္ အေထာက္ေတာ္လွေအာင္၏ ‘တာဝတႎသာ သတင္းဂ်ာနယ္’တြင္ ဆရာဂ်မ္းအား ‘နတ္ဘံုနတ္နန္းမွ ဂုဏ္ျပဳႀကဳိဆိုျခင္း’ သတင္း ကို မ်က္ႏွာဖံုး ေက်ာဖံုးအျပည့္ ေဖၚျပထားသည္ကို ေတြ႔ျမင္ၾကရေလသတည္း။
ေရးသားသူ-ခင္ေမာင္ထုိက္
မိုးေသာက္ၾကယ္စာၾကည့္တိုက္ ဥယ်ာဥ္မွဴးႀကီးအတြက္…..
ဆရာေရ…
ဆရာကြယ္လြန္သြားခဲ့တာ ဒီေန႔ဆိုရင္ ၃ ႏွစ္ျပည့္သြားခဲ့ၿပီေနာ္….
ဆရာ့အတြက္ရည္စူးၿပီး က်ေနာ္တို႔ ထုိင္းႏိုင္ငံ၊ ေနာင္ဘြားေက်း႐ြာမွာရွိတဲ့ ”ေသြးသစ္”စာသင္ေက်ာင္းေလးမွာရွိတဲ့ ကေလးအေယာက္ ၂၅၀ အတြက္ မနက္စာထမင္း အတြက္ ေကာင္းမွဴကုသိုလ္ျပဳလုပ္လိုက္ပါတယ္။ ဆရာက ကေလးခ်စ္တယ္မဟုတ္လား။ အထူးသျဖင့္ ကေလးဆိုးႀကီး(က်ေနာ္အပါအ၀င္ေပါ့)ေတြကိုေပါ့...
ဒီေက်ာင္းေလးကို က်ေနာ္တို႔တာ၀န္ယူၿပီး လုပ္လာတာ အခုဆို ၅ ႏွစ္၀န္းက်င္ေတာင္ရွိေတာ့မယ္ဆရာ။
ေနာက္ၿပီး မဲေဆာက္မွာ ျမန္မာေတြအတြက္ တရားပဲြတခုကို HRDB အဖဲြ႔ကလုပ္မယ္တဲ့။ ဆရာ့အတြက္ရည္စူးၿပီး ဆရာ့နာမည္နဲ႔ တရားေလး စည္စည္ကားကားျဖစ္ေျမာက္သြားေအာင္ ေငြပေဒသာပင္စိုက္လိုက္ပါတယ္။
ေရးခ်င္တာေတြေတာ့ အမ်ားႀကီးပဲဆရာ။ ေဆာင္းပါးလည္းေရးခ်င္ေသးတယ္။ မိုးေသာက္ၾကယ္ဂ်ာနယ္အတြက္ ဆရာေရးေပးခဲ့တဲ့ ”လူငယ့္ေၾကးမံု”ေဆာင္းပါးေတြကိုလည္း အျမန္ဆံုးထုတ္ခ်င္ပါေသးတယ္။ ဆရာ က်ေနာ္တို႔ဆီမွာ ေနသြားတုန္းက ေရးစပ္ထားခဲ့တဲ့ ဆရာ့ရဲ႔လက္ေရးမူကဗ်ာေတြကိုလည္း စာအုပ္ထုတ္ခ်င္ပါေသးတယ္။ ဆရာျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ ဆႏၵႏွစ္ခု(ေဆးလိပ္ျဖတ္ဖို႔ကဗ်ာႏွင့္ ဖန္မီးအိမ္ေဖာင္ေဒးရွင္းကိစၥ)ကို ျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေနဆဲပါဆရာ။
ဆရာကိုယ္တုိင္နာမည္ေပးၿပီး ေမြးထားခဲ့တဲ့ ”မိုးေသာက္ၾကယ္စာၾကည့္တိုက္”ကေတာ့ ထြန္းလင္းေတာက္ေျပာင္ေနဆဲပါ…
လြမ္းတယ္ဆရာ…
လြမ္းလို႔ ဆရာဂ်ပန္ကို ေရာက္ခဲ့စဥ္ကပံုေတြနဲ႔ ေရာက္တိုင္း က်ေနာ္တို႔အိမ္မွာေနခဲ့စဥ္တုန္းက အမွတ္တရ႐ိုက္ယူထားခဲ့တဲ့ပံုေတြကို တင္လိုက္ပါတယ္….
ေကာင္းကင္ဘံုက ဆရာတစ္ေယာက္ ကဗ်ာေတြစပ္ရင္း ၾကည္ႏွဴးႏိုင္ပါေစ…
ဆရာတင္မိုး ကြယ္လြန္ျခင္း ၃ ႏွစ္ျပည့္အမွတ္တရ
tnmvrf;u q&m*srf;
wefcl;av wrm&eH@eJ@
oif;ysH@aewJh tnmajr
wrmawGeJ@ a0aew,f?
zkHvkH;}uD;awG wazG;azG;
vSnf;av;ay:rSm aw;qdk
aendKndK naecsrf;
vGrf;p&mh tnmvrf;?
vuf,ufwGif;rSm a&cyf
tnm&yf&J@ jrefrmh"avh
woufrarhwJh tvSw&m;
aus;vufyef;csDum;?
ta0;rSm yJhwifxyf
qefzGyfwJh armif;eif;oH
pnf;0g;rSefrSef qdkwD;u
r+iD;EdkifwJh aw;*Dw?
xef;&Guftdrf xef;yifawm
vGrf;armzG,f onf+rdKifOD;u
&omxl;wJh yifus&nf
b}uD;+zdK;&J@ t}udKufay?
vif;=uufi,f wGefusL;
&GmOD;u ukvm;wuf
qGrf;cHxGufzdk@ tcsufay;
qGrf;awmfAsdK@ qGrf;awmfAsdK@av;?
omat;wdk@ uav;wodkuf
qGrf;cHvdkuf&if; acsmfvJ
oydwfwdkuGJ 'l;vJ+yJ
vGifhpifoGm;wJh qGrf;awmfyGJ?
OD;a&$&kd;eJ@'dk;ywf0dkif;
vlwdkif;u ESpf+cdKuf
ckefvdkufuvdkuf trlydkc|J
0gu|wf uxdefyGJ?
tnmvrf;u wrmwef;
q&m*srf; trSwfw&rsm;pGm
v&moDawG ajymif;vdk@a&$@
q&m*srf;udk wdk@rarh
wrmwef;eJ@ tnm"avh ³ ³ ³ ?
udkouf
Thursday, January 21, 2010
JALေလေၾကာင္းလုိင္း ေဒ၀ါလီခံယူ
ဂ်ပန္ႏုိင္ငံ၏ အႀကီးမားဆံုးေလေၾကာင္း ေကာ္ပိုေရး ရွင္းအဖြဲ႕အစည္းႀကီးတစ္ခုျဖစ္သည့္ ဂ်ပန္ေလေၾကာင္း (Japan Airline-JAL)သည္ စီးပြားေရးခၽြတ္ခ်ဳံက်မႈမ်ားႏွင့္ အေၾကြး ၂၆ ဘီလီယံတင္ရွိေနမႈမ်ားေၾကာင့္ ဇန္န၀ါရီလ(၁၉)ရက္ေန႔ က ေဒ၀ါလီ(လူမဲြစာရင္း)ခံ လိုက္ၿပီျဖစ္သည္။ႏွစ္စဥ္ခရီးသည္ သန္း(၅၀)၀န္းက်င္ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ေပးလ်က္ရွိသည့္ JALေလေၾကာင္းလိုင္းသည္ ေဒ၀ါလီခံလိုက္သျဖင့္ ၀န္ထမ္းဦးေရ ၃၀% (15,700 ဦးေရ)ေလ်ာ့ခ်မည္ဟု ထုတ္ျပန္ေၾကညာခဲ့သည္။
JAL ေလေၾကာင္းလုိင္း ေဒ၀ါလီခံယူေၾကာင္းေၾကညာခဲ့သျဖင့္ တိုက်ဳိစေတာ့ရွယ္ယာမ်ား က်ဆင္းသြားခဲ့ၿပီး JAL၏ စေတာ့မ်ားအား ေဖေဖာ္၀ါလ ၂၀ ရက္ေန႔ပတ္၀န္းက်င္တြင္ တုိက်ဳိစတာ့အိတ္ခ်ိန္းေစ်းကြက္မွ ဖယ္ရွားခံရမည္ဟုသိရသည္။
အေၾကြး ၂၆ ဘီလီယံနီးပါးျဖင့္ လူမဲြစာရင္းခံယူခဲ့ေသာ JALသည္ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံ၏စီးပြားေရးမေျပ မလည္ျဖစ္ေစျခင္း၏ အဓိကတရားခံတစ္ဦးျဖစ္လာခဲ့ေလသည္။
ယ
ခုလိုအာရွ၏အႀကီးဆံုးေလေၾကာင္းလိုင္းတခုျဖစ္သည့္ JAL ႐ုတ္တရက္ေဒ၀ါလီခံေၾကာင္း ထုတ္ျပန္ေၾကညာခဲ့ရမႈအတြက္ ခရီးသည္မ်ားႏွင့္ ၀န္ထမ္းမ်ားအား ေလေၾကာင္းလိုင္း ကုမၸဏီဥကၠ႒ Mr. Junji Kurokawaမွ ဦးညြတ္ေတာင္းပန္ခဲ့ၿပီး ေဒ၀ါလီခံယူလိုက္သည္ျဖစ္လင့္ကစား လက္က်န္ခရီးစဥ္မ်ားၿပီးဆံုးသည့္အထိ ပံုမွန္ေျပးဆြဲေနဦးမွာျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆိုခဲ့သည္။အေၾကြး ၂၆ ဘီလီယံနီးပါးျဖင့္ လူမဲြစာရင္းခံယူခဲ့ေသာ JALသည္ ဂ်ပန္ႏုိင္ငံ၏စီးပြားေရးမေျပ မလည္ျဖစ္ေစျခင္း၏ အဓိကတရားခံတစ္ဦးျဖစ္လာခဲ့ေလသည္။ JAL၏ၿပိဳင္ဖက္ ANA(All Nippon Airline)မွာလည္း ေရရွည္တည္တံ့ႏိုင္ရန္အတြက္ ၀န္ထမ္းဦးေရေလ်ာ့ခ်ျခင္းႏွင့္ ျပည္တြင္း၌ေျပးဆဲြေနေသာ ခရီးစဥ္တခ်ဳိ႕ကို ဖ်က္သိမ္းျခင္းမ်ားျပဳလုပ္လ်က္ရွိသည္။
မတ္လဘ႑ာေရးႏွစ္အတြင္း JALေလေၾကာင္းလုိင္း၏ အသားတင္အ႐ံႈးသည္ ၂.၉ ဘီလီယံရွိမည္ဟု ခန္႔မွန္းရၿပီး အစုိုးရထံမွ ေထာက္ပ့ံစရိတ္ ေဒၚလာ ၁၀ ဘီလီယံႏွင့္ သံုးႏွစ္တာကာလအတြင္း အေရးေပၚေခ်းေငြမ်ားအား ရယူခံစားခြင့္ ရွိမည္ျဖစ္သည္။
ၾကာသာပေတးႏွင့္ ေသာၾကာတြင္ျပဳလုပ္မည့့္ဆႏၵျပပဲြအစီအစဥ္မ်ား
၈၈ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားနွင့္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားလြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ေတာင္းဆိုဆႏၵျပပဲြ
ေပးပို႔လာသူ-
ミャットウ・ Myat Thu （ Nakata)ႏ်ဴကလီးယားအာဏာရူး နအဖ စစ္အုပ္စုအားဆန္ ့က်င္ ဆႏၵျပပဲြ
ေပးပို႔လာသူ-phone hlaing (JAC)Tuesday, January 19, 2010
Ozawa ရာထူးမွဆင္းေပးရန္ ၇၀%ကဆႏၵျပဳ
The Yomiuri Shimbun
တဆက္တည္းျပဳလုပ္ခဲ့ေသာစစ္တမ္းမ်ားအရ ၊၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ Yukio Hitoyama ကို ႀကိဳက္ႏွစ္သက္မႈမွာ ၄၅% သာရွိခဲ့ၿပီး၊ အဆိုပါႏႈန္းမွာ ၿပီးခဲ့သည့္အပတ္ကျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ စစ္တမ္းထက္ ၁၁%က်ဆင္းခဲျခင္းျဖစ့္သည္။ ထို႔အတူအစိုးရအဖြဲကို မႏွစ္သက္မႈမွာ ၃၄%ရွိေနခဲ့ရာမွ ယခုအခါ ၄၂%သို႔တိုးျမင့္လာခဲ့သည္။
၉၁%ေသာဆႏၵျပဳသူမ်ားက Ozawa အေနႏွင့္ ေငြေၾကးအရွဳပ္ေတာ္ပုံႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး တာ၀န္သိသိေျဖရွင္းခဲ့ျခင္းမရွိခဲ့ဘူးလို႔ဆိုၾကသည္ ။
ယခုတစ္ႀကိမ္ျပဳလုပ္ေသာစစ္တမ္းမွာ DPJ ပါတီကို ေထာက္ခံသူအမ်ားစုကို ေမးျမန္းဆႏၵျပဳေစခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး၊ ၎တို႔အထဲမွထက္၀က္ေက်ာ္က Ozawa ရာထူးမွဆင္းေပးရန္ႏွင့္ေငြေၾကးအ႐ႈပ္ေတာ္ပံုကိစၥကို ျပည္သူလူထုအားရွင္းျပရန္ ဆႏၵျပဳခဲ့ၾကသည္ ။
၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ Hatoyama မွ Ozawa အား အတြင္းေရးမွဴးရာထူး၌ ဆက္ရွိသင့္-မရွိသင့္ ကိစၥကိုဆံုးျဖတ္သင့္သလား…?ဆိုသည့္ေမးခြန္းအတြက္ ၃၇%က ဆံုးျဖတ္သင့္ေၾကာင္းအဆိုျပဳခဲ့ၿပီး ၊ ၅၁% ကတိက်ေသာအေျဖမေပးခဲ့ေပ။
DPJ ပါတီကိုႏွစ္သက္သူက်ဆင္းခ်ိန္တြင္၊ အတိုက္အခံ LDP(Liberal Democratic Party)ပါတီကိုႏွစ္သက္မႈမွာ ၁၆% သာရွိခဲ့ရာမွ ယခုအခါ ၂၀% အထိသို႔တိုးလာေသာ္လည္း ထိုပါတီ ၂ ခုစလံုးကိုမႀကိဳက္ႏွစ္သက္မွဳမွာ ၃၃% အထိတိုးျမင့္လာခဲ့သည္။
ဘာသာျပန္သူ-ေမာင္ေအာင္းေဌး
မူရင္းသတင္း-
Poll: 70% say Ozawa should quit his post(The Yomiuri Shimbun)
အာဏာရ DP
J(Democratic Party of Japan)ပါတီ၏ဆူပါအႀကီးအကဲ Ichiro Ozawa အေနႏွင့္၊ ပါတီရန္ပုံေငြထဲမွ သံသယျ ဖစ္ဖြယ္ေျမ၀ယ္ယူခဲ့မႈေၾကာင့္ သူ၏ကိုယ္ေရး အရာရွိ ၂ ဦးအဖမ္းခံရၿပီး၊ ထို႔ေနာက္တြင္ ျပဳလုပ္ေသာ Yomiuri သတင္းဌာန၏ သေဘာထားစစ္တမ္းမ်ားအရ၊ လက္ရွိရာထူးျဖစ္ေသာ ပါတီအေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးရာထူးႏွင့္ ဥပေဒျပဳ Diet လႊတ္ေတာ္ေနရာတို႔မွ ႏႈတ္ထြက္ေပးရန္ ၇၀%ကဆႏၵေပးခဲ့ၾကသည္။
J(Democratic Party of Japan)ပါတီ၏ဆူပါအႀကီးအကဲ Ichiro Ozawa အေနႏွင့္၊ ပါတီရန္ပုံေငြထဲမွ သံသယျ ဖစ္ဖြယ္ေျမ၀ယ္ယူခဲ့မႈေၾကာင့္ သူ၏ကိုယ္ေရး အရာရွိ ၂ ဦးအဖမ္းခံရၿပီး၊ ထို႔ေနာက္တြင္ ျပဳလုပ္ေသာ Yomiuri သတင္းဌာန၏ သေဘာထားစစ္တမ္းမ်ားအရ၊ လက္ရွိရာထူးျဖစ္ေသာ ပါတီအေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးရာထူးႏွင့္ ဥပေဒျပဳ Diet လႊတ္ေတာ္ေနရာတို႔မွ ႏႈတ္ထြက္ေပးရန္ ၇၀%ကဆႏၵေပးခဲ့ၾကသည္။တဆက္တည္းျပဳလုပ္ခဲ့ေသာစစ္တမ္းမ်ားအရ ၊၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ Yukio Hitoyama ကို ႀကိဳက္ႏွစ္သက္မႈမွာ ၄၅% သာရွိခဲ့ၿပီး၊ အဆိုပါႏႈန္းမွာ ၿပီးခဲ့သည့္အပတ္ကျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ စစ္တမ္းထက္ ၁၁%က်ဆင္းခဲျခင္းျဖစ့္သည္။ ထို႔အတူအစိုးရအဖြဲကို မႏွစ္သက္မႈမွာ ၃၄%ရွိေနခဲ့ရာမွ ယခုအခါ ၄၂%သို႔တိုးျမင့္လာခဲ့သည္။
၉၁%ေသာဆႏၵျပဳသူမ်ားက Ozawa အေနႏွင့္ ေငြေၾကးအရွဳပ္ေတာ္ပုံႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး တာ၀န္သိသိေျဖရွင္းခဲ့ျခင္းမရွိခဲ့ဘူးလို႔ဆိုၾကသည္ ။
ယခုတစ္ႀကိမ္ျပဳလုပ္ေသာစစ္တမ္းမွာ DPJ ပါတီကို ေထာက္ခံသူအမ်ားစုကို ေမးျမန္းဆႏၵျပဳေစခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီး၊ ၎တို႔အထဲမွထက္၀က္ေက်ာ္က Ozawa ရာထူးမွဆင္းေပးရန္ႏွင့္ေငြေၾကးအ႐ႈပ္ေတာ္ပံုကိစၥကို ျပည္သူလူထုအားရွင္းျပရန္ ဆႏၵျပဳခဲ့ၾကသည္ ။
၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ Hatoyama မွ Ozawa အား အတြင္းေရးမွဴးရာထူး၌ ဆက္ရွိသင့္-မရွိသင့္ ကိစၥကိုဆံုးျဖတ္သင့္သလား…?ဆိုသည့္ေမးခြန္းအတြက္ ၃၇%က ဆံုးျဖတ္သင့္ေၾကာင္းအဆိုျပဳခဲ့ၿပီး ၊ ၅၁% ကတိက်ေသာအေျဖမေပးခဲ့ေပ။
DPJ ပါတီကိုႏွစ္သက္သူက်ဆင္းခ်ိန္တြင္၊ အတိုက္အခံ LDP(Liberal Democratic Party)ပါတီကိုႏွစ္သက္မႈမွာ ၁၆% သာရွိခဲ့ရာမွ ယခုအခါ ၂၀% အထိသို႔တိုးလာေသာ္လည္း ထိုပါတီ ၂ ခုစလံုးကိုမႀကိဳက္ႏွစ္သက္မွဳမွာ ၃၃% အထိတိုးျမင့္လာခဲ့သည္။
ဘာသာျပန္သူ-ေမာင္ေအာင္းေဌး
မူရင္းသတင္း-
Poll: 70% say Ozawa should quit his post(The Yomiuri Shimbun)
၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပဲြၿပီးလ်င္ ျပန္ပို႔ခံရမည္ဆိုသည့္အသံမ်ားေၾကာင့္ ဂ်ပန္ေရာက္ျမန္မာမ်ား တတိယႏိုင္ငံသို႔ထြက္ခြာဖို႔ႀကိဳစားသူမ်ားျပားေန
ျမန္မာျပည္တြင္း၌ ၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပဲြသာ က်င္းပျပဳလုပ္ၿပီးစီးခဲ့ပါက ဂ်ပန္ရွိ ဒုကၡသည္ခိုလံႈခြင့္ေလွ်ာက္ထားသူမ်ားႏွင့္ ၎ဗီဇာျဖင့္ေနထိုင္သူမ်ားအားလံုးကို ဂ်ပန္အစိုးရမွျပန္ပို႔လိမ့္မည္ဆိုသည့္အသံမ်ားေၾကာင့္ တတိယႏိုင္ငံသို႔ထြက္ခြာ၍ အေျခခ်ေနထိုင္ဖို႔ႀကိဳးစားျပင္ဆင္ေနၾကသူမ်ား တျဖည္းျဖည္းႏွင့္မ်ားျပားေနလ်က္ရွိ ေၾကာင္းစံုစမ္းသိရွိရသည္။
ထြက္ခြာဖို႔ႀကိဳးစားသူအမ်ားစုမွာ ဂ်ပန္အစိုးရမွ ဒုကၡသည္အျဖစ္(ဂ်ပန္ေရာက္ ျမန္မာမ်ားအေခၚ`R`ဗီဇာ) အသိအမွတ္ျပဳဖို႔ ျငင္းပယ္ခံထားရၿပီး တိုင္းျပည္အေျခအေနမတည္ၿငိမ္ေသးသျဖင့္ တစ္ႏွစ္သက္တမ္းဗီဇာသေဘာမ်ဳိးထုတ္ေပး ထားေသာ Designated Activities Visa(ဂ်ပန္အေခၚ ေတာ့ခုေတးခဆုဒိုးခဗီဇာ)ရရွိထားသူ မ်ားျဖစ္ၾကသည္။
”အခုၾကားေနရတဲ့အသံေတြက ဟုတ္မဟုတ္ေတာ့မသိဘူး။ ၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပဲြၿပီးရင္ ဂ်ပန္အစိုးရက က်ေနာ္တို႔လို ေတာ့ေတးဗီဇာသမားေတြကိုေရာ ေလွ်ာက္ထားဆဲေတြကိုပါ ျပန္ပို႔လိမ့္မယ္ဆိုတဲ့အသံေတြက ေတာ္ေတာ့္ကိုျပန႔္ေနတယ္။ ေတာ္ၾကာ မေတာ္လို႔ျပန္ပို႔ခံရတယ္ဆိုရင္ ဒုကၡေရာက္မွာေလ။ ဒါေၾကာင့္ တတိယႏိုင္ငံကို ကူးေျပာင္းအေျခခ်ဖို႔ႀကိဳးစားေနတာပါ….“ဟု ေတာ့ခုေတးဗီဇာရရွိသူတဦးမွ မိုးေသာက္ၾကယ္သို႔ရွင္းျပသည္။
ေတာ့ခုေတးဗီဇာသမားမ်ားသည္ ျပည္ပသို႔ထြက္လည္ခြင့္ရွိေသာ္လည္း၊ မိသားစုေခၚယူခြင့္၊ က်န္းမာေရးအက်ဳိးခံစားခြင့္၊ အလုပ္မလုပ္ႏိုင္သည့္အတြက္ လူမႈဖံုလံုေရးအက်ဳိးခံစားခြင့္မ်ားမရရွိႏိုင္ေပ။ ထုိ႔အတြက္ေၾကာင့္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၁၄ ရက္ေန႔က ေတာ့ခုေတးဗီဇာရရွိထားသူ ျမန္မာႏိုင္ငံကူးစာအုပ္ကိုင္ေဆာင္ထားသူ ၃၇ ဦးသည္ တိုက်ဳိၿမိဳ႕၊ ရွင္နာဂါ၀ါရပ္ကြက္ရွိ ဂ်ပန္လႈ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရး႐ံုးသို႔သြားေရာက္၍ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံတြင္ ‘R’ဗီဇာသမားမ်ားကဲ့သို႔ ေရရွည္အေျခခ်ေနထုိင္ခြင့္ဗီဇာ(Long Term Resident Visa)ေပးရန္ ေျပာင္းလဲေလွ်ာက္ခဲ့ၾကေသးသည္။
“က်ေနာ္တို႔က အခုမွ တျခားႏိုင္ငံမွာအေျခခ်ဖို႔ႀကိဳးစားေနတာပါ။ က်ေနာ္တို႔ထက္ စီနီယာက်ၿပီး ‘R’ဗီဇာရရွိထားတဲ့ ဆရာ့ဆရာႀကီးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေတာင္ အေမရိကားတို႔၊ ကေနဒါတို႔၊ ၾသစေၾတးလ်တို႔မွာ အေျခခ်ေနထိုင္ေနတာ ဆယ္စုႏွစ္တစုေတာင္ ေက်ာ္ေနၿပီ။ အဲဒီမွာ ဂရင္းကဒ္တို႔၊ ႏိုင္ငံသားတို႔ေတာင္ရလို႔ ဂ်ပန္ကို သြားလိုက္ျပန္လိုက္လုပ္ေနၾကတာပဲဥစၥာ။ တခ်ဳိ႔ဆို ဂ်ပန္ကေပးထားတဲ့ ‘R’ဗီဇာ အဆံုးမခံႏိႈင္လို႔ သက္တမ္းကုန္ခါနီးက်ရင္ ဒီမွာသက္တမ္းလာတိုးၿပီး ဟိုႏိုင္ငံကထုတ္ေပးထားတဲ့ ႏိုင္ငံကူးစာအုပ္ေရာ ဒီကစာအုပ္ေရာ စာအုပ္ႏွစ္ကိုင္ထားတဲ့သူေတြေတာင္ အမ်ားႀကီးပဲေလ…”ဟု အဆိုပါလူမ်ား၏လုပ္ရပ္ကို အားက်ေနသည့္ ေတာ့ခုေတးဗီဇာသမားတဦးက ယခုလိုဆိုသည္။
ဂ်ပန္ႏိုင္ငံတြင္ ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ား ဒုကၡသည္အျဖစ္ ခိုလံႈခြင့္ေလွ်ာက္ထားခဲ့မႈမွာ ၁၉၉၀ ၀န္းက်င္မွစတင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္ ေမ ၃၀ ဒီပဲယင္းလုပ္ၾကံမႈႀကီး ေပၚေပါက္ၿပီးသည့္ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဒုကၡသည္ခိုလံႈခြင့္ေလွ်ာက္ထားသူဦးေရ မ်ားျပားလာခဲ့ၿပီး ၎ကိစၥေၾကာင့္ ဂ်ပန္အစိုးရမွ ဒုကၡသည္ေလွ်ာက္ထားသူ ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ားကိုလြယ္လြယ္ကူကူ အသိအမွတ္ျပဳေပးလာခဲ့ သည္။
ေလွ်ာ
က္ထားသူအမ်ားစုမွာ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံတြင္ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေရးရရွိေအာင္ စြမ္းစံတမန္ လုပ္ျပေနျခင္းေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္ျပန္ေရာက္ပါက မိမိ၏အသက္အႏၱရာယ္လုံျခံဳမႈမရွိသျဖင့္ ဒုကၡသည္အျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳေပးပါရန္ ေတာင္းခံခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။
တတိယႏိုင္ငံသို႔ေ႐ြ႔ေျပာင္းအေျခခ်ဖို႔ ေခတ္စားေအာင္ ဦးေဆာင္လမ္းျပခဲ့သူမ်ားမွာလည္း တစ္ေခတ္တခ်ိန္က ဂ်ပန္ရွိ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးအဖဲြ႔အစည္းအသီးသီးတြင္ ဥကၠ႒၊ ဒု-ဥကၠ႒၊ အတြင္းေရးမွဴး၊ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္ေကာ္မတီလူႀကီး အစရွိေသာေနရာမ်ားတြင္ ရာထူးႀကီးႀကီးယူခဲ့ၾက၍ တက္ႂကြစြာလုပ္ျပခဲ့ၿပီး ယခုအခါ အေမရိကန္၊ ကေနဒါ၊ ၾသစေၾတးလ်အစရွိသည့္ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ဘ၀ဇာတ္ျမႇဳပ္သြားၾကသူမ်ားသည္။
ဂ်ပန္အစိုးရသည္ နအဖစစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ေတြ႔ဆံုတိုင္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းမ်ားလြတ္ေပးဖို႔ႏွင့္ ၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပဲြကို လြတ္လပ္ၿပီး တရားမွ်တစြာျဖင့္ အျမန္ဆံုးက်င္းပျပဳလုပ္ဖို႔ကိုသာ ဖိအားေပးေတာင္းဆိုေနလ်က္ရွိသည္။
၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပဲြသာ က်င္းပၿပီးစီးခဲ့ပါက ဂ်ပန္အစိုးရအေနျဖင့္ ODA အပါအ၀င္ အျခားေသာေထာက္ပံ့မႈမ်ား ျပန္လည္ေပးအပ္မွာျဖစ္ေၾကာင္း ကတိေပးေျပာၾကားထားသည္ဟု သိရွိရသည္။
ေရးသားသူ-စိုး၀င္းရွိန္
ထြက္ခြာဖို႔ႀကိဳးစားသူအမ်ားစုမွာ ဂ်ပန္အစိုးရမွ ဒုကၡသည္အျဖစ္(ဂ်ပန္ေရာက္ ျမန္မာမ်ားအေခၚ`R`ဗီဇာ) အသိအမွတ္ျပဳဖို႔ ျငင္းပယ္ခံထားရၿပီး တိုင္းျပည္အေျခအေနမတည္ၿငိမ္ေသးသျဖင့္ တစ္ႏွစ္သက္တမ္းဗီဇာသေဘာမ်ဳိးထုတ္ေပး ထားေသာ Designated Activities Visa(ဂ်ပန္အေခၚ ေတာ့ခုေတးခဆုဒိုးခဗီဇာ)ရရွိထားသူ မ်ားျဖစ္ၾကသည္။
”အခုၾကားေနရတဲ့အသံေတြက ဟုတ္မဟုတ္ေတာ့မသိဘူး။ ၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပဲြၿပီးရင္ ဂ်ပန္အစိုးရက က်ေနာ္တို႔လို ေတာ့ေတးဗီဇာသမားေတြကိုေရာ ေလွ်ာက္ထားဆဲေတြကိုပါ ျပန္ပို႔လိမ့္မယ္ဆိုတဲ့အသံေတြက ေတာ္ေတာ့္ကိုျပန႔္ေနတယ္။ ေတာ္ၾကာ မေတာ္လို႔ျပန္ပို႔ခံရတယ္ဆိုရင္ ဒုကၡေရာက္မွာေလ။ ဒါေၾကာင့္ တတိယႏိုင္ငံကို ကူးေျပာင္းအေျခခ်ဖို႔ႀကိဳးစားေနတာပါ….“ဟု ေတာ့ခုေတးဗီဇာရရွိသူတဦးမွ မိုးေသာက္ၾကယ္သို႔ရွင္းျပသည္။
ေတာ့ခုေတးဗီဇာသမားမ်ားသည္ ျပည္ပသို႔ထြက္လည္ခြင့္ရွိေသာ္လည္း၊ မိသားစုေခၚယူခြင့္၊ က်န္းမာေရးအက်ဳိးခံစားခြင့္၊ အလုပ္မလုပ္ႏိုင္သည့္အတြက္ လူမႈဖံုလံုေရးအက်ဳိးခံစားခြင့္မ်ားမရရွိႏိုင္ေပ။ ထုိ႔အတြက္ေၾကာင့္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၁၄ ရက္ေန႔က ေတာ့ခုေတးဗီဇာရရွိထားသူ ျမန္မာႏိုင္ငံကူးစာအုပ္ကိုင္ေဆာင္ထားသူ ၃၇ ဦးသည္ တိုက်ဳိၿမိဳ႕၊ ရွင္နာဂါ၀ါရပ္ကြက္ရွိ ဂ်ပန္လႈ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရး႐ံုးသို႔သြားေရာက္၍ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံတြင္ ‘R’ဗီဇာသမားမ်ားကဲ့သို႔ ေရရွည္အေျခခ်ေနထုိင္ခြင့္ဗီဇာ(Long Term Resident Visa)ေပးရန္ ေျပာင္းလဲေလွ်ာက္ခဲ့ၾကေသးသည္။
“က်ေနာ္တို႔က အခုမွ တျခားႏိုင္ငံမွာအေျခခ်ဖို႔ႀကိဳးစားေနတာပါ။ က်ေနာ္တို႔ထက္ စီနီယာက်ၿပီး ‘R’ဗီဇာရရွိထားတဲ့ ဆရာ့ဆရာႀကီးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေတာင္ အေမရိကားတို႔၊ ကေနဒါတို႔၊ ၾသစေၾတးလ်တို႔မွာ အေျခခ်ေနထိုင္ေနတာ ဆယ္စုႏွစ္တစုေတာင္ ေက်ာ္ေနၿပီ။ အဲဒီမွာ ဂရင္းကဒ္တို႔၊ ႏိုင္ငံသားတို႔ေတာင္ရလို႔ ဂ်ပန္ကို သြားလိုက္ျပန္လိုက္လုပ္ေနၾကတာပဲဥစၥာ။ တခ်ဳိ႔ဆို ဂ်ပန္ကေပးထားတဲ့ ‘R’ဗီဇာ အဆံုးမခံႏိႈင္လို႔ သက္တမ္းကုန္ခါနီးက်ရင္ ဒီမွာသက္တမ္းလာတိုးၿပီး ဟိုႏိုင္ငံကထုတ္ေပးထားတဲ့ ႏိုင္ငံကူးစာအုပ္ေရာ ဒီကစာအုပ္ေရာ စာအုပ္ႏွစ္ကိုင္ထားတဲ့သူေတြေတာင္ အမ်ားႀကီးပဲေလ…”ဟု အဆိုပါလူမ်ား၏လုပ္ရပ္ကို အားက်ေနသည့္ ေတာ့ခုေတးဗီဇာသမားတဦးက ယခုလိုဆိုသည္။
ဂ်ပန္ႏိုင္ငံတြင္ ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ား ဒုကၡသည္အျဖစ္ ခိုလံႈခြင့္ေလွ်ာက္ထားခဲ့မႈမွာ ၁၉၉၀ ၀န္းက်င္မွစတင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ၂၀၀၃ ခုႏွစ္ ေမ ၃၀ ဒီပဲယင္းလုပ္ၾကံမႈႀကီး ေပၚေပါက္ၿပီးသည့္ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဒုကၡသည္ခိုလံႈခြင့္ေလွ်ာက္ထားသူဦးေရ မ်ားျပားလာခဲ့ၿပီး ၎ကိစၥေၾကာင့္ ဂ်ပန္အစိုးရမွ ဒုကၡသည္ေလွ်ာက္ထားသူ ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ားကိုလြယ္လြယ္ကူကူ အသိအမွတ္ျပဳေပးလာခဲ့ သည္။
ေလွ်ာ
က္ထားသူအမ်ားစုမွာ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံတြင္ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေရးရရွိေအာင္ စြမ္းစံတမန္ လုပ္ျပေနျခင္းေၾကာင့္ ျမန္မာျပည္ျပန္ေရာက္ပါက မိမိ၏အသက္အႏၱရာယ္လုံျခံဳမႈမရွိသျဖင့္ ဒုကၡသည္အျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳေပးပါရန္ ေတာင္းခံခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။‘R’ဗီဇာ သို႔မဟုတ္ အထူးေနထိုင္ခြင့္ဗီဇာ၊ ေတာ့ခုေတးဗီဇာရရွိသြားပါက အမ်ားစုမွာ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေရးလုပ္ေဆာင္မႈမ်ားႏွင့္ကင္းကြာသြားၾကၿပီး၊ စီးပြားရွာသည့္ဖက္ႏွင့္ မိမိေဆြမ်ဳိးမိသားစုမ်ား ဂ်ပန္ႏိုင္ငံသို႔ေခၚယူေရးဖက္ကိုသာ ေရရွည္စီမံကိန္းခ်၍ ဦးႏွစ္လုပ္ေဆာင္ေနၾကသည္။
တတိယႏိုင္ငံသို႔ေ႐ြ႔ေျပာင္းအေျခခ်ဖို႔ ေခတ္စားေအာင္ ဦးေဆာင္လမ္းျပခဲ့သူမ်ားမွာလည္း တစ္ေခတ္တခ်ိန္က ဂ်ပန္ရွိ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးအဖဲြ႔အစည္းအသီးသီးတြင္ ဥကၠ႒၊ ဒု-ဥကၠ႒၊ အတြင္းေရးမွဴး၊ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္ေကာ္မတီလူႀကီး အစရွိေသာေနရာမ်ားတြင္ ရာထူးႀကီးႀကီးယူခဲ့ၾက၍ တက္ႂကြစြာလုပ္ျပခဲ့ၿပီး ယခုအခါ အေမရိကန္၊ ကေနဒါ၊ ၾသစေၾတးလ်အစရွိသည့္ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ဘ၀ဇာတ္ျမႇဳပ္သြားၾကသူမ်ားသည္။
လက္ရွိအဖဲ
ြ႔အစည္းတခ်ဳိ႕မွ ႀကီးႀကီးမာစတာမ်ားမွာလည္း ယခုႏွစ္အတြင္း တတိယႏိုင္ငံသို႔ အျမန္ဆံုးကူးေျပာင္းႏိုင္ေအာင္ တိတ္တိတ္ပုန္းႀကိဳးစားေနလ်က္ေၾကာင္း သိရွိရၿပီး တခ်ဳိ႕မွာ ၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပဲြၿပီးစီးသျဖင့္ ျပန္ပို႔ခံရပါက ဂ်ပန္ႏိုင္ငံတြင္ တက္ႂကြစြာႏိုင္ငံေရးလုပ္ေဆာင္ခဲ့မႈေၾကာင့္ အေရးယူခံမည္ကိုစိုးရိမ္သျဖင့္ `ထင္သာ ျမင္သာ`ႏိုင္ငံေရးႏွင့္၊ `ေလလိႈင္းႏိုင္ငံေရး`သေဘာမ်ဳိးသာ လုပ္ေဆာင္ၾကေတာ့သည္။
ြ႔အစည္းတခ်ဳိ႕မွ ႀကီးႀကီးမာစတာမ်ားမွာလည္း ယခုႏွစ္အတြင္း တတိယႏိုင္ငံသို႔ အျမန္ဆံုးကူးေျပာင္းႏိုင္ေအာင္ တိတ္တိတ္ပုန္းႀကိဳးစားေနလ်က္ေၾကာင္း သိရွိရၿပီး တခ်ဳိ႕မွာ ၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပဲြၿပီးစီးသျဖင့္ ျပန္ပို႔ခံရပါက ဂ်ပန္ႏိုင္ငံတြင္ တက္ႂကြစြာႏိုင္ငံေရးလုပ္ေဆာင္ခဲ့မႈေၾကာင့္ အေရးယူခံမည္ကိုစိုးရိမ္သျဖင့္ `ထင္သာ ျမင္သာ`ႏိုင္ငံေရးႏွင့္၊ `ေလလိႈင္းႏိုင္ငံေရး`သေဘာမ်ဳိးသာ လုပ္ေဆာင္ၾကေတာ့သည္။ဂ်ပန္အစိုးရသည္ နအဖစစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ေတြ႔ဆံုတိုင္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းမ်ားလြတ္ေပးဖို႔ႏွင့္ ၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပဲြကို လြတ္လပ္ၿပီး တရားမွ်တစြာျဖင့္ အျမန္ဆံုးက်င္းပျပဳလုပ္ဖို႔ကိုသာ ဖိအားေပးေတာင္းဆိုေနလ်က္ရွိသည္။
၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပဲြသာ က်င္းပၿပီးစီးခဲ့ပါက ဂ်ပန္အစိုးရအေနျဖင့္ ODA အပါအ၀င္ အျခားေသာေထာက္ပံ့မႈမ်ား ျပန္လည္ေပးအပ္မွာျဖစ္ေၾကာင္း ကတိေပးေျပာၾကားထားသည္ဟု သိရွိရသည္။
ေရးသားသူ-စိုး၀င္းရွိန္
Monday, January 18, 2010
အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာသံဃာ့႐ံုးခန္း(ဂ်ပန္) လႈပ္ရွားမႈ သတင္း
ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ တိုက်ဴိျမိဳ ႔႐ွိ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာသံဃာ့႐ံုးခန္း (International Sangha Office, Tokyo branch)၏ အလုပ္အမွႈေဆာင္ေကာ္မတီ ဖြဲ႔စည္းျခင္းကို ယေန႔ ျမန္မာသကၠရာဇ္၁၃၇၁ ခုႏွစ္၊ တပို႕တြဲ လဆန္း ၃ ရက္ ခရစ္သကၠရာဇ္ ၂၀၁၀ခုႏွစ္၊ ဇန္နဝါရီလ၊ ၁၇ရက္(တနဂၤေႏြေန႔)တြင္ အဆိုပါအျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ သံဃာ့႐ံုးခန္းတည္႐ွိရာ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ၊ တိုက်ဴိျမိဳ ႔၊ တို႐ွိမ ျမိဳ႔နယ္တြင္ျပဳလုပ္ခဲ့ေၾကာင္းသိပါသည္။
အလုပ္အမွႈေဆာင္ေကာ္မတီအဖြဲ႔ကို အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာသံဃာ့႐ံုးခန္း(ဂ်ပန္)၏ နာယက ဆရာေတာ္ အ႐ွင္ဓမၼေဇာတိအား ဦးစီးဦးေဆာင္ထား၍ သံဃာ့႐ံုးခန္း(ဂ်ပန္) ျဖစ္ေျမာက္ေရး အဖြဲ႔ဝင္မ်ားႏွင့္ ဖြဲ႔စည္းလိုက္ေၾကာင္းသိရပါသည္။
အလုပ္အမွႈေဆာင္ေကာ္မတီ ဖြဲ႔စည္းျပီး တဆက္တည္းမွာပင္ ျမန္မာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ သံဃာကိုယ္စားလွယ္မ်ားအဖြဲ႕ All Burma Monks Representative Committee ၏အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴး အ႐ွင္ထာဝရအား ဂ်ပန္ႏိုင္ငံသို႔ ပင့္ဖိတ္ရန္ ေဆြးေႏြး တိုင္ပင္ခဲ့ၾကေၾကာင္းလည္းသိရပါသည္။
အ႐ွင္ဓမၼေဇာတိကအား ဆက္သြယ္လိုပါက....080 3250 6712
စာတိုက္နံပါတ္....170-0002
Tokyo, Toshimaku, sugamo
Dear Plazar 3-24-5 (501)
ဓါတ္ပံု။ ။KO AUNG HTOO THEIN သတင္း - မနႏၵာ http://www.nandar.jp.pn/
အလုပ္အမွႈေဆာင္ေကာ္မတီအဖြဲ႔ကို အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာသံဃာ့႐ံုးခန္း(ဂ်ပန္)၏ နာယက ဆရာေတာ္ အ႐ွင္ဓမၼေဇာတိအား ဦးစီးဦးေဆာင္ထား၍ သံဃာ့႐ံုးခန္း(ဂ်ပန္) ျဖစ္ေျမာက္ေရး အဖြဲ႔ဝင္မ်ားႏွင့္ ဖြဲ႔စည္းလိုက္ေၾကာင္းသိရပါသည္။
အလုပ္အမွႈေဆာင္ေကာ္မတီ ဖြဲ႔စည္းျပီး တဆက္တည္းမွာပင္ ျမန္မာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ သံဃာကိုယ္စားလွယ္မ်ားအဖြဲ႕ All Burma Monks Representative Committee ၏အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴး အ႐ွင္ထာဝရအား ဂ်ပန္ႏိုင္ငံသို႔ ပင့္ဖိတ္ရန္ ေဆြးေႏြး တိုင္ပင္ခဲ့ၾကေၾကာင္းလည္းသိရပါသည္။
အ႐ွင္ဓမၼေဇာတိကအား ဆက္သြယ္လိုပါက....080 3250 6712
စာတိုက္နံပါတ္....170-0002
Tokyo, Toshimaku, sugamo
Dear Plazar 3-24-5 (501)
ဓါတ္ပံု။ ။KO AUNG HTOO THEIN သတင္း - မနႏၵာ http://www.nandar.jp.pn/
Sunday, January 17, 2010
မိမိ၏ရပိုင္ခြင့္အခြင့္အေရးအတြက္ သတၱိရွိစြာတိုက္ယူဖို႔လိုအပ္ေၾကာင္း APFSအဖဲြ႔၏ ႏွစ္သစ္မိတ္ဆံုစားပြဲတြင္ အမႈေဆာင္ဒါ႐ိုက္တာ Yamaguchiမွတိုက္တြန္းေျပာၾကား
ဂ်ပန္ႏိုင္ငံတြင္ လာေရာက္အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနၾကသည့္ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ားအေနျဖင့္ မိမိ၏ရပိုင္ခြင့္ဆိုင္ရာ အလုပ္သမားအခြင့္အေရးမ်ားအတြက္ သတၱိရွိစြာႏွင့္ တုိက္ယူဖို႔လိုအပ္ေၾကာင္း အာရွႏိုင္ငံသားမ်ားခ်စ္ၾကည္ေရးအဖဲြ႔(Asian People Friendship Society-APFS)၏ ယေန႔ျပဳလုပ္က်င္းပခဲ့ေသာ ႏွစ္သစ္ကိုႀကိဳဆိုသည့္ မိတ္ဆံုစားပဲြတြင္ တာ၀န္ခံတစ္ဦးျဖစ္သူ တိုမိုယူခိ ယာမာဂုခ်ီစီ(Mr. Tomoyuki Yamaguchi)မွ တိုက္တြန္းေျပာၾကားသည္။
”ဂ်ပန္မွာ လာေရာက္အလုပ္လုပ္ေနၾကတဲ့ ခင္ဗ်ားတို႔တေတြဟာ ႏုိင္ငံျခားသားေတြျဖစ္လို႔ ဂ်ပန္လူမ်ဳိးေတြလိုမ်ဳိး အလုပ္သမားအခြင့္အေရးမရႏိုင္ဘူးဆိုတဲ့ဥပေဒမရွိပါဘူး။ ဂ်ပန္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ႏိုင္ငံျခားသားပဲျဖစ္ျဖစ္ အားလံုးဟာ အလုပ္သမားအခြင့္အေရးအက်ဳိးခံစားခြင့္ကို ေပးအပ္ရမယ္လို႔ ဥပေဒမွာျပဌာန္းထားပါတယ္။ အလုပ္ထဲမွာ ခင္ဗ်ားတို႔ကို ခြဲျခားဆက္ဆံျခင္းရလ်င္ျဖစ္ေစ၊ အႏိုင္က်င့္ခံရလ်င္ျဖစ္ေစ၊ သို႔တည္းမဟုတ္ အျပစ္တစံုတရာမရွိပဲ ေခါင္းျဖတ္(႐ုတ္တရက္အလုပ္ျဖဳတ္ခံရျခင္း)ခံလ်င္ျဖစ္ေစ က်ေနာ္တို႔နဲ႔ အခ်ိန္မေ႐ြးဆက္သြယ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဘယ္လူမ်ဳိးကိုမဆိုကူညီသြားမွာပါ။ က်ေနာ္တို႔ကကူညီသလို ခင္ဗ်ားတို႔ကလည္း သတၱိရွိရွိနဲ႔တိုက္ယူၾကဖို႔လည္း လိုအပ္ပါတယ္…”ဟု ယာမာဂုခ်ီစံမွ ၂၀၁၀ ႏွစ္သစ္ႀကိဳဆိုသည့္ အဖြင့္အမွာစကားတြင္ ယခုလိုေျပာဆိုသည္။
သတင္းအျပည္အစံုကို ၂၀၁၀ ေဖေဖာ္၀ါရီလထုတ္ မိုးေသာက္ၾကယ္ဂ်ာနယ္ အတဲြ ၇၊ အမွတ္ ၂ တြင္ ေဖာ္ျပသြားပါမည္။
လူထုဦးလွေအာက္ေမ့ဖြယ္ရာျပည့္ပြဲ တိုက်ိဳတြင္ျပဳလုပ္
သန္႔မ်ဳိးေထြး
တိုက်ဳိ၊ ဇန္န၀ါရီလ(၁၇)
ျမန္မာစာေပႏွင့္သတင္းစာဆရာၾကီး လူထုဦးလွ၏ ၂၀၁၀ခုႏွစ္တြင္ျပည့္ေျမာက္သည့္ ႏွစ္တရာျပည့္ အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ "လူထုဦးလွရာျပည့္"အမည္ျဖင့္ တုိက်ိဳျမိဳ႕ရွိ (MCWA)ျမန္မာဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းတြင္ အလင္းအိမ္၊ အာဟာရစာေပ အင္အားစုမ်ားႏွင့္ဂ်ပန္ေရာက္စာေပအင္အားစုမ်ားကယေန႔တြင္ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္။
လူထုဦးလွရာျပည့္ပြဲသို႔ ဆရာၾကီးကိုေလးစားၾကည္ညိဳသူ ၄၀ ဦးခန္႔တက္ေရာက္ခဲ့ၾကျပီး အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာသံဃာရံုးခန္း(ဂ်ပန္)မွ ဆရာေတာ္ဦးဓမၼေဇာတိအား ေန႔ဆြမ္းဆပ္ကပ္လွဴဒါန္းျပီး အခမ္းအနားကို ဆရာၾကီး၏ အထုပၸဳတၱိကို ဦးသိန္းေငြမွဖတ္ျပ၍ စတင္ခဲ့ၾကသည္။
တိုက်ဳိ၊ ဇန္န၀ါရီလ(၁၇)
ျမန္မာစာေပႏွင့္သတင္းစာဆရာၾကီး လူထုဦးလွ၏ ၂၀၁၀ခုႏွစ္တြင္ျပည့္ေျမာက္သည့္ ႏွစ္တရာျပည့္ အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ "လူထုဦးလွရာျပည့္"အမည္ျဖင့္ တုိက်ိဳျမိဳ႕ရွိ (MCWA)ျမန္မာဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းတြင္ အလင္းအိမ္၊ အာဟာရစာေပ အင္အားစုမ်ားႏွင့္ဂ်ပန္ေရာက္စာေပအင္အားစုမ်ားကယေန႔တြင္ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္။
လူထုဦးလွရာျပည့္ပြဲသို႔ ဆရာၾကီးကိုေလးစားၾကည္ညိဳသူ ၄၀ ဦးခန္႔တက္ေရာက္ခဲ့ၾကျပီး အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာသံဃာရံုးခန္း(ဂ်ပန္)မွ ဆရာေတာ္ဦးဓမၼေဇာတိအား ေန႔ဆြမ္းဆပ္ကပ္လွဴဒါန္းျပီး အခမ္းအနားကို ဆရာၾကီး၏ အထုပၸဳတၱိကို ဦးသိန္းေငြမွဖတ္ျပ၍ စတင္ခဲ့ၾကသည္။
ရာျပည့္အထိမ္းအမွတ္ႏွင့္ပူေဇာ္ထိုက္သူကို ပူေဇာ္ျခင္းသည္ေကာင္းျမတ္ေသာ မဂၤလာမည္ေၾကာင္း "အပၸမာဒ" မေမ့မေလ်ာ့ျခင္းသည္ ပစၥပၸဳန္အျပင္ သံသရာအက်ိဳးနိဗၺာန္တိုင္ေအာင္ အက်ိဳးေပးေသာေၾကာင့္ မိမိတို႔၏စာေပ၊ ယဥ္ေက်းမႈႏွင့္ပါတ္သက္ျပီး ေက်းဇူးတရားရွိေသာ လူထုဦးလွ၏ ေအာင့္ေမ့ဖြယ္အထိမ္းအမွတ္ျပဳလုပ္ျခင္းသည္ ေကာင္းျမတ္ေသာ မဂၤလာမည္ေၾကာင္း ဆရာေတာ္မွမိန္႔ဆိုသည္။
"မိမိတို႔ရဲ႔ေက်းဇူးရွင္ပုဂၢိဳလ္ေတြကို ဂုဏ္တင္ေနတယ္၊ ေဖာ္ထုတ္ေနတယ္ဆိုတာ မိမိတို႔ရဲ႔အမ်ိဳးသားေရးလကၡဏာျဖစ္တဲ့ စာေပနဲ႔ယဥ္ေက်းမႈကို ေဖာ္ထုတ္အသက္ သြင္းေနတာဘဲျဖစ္တယ္၊ စာေပျမင့္မွ လူမ်ိဳးတင့္မယ္ဆိုတဲ့စကားရွိပါတယ္၊ စာေပမျမင့္ဘူး၊ နိမ့္က်ေနမယ္ဆိုရင္ လူမ်ိဳးပါလိုက္ျပီး နိမ့္က်ဖို႔ရာအေၾကာင္းျဖစ္သြားႏိုင္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အပၸမာေဒါ အပၸမာဒံပတံဆိုတဲ့အခါမွာ မိမိတို႔ယဥ္ေက်းမႈကို ထိမ္းသိမ္းတဲ့ေနရာမွာေရာ စာေပရဲ႔ေခါင္းေဆာင္ လူထုဦးလွလိုမ်ိဳးပုဂၢိဳလ္ လူပညာရွိေတြ၊ ရဟန္းပညာရွိေတြရဲ႕ အေၾကာင္းကို မေမ့တာဟာ စာေပနဲ႔ယဥ္ေက်းမႈကို ေဖာ္ထုတ္တာပါဘဲ၊ မေမ့ေၾကာင္းကို ျပတာပါဘဲ"ဟု ဆရာေတာ္ဦးဓမၼေဇာတိမွေဟာေျပာမိန္႔ဆိုသည္။
လူထုဦးလွရာျပည့္ပြဲကို ျပည္တြင္းျပည္ပတြင္ျပလုပ္ၾကျပီး ေရႊဂံုတိုင္ရွိအမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရံုးတြင္ ယခုလ ၁၄ ရက္ေန႔က အမွတ္တရစာဖတ္၀ိုင္းအျဖစ္ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကျပီး အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္မွ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္ သတင္းစာဆရာၾကီးဦး၀င္းတင္မွ ဂ်ပန္တြင္ျပဳလုပ္သည့္ရာျပည့္ပြဲသို႔ အမွတ္တရစကားေပးပို႔ခဲ့သည္။
ယင္းေနာက္တြင္ အဟာရစာေစာင္အယ္ဒီတာကိုျမင့္ႏိုင္မွ လူထုဦးလွ၏သားတပည့္ အေမရိကန္ေရာက္ကဗ်ာဆရာေမာင္စြမ္းရည္ေပးပို႔ေသာသ၀ဏ္လႊာကိုဖတ္ၾကားေပးျပီး လူထုဦးလွ၏သား ရဲေဘာ္ဖိုးသံေခ်ာင္း၏အမွတ္တရစကားကို ကိုထြန္းျငိမ္းမွ အသီးသီးဖတ္ျပသြားခဲ့သည္။
လူထုဦးလွရာျပည့္အထိမ္းအမွတ္ကို ဆရာၾကီးေခါင္းခ်ကြယ္လြန္ရာအထက္ျမန္မာျပည္ မႏၱေလးျမိဳ႕တြင္က်င္းပရန္ သားျဖစ္သူစာေရးဆရာကိုညီပုေလးမွၾကိဳးပမ္းရာ သက္ဆိုင္ရာ၏ ခြင့္ျပဳမိန္႔မရရွိသည့္အတြက္ မက်င္းပႏိုင္ေၾကာင္း ကိုယ္တိုင္ဆက္သြယ္ေမးျမန္းခဲ့သူ မေလးေလး(တိုက်ိဳ)မွေျပာဆိုသြားသည္။
လူထုဦးလွကို ပဲခူးတုိင္း ေညာင္ေလးပင္ ၿမိဳ႕နယ္ ပုစြန္ေျမာင္း ႐ြာတြင္ အဖ ကုန္သည္ ဦးပု၊ အမိ ေဒၚခုိင္ တုိ႕မွ ၁၉၁ဝ ခု ဇန္နဝါရီ ၁၉ ရက္ ဗုဒၶဟူးေန႕တြင္ေမြးဖြားခဲ့ျပီး ၁၉၂၆ တြင္ ေညာင္ေလးပင္ၿမိဳ႕ အာစီအမ္ (႐ုိမန္ကက္သလစ္ သာသနာျပဳ) ေက်ာင္းမွ ခုနစ္တန္း ေအာင္ခဲ့ျပီး ၁၉၃ဝ ျပည့္ႏွစ္တြင္ ရန္ကုန္အစုိးရအထက္တန္းေက်ာင္းမွ ၁ဝ တန္း ေအာင္ခဲ့သည္။
လြတ္လပ္ေရးအၾကိဳေခတ္ ၁၉၄၆ခုႏွစ္တြင္ "လူထုသတင္းစာ"ကိုစတင္ထုတ္ေ၀ခ်ိန္မွစ၍ လူထုဦးလွဟုထင္ရွားလူသိမ်ားလာခဲ့သည့္ လြတ္လပ္ေရးၾကိဳေခတ္တြင္ စာေပႏွင့္ျပည္သူ႔အက်ိဳးျပဳသတင္းမ်ားကို တစိုက္မတ္မတ္ေရးသားခဲ့ျပီး ဂ်ပန္ေခတ္ အာရွလူငယ္အသင္းခ႐ုိင္ ဥကၠ႒လုပ္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ၁၉၄၅ တြင္ ၿဗိတိသွ် နယ္ခ်ဲ႕၏ အဖမ္းဆီးခံရျခင္းအပါအဝင္၊ ဖဆပလေခတ္၊ မဆလေခတ္တို႕၌ ၅ ႀကိမ္တိတိဖမ္းဆီးခံခဲ့ရသည္။
သတင္းစာႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကုိယ္စားလွယ္ အျဖစ္ ဆုိဗီယက္၊ တ႐ုတ္၊ ခ်က္၊ အေရွ႕ဂ်ာမနီ၊သီရိလကၤာအဂၤလန္၊ ျပင္သစ္ႏွင့္ အေနာက္ ဂ်ာမနီ၊ ဂ်ပန္၊ အင္ဒုိနီးရွား ႏုိင္ငံ မ်ားသုိ႕ သြားေရာက္ ခဲ့ျပီး သတင္းစာဆရာ၊ စာေရးဆရာျဖစ္သည္ႏွင့္ ေလ်ာ္ညီစြာပင္စာမ်ဳိးစုံ ေရးသားခဲ့ျပီး 'ေထာင္ႏွင့္ လူသား' ျဖင့္ ၁၉၅၇ ခုႏွစ္ စာေပဗိမာန္ စာပေဒသာဆု၊ 'ေလွာင္ခ်ဳိင့္တြင္းမွ ငွက္ငယ္မ်ား' ျဖင့္ ၁၉၅၈ ခုႏွစ္ ယူနက္စကုိ စီးပြားေရး လူမႈေရး ဆုိင္ရာဆု၊ 'ရခုိင္ ေက်းလက္ ပုံျပင္မ်ား' ျဖင့္ ၁၉၆၃ ခုႏွစ္ စာေပဗိမာန္ အႏုပညာ စာေပဆုတြင္ ကေလးသူငယ္ဆုိင္ရာစာေပဒုတိယဆုမ်ား ရရွိျပီးထင္ရွားေက်ာ္ၾကားခဲ့သည္။
မွတ္တမ္းဓါတ္ပံု-မင္းညိဳ၀မ္း
"မိမိတို႔ရဲ႔ေက်းဇူးရွင္ပုဂၢိဳလ္ေတြကို ဂုဏ္တင္ေနတယ္၊ ေဖာ္ထုတ္ေနတယ္ဆိုတာ မိမိတို႔ရဲ႔အမ်ိဳးသားေရးလကၡဏာျဖစ္တဲ့ စာေပနဲ႔ယဥ္ေက်းမႈကို ေဖာ္ထုတ္အသက္ သြင္းေနတာဘဲျဖစ္တယ္၊ စာေပျမင့္မွ လူမ်ိဳးတင့္မယ္ဆိုတဲ့စကားရွိပါတယ္၊ စာေပမျမင့္ဘူး၊ နိမ့္က်ေနမယ္ဆိုရင္ လူမ်ိဳးပါလိုက္ျပီး နိမ့္က်ဖို႔ရာအေၾကာင္းျဖစ္သြားႏိုင္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အပၸမာေဒါ အပၸမာဒံပတံဆိုတဲ့အခါမွာ မိမိတို႔ယဥ္ေက်းမႈကို ထိမ္းသိမ္းတဲ့ေနရာမွာေရာ စာေပရဲ႔ေခါင္းေဆာင္ လူထုဦးလွလိုမ်ိဳးပုဂၢိဳလ္ လူပညာရွိေတြ၊ ရဟန္းပညာရွိေတြရဲ႕ အေၾကာင္းကို မေမ့တာဟာ စာေပနဲ႔ယဥ္ေက်းမႈကို ေဖာ္ထုတ္တာပါဘဲ၊ မေမ့ေၾကာင္းကို ျပတာပါဘဲ"ဟု ဆရာေတာ္ဦးဓမၼေဇာတိမွေဟာေျပာမိန္႔ဆိုသည္။
လူထုဦးလွရာျပည့္ပြဲကို ျပည္တြင္းျပည္ပတြင္ျပလုပ္ၾကျပီး ေရႊဂံုတိုင္ရွိအမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရံုးတြင္ ယခုလ ၁၄ ရက္ေန႔က အမွတ္တရစာဖတ္၀ိုင္းအျဖစ္ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကျပီး အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္မွ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္ သတင္းစာဆရာၾကီးဦး၀င္းတင္မွ ဂ်ပန္တြင္ျပဳလုပ္သည့္ရာျပည့္ပြဲသို႔ အမွတ္တရစကားေပးပို႔ခဲ့သည္။
ယင္းေနာက္တြင္ အဟာရစာေစာင္အယ္ဒီတာကိုျမင့္ႏိုင္မွ လူထုဦးလွ၏သားတပည့္ အေမရိကန္ေရာက္ကဗ်ာဆရာေမာင္စြမ္းရည္ေပးပို႔ေသာသ၀ဏ္လႊာကိုဖတ္ၾကားေပးျပီး လူထုဦးလွ၏သား ရဲေဘာ္ဖိုးသံေခ်ာင္း၏အမွတ္တရစကားကို ကိုထြန္းျငိမ္းမွ အသီးသီးဖတ္ျပသြားခဲ့သည္။
လူထုဦးလွရာျပည့္အထိမ္းအမွတ္ကို ဆရာၾကီးေခါင္းခ်ကြယ္လြန္ရာအထက္ျမန္မာျပည္ မႏၱေလးျမိဳ႕တြင္က်င္းပရန္ သားျဖစ္သူစာေရးဆရာကိုညီပုေလးမွၾကိဳးပမ္းရာ သက္ဆိုင္ရာ၏ ခြင့္ျပဳမိန္႔မရရွိသည့္အတြက္ မက်င္းပႏိုင္ေၾကာင္း ကိုယ္တိုင္ဆက္သြယ္ေမးျမန္းခဲ့သူ မေလးေလး(တိုက်ိဳ)မွေျပာဆိုသြားသည္။
လူထုဦးလွကို ပဲခူးတုိင္း ေညာင္ေလးပင္ ၿမိဳ႕နယ္ ပုစြန္ေျမာင္း ႐ြာတြင္ အဖ ကုန္သည္ ဦးပု၊ အမိ ေဒၚခုိင္ တုိ႕မွ ၁၉၁ဝ ခု ဇန္နဝါရီ ၁၉ ရက္ ဗုဒၶဟူးေန႕တြင္ေမြးဖြားခဲ့ျပီး ၁၉၂၆ တြင္ ေညာင္ေလးပင္ၿမိဳ႕ အာစီအမ္ (႐ုိမန္ကက္သလစ္ သာသနာျပဳ) ေက်ာင္းမွ ခုနစ္တန္း ေအာင္ခဲ့ျပီး ၁၉၃ဝ ျပည့္ႏွစ္တြင္ ရန္ကုန္အစုိးရအထက္တန္းေက်ာင္းမွ ၁ဝ တန္း ေအာင္ခဲ့သည္။
လြတ္လပ္ေရးအၾကိဳေခတ္ ၁၉၄၆ခုႏွစ္တြင္ "လူထုသတင္းစာ"ကိုစတင္ထုတ္ေ၀ခ်ိန္မွစ၍ လူထုဦးလွဟုထင္ရွားလူသိမ်ားလာခဲ့သည့္ လြတ္လပ္ေရးၾကိဳေခတ္တြင္ စာေပႏွင့္ျပည္သူ႔အက်ိဳးျပဳသတင္းမ်ားကို တစိုက္မတ္မတ္ေရးသားခဲ့ျပီး ဂ်ပန္ေခတ္ အာရွလူငယ္အသင္းခ႐ုိင္ ဥကၠ႒လုပ္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ ၁၉၄၅ တြင္ ၿဗိတိသွ် နယ္ခ်ဲ႕၏ အဖမ္းဆီးခံရျခင္းအပါအဝင္၊ ဖဆပလေခတ္၊ မဆလေခတ္တို႕၌ ၅ ႀကိမ္တိတိဖမ္းဆီးခံခဲ့ရသည္။
သတင္းစာႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ကုိယ္စားလွယ္ အျဖစ္ ဆုိဗီယက္၊ တ႐ုတ္၊ ခ်က္၊ အေရွ႕ဂ်ာမနီ၊သီရိလကၤာအဂၤလန္၊ ျပင္သစ္ႏွင့္ အေနာက္ ဂ်ာမနီ၊ ဂ်ပန္၊ အင္ဒုိနီးရွား ႏုိင္ငံ မ်ားသုိ႕ သြားေရာက္ ခဲ့ျပီး သတင္းစာဆရာ၊ စာေရးဆရာျဖစ္သည္ႏွင့္ ေလ်ာ္ညီစြာပင္စာမ်ဳိးစုံ ေရးသားခဲ့ျပီး 'ေထာင္ႏွင့္ လူသား' ျဖင့္ ၁၉၅၇ ခုႏွစ္ စာေပဗိမာန္ စာပေဒသာဆု၊ 'ေလွာင္ခ်ဳိင့္တြင္းမွ ငွက္ငယ္မ်ား' ျဖင့္ ၁၉၅၈ ခုႏွစ္ ယူနက္စကုိ စီးပြားေရး လူမႈေရး ဆုိင္ရာဆု၊ 'ရခုိင္ ေက်းလက္ ပုံျပင္မ်ား' ျဖင့္ ၁၉၆၃ ခုႏွစ္ စာေပဗိမာန္ အႏုပညာ စာေပဆုတြင္ ကေလးသူငယ္ဆုိင္ရာစာေပဒုတိယဆုမ်ား ရရွိျပီးထင္ရွားေက်ာ္ၾကားခဲ့သည္။
မွတ္တမ္းဓါတ္ပံု-မင္းညိဳ၀မ္း
ႏိုင္ငံျခားသားမ်ား မဲေပးခြင့္ရရွိရန္ အစိုးရမွ လႊတ္ေတာ္သို႔ ဥပေဒတင္ျပမည္
Gov't to submit bill to Diet to give foreigners local suffrage
ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ယူကိအို ဟာတိုယာမ၏ ဝန္ႀကီးအဖြဲ႔က ဂ်ပန္တြင္အၿမဲေနထိုင္ခြင့္ရ ႏိုိင္ငံျခားသားမ်ား မဲေပးခြင့္ရရွိေရးအတြက္ ဥပေဒ တစ္ရပ္ကို လာမည့္လႊတ္ေတာ္ ပံုမွန္အစည္းအေဝးတြင္ တင္ျပသြားမည္ဟု အစိုးရ၏ ဥပေဒျပဳအဖြဲ႔က အဂၤါေန႔က ေျပာသည္။ အဆိုပါကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ အစိုးရအတြင္း အျပင္းအ ထန္ကန္႔ကြက္မွဳမ်ား ရွိေနေသာ္လည္း ဟာတိုယာမႏွင့္ DPJ ေခါင္းေဆာင္မ်ားက ေထာက္ခံၾက သည္။ “ဒီလႈပ္ရွားမွဳနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး အစိုးရအတြင္း နားလည္မွဳရယူနဳိင္လိမ့္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။ အစိုးရအတြင္းမွာလည္း စဥ္းစားေနၾကပါတယ္။ ဒီႏွစ္ဟာ ဂ်ပန္က ကိုးရီးယားကို က်ဴးေက်ာ္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္တစ္ရာျပည့္ ႏွစ္ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ စဥ္းစားစရာေတြ အမ်ားအျပားရွိေနပါတယ္။” ဟု၍ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္က သတင္းအေထာက္မ်ားသို႔ ေျပာၾက ားခဲ့သည္။
ဝန္ႀကီးရုံးအတြင္းေရးမွဳးခ်ဳပ္ ဟီရုိဖူဖီ ဟီရာႏုိကလည္း တနလၤာေန႔တြင္ စတင္မည့္ ရက္1500 စည္းေဝ းပြဲအတြင္း တင္ျပမည့္ ဥပေဒမ်ားထဲတြင္ ဤဥပေဒလည္းအပါအဝင္ျဖစ္သင့္ေၾကာင္း ျပာၾကားသ ည္။ မည္သည့္နဳိင္ငံျခားသားသာ မဲေပးခြင့္ရရွိနဳိင္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေမးျမန္းရာ အစိုးရထိပ္တန္းေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးက သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲတစ္ရပ္ တြင္ “ ဒါအန္မတန္ အေရးတႀကီးထားရွိရမယ့္ အခ်က္ပါပဲ။ အဲဒီလိုအခ်က္အလက္ေတြ ပါဝင္တဲ့ ဥပေဒ တစ္ရပ္ျဖစ္ဖို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ စဥ္းစားေနၾကပါတယ္။” ဟူ၍ ေျပာဆိုခဲ့သည္။ ဆက္လက္၍ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ၏ ရပ္တည္မွဳႏွင့္အညီ နဳိင္ငံျခားသားမ်ားကို ဆႏၵမဲေပးပိုင္ခြင့္ အပ္ႏွင္းရာတြင္ ထြက္ေပၚလာမည့္အေသးစိတ္ အခ်က္အလက္မ်ားကိုလည္း အစိုးရအေနႏွင့္ အေသအ ခ်ာ ထည့္သြင္းစဥ္းစားသြားမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆိုခဲ့သည္။ အေျခခံဥပေဒ အပိုဒ္ ၁၅ တြင္ “ လူထု ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ေရြးခ်ယ္ ထုတ္ပယ္နဳိင္ေသာ၊ လႊဲေျပာင္းမရနဳိင္ေသာ အခြင့္အေရး လူထုတြင္ ရွိရမည္။” ဟူ၍ျပ႒ာန္းထားသည္။
ဂ်ပန္ႏွင့္
သံတမန္ ဆက္ဆံေရးမရွိေသာ ေျမာက္ကိုရီးယား နဳိင္ငံသား ခံယူသားသူမ်ားကို ဂ်ပန္၌ အၿမဲေနထိုင္ခြင့္ေပးထားေသာ္လည္း ဆႏၵမဲေပးပိုင္ခြင့္ မေပးသင့္ေၾကာင္း အခ်ဳိ႕ကဆိုၾကသည္။ DPJ၏ ညြန္ေပါင္းပါတီ ႏွစ္ခုအနက္ တစ္ခုျဖစ္ေသာ ဆိုရွယ္ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ ကမူ ဤဥပေဒ ျပ႒ာန္းေရးအတြက္ အားတက္သေရာ ေထာက္ခံၿပ ီး လူထုပါတီသစ္ (People‘s New Party) ၏ေခါင္းေဆာင္ ဘ႑ာေရး ဝန္ေဆာင္မွဳဝန္ႀကီး ရွီဆူကာ ခါမဲအီ ကလည္း ေထာက္ခံသည္။ ဥပေဒတြင္ ဂ်ပန္ရွိအၿမဲေနနဳိင္ငံျခားသားမ်ား ဝင္ေရာက္ေရြးေကာက္နဳိင္ခြင့္ ပါရွိမည္မဟုတ္ေပ။ ဥပေဒေရးဆြဲမွဳအတြက္ စဥ္းစားရန္ ဟီရာနဳိ က ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီး ခါဇူဟီရို ဟာရာဂူခ်ီ ကိုညႊန္ၾကားထားေၾကာင္း အစိုးရ ဥပေဒျပဳ အဖြဲ႔ဝင္တစ္ဦးက ဆိုသည္။ဝန္ႀကီးမ်ားရုံးတြင္ တ နလၤာေန႔က က်င္းပခဲ့ေသာ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ဟာတိုယာမႏွင့္ အစည္းအေဝးတြင္ DPJ ၏အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉး အီခ်ီရုိ အိုဇဝါက ေတာင္ကိုးရီးယားႏွင့္ ဆက္ဆံေရး အေရးႀကီးမွဳ ရွုေထာင့္ မွ ၾကည့္ရူ၍ ဥပေဒျပဳ အဖြဲ႔မွ တင္သြင္းသည္ထက္ အစိုးရမွ ဥပေဒကိုတင္သြင္းရန္ တိုက္တြန္းခဲ့သည္။ DPJ ၏လႊ႔တ္ေတာ္ေရးရာ ဦးေဆာင္တာဝန္ခံ ခန္းဂ်ီယာမာအိုကာ ကလည္း လာမည့္အစည္းအေဝးတြင္ အတည္ျပဳနဳိင္ရန္ ေမၽွာ္လင့္ခ်က္ရွိသည္။
အိုဇာဝါ၏ ပါတီအတြင္း ၾသဇာသက္ေရာက္မွဳေၾကာင့္ DPJ အတြင္း အခ်ဳိ႕ေသာ ကန္႔ကြက္မွဳဳမ်ားမွာလည္း အာေပ်ာ့သြား ဖြယ္ရွိသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ အဓိကအတုိက္အခံပါတီ လစ္ဘရယ္ ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ (LDP) ၏ အေထြေထြအတြင္းေရးမႉး တာဒါမိုရီ အိုရွွီမာက သတိထားေ စာင့္ၾကည့္လွ်က္ရွိသည္။
“ေဒသအလုိက္ စည္းေဝးပြဲေတြကေန ကန္႔ကြတ္တဲ့ အဆိုေတြထြက္ေပၚလာၿပီး အဆိုျပဳခ်က္တိုင္းကို အေလးထားၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေဆြးေႏြး အေျဖရွာၾကရပါမယ္” ဟူ၍ ၎ကသတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ တစ္ရပ္တြင္ ေျပာဆိုသည္။ LDP ဥကၠဌ ဆာဒါခါကူ တနီဂါကီ က ဥပေဒႏွင့္ ပတ္သက္၍ မူဝါဒခ်မွတ္နဳိင္ရန္ ပါတီ၏ သေဘာထားမ်ား ေကာက္ခံရန္ မူဝါဒေရးရာ ဦးေဆာင္ ရွီဂဲရူ အီရွီသား ကို တာဝန္ေပးခဲ့သည္။ ကိုရီးယား အႏြယ္ဝင္စသည့္ အၿမဲေနနဳိင္ငံျခားသားမ်ားကို ဆႏၵမဲေပးခြင့္ မေပးထားေခ်။ ယင္းနဳိင္ငံျခားသားမ်ားသည္ နဳိင္ငံသာမ်ားကဲ့သို႔ပင္ အခြန္ေပးေဆာင္ရေသာေၾကာင့္ ၎တို႔၏ အေျခခံရပုိင္ ခြင့္မ်ားက ို ေတာင္းဆိုလွ်က္ရွိသည္။ လြန္ခဲ့ေသာ လက ေတာင္ကိုရီးယား၌ ေဆြးေႏြးပြဲတစ္ရပ္တြင္ ေျပာၾကားခဲ့ရာမွာ အိုဇာဂါက ပံုမွန္အစည္းအေဝးပြဲ အၿပီးတြင္ ဥပေဒအတည္ျပဳ ၿပီးစီးမႈကို ၎က ျမင္ေတြ႔လိုေၾကာင္း ဂ်ပန္အေနျဖင့္ ၎ကိစၥကို ေရွ႕သို႔ေျမွာ္ျမင္၍ လုပ္ေဆာင္ရမည္ ျဖစ္ေၾကာင္းဆို၏။
ဂ်ပန္နဳိင ္ငံတြင္ အၿမဲေနနဳိင္ငံျခားသားမ်ားတြင္ ကိုးရီးယားအႏြယ္ဝင္ မ်ားမွာ အမ်ားစုျဖစ္၏။ ဂ်ပန္က ကိုလိုနီ ျပဳထားေသာ အခ်ိန္မွစ၍ ဂ်ပန္တြင္ေနထိုင္လာခဲ့ေသာ ကိုရီးယား ကၽြန္းဆြယ္ႏွင့္ ထိုင္ဝမ္မွ လူမ်ား ကို ဂ်ပန္အစိုးရက အထူးေနထိုင္ခြင့္ေပးထားသည္။ 1910 တြင္ ကိုရီးယား ကၽြန္းဆႊယ္ကို ဂ်ပန္ သိမ္းပိုက္ခဲ့သျဖင့္ ယခုႏွစ္သည္ ႏွစ္တစ္ရာျပည့္ ျဖစ္၏ ဤက်ဴးေက်ာ္မႈသည္ 1945 ဒုတိယကမာၻစစ္ ၿပီးဆံုးအခ်ိန္တြင္ အဆံုးသတ္ခဲ့သည္။(၀မ္းအို၀မ္း)
Saturday, January 16, 2010
ဘိုဥာဏ္၀င္းဆႏၵျပပဲြဖ်က္သိမ္းခဲ့မႈႏွင့္ပတ္သက္၍
ယေန႔နံနက္ ၈း၃၀ ခဲြမွစတင္၍ ယိုဆုယ(Yotsuya)ဘူတာအနီးရွိ New Otani Hotel တြင္က်င္းပျပဳလုပ္ေနေသာ ၄ ႀကိမ္ေျမာက္ အေရွ႕အာရွႏွင့္ လက္တင္အေမရိကားႏိုင္ငံမ်ား၏ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးအဆင့္ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပဲြ(The 4th Forum for East Asia-Latin America Cooperation (FEALAC) Foreign Ministers’ Meeting)ကို နအဖႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးဆိုသူ ဘိုဥာဏ္၀င္းတက္ေရာက္၍ ၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပဲြအျပင္ ျမန္မာျပည္ဆိုင္ရာႏိုင္ငံေရးမူ၀ါဒမ်ားေျပာၾကားမည့္အေပၚ ကန္႔ကြက္ဆႏၵျုပမည့္အစီအစဥ္ ဖ်က္သိမ္းလိုက္ေၾကာင္းသိရသည္။ဖ်က္သိမ္းရျခင္းအေၾကာင္းအရင္းမွာ တ႐ုတ္ကိုမုန္းတီးသည့္ ဂ်ပန္လက္ယာအစြန္းေရာက္( japan right wing)အဖဲြ႔မ်ားမွ ကားႀကီး ကားငယ္မ်ားႏွင့္လွည့္လည္ကာ လာေရာက္ဆႏၵျပမည့္အတြက္ လံုျခံဳေရးအျပည့္ခ်ထားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဂ်ပန္ရဲမ်ားမွ အသိေပးေျပာဆိုလာသည့္အတြက္ ဘိုဥာဏ္၀င္းကို ကန္႔ကြက္ဆႏၵျပမႈအစီအစဥ္ကိုပါ Permit (ခြင့္ျပဳခ်က္)မရသျဖင့္ ဖ်က္သိမ္းလိုက္ရေၾကာင္း မိုးေသာက္ၾကယ္သို႔အီးေမးလ္ေပးပို႔လာသည္။
အဆိုပါကိစၥဟုတ္-မဟုတ္သိရွိလိုသည့္အတြက္ မိုးေသာက္ၾကယ္အဖဲြ႔မွ သတင္းဓါတ္ပံုတာ၀န္ခံတစ္ဦးျဖစ္သူ ကိုမင္းညိဳ၀မ္းမွ ယေန႔နံနက္ ၉း၃၀ မွ ေန႔လယ္ ၁၁း၀၀ နာရီအထိ ယိုဆုယဘူတာအနီးရွိ New Otani Hotel ေရွ႕တြင္ သြားေရာက္ေစာင့္ၾကည့္ခဲ့ရာ ဂ်ပန္ရဲမ်ားေျပာဆိုခဲ့သည့္ တ႐ုတ္ကိုမုန္းတီးသည့္ ဂ်ပန္လက္ယာအစြန္းေရာက္( japan right wing)အဖဲြ႔မ်ား ကားႀကီးကားငယ္မ်ားႏွင့္လွည့္လည္ကာ ဆႏၵျုပျခင္းမ်ဳိးမရွိေပ။ ဘူတာေရွ႕တြင္ ပတၱေရာင္လည့္ကားတစ္စီးႏွင့္ ရဲႏွစ္ဦးသာရွိၿပီး ေဟာ္တယ္ေရွ႕တြင္ အစည္းအေ၀းအတြက္ လံုျခံဳေရးခ်ထားသည့္ ဂ်ပန္ကား ၃ စီးသာရွိသည္။
(ဂ်ပန္ႏိုင္ငံတြင္ တ႐ုတ္လူမ်ဳိး သန္း ၂၀ ေက်ာ္ရွိသည္။ ယုိကိုဟားမားတြင္ China Town တည္ထားသည္။ မၾကာမွီ တိုက်ဳိၿမိဳ႕၊ အိခဲဘုခု႐ို(Ikebukuro)ရပ္ကြက္ အေနာက္ဖက္အျခမ္းတြင္ Tokyo China Town တည္ေထာင္ေတာ့မည္ျဖစ္သည္။ တည္ေထာင္ဖို႔အတြက္လည္း ခြင့္ျပဳခ်က္ရရွိထားၿပီျဖစ္သည္။ တ႐ုတ္ကိုမုန္းတီးသည္ဆိုသည့္ ဂ်ပန္လက္ယာအစြန္းေရာက္ဆိုသူမ်ား ကန္႔ကြက္ဆႏၵျပမႈျပဳလုပ္သည့္ဆိုသည့္ သတင္း သဲ့သဲ့မွ်ပင္မၾကားမိ၊ မေတြ႔ရွိေသးေပ။ ဂ်ပန္လက္ယာအစြန္းေရာက္အဖဲြ႔ဆိုသည္မွာ ဒုတိယကမၻာစစ္တြင္စစ္႐ံႈး၍ လက္နက္ခ်မႈကိုမေက်နပ္သည့္အဖဲြ႔တခုျဖစ္ၿပီး စစ္၀ါဒထူေထာင္မႈကို ေတာင္းဆိုလိုလားသည့္သူမ်ားျဖစ္သည္။ ၎တို႔သံုးစဲြသည့္အလံမွာ စစ္အတြင္းအသံုးျပဳခဲ့သည့္ အျဖဴေရာင္ပိတ္စ ေန၀န္းနီအေပၚတြင္ အနီစင္းမ်ားခ်ယ္ထားသည့္အလံသာျဖစ္သည္။)
JACတြင္ပါ၀င္သည့္ ပေလာင္တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္ကိုမိုင္ေက်ာ္ဦးကေတာ့ ”ဒီပဲြဟာ က်ေနာ္တို႔ကို ဂ်ပန္ရဲက ဆႏၵျပပဲြမျဖစ္ေအာင္လွည့္စားလိုက္တဲ့လုပ္ရပ္ပါ။ ေနာက္ၿပီး ဂ်ပန္အစိုးရသစ္ရဲ႕ ေျပာင္းလဲလာတဲ့ႏိုင္ငံျခားေရးရာမူ၀ါဒလို႔ေျပာရမလိုေပါ့ဗ်ာ။ ၂၀၁၀ ရဲ႕အစမွာေတာင္ ဒီလိုေျခလွမ္းမ်ဳိးလွမ္းလာေနၿပီဆိုရင္ ေရွ႕ေလွ်ာက္ က်ေနာ္တို႔ရဲ႔ဆႏၵျပမႈေတြ၊ ေတာင္းဆိုမႈေတြကို လိုက္ေလ်ာမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ တင္းက်ပ္လာဖို႔ပဲရွိတယ္။ ေနာက္ၿပီး အေရးႀကီးတဲ့ ၂၀၁၀ မွာေတာင္ က်ေနာ္တို႔အခ်င္းခ်င္းမညီညြတ္ဘူး၊ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး၊ တစ္ဖဲြ႔နဲ႔တစ္ဖဲြ႔ ညိႇႏိႈင္းလုပ္ေဆာင္လို႔မရဘူးဆိုရင္ ဘာလုပ္လုပ္ေအာင္ျမင္မွာမဟုတ္ဘူး။ ခင္ဗ်ားတို႔သိတဲ့အတိုင္း ဂ်ပန္အစုိးရကလည္း ၂၀၀၈ နာဂစ္ဖဲြ႔စည္းပံုျပဳျပင္ဖို႔ထက္စာရင္ ၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပဲြကိုပဲ အျမန္ဆံုးၿပီးျပတ္ေစခ်င္တဲ့ဆႏၵရွိတယ္..”ဟု ေျပာဆိုသည္။
ယေန႔က်င္းပသည့္ ၄ ႀကိမ္ေျမာက္ အေရွ႕အာရွႏွင့္ လက္တင္အေမရိကားႏိုင္ငံမ်ား၏ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးအဆင့္ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပဲြသို႔ ဘိုဥာဏ္၀င္းႏွင့္အတူ ဂ်ပန္ရွိ နအဖသံအမတ္ ဘိုလွျမင့္လည္း တက္ေရာက္ခဲ့သည္။ ညေန ၄း၃၀ တြင္ ရွင္နာဂါ၀ါရွိ ျမန္မာအခြန္႐ံုးသို႔ ဘုိဥာဏ္၀င္းႏွင့္အဖဲြ႔ အခြန္႐ံုးမိသားစုမ်ား၏ ဂါရ၀ျပဳပဲြ(လက္ေဆာင္ပစၥည္းဆက္သပဲြ)သို႔ တက္ေရာက္ခဲ့ေၾကာင္းစံုစမ္းသိရွိရၿပီး၊ ကန္႔ကြက္ဆႏၵျပမည့္သူ တစ္ဦးတေလမွမရွိၾကေပ။
အဆိုပါကိစၥဟုတ္-မဟုတ္သိရွိလိုသည့္အတြက္ မိုးေသာက္ၾကယ္အဖဲြ႔မွ သတင္းဓါတ္ပံုတာ၀န္ခံတစ္ဦးျဖစ္သူ ကိုမင္းညိဳ၀မ္းမွ ယေန႔နံနက္ ၉း၃၀ မွ ေန႔လယ္ ၁၁း၀၀ နာရီအထိ ယိုဆုယဘူတာအနီးရွိ New Otani Hotel ေရွ႕တြင္ သြားေရာက္ေစာင့္ၾကည့္ခဲ့ရာ ဂ်ပန္ရဲမ်ားေျပာဆိုခဲ့သည့္ တ႐ုတ္ကိုမုန္းတီးသည့္ ဂ်ပန္လက္ယာအစြန္းေရာက္( japan right wing)အဖဲြ႔မ်ား ကားႀကီးကားငယ္မ်ားႏွင့္လွည့္လည္ကာ ဆႏၵျုပျခင္းမ်ဳိးမရွိေပ။ ဘူတာေရွ႕တြင္ ပတၱေရာင္လည့္ကားတစ္စီးႏွင့္ ရဲႏွစ္ဦးသာရွိၿပီး ေဟာ္တယ္ေရွ႕တြင္ အစည္းအေ၀းအတြက္ လံုျခံဳေရးခ်ထားသည့္ ဂ်ပန္ကား ၃ စီးသာရွိသည္။
(ဂ်ပန္ႏိုင္ငံတြင္ တ႐ုတ္လူမ်ဳိး သန္း ၂၀ ေက်ာ္ရွိသည္။ ယုိကိုဟားမားတြင္ China Town တည္ထားသည္။ မၾကာမွီ တိုက်ဳိၿမိဳ႕၊ အိခဲဘုခု႐ို(Ikebukuro)ရပ္ကြက္ အေနာက္ဖက္အျခမ္းတြင္ Tokyo China Town တည္ေထာင္ေတာ့မည္ျဖစ္သည္။ တည္ေထာင္ဖို႔အတြက္လည္း ခြင့္ျပဳခ်က္ရရွိထားၿပီျဖစ္သည္။ တ႐ုတ္ကိုမုန္းတီးသည္ဆိုသည့္ ဂ်ပန္လက္ယာအစြန္းေရာက္ဆိုသူမ်ား ကန္႔ကြက္ဆႏၵျပမႈျပဳလုပ္သည့္ဆိုသည့္ သတင္း သဲ့သဲ့မွ်ပင္မၾကားမိ၊ မေတြ႔ရွိေသးေပ။ ဂ်ပန္လက္ယာအစြန္းေရာက္အဖဲြ႔ဆိုသည္မွာ ဒုတိယကမၻာစစ္တြင္စစ္႐ံႈး၍ လက္နက္ခ်မႈကိုမေက်နပ္သည့္အဖဲြ႔တခုျဖစ္ၿပီး စစ္၀ါဒထူေထာင္မႈကို ေတာင္းဆိုလိုလားသည့္သူမ်ားျဖစ္သည္။ ၎တို႔သံုးစဲြသည့္အလံမွာ စစ္အတြင္းအသံုးျပဳခဲ့သည့္ အျဖဴေရာင္ပိတ္စ ေန၀န္းနီအေပၚတြင္ အနီစင္းမ်ားခ်ယ္ထားသည့္အလံသာျဖစ္သည္။)
ဂ်ပန္လက္ယာအစြန္းေရာက္( japan right wing)အဖဲြ႔မ်ား(နမူနာပံု-အင္တာနက္မွ)
ဘုိဥာဏ္၀င္းကို ကန္႔ကြက္ဆႏၵျပဖို႔အတြက္ ႏိႈးေဆာ္ခဲ့သည့္ JACအဖဲြ႔မွ တာ၀န္ခံတစ္ဦးျဖစ္သူ ကိုသန္းေဆြမွ “ဂ်ပန္မွာ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီအေရးအတြက္ လုပ္ေဆာင္ပါမယ္ဆိုၿပီး ဖဲြ႔ထားတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းေပါင္း ၃၀ ေက်ာ္ရွိတယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ္တို႔JAC ဆိုတာအခုဆိုရင္ ၁၇ ဖဲြ႔ပဲရွိေတာ့တယ္။ စတင္ဖဲြ႔စည္းစဥ္တုန္းက ဂ်ပန္မွာရွိသမွ်အဖဲြ႔အစည္းအားလံုးပါ၀င္ခဲ့ၾကတယ္။ ေနာက္ေတာ့ မင္းသားႀကီးမလုပ္ရရင္ ပတ္မႀကီးထုိးေဖာက္ခ်င္တဲ့သူက ခပ္မ်ားမ်ားဆိုေတာ့ ငါမခ်ယ္လွယ္ရလို႔၊ ငါတို႔အဖဲြ႔ဦးေဆာင္တာမဟုတ္လုိ႔ ငါတို႔လုပ္သမွ် သတင္းမီဒီယာေတြမွာ မထင္ေပၚလို႔ဆိုၿပီး ခဲြထြက္ကုန္ၾကတယ္။ JACမလုပ္ျဖစ္ေပမယ့္ က်န္တဲ့အဖဲြ႔အစည္းေတြက လုပ္မလားဆိုေတာ့ တေယာက္မွမလုပ္ၾကဘူးဗ်။ အားလံုးက `လူနပ္ခ်မ္းသာ`လမ္းစဥ္နဲ႔ `ထင္သာ ျမင္သာ`လႈပ္ရွားမႈပဲက်င့္သံုးေနၾကတယ္ေလ။ အခုလိုပဲြမ်ဳိးမွာ သြားၿပီးဆႏၵျပၾကမယ္ဆိုရင္ ဂ်ပန္ရဲနဲ႔ ထိပ္တိုက္ေတြ႔ၾကမယ္။ ျပသနာတက္ႏိုင္ေခ်ရွိတယ္။ အဲဒီလိုမ်ဳိးျဖစ္လာၿပီဆိုရင္ `လူနပ္ခ်မ္းသာ`အဖဲြ႔ေတြက က်ေနာ္တို႔ကို အျပစ္တင္တဲ့ေလသံနဲ႔ေျပာၿပီ။ အဲ-အဆင္ေျပသြားလို႔ ဆႏၵျပခြင့္ရၿပီဆိုရင္ေတာ့ အဲဒီ့လူေတြပဲ အရွက္မရွိတဲ့မ်က္ႏွာနဲ႔ တိုင္းျပည္အတြက္၊ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီအေရးအတြက္ ဘာညာ ဘာညာဆိုၿပီး ေရွ႕ထြက္`အာ`ၾကၿပီ။ အဲဒီ့က်ရင္ သူတို႔ကထိပ္ဆံုးကပဲ။ ဂ်ပန္ရဲနဲ႔ထိပ္တိုက္ေတြ႔မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေရွာင္ၾကတယ္။ ေနာက္ဆံုးက်ေနာ္ျမင္တာကေတာ့ ဒီမွာရွိတဲ့လူေတြဟာ ဂ်ပန္ရဲနဲ႔အဆင္ေျပခ်င္တဲ့လူေတြကမ်ားေနတယ္။ ဂ်ပန္ရဲၿငိဳညင္မွာကို ေၾကာက္ၾကတယ္။ ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ `ထင္သာ ျမင္သာ`လႈပ္ရွားမႈလမ္းစဥ္(လမ္းေလွ်ာက္ဆႏၵျခင္း၊ အထိမ္းအမွတ္ေန႔တိုင္း နအဖအခြန္႐ံုးေရွ႕ေႂကြးေၾကာ္ကန္႔ကြက္ျခင္း၊ ျမန္မာျပည္ႏိုင္ငံေရးျဖစ္စဥ္ကိုၾကည့္ၿပီး အခါအားေလ်ာ္စြာ statement ထုတ္ျခင္း၊ လႈပ္ရွားမႈျပဳလုပ္ျခင္းအစရွိသျဖင့္)ေတြလုပ္ရင္ ပါမစ္ မရမွာစိုးရိမ္ၾကတယ္ေလ…”ဟု ယခုလိုရွင္းျပသည္။ ဆက္လက္၍ ”အခုဆိုရင္ ဂ်ပန္မွာရွိတဲ့ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီအဖဲြ႔အစည္း ၄၀ ရဲ႕ရပ္တည္ခ်က္ေတြနဲ႔အတူ။ သူတို႔ရဲ႕သေဘာထားေတြ၊ မူ၀ါဒလမ္းစဥ္ေတြကို သိေလာက္ၿပီလို႔ထင္ပါတယ္…”ဟု ေျပာဆိုသည္။JACတြင္ပါ၀င္သည့္ ပေလာင္တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္ကိုမိုင္ေက်ာ္ဦးကေတာ့ ”ဒီပဲြဟာ က်ေနာ္တို႔ကို ဂ်ပန္ရဲက ဆႏၵျပပဲြမျဖစ္ေအာင္လွည့္စားလိုက္တဲ့လုပ္ရပ္ပါ။ ေနာက္ၿပီး ဂ်ပန္အစိုးရသစ္ရဲ႕ ေျပာင္းလဲလာတဲ့ႏိုင္ငံျခားေရးရာမူ၀ါဒလို႔ေျပာရမလိုေပါ့ဗ်ာ။ ၂၀၁၀ ရဲ႕အစမွာေတာင္ ဒီလိုေျခလွမ္းမ်ဳိးလွမ္းလာေနၿပီဆိုရင္ ေရွ႕ေလွ်ာက္ က်ေနာ္တို႔ရဲ႔ဆႏၵျပမႈေတြ၊ ေတာင္းဆိုမႈေတြကို လိုက္ေလ်ာမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး။ တင္းက်ပ္လာဖို႔ပဲရွိတယ္။ ေနာက္ၿပီး အေရးႀကီးတဲ့ ၂၀၁၀ မွာေတာင္ က်ေနာ္တို႔အခ်င္းခ်င္းမညီညြတ္ဘူး၊ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး၊ တစ္ဖဲြ႔နဲ႔တစ္ဖဲြ႔ ညိႇႏိႈင္းလုပ္ေဆာင္လို႔မရဘူးဆိုရင္ ဘာလုပ္လုပ္ေအာင္ျမင္မွာမဟုတ္ဘူး။ ခင္ဗ်ားတို႔သိတဲ့အတိုင္း ဂ်ပန္အစုိးရကလည္း ၂၀၀၈ နာဂစ္ဖဲြ႔စည္းပံုျပဳျပင္ဖို႔ထက္စာရင္ ၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပဲြကိုပဲ အျမန္ဆံုးၿပီးျပတ္ေစခ်င္တဲ့ဆႏၵရွိတယ္..”ဟု ေျပာဆိုသည္။
ယေန႔က်င္းပသည့္ ၄ ႀကိမ္ေျမာက္ အေရွ႕အာရွႏွင့္ လက္တင္အေမရိကားႏိုင္ငံမ်ား၏ ႏိုင္ငံျခားေရး၀န္ႀကီးအဆင့္ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပဲြသို႔ ဘိုဥာဏ္၀င္းႏွင့္အတူ ဂ်ပန္ရွိ နအဖသံအမတ္ ဘိုလွျမင့္လည္း တက္ေရာက္ခဲ့သည္။ ညေန ၄း၃၀ တြင္ ရွင္နာဂါ၀ါရွိ ျမန္မာအခြန္႐ံုးသို႔ ဘုိဥာဏ္၀င္းႏွင့္အဖဲြ႔ အခြန္႐ံုးမိသားစုမ်ား၏ ဂါရ၀ျပဳပဲြ(လက္ေဆာင္ပစၥည္းဆက္သပဲြ)သို႔ တက္ေရာက္ခဲ့ေၾကာင္းစံုစမ္းသိရွိရၿပီး၊ ကန္႔ကြက္ဆႏၵျပမည့္သူ တစ္ဦးတေလမွမရွိၾကေပ။
Friday, January 15, 2010
လူထုဦးလွ သို႔မဟုတ္ တစိမ့္စိမ့္အျပံဳးပိုင္ရွင္
Written by ေဇာ္ခိုင္ဦး
Wednesday, 23 December 2009 08:50
၂၀၁၀ ဇန္န၀ါရီလထုတ္ ေ႐ႊအျမဴေတမဂၢဇင္းမွ
၁။
ခါတိုင္းလိုပါပဲ။ သံတံခါးနီႀကီးေရွ႕ ရပ္ၿပီး တံခါးကို အသာအယာ ဆြဲဖြင့္ၿပီး ျပန္ေစ့၊ ထို႔ေနာက္ ျမက္ခင္းစိမ္း ႏုေလးေပၚ ျဖစ္ေလွ်ာက္၍ စာၾကည့္တိုက္ တံခါး၀ အေရာက္တြင္ လက္ႏွိပ္စက္သံ တေျဖာက္ေျဖာက္ကို ၾကားလိုက္ရသည္။
တိတ္ဆိတ္ျခင္းတို႔ မင္းမူေနေသာ စာၾကည့္တိုက္ထဲတြင္ စာၾကည့္တိုက္မွဴး၊
လက္ေထာက္ စာၾကည့္တိုက္မွဴးတို႔ကလည္း သူတို႔ရဲ႕ ေန႔စဥ္ အလုပ္ႏွင့္ သူတို႔ မအားလပ္ၾက။ မိမိကလည္း ထုံးစံအတိုင္း ထိုင္ေနက် ခံုေလးတြင္ ၀င္ထုိင္ၿပီး ဖတ္လက္စ စာအုပ္ တခ်ဳိ႕ကို ေသြးေႏြးသြားေအာင္ မိတ္ဆက္ရျပန္သည္။
သိိပ္မၾကာခင္မွာပဲ မိမိလည္း စာၾကည့္တိုက္ႀကီးထဲမွ အစိတ္အပိုင္း တစ္ရပ္ ျဖစ္သြားခဲ့ၿပီ။ တိတ္ဆိတ္ျခင္း အင္ဂ်င္ျဖင့္ ခုတ္ေမာင္း ေနေသာ စာၾကည့္တိုက္ႀကီးထဲမွာ မိမိလည္း စီးေမ်ာ သြားခဲ့ရၿပီျဖစ္သည္။ စာၾကည့္တိုက္ႏွင့္ ေ၀းေနခဲ့ရေသာ ရက္စြဲမ်ားတြင္ “စာဖတ္ျခင္း”ဆိုေသာ အလုပ္က လုပ္စရာ မလိုဘူးဟူ၍ေတာင္ စိတ္၀ယ္ ထင္ေနခဲ့မိသည္။ေန႔စဥ္ ၿမိဳ႕ျပရဲ႕ ကတၱရာ လမ္းမေပၚ သူသူကိုယ္ကိုယ္ ေျပးေျပးလႊားလႊား ကိုယ့္စားက်က္ကိုယ္ ရွာေနရ စဥ္မေတာ့ စာၾကည့္တိုက္ဆိုတာ သူတစိမ္းပမာ ျဖစ္ခဲ့ရဖူးသည္။ တသီးတသန္႔ အခ်ိန္ရေအာင္ ယူၿပီး စာၾကည့္တိုက္ထဲ သြားထိုင္ျဖစ္လွ်င္ေတာ့ ဖတ္စရာ၊ မွတ္စု ထုတ္စရာ၊ ေရးခ်င္စရာေတြ မနည္းမေနာ ထုထည္ႀကီးႏွင့္ပါလား။
ေျမညီထပ္တြင္ မဂၢဇင္း မ်ဳိးစုံက သံစင္ႀကီးမ်ားႏွင့္ အျပည့္အေမာက္၊ တခ်ဳိ႕မဂၢဇင္းမ်ားဆို သူ႔ေနရာေလး တစ္ေနရာရဖို႔ မ်က္ႏွာငယ္ေလးျဖင့္ ေတာင္းဆို ေနရတာ ျမင္ေနရျပန္သည္။ အုတ္သား ေလွကားထစ္ အတိုင္း ပထမထပ္ တက္သြားလိုက္ျပန္လွ်င္ စာအုပ္ ပင္လယ္ႀကီးက လႈိင္းတံပိုးထလ်က္ မိမိကို လက္ယက္ ေခၚေနျပန္သည္။
အနား တိုးကပ္ၾကည့္လိုက္လွ်င္ စစ္ကိုင္း ဦးဘိုးသင္း၊ ျမမ်ဳိးလြင္၊ ေရႊဥေဒါင္း၊ မင္းေက်ာ္၊ ေမာင္ထင္၊ ေစာဦး၊ ဒဂုန္တာရာ၊ ျမသန္းတင့္၊ ေအာင္လင္း၊ ေဒါက္တာသန္းထြန္း၊ ေမာင္ေန၀င္း၊ သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္း၊ ေမာင္မဲ၊ ဇ၀န၊ သိန္းေဖျမင့္၊ ဂ်ာနယ္ေက်ာ္မမေလး၊ ခင္ႏွင္းယု၊ မိုးမိုး(အင္းလ်ား)၊ ဒဂုန္နတ္ ရွင္၊ ဆန္းထြန္း(မန္းတကၠသိုလ္)၊ တိုက္ စုိး၊ သုခ၊ ေဇာ္ဂ်ီ၊ မင္းသု၀ဏ္ စာအုပ္ စင္ႀကီးေတြကို ေရွ႕ကၾကည့္လိုက္ ေနာက္ေက်ာဘက္က ၾကည့္လိုက္ျဖင့္ ေမာလွပါၿပီ။ ဖတ္စရာေတြ၊ ဖတ္စရာေတြ ေတာင္ပုံရာပုံ။ ဒုတိယထပ္မွ တတိယ ထပ္သို႔ ခပ္ဖြဖြ တက္ျဖစ္ခဲ့ျပန္ၿပီ။
သားေရနက္ဖုံးႀကီးမ်ားျဖင့္ အခန္႔ခ်ဳပ္ ထားေသာ လက္တစ္ေတာင္မက ရွည္လ်ားၿပီး လစဥ္အလိုက္ ေသသပ္ က်နစြာ စည္းေႏွာင္ ခ်ဳပ္လုပ္ထားေသာ သတင္းစာႀကီးမ်ား ေပါင္းခ်ဳပ္။အေဟာင္းအျမင္း ရနံ႔က ႀကိဳင္လြင့္ ပ်ံ႕သင္းေနသည္။ သမိုင္း စာမ်က္ႏွာမ်ားကို ေျပာျပေနသည့္ ထိုသတင္းစာႀကီး မ်ားကို အသာအယာပင္ လွန္ေလွာၿပီး တစ္ရြက္ခ်င္း၊ တစ္ရြက္ခ်င္း ခပ္ဖြဖြ။ စာရြက္ခတ္သံ၊ လြန္႔သံတို႔ကိုပင္ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ၾကားေနခဲ့ရသည္။ နီနီရဲရဲ စာလုံးေလးက ထင္းခနဲ ေပၚလာသည္။ လူထု...လူထုဂ်ာနယ္၊ လူထု သတင္းစာ...ႏွစ္ပရိေစၦဒ ၾကာျမင့္မႈ၊ မႈန္၀ါးမႈ အတိတ္ကားခ်ပ္မ်ားေအာက္မွ ႐ုန္း ထလာသည္၊ လာေနသည္ဟု စိတ္၀ယ္ ထင္ျမင္ေနရသည္။
၂။
၁၉၉၀ ႏွင့္ ၁၉၉၅ ၾကားကာလ၊ မႏၲေလး တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသား ဘ၀က မိမိဆရာ ဦးစိန္သီးဦးႏွင့္ ညစဥ္လိုလို တကၠသိုလ္ ထိပ္နားက ကာခ်ဳိဆိုင္ေလး မွာ ထုိင္ျဖစ္ၾကသည္။ စကားဦးတည့္ ရာေျပာရင္း စေနစာေပ၀ိုင္း အေၾကာင္းသို႔ စကားဆိုက္သည္။ ဆရာက စီးကရက္တစ္ဖြာ မွ်ဥ္း႐ႈိက္ၿပီး လူထု ဦးလွ (သို႔မဟုတ္)
ဦးေလးလွ အေၾကာင္း ေျပာျပတတ္သည္။ “ကိုယ္ ရတနာပုံ သတင္းစာ ဂဏန္း ၁၊ အတြဲ ၁ ကိုေတြ႕ေတာ့ ဟံသာ၀တီ သတင္းစာတိုက္၊
စေနစာေပ၀ိုင္းမွာ MA ေက်ာင္းသားဆိုတာ ဒီလုိမွေပါ့လို႔ ဦးေလးလွက ကိုယ့္ပခုံးကို ကိုင္ၿပီး ေျပာခဲ့တဲ့ စကားသံ အခုထိ ၾကားေယာင္ေနတုန္းပဲကြာ”
ဆက္ၿပီး ဆရာက ေျပာျပန္ေသးသည္။
“တစ္ေန႔ ဘယ္သူက ပါေမာကၡကို ခြၽန္တြန္းသြား လုပ္လည္း မသိပါဘူးကြာ။ ကိုယ့္ သတိေပး ခံခဲ့ရတယ္။ မင္း ေဒါက္တာ သန္းထြန္းရဲ႕ ေက်ာက္စာသင္တန္း သြားတက္တယ္။ လူထုဦးလွ ေဒၚအမာတို႔အိမ္ ေရထြက္ မတတ္သြားေနတယ္။ စာေရးတာေတာင္ စကားေျပာသလို လိုက္ေရး ေနတယ္နဲ႔ ေျပာၾကတယ္။
လူထု ဦးလွတို႔က လူေကာင္း၊ လူေတာ္ေတြကြ။ စိတ္ေကာင္း ႏွလုံးေကာင္းလည္း ရွိၾကတယ္။ သူတို႔ ေဘးက လူတခ်ဳိ႕ကိုေတာ့ မင္းၾကည့္ေပါင္း ႏိုင္ငံေရးေတြ၊ ဘာေတြ သြားမ႐ႈပ္နဲ႔ ၾကားလား” ဆရာ့ရဲ႕ပါေမာကၡက ပုဂၢိဳလ္စြဲသာ ရွိခဲ့ရင္၊ အျမင္ မၾကည္လင္ခဲ့ရင္၊ အသိအမွတ္ျပဳ မထားခဲ့ရင္၊ လူထုဦးလွတို႔ရဲ႕ သေဘာထားေတြကို မေထာက္ခံခဲ့ရင္ ဆရာတို႔ MA ဘြဲ႕ရခဲ့ၾကမွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာပါ ဆရာက ျဖည့္စြက္ ေျပာသြားခဲ့သည္။ တကၠသိုလ္ ၀င္းထဲရွိ တမာ ေတာအုပ္မွ တမာရနံ႔ သင္းပ်ံ႕ေသာ ေလျပည္ညင္းက အခ်ိန္အခါမဲ့ တိုက္ခတ္သြားသည္။ ဆရာႏွင့္ ဆုံတိုင္း လူထု ဦးလွ၊ လူထု ေဒၚအမာတို႔ အေၾကာင္း စဥ္ဆက္မျပတ္ ၾကားေနခဲ့ရသည္။ ခက္သည္က မိမိ ဘ၀မွာ ေလ့လာခဲ့ေသာ စာေပ အမ်ားစုမွာ လုံးခ်င္း ၀တၳဳမ်ား၊ ရသကဲ လႊမ္းေသာ ေဆာင္းပါးမ်ား အဖတ္မ်ား ျဖစ္ခ့ဲေတာ့ အမွန္အတိုင္း ၀န္ခံရလွ်င္ လူထု ေဒၚအမာ၏ ျပည္သူ ခ်စ္ေသာႏွင့္သာ ရင္းႏွီးဖူး ၿပီး ဦးေလးလွ၏ စာမ်ားကို တ႐ႈိက္မက္မက္ မဖတ္ျဖစ္ခဲ့ျခင္းကိုေတာ့ ၀န္ခံလိုေပသည္။
ေကာင္းၿပီ၊ ဒါဆို လူထုဦးလွႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ဘယ္မွာ သြားၿငိသနည္း ဆိုေတာ့ လူထု ခ်စ္သမွ် လူထု ဦးလွထဲက မိမိ အလြန္ အင္မတန္မွ အားက် ၾကည္ညိဳရေသာ ဆရာ ျမသန္းတင့္၏ ဦးလွေလွ်ာက္ခဲ့ေသာ လမ္းပင္ ျဖစ္သည္။ ဆရာ ျမသန္းတင့္က လူထုဦးလွ၏ SKETCH ကို “ဦးလွ႐ုပ္ပုံလႊာသည္ ပန္းစၾကာ မွန္ေျပာင္းကို ၾကည့္ရသလို အေရာင္အေသြးအစုံ၊ အေနအထားစုံသည့္ ႐ုပ္ပုံလႊာ ျဖစ္ရာ ဦးလွ အေၾကာင္းကို ေထာင့္စုံေအာင္ မေရးႏိုင္ပါ။
ဦးလွသည္ ႀကီးပြားေရး မဂၢဇင္းကို ထုတ္ေ၀သူ၊ တည္းျဖတ္သူအေနျဖင့္ နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရးႏွင့္ ေခတ္ေျပာင္းေတာ္လွန္ေရးကို မ်ဳိးေစ့ ခ်ခဲ့သူတစ္ဦး။ ထိုမွ်မက ေခတ္စမ္း စာေပေလာကႏွင့္ အျပင္ စာေပေလာကတို႔ကို လည္း ေပါင္းစည္း ေပးႏိုင္ခဲ့သူ တစ္ဦး ျဖစ္သည္။
ေနာက္ကားခ်ပ္မွာ ဂ်ာနယ္ ဆရာ၊ သတင္းစာဆရာ ဦးလွ။ ဦးလွက လူထု ဂ်ာနယ္ ထုတ္သည္။ ထိုမွစ၍ ႀကီးပြားေရး ဦးလွဟူေသာ အမည္ ေပ်ာက္ကာ လူထု ဦးလွဟူေသာ အမည္ကို ရလာသည္။ ထို႔ေနာက္ လူထု သတင္းစာ ထုတ္ေ၀သည္။ စင္စစ္ ဦးလွသည္ ပ်ားတစ္ေကာင္ကဲ့သို႔ အလြန္ အလုပ္မ်ားသူ ျဖစ္သည္။ သတင္းစာ ထုတ္တုန္းကလည္း သတင္းစာသမား တို႔ထုံးစံ ေခါင္းႀကီးေရးရ၊ ေၾကးနန္း သတင္းတည္းျဖတ္ရ၊ နယ္သတင္းေတြ လည္း တည္းျဖတ္ရႏွင့္ အားရသည္ဟူ၍ မရွိ။ သတင္းစာ ရပ္လိုက္သည့္ အခါတြင္လည္း လူမႈေရး ကိစၥေတြ တစ္ပုံ တစ္ပင္၊ လူအို႐ုံ ကိစၥ၊ ေဆး႐ုံ ကိစၥ၊ ၿမိဳ႕ကိစၥ၊ ရပ္ရြာ ကိစၥေတြႏွင့္ အျမဲ အလုပ္မ်ား ေနတတ္သည္။ ထိုသို႔ အလုပ္မ်ားေန သည့္ၾကားမွ လာသမွ် ဧည့္သည္ကိုလည္း ဧည့္၀တ္ ေက်ေအာင္ လုပ္ႏိုင္ေသးသည္။ ဦးလွ အေၾကာင္း ေရးလွ်င္ လူမႈ ေကာင္းစားေရးကုိ ေရွ႕႐ႈ ေဆာင္ရြက္သည့္ ပရဟိတ ၀ါဒီတစ္ဦး အေနျဖင့္ ေရးလွ်င္ ေရးစရာေတြ အမ်ားႀကီး။
ကြၽန္ေတာ္သည္ လူတစ္ေယာက္ကို ၾကည့္ျမင္ရာတြင္ ၇၀^ ၃၀ စံခ်ိန္ျဖင့္ ၾကည့္ပါသည္။ လူတစ္ေယာက္ ၇၀ ရာခိုင္ႏႈန္း ေကာင္းၿပီး ၃၀ ရာခိုင္ႏႈန္းဆိုး လွ်င္ ထုိလူသည္ လူေကာင္း။ ေလာကတြင္ ျပည့္စုံသည္ ဟူ၍ မရွိပါ။ ဦးလွ တြင္ ခြၽတ္ယြင္းခ်က္၊ အားနည္းခ်က္မ်ား ရွိေကာင္း ရွိပါလိမ့္မည္။ သို႔ရာတြင္ ထိုအားနည္းခ်က္၊ ခြၽတ္ယြင္းခ်က္မ်ား သည္ ၃၀ ရာခိုင္ႏႈန္းပင္ မရွိပါ။ ဦးလွ၏ အားေကာင္းခ်က္သည္ ၇၀ ရာခိုင္ႏႈန္း ထက္ အမ်ားႀကီး ပိုပါသည္” ဟူ၍
တို႔ထိထားခဲ့သည္။
လူထုဦးလွ ဆိုသူမွာ ဤသို႔ပါတကားဟု စတင္ စိတ္၀င္စား လာခဲ့ရသည္။ တစ္ရက္ ၿမိဳ႕ထဲရွိ လမ္းေဘး တကၠသိုလ္မွ စာအုပ္တစ္အုပ္ ရသည္။ လူထုဦးလွ၏ ေလႏွင့္အတူ ဆိုသည့္ စာအုပ္။ ဦးလွသည္ ပုဒ္မ ၅ ျဖင့္ အဖမ္းခံေနရစဥ္ ေထာင္တြင္း၌ လူငယ္ တစ္ဦးႏွင့္သိကြၽမ္း၍ အနာဂတ္ လူငယ္မ်ား အက်ဳိးအတြက္ ထိုလူငယ္၏ ဘ၀ ဇာတ္ေၾကာင္းကို ေျပာခိုင္းသည္။ ထိုအခါ လူငယ္က သူ၏ အိမ္ေျပးဘ၀၊ အလစ္သုတ္သမား ဘ၀၊ ေဖာက္ထြင္း ခါးပိုက္ႏႈိက္ ဘ၀၊ ဖဲ႐ိုက္၊ ေဆးေျခာက္ ႐ွဴၿပီး ေထာင္အႀကိမ္ႀကိမ္ က်ေသာ အျဖစ္မ်ား၊ သမာအာဇီ၀ အလုပ္ အနည္းငယ္သာ လုပ္ၿပီး ဒုစ႐ိုက္ က်ဴးလြန္မႈမ်ားျဖင့္ လြင့္ေမ်ာေနေသာဘ၀ကို ေရးဖြဲ႕ထားေသာ ၀တၳဳ ျဖစ္ေနသည္။ မိမိမွာ ထို၀တၳဳ ဖတ္ၿပီး ပတ္၀န္းက်င္ကို အလန႔္တၾကား ၾကည့္မိခဲ့သည္။ ဘ၀ဆိုတာ ဒါမ်ဳိးေတြ လည္း ရွိေနတာပါလားဟု အသိရလိုက္ သည္။ ထိုစာအုပ္ေလး သြားေလရာ တကိုင္ကိုင္ျဖစ္ေနစဥ္ ဦးေလးသန္းၫြန္႔ က လူထုဦးလွ ေထာင္ထြက္လာေတာ့
ေထာင္စာအုပ္ ၉ အုပ္ပါလာခဲ့တယ္ကြ ဟု ဆိုရာ မိမိမွာ က်န္သည့္ ေထာင္ စာအုပ္မ်ားကို လိုက္စုေဆာင္းရျပန္ သည္။
ဤသို႔ျဖင့္ မႏၲေလးၿမိဳ႕ လမ္းေဘး တကၠသုိလ္မ်ားမွ ေထာင္ႏွင့္ လူသား ထပ္ရျပန္သည္။ ထိုစာအုပ္ တြင္ ေထာင္က် ၁၂ ေယာက္တို႔၏ ဘ၀ကို မိဘမ်ဳိး႐ိုးမွ စ၍ လူ႔ဘ၀ ေရာက္လာပုံ၊ ပညာသင္ယူပုံ၊ လူ႔ေလာကတြင္ ႀကီးျပင္း လာခဲ့ရပုံ စသည္တို႔ကို ေမးျမန္း မွတ္သားခဲ့ၿပီး မူရင္းအတိုင္း အေသး စိတ္တင္ျပထားသည္။ ထိုေထာင္က် မ်ားထဲမွ “ကိုသုခ” ကို ယေန႔တိုင္ အမွတ္ရ ေနမိသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ ဆန္းတို႔ကို ဦးေစာ လုပ္ၾကံရာတြင္ ပါ၀င္ခဲ့သူ အေၾကာင္း ျဖစ္ေနသည္။
ထို႔ ေနာက္ “အျမ”၊ အျမကေတာ့ အခ်စ္ ဆန္းေၾကာင့္ ေသဆုေတာင္းခဲ့သူ ျဖစ္ေန ျပန္သည္။ သုိ႔ျဖင့္ လူထုဦးလွ၏ ေထာင္ စာအုပ္ ၂ အုပ္ ဖတ္ခြင့္ရလိုက္ၿပီ။ ေလွာင္ခ်ဳိင့္တြင္းမွ ငွက္ငယ္မ်ားကိုေတာ့ မ်က္ႏွာဖုံးပင္ မပါေတာ့ဘဲ အေႏွာင့္မ်ား ျပဳတ္ထြက္လ်က္ ညေစ်းတန္းမွ ရလိုက္ျပန္သည္။ ဇနီးႏွင့္ သားသမီး မ်ားသုိ႔ ေထာင္တြင္းမွ ေပးစာမ်ားကို က်ဳံးေဘး စာၾကည့္တိုက္မွ ငွားရမ္း ဖတ္႐ႈခဲ့ရသည္။ ဦးလွ ရန္ကုန္ေထာင္ႀကီး၌ ၁၉၅၃ ေအာက္တိုဘာ ၇ ရက္မွ ၁၉၅၇
ဇန္န၀ါရီ ၁၄ ရက္ထိ ၃ ႏွစ္ေက်ာ္ အဖမ္းခံ ေနရစဥ္အတြင္း မႏၲေလးရွိ ဇနီးႏွင့္ သားသမီးမ်ားထံသို႔ ေပးပို႔ေသာ စာ စုစုေပါင္း ၅၁ ေစာင္ကို စုေပါင္းပုံႏွိပ္ ထားျခင္းျဖစ္သည္။ ဖတ္ခဲ့ရေသာ စာအုပ္မ်ားထဲမွ တစ္မူ ဆန္းသစ္ေသာ စာအုပ္ေလးဟု မွတ္မွတ္သားသား ျဖစ္ေနခဲ့ရျပန္သည္။ အားလုံး ေကာင္းၾကရဲ႕လား၊ ရဲေဘာ္ႏွင့္ ေမာင္ႀကီးႏွမ၊ စစ္ အခ်စ္ႏွင့္ေထာင္ သုံးအုပ္ကို တစု တစည္းတည္း လမ္း ၃၀၊ ေဒါင္းအိုးေ၀ စာေပမွ ရလိုက္သည္။ ေထာင္စာအုပ္ မ်ားက
ဖတ္လက္စ ျဖစ္ေန၍ ထိုသုံး အုပ္ကို ဆက္တိုက္ ဖတ္ျဖစ္ခဲ့သည္။ ရဲေဘာ္ႏွင့္ ေမာင္ႀကီးႏွမတြင္ ဗမာ့ လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္သို႔ ၀င္ေရာက္ၿပီး တိုင္းျပည္ လြတ္လပ္ေရး တိုက္ပြဲတြင္ ပါ၀င္ခဲ့ေသာ ၿမိတ္ၿမိဳ႕နယ္က လူငယ္ ရဲေဘာ္တစ္ဦးႏွင့္ မႏၲေလး ၿမိဳ႕ေစ်းခ်ဳိဆိုင္ တစ္ဆိုင္က မိန္းမပ်ဳိ တစ္ဦးတို႔၏ အခ်စ္ ဇာတ္လမ္းေလး ျဖစ္ေနသည္။
ထူးျခားခ်က္က ထို၀တၳဳ ထဲတြင္ ေရွးေဟာင္းျမန္မာ့ စစ္တိုက္ နည္းမ်ားႏွင့္ မင္းတုန္းမင္း၊ သီေပါမင္း ေခတ္ နန္းတြင္း အေရးေတာ္ပုံမ်ား အေၾကာင္း ပါ၀င္ ေနျပန္သည္ကို မွတ္သားခြင့္ ရလိုက္ျပန္သည္။ စစ္အခ်စ္ႏွင့္ ေထာင္မွာ ၿဗိတိသွ် အစိုးရေခတ္ ၁၉၃၀ တစ္၀ိုက္ ဆိုး၀ါးေသာ စီးပြားေရး စနစ္ေအာက္တြင္ ေတာင္သူ လယ္သမားမ်ား ေဘးဒုကၡ ေရာက္ၾကရပုံမ်ား၊ စစ္ေဘးဒဏ ္ခံၾကရပုံမ်ား၊ စစ္ေျပး ဒုကၡသည္မ်ားႏွင့္ အိႏၵိယသို႔ ထြက္ေျပးၾကပုံ မ်ားႏွင့္
လမ္းခရီးတြင္ ဒုကၡ ေရာက္ၾက ရပုံမ်ား၊ ဒုကၡမ်ား ၾကားထဲမွ ေတြ႕ၾကဳံဆုံ ကြဲရေသာ လူငယ္ တစ္ဦး၏ အခ်စ္ေရး၊ ထိုလူငယ္ ဓားျပမႈ ႀကီးျဖစ္ပြားကာ ေထာင္ဒဏ္ တစ္သက္တစ္ကြၽန္း အျပစ္ ေပးခံရ၍ ရန္ကုန္ေထာင္ႀကီး အတြင္း၌ ေတြ႕ၾကဳံ ခံစားရပုံမ်ား အျပင္ “ေထာင္ ေ၀ါဟာရ”အခ်ဳိ႕ကို ပုံႏွင့္တကြ ရွင္းျပ ထားတာပါျမင္ရ၊ ဖတ္ခဲ့ရသည္။ စစ္ၿပီး စက ေထာင္တံခါး ႏွင့္ မနီးတဲ့ ဘ၀ခရီး ႏွစ္အုပ္ကိုေတာ့ ေနာင္ကာလမ်ားစြာ လြန္ေျမာက္ၿပီးမွ ဘုန္းႀကီး တစ္ပါးက စြန္႔ၾကဲ၍ ရခဲ့လိုက္သည္။
ဤသို႔ျဖင့္ လူထု ဦးလွ ေရးသား ျပဳစုခဲ့ေသာ ေထာင္စာအုပ္ ၉ အုပ္ဖတ္ခြင့္၊ ပိုင္ခြင့္ ရခဲ့ျပန္သည္။ လူထုဦးလွ ဆိုသည့္ စာေရး ဆရာႀကီးမွာ ေရာက္ရာ အရပ္တြင္ စာေရးသား မွတ္တမ္း တင္ႏိုင္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ႀကီး ဟူ၍ တစ္ဆင့္တိုးၿပီး စိတ္၀င္စားမႈ ျမင့္လာခဲ့ရသည္။
၃။
မိမိ မ်က္စိ ေရွ႕ေမွာက္မွ အျဖဴ အမည္း ဓာတ္ပုံမ်ားက တခ်ဳိ႕ဆိုလွ်င္ ေၾကး၀ါေရာင္ပင္ သန္းစျပဳေနၿပီ။ ဓာတ္ပုံမ်ားကို စနစ္တက် သူ႔အစီအစဥ္ အတိုင္း တစ္မ်က္ႏွာတိုင္းတြင္ ကပ္ထားသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ဓာတ္ပုံ စာအုပ္ ဟုဆိုလွ်င္ မွန္မည္။ ဓာတ္ပုံအယ္လ္ ဘမ္ဟူ၍ ေခၚရမည္ မထင္။ မိသားစု ပိုင္စာအုပ္ဆိုေတာ့ ကိုယ့္စိတ္တိုင္းက် ခ်ဳပ္ထားေသာ အနံတို၊ အလ်ားရွည္ေသာ ဓာတ္ပုံ စာအုပ္။ လူထုဦးလွ ျဖတ္သန္းခဲ့ေသာ ပုံရိပ္မ်ားကို ဟန္အေန အထား
အမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ ေတြ႕ရသည္။
ဆရာႀကီး သခင္ ကိုယ္ေတာ္မႈိင္းပုံ ေနာက္ခံ ကားခ်ပ္ေရွ႕မွ ေဟာေျပာေနေသာ လူထုဦးလွ။စာဆိုေတာ္ေန႔ အခမ္းအနား တစ္ခုမွ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ ဦးေက်ာ္ရင္ႏွင့္ တြဲထိုင္ ေနေသာ လူထုဦးလွ။ ေလယာဥ္ ကြင္းထဲမွ ပန္းကုံး တေ၀ေ၀ႏွင့္ ျပဳံးေနေသာ လူထုဦးလွ။ ဆရာေတာ္ ေရႊတိုင္းသားက ေပ၊ ပုရပိုက္ ၾကည့္ေနစဥ္ နံေဘးမွ မွတ္စု လိုက္ေနေသာ လူထုဦးလွ။
႐ႈမ၀ဦးေက်ာ္ႏွင့္ ဦးသုခတို႔ အလယ္မွ ရယ္ေမာေနေသာ လူထုဦးလွ။ ဆရာေဇာ္ဂ်ီႏွင့္ အတူ ၾကမ္းျပင္ေပၚ တူညီစြာ ထိုင္ၿပီး ႏွစ္လုိေသာ အျပဳံးႏွင့္ လူထုဦးလွ။
မင္းကြန္း ေခါင္းေလာင္းႀကီး၊ ပုထိုးေတာ္ႀကီး၊ ျမသိန္းတန္ ေစတီတို႔ ေရွ႕မွ လူထု ဦးလွ။ သိန္းေဖျမင့္၊ ဇ၀နတို႔ႏွင့္ အတူ စားေသာက္ ၿပီးခါစ လူထုဦးလွ။
ျမမ်ဳိးလြင္၊ ဒီဆူဇာဦးခင္ေဇာ္၊ ဟံသာ၀တီ သတင္းစာ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္တို႔ႏွင့္ လူထုဦးလွ။ စစ္ကိုင္း တံတားေပၚမွာ မိတ္ေဆြမ်ားႏွင့္ အတူ လမ္းေလွ်ာက္ လာေနေသာ လူထု ဦးလွ။ စစ္ကိုင္းေကာင္းမႈေတာ္ မုခ္၀ေရွ႕ မွ ဒဂုန္နတ္ရွင္၊ ဇ၀န၊ သုခတို႔ႏွင့္ လူထုဦးလွ။ ေပၚဦးသက္၏ သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္း ပန္ခ်ီကားေရွ႕မွ ေမာင္သစ္လြင္(လူထု)၊ ပန္းခ်ီေပၚဦးသက္၊ ျမဇင္၊ လူထုေဒၚအမာတို႔ႏွင့္ လူထုဦးလွ။
မင္းရွင္၊ သန္းေဆြ၊ ျမမ်ဳိးလြင္တို႔ႏွင့္ လူထု ဦးလွ။ ပုဂံသရပါတံခါး၀က လူထု ဦးလွ။ ေမာင္သာႏိုး၊ တင္မိုးတို႔ႏွင့္ လူထု ဦးလွ။ ေတာင္ၿမိဳ႕ မဟာဂႏၶာ႐ုံ ဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ၏ ေက်ာင္းေလးေပၚမွ လူထု ဦးလွ။ ဦးဆန္းထြန္း (မန္းတကၠသိုလ္)၊ မင္းေက်ာ္၊ ေမာင္ဆုရွင္၊ တက္တိုးတို႔ႏွင့္ လူထုဦးလွ။
သမိုင္းပါေမာကၡ ေဒါက္တာသန္းထြန္းက သေဘာတက် လွမ္းၾကည့္ေနစဥ္ စိတ္ပါလက္ပါ ေဟာေျပာေနေသာ လူထု ဦးလွ။
အမွတ္တရ လက္မွတ္ေရးထိုးေပးေနေသာ လူထု ဦးလွ။ ဓာတ္ပုံစာအုပ္ စာမ်က္ႏွာမ်ားကို လွန္ေလွာ မိေနစဥ္ မိမိမွာ လူထုဦးလွတို႔ နံေဘး ေရာက္ေနသလို
စိတ္၀ယ္ေအာက္ ေမ့ေနမိသည္။ ပန္းစၾကာ မွန္ေျပာင္း ၾကည့္ေနရသလို အေရာင္အေသြး စုံလွသည့္ လူထုဦးလွကို ျမင္ေတြ႕ေနရ သည္။
၄။
လူေျပာသူေျပာမ်ားျဖင့္ လူထုဦးလွ အေၾကာင္း ဟိုတစ္စ၊ ဒီတစ္စၾကား ခဲ့ရစဥ္က လူထု ဦးလွသည္ ကိန္းႀကီးခန္းႀကီး ႏိုင္သည္ ဟူေသာ စကားပင္ ျဖစ္သည္။ လမ္းေဘး လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ မထိုင္၊ လမ္းေဘး လက္ဖက္ရည္ မေသာက္၊ မိသားစုႏွင့္ အတူ စမတ္က်က် စားတတ္၊ ေသာက္တတ္ၿပီး ေဆးလိပ္၊ ကြမ္း၊ အရက္ ေရွာင္ၾကဥ္ခဲ့ေသာ သူဟု သိရျပန္သည္။ မိမိတို႔က စာေရးဆရာဆိုတာ မ်ဳိးစုံရမည္ ဟူေသာ အထင္မွား မ်ဳိးကို တစ္ခ်ိန္က လက္ခံခဲ့ဖူးသည္။
သို႔ေသာ္ သူ အင္မတန္ ခင္မင္ေသာ စာေရး ဆရာ၊ ဒါ႐ိုက္တာ သုခကမူ ကြမ္းတျမဳံ႕ျမဳံ႕ အျမဲေနတတ္သည္။ ဦးသုခ ကြမ္းစားတာ ျမင္လွ်င္ ဦးလွက မႏွစ္ၿမိဳ႕ အျမဲ ေ၀ဖန္တတ္သည္။ ကြမ္းယာကုန္လို႔ ဦးလွေရွ႕မ်ား တစ္ေယာက္ေယာက္ ၀ယ္ခိုင္းရင္ “ဟင္ ခင္ဗ်ားဥစၥာကလည္း”ဆိုၿပီး မတင္မက် စကားမ်ဳိးျဖင့္ အျပစ္တင္တတ္သူ ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ အျပစ္တင္ စကားဆုိခဲ့သူ ဦးလွက တစ္ခါ အမရပူရ မဟာဂႏၶာ႐ုံ ဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ ပ်ံလြန္ေတာ္မူေတာ့
“စ်ာပန သတင္းကား” ႐ိုက္ဖို႔ ရန္ကုန္ရွိ ဦးသုခကို ဖလင္ေပ ၄၀၀၀ ယူၿပီး အျမန္လာခဲ့ဖို႔ လွမ္းေခၚသည္။ ဦးသုခက ဆရာေတာ္၊ သံဃာေတာ္ေပါင္း မ်ားစြာႏွင့္ လူပရိသတ္ မ်ားကို ႐ိုက္ခ်က္ တစ္ကြက္ၿပီး တစ္ကြက္ ဖ်ဳိးဖ်ဳိးဖ်ပ္ဖ်ပ္ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ အေျပးအလႊား ႐ိုက္ေနေတာ့ ဦးလွက သေဘာက်ၿပီး နံေဘးမွ ၾကည့္ေနခဲ့သည္။ ၿပီးေတာ့ ဦးသုခ ပင္ပန္းတာကိုလည္း သတိျပဳမိလာရသည္။ ထိုအခါ ဦးသုခ အနားကို သုတ္သုတ္ေလး ေျပးကပ္လာတဲ့ၿပီး...
“ကိုသုခေရ ခင္ဗ်ားဖို႔ ကြၽန္ေတာ္ ကြမ္းယာေလး ေျပး၀ယ္လိုက္ဦးမယ္” ဟု ေျပာသည့္ အခါ ဦးသုခမွာ တအံ့ တၾသႏွင့္။ ကြမ္းစားတာကို အျမဲေ၀ဖန္ တိုက္ဖ်က္ေနေသာ ဦးလွသည္ ဦးသုခ ၏ အစြဲအလမ္း ရသ တဏွာကုိ အလို လိုက္ခြင့္ျပဳ႐ုံ သာမက ကေလးသူငယ္ မ်ားလို သူကိုယ္တိုင္ပင္ ေျပး၀ယ္ေပး လိုက္ဦးမည္ဟု ဆိုခဲ့ဖူးသည္။
လူထု ဦးလွအေပၚ မိမိ ထင္ျမင္ ထားခဲ့ေသာ အထင္မွား ကိစၥ ထိုအေၾကာင္းျဖင့္ ေၾကပ်က္ခဲ့ရၿပီ။ ထို႔ေနာက္ လူထုဦးလွ “အားနာပုံႀကီး လိုက္ပုံမ်ား”ကို ဆရာေတာ္ ေရႊကိုင္းသား၏ ေမ့မရတဲ့ ကိုလွ ေဆာင္းပါးထဲတြင္ အံ့အားတသင့္ ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ျမန္မာေတြ အားနာတတ္လိုက္ ပုံကေတာ့ ကိုလွကိုသာ ၾကည့္ေပေတာ့ လို႔ ဆရာေတာ္က ဆိုၿပီး သူ႔ရင္ထဲမွာ ေသရေတာ့မယ့္ ေ၀ဒနာႀကီး ခံစားေနခ်ိန္မွာပင္ သူ႔ဆီကို ဟိုအေ၀းႀကီးကေန လာရေသာသူ
(ဂ်ပန္ဧည့္သည္)ဆိုၿပီး အားနာ၍ ႀကိဳးစားၿပီး ဧည့္ခံ ေနခဲ့သည္။ မတတ္သာသည့္ အဆုံးမွ ပါးစပ္ထဲက ေသြးမ်ား အန္က်ၿပီး ဧည့္၀တ္မေက် သလိုျဖစ္ရသည္။ ထိုကိစၥ သူ႔ကိုျပန္ေျပာ ခြင့္ရရင္ သူ႔ဧည့္သည္ကို သူကေကာင္း မြန္စြာ ဧည့္မခံရတဲ့ အတြက္ “အားနာ လိုက္တာ ခင္ဗ်ာ”လုိ႔ေျပာၿပီး ေတာင္းပန္ ဦးမွာ ေသခ်ာသည္ဟု ဆိုထားသည္။
ထိုေန႔က ယပ္၀င္းထဲမွ လူထုေမာင္ႏွံတို႔ တရားနာၿပီး ျပန္လာစဥ္ တိုက္၌ ရပ္ေ၀း ဧည့္ေရာက္ေနသည္ကို ေတြ႕ရ၏။ ဓမၼာ႐ုံမွ ျပန္လာစဥ္ကတည္းက ေခါင္းမူးသည္ဟု လူထု ေဒၚအမာအား ေျပာေနသည္ ဟုဆိုသည္။ သို႔ေသာ္ လူထုတိုက္ထဲ ေရာက္ေတာ့ ဧည့္သည္ျမင္ၿပီး သူ႔ ေ၀ဒနာကို ခ်ဳပ္တည္း၍ ဧည့္ခံစကား ေျပာရင္း ယင္းသို႔ ျဖစ္ခဲ့ရရွာသည္။ အလြန္ပင္ တစ္ဖက္သား အေပၚ၀န္တာ ေက်ပြန္ လြန္းရွာေသာ လူထု ဦးလွ ပုံရိပ္ကို ရင္နာစြာျဖင့္ ျမင္လိုက္ရျပန္သည္။
ဖဆပလေခတ္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏုသည္ တစ္ခ်ိန္က ဦးလွ အေတာ္ ဒုကၡေရာက္ သြားခဲ့ရျခင္း (၁၉၅၃-၅၇ ရန္ကုန္ ဗဟို စံျပေထာင္မွာ ၃ ႏွစ္ ၃ လနဲ႔ ၇ ရက္ ေနခဲ့ရမႈအေပၚ ဆိုလိုသည္)၏ နံပါတ္ ၂ တရားခံသည္ သူပါပဲဟု ျပည္ေထာင္စု လမ္းသြယ္က ေဆာင္းပါး ထဲတြင္ ၀န္ခံထားျပန္သည္။ ဦးလွသည္ လူေကာင္းပါ၊ ဒီလို မလုပ္ၾကပါနဲ႔ကြာဟု သူတားမယ္ဆိုရင္ တားႏိုင္ခဲ့ေသာ္လည္း ထိုစဥ္ အခါက သူတုံဏွိဘာေ၀ လုပ္မိ ေနခဲ့သည္။ ေနာင္ ထိုဒုကၡေတြ ၾကားမွ
ဦးလွ လြတ္ေျမာက္သြားၿပီး မၾကာခင္ပင္ ဦးႏု တစ္ေယာက္ မႏၲေလး ခဏ ေရာက္သြားခဲ့သည္။ ေရာက္ေရာက္ခ်င္းပင္ ဦးႏုႏွင့္ ခဏေလာက္ ေတြ႕ပါရ ေစဆိုသည့္ ဦးလွ၏ စာတစ္ေစာင္ ေရာက္လာသည္။ အမွန္ ဆိုရလွ်င္ ဦးလွကို ေတြ႕ရန္ ဦးႏုမွာမ်က္ႏွာ အင္မတန္ ပူေနခဲ့သည္။ သူေရာက္လာၿပီး “ကိုႀကီး ႏု၊ ကြၽန္ေတာ့္ကို ဒုကၡ ေရာက္ေအာင္ လုပ္တာ ကြၽန္ေတာ္ ၀မ္းနည္းပါတယ္” ဆိုသည့္ စကားမ်ဳိး ေျပာမည္ဟု တြက္ထားရာ ဦးလွသည္ ေရာက္လာၿပီး ျပန္သာ သြားေရာ ထိုအေၾကာင္းႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး တစ္ခြန္း တစ္ပါဒမွ် ေျပာမသြားခဲ့ေပ။ ဦးလွ ျပန္သြားမွ ဦးႏုသည္ တစ္ေယာက္တည္း ထုိင္ရင္း “ကိုလွကို ငါ သြားလုပ္မိတာ အင္မတန္ မွားတယ္၊ “ကာလ၀ိပါက္ ေနာက္ပိုးတက္တယ္”
ဆိုတာလို ဒီကိစၥဟာ ဒီလုိနဲ႔ ၿပီးမွာ မဟုတ္ဘူး။ တစ္နည္းနည္းနဲ႔ ငါျပန္ခံ ရလိမ့္မယ္” ေတြးရင္း ဦးႏုသည္ ၀ဋ္ ဆင္းရဲေတြရဲ႕ေဘးကို ျမင္လာၿပီး အေၾကာက္ႀကီး သိပ္ေၾကာက္ ေနခဲ့မိသည္။
ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ဦးလွႏွင့္ ဆုံရင္ ဒီအေႂကြးကို ငါအတင္း ဆပ္မယ္ဟု ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်လိုက္သည္။ ဤသို႔ျဖင့္ ေနာက္တစ္ခါ မႏၲေလး ေရာက္သြားျပန္
ေတာ့ ျပန္မည့္ေန႔မွာ လိုက္ပို႔ၾကသည့္ မိတ္ေဆြမ်ားကို ႏႈတ္ဆက္ရင္း ဘူတာ႐ုံ၏ ေထာင့္တစ္ေထာင့္ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ဦးလွ ရပ္ေနသည္ကို ဖ်တ္ခနဲ ေတြ႕လိုက္ ရသည္။ ေတြ႕သည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳက္နက္ ဦးလွကို “ကြၽန္ေတာ့္ကို ခြင့္လႊတ္ပါ။ ကိုလွ ဒုကၡေရာက္ေအာင္ ကြၽန္ေတာ္ လုပ္ခဲ့တဲ့ အျပစ္ဟာ မေသးပါဘူး။ အင္မတန္ ႀကီးမားပါတယ္။ ေတာင္းပန္ပါတယ္”အစရွိသည့္ စကားမ်ားကို ေျပာ႐ုံမွ်နဲ႔ အားမရဘဲ ေနာက္ဆုတ္သြားသည့္ ဦးလွထံပါး တျဖည္းျဖည္း တိုးကပ္ၿပီး
အတင္း လိုက္ေျပာခဲ့သည္။ အစေတာ့ ဦးလွလည္း အံ့အားသင့္ၿပီး ဦးႏုကို ၾကည့္ေနခဲ့မိသည္။ ေနာက္မွ သတိရ ၿပီး...
“ကြၽန္ေတာ္ သင္ပုန္းေခ်ၿပီးပါၿပီ၊ ကိုႀကီးႏု”ဟု ျပန္ေျဖေသာအခါမွ ဦးႏုသည္ ဦးလွ၏ လက္ကို အားပါးတရ ဆုပ္ကိုင္ ႏႈတ္ဆက္ၿပီး ထြက္စ ျပဳေနသည့္ မီးရထားေပၚ ေျပးတက္လိုက္ပါသြားခဲ့ ရသည္။ မိမိသည္ ထိုေဆာင္းပါးမွ ထို အခန္းေလး ဖတ္မိၿပီး တစိမ့္စိမ့္ ျပဳံးေနမည္ ျဖစ္ေသာ လူထုဦးလွ၏ မ်က္ႏွာကို မွန္းဆၿပီး ျမင္ေယာင္လိုက္မိသည္။
၅။
စာၾကည့္တိုက္ထဲရွိ ထိုင္ေနက် ခုံေလးမွ အသာအယာ ထၿပီး အေပါက္၀ ဘက္သို႔ မ်က္ႏွာ မူလိုက္သည္။ ျမက္ခင္းစိမ္း ႏုေလးေပၚ ျဖတ္ေလွ်ာက္ရင္း အၾကည့္က ၾကာပန္းေတြ ေ၀ေနသည့္ ၾကာကန္ေလးဘက္ အၾကည့္တစ္ခ်က္ ေရာက္သည္။ သံတံခါးနီႀကီး ဆြဲဖြင့္၊ ျပန္ေစ့ၿပီး ၀င္းၾကားထဲရွိ လမ္းသြယ္ေလး ထဲမွ ၃၂ လမ္းေပၚသို႔ လွမ္းတက္တိုက္ လိုက္သည္။ ခါတိုင္းလိုပါပဲ။
ေဇာ္ခိုင္ဦး
ရည္ၫႊန္းျပဳ
၁။ လူထုဦးလွစာစုစာရင္း
(ေမာင္ဖုန္း ျမင့္) ၁၉၇၈
၂။ လူထုခ်စ္သမွ် လူထုဦးလွ
(ပထမတြဲ)
၃။ လူထုခ်စ္သမွ် လူထုဦးလွ
(ဒုတိယတြဲ)
၄။ လူထုဦးလွ ဓာတ္ပုံမ်ား
Wednesday, 23 December 2009 08:50
၂၀၁၀ ဇန္န၀ါရီလထုတ္ ေ႐ႊအျမဴေတမဂၢဇင္းမွ
၁။
ခါတိုင္းလိုပါပဲ။ သံတံခါးနီႀကီးေရွ႕ ရပ္ၿပီး တံခါးကို အသာအယာ ဆြဲဖြင့္ၿပီး ျပန္ေစ့၊ ထို႔ေနာက္ ျမက္ခင္းစိမ္း ႏုေလးေပၚ ျဖစ္ေလွ်ာက္၍ စာၾကည့္တိုက္ တံခါး၀ အေရာက္တြင္ လက္ႏွိပ္စက္သံ တေျဖာက္ေျဖာက္ကို ၾကားလိုက္ရသည္။
တိတ္ဆိတ္ျခင္းတို႔ မင္းမူေနေသာ စာၾကည့္တိုက္ထဲတြင္ စာၾကည့္တိုက္မွဴး၊
လက္ေထာက္ စာၾကည့္တိုက္မွဴးတို႔ကလည္း သူတို႔ရဲ႕ ေန႔စဥ္ အလုပ္ႏွင့္ သူတို႔ မအားလပ္ၾက။ မိမိကလည္း ထုံးစံအတိုင္း ထိုင္ေနက် ခံုေလးတြင္ ၀င္ထုိင္ၿပီး ဖတ္လက္စ စာအုပ္ တခ်ဳိ႕ကို ေသြးေႏြးသြားေအာင္ မိတ္ဆက္ရျပန္သည္။
သိိပ္မၾကာခင္မွာပဲ မိမိလည္း စာၾကည့္တိုက္ႀကီးထဲမွ အစိတ္အပိုင္း တစ္ရပ္ ျဖစ္သြားခဲ့ၿပီ။ တိတ္ဆိတ္ျခင္း အင္ဂ်င္ျဖင့္ ခုတ္ေမာင္း ေနေသာ စာၾကည့္တိုက္ႀကီးထဲမွာ မိမိလည္း စီးေမ်ာ သြားခဲ့ရၿပီျဖစ္သည္။ စာၾကည့္တိုက္ႏွင့္ ေ၀းေနခဲ့ရေသာ ရက္စြဲမ်ားတြင္ “စာဖတ္ျခင္း”ဆိုေသာ အလုပ္က လုပ္စရာ မလိုဘူးဟူ၍ေတာင္ စိတ္၀ယ္ ထင္ေနခဲ့မိသည္။ေန႔စဥ္ ၿမိဳ႕ျပရဲ႕ ကတၱရာ လမ္းမေပၚ သူသူကိုယ္ကိုယ္ ေျပးေျပးလႊားလႊား ကိုယ့္စားက်က္ကိုယ္ ရွာေနရ စဥ္မေတာ့ စာၾကည့္တိုက္ဆိုတာ သူတစိမ္းပမာ ျဖစ္ခဲ့ရဖူးသည္။ တသီးတသန္႔ အခ်ိန္ရေအာင္ ယူၿပီး စာၾကည့္တိုက္ထဲ သြားထိုင္ျဖစ္လွ်င္ေတာ့ ဖတ္စရာ၊ မွတ္စု ထုတ္စရာ၊ ေရးခ်င္စရာေတြ မနည္းမေနာ ထုထည္ႀကီးႏွင့္ပါလား။
ေျမညီထပ္တြင္ မဂၢဇင္း မ်ဳိးစုံက သံစင္ႀကီးမ်ားႏွင့္ အျပည့္အေမာက္၊ တခ်ဳိ႕မဂၢဇင္းမ်ားဆို သူ႔ေနရာေလး တစ္ေနရာရဖို႔ မ်က္ႏွာငယ္ေလးျဖင့္ ေတာင္းဆို ေနရတာ ျမင္ေနရျပန္သည္။ အုတ္သား ေလွကားထစ္ အတိုင္း ပထမထပ္ တက္သြားလိုက္ျပန္လွ်င္ စာအုပ္ ပင္လယ္ႀကီးက လႈိင္းတံပိုးထလ်က္ မိမိကို လက္ယက္ ေခၚေနျပန္သည္။
အနား တိုးကပ္ၾကည့္လိုက္လွ်င္ စစ္ကိုင္း ဦးဘိုးသင္း၊ ျမမ်ဳိးလြင္၊ ေရႊဥေဒါင္း၊ မင္းေက်ာ္၊ ေမာင္ထင္၊ ေစာဦး၊ ဒဂုန္တာရာ၊ ျမသန္းတင့္၊ ေအာင္လင္း၊ ေဒါက္တာသန္းထြန္း၊ ေမာင္ေန၀င္း၊ သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္း၊ ေမာင္မဲ၊ ဇ၀န၊ သိန္းေဖျမင့္၊ ဂ်ာနယ္ေက်ာ္မမေလး၊ ခင္ႏွင္းယု၊ မိုးမိုး(အင္းလ်ား)၊ ဒဂုန္နတ္ ရွင္၊ ဆန္းထြန္း(မန္းတကၠသိုလ္)၊ တိုက္ စုိး၊ သုခ၊ ေဇာ္ဂ်ီ၊ မင္းသု၀ဏ္ စာအုပ္ စင္ႀကီးေတြကို ေရွ႕ကၾကည့္လိုက္ ေနာက္ေက်ာဘက္က ၾကည့္လိုက္ျဖင့္ ေမာလွပါၿပီ။ ဖတ္စရာေတြ၊ ဖတ္စရာေတြ ေတာင္ပုံရာပုံ။ ဒုတိယထပ္မွ တတိယ ထပ္သို႔ ခပ္ဖြဖြ တက္ျဖစ္ခဲ့ျပန္ၿပီ။
သားေရနက္ဖုံးႀကီးမ်ားျဖင့္ အခန္႔ခ်ဳပ္ ထားေသာ လက္တစ္ေတာင္မက ရွည္လ်ားၿပီး လစဥ္အလိုက္ ေသသပ္ က်နစြာ စည္းေႏွာင္ ခ်ဳပ္လုပ္ထားေသာ သတင္းစာႀကီးမ်ား ေပါင္းခ်ဳပ္။အေဟာင္းအျမင္း ရနံ႔က ႀကိဳင္လြင့္ ပ်ံ႕သင္းေနသည္။ သမိုင္း စာမ်က္ႏွာမ်ားကို ေျပာျပေနသည့္ ထိုသတင္းစာႀကီး မ်ားကို အသာအယာပင္ လွန္ေလွာၿပီး တစ္ရြက္ခ်င္း၊ တစ္ရြက္ခ်င္း ခပ္ဖြဖြ။ စာရြက္ခတ္သံ၊ လြန္႔သံတို႔ကိုပင္ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ၾကားေနခဲ့ရသည္။ နီနီရဲရဲ စာလုံးေလးက ထင္းခနဲ ေပၚလာသည္။ လူထု...လူထုဂ်ာနယ္၊ လူထု သတင္းစာ...ႏွစ္ပရိေစၦဒ ၾကာျမင့္မႈ၊ မႈန္၀ါးမႈ အတိတ္ကားခ်ပ္မ်ားေအာက္မွ ႐ုန္း ထလာသည္၊ လာေနသည္ဟု စိတ္၀ယ္ ထင္ျမင္ေနရသည္။
၂။
၁၉၉၀ ႏွင့္ ၁၉၉၅ ၾကားကာလ၊ မႏၲေလး တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသား ဘ၀က မိမိဆရာ ဦးစိန္သီးဦးႏွင့္ ညစဥ္လိုလို တကၠသိုလ္ ထိပ္နားက ကာခ်ဳိဆိုင္ေလး မွာ ထုိင္ျဖစ္ၾကသည္။ စကားဦးတည့္ ရာေျပာရင္း စေနစာေပ၀ိုင္း အေၾကာင္းသို႔ စကားဆိုက္သည္။ ဆရာက စီးကရက္တစ္ဖြာ မွ်ဥ္း႐ႈိက္ၿပီး လူထု ဦးလွ (သို႔မဟုတ္)
ဦးေလးလွ အေၾကာင္း ေျပာျပတတ္သည္။ “ကိုယ္ ရတနာပုံ သတင္းစာ ဂဏန္း ၁၊ အတြဲ ၁ ကိုေတြ႕ေတာ့ ဟံသာ၀တီ သတင္းစာတိုက္၊
စေနစာေပ၀ိုင္းမွာ MA ေက်ာင္းသားဆိုတာ ဒီလုိမွေပါ့လို႔ ဦးေလးလွက ကိုယ့္ပခုံးကို ကိုင္ၿပီး ေျပာခဲ့တဲ့ စကားသံ အခုထိ ၾကားေယာင္ေနတုန္းပဲကြာ”
ဆက္ၿပီး ဆရာက ေျပာျပန္ေသးသည္။
“တစ္ေန႔ ဘယ္သူက ပါေမာကၡကို ခြၽန္တြန္းသြား လုပ္လည္း မသိပါဘူးကြာ။ ကိုယ့္ သတိေပး ခံခဲ့ရတယ္။ မင္း ေဒါက္တာ သန္းထြန္းရဲ႕ ေက်ာက္စာသင္တန္း သြားတက္တယ္။ လူထုဦးလွ ေဒၚအမာတို႔အိမ္ ေရထြက္ မတတ္သြားေနတယ္။ စာေရးတာေတာင္ စကားေျပာသလို လိုက္ေရး ေနတယ္နဲ႔ ေျပာၾကတယ္။
လူထု ဦးလွတို႔က လူေကာင္း၊ လူေတာ္ေတြကြ။ စိတ္ေကာင္း ႏွလုံးေကာင္းလည္း ရွိၾကတယ္။ သူတို႔ ေဘးက လူတခ်ဳိ႕ကိုေတာ့ မင္းၾကည့္ေပါင္း ႏိုင္ငံေရးေတြ၊ ဘာေတြ သြားမ႐ႈပ္နဲ႔ ၾကားလား” ဆရာ့ရဲ႕ပါေမာကၡက ပုဂၢိဳလ္စြဲသာ ရွိခဲ့ရင္၊ အျမင္ မၾကည္လင္ခဲ့ရင္၊ အသိအမွတ္ျပဳ မထားခဲ့ရင္၊ လူထုဦးလွတို႔ရဲ႕ သေဘာထားေတြကို မေထာက္ခံခဲ့ရင္ ဆရာတို႔ MA ဘြဲ႕ရခဲ့ၾကမွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာပါ ဆရာက ျဖည့္စြက္ ေျပာသြားခဲ့သည္။ တကၠသိုလ္ ၀င္းထဲရွိ တမာ ေတာအုပ္မွ တမာရနံ႔ သင္းပ်ံ႕ေသာ ေလျပည္ညင္းက အခ်ိန္အခါမဲ့ တိုက္ခတ္သြားသည္။ ဆရာႏွင့္ ဆုံတိုင္း လူထု ဦးလွ၊ လူထု ေဒၚအမာတို႔ အေၾကာင္း စဥ္ဆက္မျပတ္ ၾကားေနခဲ့ရသည္။ ခက္သည္က မိမိ ဘ၀မွာ ေလ့လာခဲ့ေသာ စာေပ အမ်ားစုမွာ လုံးခ်င္း ၀တၳဳမ်ား၊ ရသကဲ လႊမ္းေသာ ေဆာင္းပါးမ်ား အဖတ္မ်ား ျဖစ္ခ့ဲေတာ့ အမွန္အတိုင္း ၀န္ခံရလွ်င္ လူထု ေဒၚအမာ၏ ျပည္သူ ခ်စ္ေသာႏွင့္သာ ရင္းႏွီးဖူး ၿပီး ဦးေလးလွ၏ စာမ်ားကို တ႐ႈိက္မက္မက္ မဖတ္ျဖစ္ခဲ့ျခင္းကိုေတာ့ ၀န္ခံလိုေပသည္။
ေကာင္းၿပီ၊ ဒါဆို လူထုဦးလွႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ဘယ္မွာ သြားၿငိသနည္း ဆိုေတာ့ လူထု ခ်စ္သမွ် လူထု ဦးလွထဲက မိမိ အလြန္ အင္မတန္မွ အားက် ၾကည္ညိဳရေသာ ဆရာ ျမသန္းတင့္၏ ဦးလွေလွ်ာက္ခဲ့ေသာ လမ္းပင္ ျဖစ္သည္။ ဆရာ ျမသန္းတင့္က လူထုဦးလွ၏ SKETCH ကို “ဦးလွ႐ုပ္ပုံလႊာသည္ ပန္းစၾကာ မွန္ေျပာင္းကို ၾကည့္ရသလို အေရာင္အေသြးအစုံ၊ အေနအထားစုံသည့္ ႐ုပ္ပုံလႊာ ျဖစ္ရာ ဦးလွ အေၾကာင္းကို ေထာင့္စုံေအာင္ မေရးႏိုင္ပါ။
ဦးလွသည္ ႀကီးပြားေရး မဂၢဇင္းကို ထုတ္ေ၀သူ၊ တည္းျဖတ္သူအေနျဖင့္ နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရးႏွင့္ ေခတ္ေျပာင္းေတာ္လွန္ေရးကို မ်ဳိးေစ့ ခ်ခဲ့သူတစ္ဦး။ ထိုမွ်မက ေခတ္စမ္း စာေပေလာကႏွင့္ အျပင္ စာေပေလာကတို႔ကို လည္း ေပါင္းစည္း ေပးႏိုင္ခဲ့သူ တစ္ဦး ျဖစ္သည္။
ေနာက္ကားခ်ပ္မွာ ဂ်ာနယ္ ဆရာ၊ သတင္းစာဆရာ ဦးလွ။ ဦးလွက လူထု ဂ်ာနယ္ ထုတ္သည္။ ထိုမွစ၍ ႀကီးပြားေရး ဦးလွဟူေသာ အမည္ ေပ်ာက္ကာ လူထု ဦးလွဟူေသာ အမည္ကို ရလာသည္။ ထို႔ေနာက္ လူထု သတင္းစာ ထုတ္ေ၀သည္။ စင္စစ္ ဦးလွသည္ ပ်ားတစ္ေကာင္ကဲ့သို႔ အလြန္ အလုပ္မ်ားသူ ျဖစ္သည္။ သတင္းစာ ထုတ္တုန္းကလည္း သတင္းစာသမား တို႔ထုံးစံ ေခါင္းႀကီးေရးရ၊ ေၾကးနန္း သတင္းတည္းျဖတ္ရ၊ နယ္သတင္းေတြ လည္း တည္းျဖတ္ရႏွင့္ အားရသည္ဟူ၍ မရွိ။ သတင္းစာ ရပ္လိုက္သည့္ အခါတြင္လည္း လူမႈေရး ကိစၥေတြ တစ္ပုံ တစ္ပင္၊ လူအို႐ုံ ကိစၥ၊ ေဆး႐ုံ ကိစၥ၊ ၿမိဳ႕ကိစၥ၊ ရပ္ရြာ ကိစၥေတြႏွင့္ အျမဲ အလုပ္မ်ား ေနတတ္သည္။ ထိုသို႔ အလုပ္မ်ားေန သည့္ၾကားမွ လာသမွ် ဧည့္သည္ကိုလည္း ဧည့္၀တ္ ေက်ေအာင္ လုပ္ႏိုင္ေသးသည္။ ဦးလွ အေၾကာင္း ေရးလွ်င္ လူမႈ ေကာင္းစားေရးကုိ ေရွ႕႐ႈ ေဆာင္ရြက္သည့္ ပရဟိတ ၀ါဒီတစ္ဦး အေနျဖင့္ ေရးလွ်င္ ေရးစရာေတြ အမ်ားႀကီး။
ကြၽန္ေတာ္သည္ လူတစ္ေယာက္ကို ၾကည့္ျမင္ရာတြင္ ၇၀^ ၃၀ စံခ်ိန္ျဖင့္ ၾကည့္ပါသည္။ လူတစ္ေယာက္ ၇၀ ရာခိုင္ႏႈန္း ေကာင္းၿပီး ၃၀ ရာခိုင္ႏႈန္းဆိုး လွ်င္ ထုိလူသည္ လူေကာင္း။ ေလာကတြင္ ျပည့္စုံသည္ ဟူ၍ မရွိပါ။ ဦးလွ တြင္ ခြၽတ္ယြင္းခ်က္၊ အားနည္းခ်က္မ်ား ရွိေကာင္း ရွိပါလိမ့္မည္။ သို႔ရာတြင္ ထိုအားနည္းခ်က္၊ ခြၽတ္ယြင္းခ်က္မ်ား သည္ ၃၀ ရာခိုင္ႏႈန္းပင္ မရွိပါ။ ဦးလွ၏ အားေကာင္းခ်က္သည္ ၇၀ ရာခိုင္ႏႈန္း ထက္ အမ်ားႀကီး ပိုပါသည္” ဟူ၍
တို႔ထိထားခဲ့သည္။
လူထုဦးလွ ဆိုသူမွာ ဤသို႔ပါတကားဟု စတင္ စိတ္၀င္စား လာခဲ့ရသည္။ တစ္ရက္ ၿမိဳ႕ထဲရွိ လမ္းေဘး တကၠသိုလ္မွ စာအုပ္တစ္အုပ္ ရသည္။ လူထုဦးလွ၏ ေလႏွင့္အတူ ဆိုသည့္ စာအုပ္။ ဦးလွသည္ ပုဒ္မ ၅ ျဖင့္ အဖမ္းခံေနရစဥ္ ေထာင္တြင္း၌ လူငယ္ တစ္ဦးႏွင့္သိကြၽမ္း၍ အနာဂတ္ လူငယ္မ်ား အက်ဳိးအတြက္ ထိုလူငယ္၏ ဘ၀ ဇာတ္ေၾကာင္းကို ေျပာခိုင္းသည္။ ထိုအခါ လူငယ္က သူ၏ အိမ္ေျပးဘ၀၊ အလစ္သုတ္သမား ဘ၀၊ ေဖာက္ထြင္း ခါးပိုက္ႏႈိက္ ဘ၀၊ ဖဲ႐ိုက္၊ ေဆးေျခာက္ ႐ွဴၿပီး ေထာင္အႀကိမ္ႀကိမ္ က်ေသာ အျဖစ္မ်ား၊ သမာအာဇီ၀ အလုပ္ အနည္းငယ္သာ လုပ္ၿပီး ဒုစ႐ိုက္ က်ဴးလြန္မႈမ်ားျဖင့္ လြင့္ေမ်ာေနေသာဘ၀ကို ေရးဖြဲ႕ထားေသာ ၀တၳဳ ျဖစ္ေနသည္။ မိမိမွာ ထို၀တၳဳ ဖတ္ၿပီး ပတ္၀န္းက်င္ကို အလန႔္တၾကား ၾကည့္မိခဲ့သည္။ ဘ၀ဆိုတာ ဒါမ်ဳိးေတြ လည္း ရွိေနတာပါလားဟု အသိရလိုက္ သည္။ ထိုစာအုပ္ေလး သြားေလရာ တကိုင္ကိုင္ျဖစ္ေနစဥ္ ဦးေလးသန္းၫြန္႔ က လူထုဦးလွ ေထာင္ထြက္လာေတာ့
ေထာင္စာအုပ္ ၉ အုပ္ပါလာခဲ့တယ္ကြ ဟု ဆိုရာ မိမိမွာ က်န္သည့္ ေထာင္ စာအုပ္မ်ားကို လိုက္စုေဆာင္းရျပန္ သည္။
ဤသို႔ျဖင့္ မႏၲေလးၿမိဳ႕ လမ္းေဘး တကၠသုိလ္မ်ားမွ ေထာင္ႏွင့္ လူသား ထပ္ရျပန္သည္။ ထိုစာအုပ္ တြင္ ေထာင္က် ၁၂ ေယာက္တို႔၏ ဘ၀ကို မိဘမ်ဳိး႐ိုးမွ စ၍ လူ႔ဘ၀ ေရာက္လာပုံ၊ ပညာသင္ယူပုံ၊ လူ႔ေလာကတြင္ ႀကီးျပင္း လာခဲ့ရပုံ စသည္တို႔ကို ေမးျမန္း မွတ္သားခဲ့ၿပီး မူရင္းအတိုင္း အေသး စိတ္တင္ျပထားသည္။ ထိုေထာင္က် မ်ားထဲမွ “ကိုသုခ” ကို ယေန႔တိုင္ အမွတ္ရ ေနမိသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ ဆန္းတို႔ကို ဦးေစာ လုပ္ၾကံရာတြင္ ပါ၀င္ခဲ့သူ အေၾကာင္း ျဖစ္ေနသည္။
ထို႔ ေနာက္ “အျမ”၊ အျမကေတာ့ အခ်စ္ ဆန္းေၾကာင့္ ေသဆုေတာင္းခဲ့သူ ျဖစ္ေန ျပန္သည္။ သုိ႔ျဖင့္ လူထုဦးလွ၏ ေထာင္ စာအုပ္ ၂ အုပ္ ဖတ္ခြင့္ရလိုက္ၿပီ။ ေလွာင္ခ်ဳိင့္တြင္းမွ ငွက္ငယ္မ်ားကိုေတာ့ မ်က္ႏွာဖုံးပင္ မပါေတာ့ဘဲ အေႏွာင့္မ်ား ျပဳတ္ထြက္လ်က္ ညေစ်းတန္းမွ ရလိုက္ျပန္သည္။ ဇနီးႏွင့္ သားသမီး မ်ားသုိ႔ ေထာင္တြင္းမွ ေပးစာမ်ားကို က်ဳံးေဘး စာၾကည့္တိုက္မွ ငွားရမ္း ဖတ္႐ႈခဲ့ရသည္။ ဦးလွ ရန္ကုန္ေထာင္ႀကီး၌ ၁၉၅၃ ေအာက္တိုဘာ ၇ ရက္မွ ၁၉၅၇
ဇန္န၀ါရီ ၁၄ ရက္ထိ ၃ ႏွစ္ေက်ာ္ အဖမ္းခံ ေနရစဥ္အတြင္း မႏၲေလးရွိ ဇနီးႏွင့္ သားသမီးမ်ားထံသို႔ ေပးပို႔ေသာ စာ စုစုေပါင္း ၅၁ ေစာင္ကို စုေပါင္းပုံႏွိပ္ ထားျခင္းျဖစ္သည္။ ဖတ္ခဲ့ရေသာ စာအုပ္မ်ားထဲမွ တစ္မူ ဆန္းသစ္ေသာ စာအုပ္ေလးဟု မွတ္မွတ္သားသား ျဖစ္ေနခဲ့ရျပန္သည္။ အားလုံး ေကာင္းၾကရဲ႕လား၊ ရဲေဘာ္ႏွင့္ ေမာင္ႀကီးႏွမ၊ စစ္ အခ်စ္ႏွင့္ေထာင္ သုံးအုပ္ကို တစု တစည္းတည္း လမ္း ၃၀၊ ေဒါင္းအိုးေ၀ စာေပမွ ရလိုက္သည္။ ေထာင္စာအုပ္ မ်ားက
ဖတ္လက္စ ျဖစ္ေန၍ ထိုသုံး အုပ္ကို ဆက္တိုက္ ဖတ္ျဖစ္ခဲ့သည္။ ရဲေဘာ္ႏွင့္ ေမာင္ႀကီးႏွမတြင္ ဗမာ့ လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္သို႔ ၀င္ေရာက္ၿပီး တိုင္းျပည္ လြတ္လပ္ေရး တိုက္ပြဲတြင္ ပါ၀င္ခဲ့ေသာ ၿမိတ္ၿမိဳ႕နယ္က လူငယ္ ရဲေဘာ္တစ္ဦးႏွင့္ မႏၲေလး ၿမိဳ႕ေစ်းခ်ဳိဆိုင္ တစ္ဆိုင္က မိန္းမပ်ဳိ တစ္ဦးတို႔၏ အခ်စ္ ဇာတ္လမ္းေလး ျဖစ္ေနသည္။
ထူးျခားခ်က္က ထို၀တၳဳ ထဲတြင္ ေရွးေဟာင္းျမန္မာ့ စစ္တိုက္ နည္းမ်ားႏွင့္ မင္းတုန္းမင္း၊ သီေပါမင္း ေခတ္ နန္းတြင္း အေရးေတာ္ပုံမ်ား အေၾကာင္း ပါ၀င္ ေနျပန္သည္ကို မွတ္သားခြင့္ ရလိုက္ျပန္သည္။ စစ္အခ်စ္ႏွင့္ ေထာင္မွာ ၿဗိတိသွ် အစိုးရေခတ္ ၁၉၃၀ တစ္၀ိုက္ ဆိုး၀ါးေသာ စီးပြားေရး စနစ္ေအာက္တြင္ ေတာင္သူ လယ္သမားမ်ား ေဘးဒုကၡ ေရာက္ၾကရပုံမ်ား၊ စစ္ေဘးဒဏ ္ခံၾကရပုံမ်ား၊ စစ္ေျပး ဒုကၡသည္မ်ားႏွင့္ အိႏၵိယသို႔ ထြက္ေျပးၾကပုံ မ်ားႏွင့္
လမ္းခရီးတြင္ ဒုကၡ ေရာက္ၾက ရပုံမ်ား၊ ဒုကၡမ်ား ၾကားထဲမွ ေတြ႕ၾကဳံဆုံ ကြဲရေသာ လူငယ္ တစ္ဦး၏ အခ်စ္ေရး၊ ထိုလူငယ္ ဓားျပမႈ ႀကီးျဖစ္ပြားကာ ေထာင္ဒဏ္ တစ္သက္တစ္ကြၽန္း အျပစ္ ေပးခံရ၍ ရန္ကုန္ေထာင္ႀကီး အတြင္း၌ ေတြ႕ၾကဳံ ခံစားရပုံမ်ား အျပင္ “ေထာင္ ေ၀ါဟာရ”အခ်ဳိ႕ကို ပုံႏွင့္တကြ ရွင္းျပ ထားတာပါျမင္ရ၊ ဖတ္ခဲ့ရသည္။ စစ္ၿပီး စက ေထာင္တံခါး ႏွင့္ မနီးတဲ့ ဘ၀ခရီး ႏွစ္အုပ္ကိုေတာ့ ေနာင္ကာလမ်ားစြာ လြန္ေျမာက္ၿပီးမွ ဘုန္းႀကီး တစ္ပါးက စြန္႔ၾကဲ၍ ရခဲ့လိုက္သည္။
ဤသို႔ျဖင့္ လူထု ဦးလွ ေရးသား ျပဳစုခဲ့ေသာ ေထာင္စာအုပ္ ၉ အုပ္ဖတ္ခြင့္၊ ပိုင္ခြင့္ ရခဲ့ျပန္သည္။ လူထုဦးလွ ဆိုသည့္ စာေရး ဆရာႀကီးမွာ ေရာက္ရာ အရပ္တြင္ စာေရးသား မွတ္တမ္း တင္ႏိုင္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ႀကီး ဟူ၍ တစ္ဆင့္တိုးၿပီး စိတ္၀င္စားမႈ ျမင့္လာခဲ့ရသည္။
၃။
မိမိ မ်က္စိ ေရွ႕ေမွာက္မွ အျဖဴ အမည္း ဓာတ္ပုံမ်ားက တခ်ဳိ႕ဆိုလွ်င္ ေၾကး၀ါေရာင္ပင္ သန္းစျပဳေနၿပီ။ ဓာတ္ပုံမ်ားကို စနစ္တက် သူ႔အစီအစဥ္ အတိုင္း တစ္မ်က္ႏွာတိုင္းတြင္ ကပ္ထားသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ဓာတ္ပုံ စာအုပ္ ဟုဆိုလွ်င္ မွန္မည္။ ဓာတ္ပုံအယ္လ္ ဘမ္ဟူ၍ ေခၚရမည္ မထင္။ မိသားစု ပိုင္စာအုပ္ဆိုေတာ့ ကိုယ့္စိတ္တိုင္းက် ခ်ဳပ္ထားေသာ အနံတို၊ အလ်ားရွည္ေသာ ဓာတ္ပုံ စာအုပ္။ လူထုဦးလွ ျဖတ္သန္းခဲ့ေသာ ပုံရိပ္မ်ားကို ဟန္အေန အထား
အမ်ဳိးမ်ဳိးျဖင့္ ေတြ႕ရသည္။
ဆရာႀကီး သခင္ ကိုယ္ေတာ္မႈိင္းပုံ ေနာက္ခံ ကားခ်ပ္ေရွ႕မွ ေဟာေျပာေနေသာ လူထုဦးလွ။စာဆိုေတာ္ေန႔ အခမ္းအနား တစ္ခုမွ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ ဦးေက်ာ္ရင္ႏွင့္ တြဲထိုင္ ေနေသာ လူထုဦးလွ။ ေလယာဥ္ ကြင္းထဲမွ ပန္းကုံး တေ၀ေ၀ႏွင့္ ျပဳံးေနေသာ လူထုဦးလွ။ ဆရာေတာ္ ေရႊတိုင္းသားက ေပ၊ ပုရပိုက္ ၾကည့္ေနစဥ္ နံေဘးမွ မွတ္စု လိုက္ေနေသာ လူထုဦးလွ။
႐ႈမ၀ဦးေက်ာ္ႏွင့္ ဦးသုခတို႔ အလယ္မွ ရယ္ေမာေနေသာ လူထုဦးလွ။ ဆရာေဇာ္ဂ်ီႏွင့္ အတူ ၾကမ္းျပင္ေပၚ တူညီစြာ ထိုင္ၿပီး ႏွစ္လုိေသာ အျပဳံးႏွင့္ လူထုဦးလွ။
မင္းကြန္း ေခါင္းေလာင္းႀကီး၊ ပုထိုးေတာ္ႀကီး၊ ျမသိန္းတန္ ေစတီတို႔ ေရွ႕မွ လူထု ဦးလွ။ သိန္းေဖျမင့္၊ ဇ၀နတို႔ႏွင့္ အတူ စားေသာက္ ၿပီးခါစ လူထုဦးလွ။
ျမမ်ဳိးလြင္၊ ဒီဆူဇာဦးခင္ေဇာ္၊ ဟံသာ၀တီ သတင္းစာ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္တို႔ႏွင့္ လူထုဦးလွ။ စစ္ကိုင္း တံတားေပၚမွာ မိတ္ေဆြမ်ားႏွင့္ အတူ လမ္းေလွ်ာက္ လာေနေသာ လူထု ဦးလွ။ စစ္ကိုင္းေကာင္းမႈေတာ္ မုခ္၀ေရွ႕ မွ ဒဂုန္နတ္ရွင္၊ ဇ၀န၊ သုခတို႔ႏွင့္ လူထုဦးလွ။ ေပၚဦးသက္၏ သခင္ကိုယ္ေတာ္မႈိင္း ပန္ခ်ီကားေရွ႕မွ ေမာင္သစ္လြင္(လူထု)၊ ပန္းခ်ီေပၚဦးသက္၊ ျမဇင္၊ လူထုေဒၚအမာတို႔ႏွင့္ လူထုဦးလွ။
မင္းရွင္၊ သန္းေဆြ၊ ျမမ်ဳိးလြင္တို႔ႏွင့္ လူထု ဦးလွ။ ပုဂံသရပါတံခါး၀က လူထု ဦးလွ။ ေမာင္သာႏိုး၊ တင္မိုးတို႔ႏွင့္ လူထု ဦးလွ။ ေတာင္ၿမိဳ႕ မဟာဂႏၶာ႐ုံ ဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ၏ ေက်ာင္းေလးေပၚမွ လူထု ဦးလွ။ ဦးဆန္းထြန္း (မန္းတကၠသိုလ္)၊ မင္းေက်ာ္၊ ေမာင္ဆုရွင္၊ တက္တိုးတို႔ႏွင့္ လူထုဦးလွ။
သမိုင္းပါေမာကၡ ေဒါက္တာသန္းထြန္းက သေဘာတက် လွမ္းၾကည့္ေနစဥ္ စိတ္ပါလက္ပါ ေဟာေျပာေနေသာ လူထု ဦးလွ။
အမွတ္တရ လက္မွတ္ေရးထိုးေပးေနေသာ လူထု ဦးလွ။ ဓာတ္ပုံစာအုပ္ စာမ်က္ႏွာမ်ားကို လွန္ေလွာ မိေနစဥ္ မိမိမွာ လူထုဦးလွတို႔ နံေဘး ေရာက္ေနသလို
စိတ္၀ယ္ေအာက္ ေမ့ေနမိသည္။ ပန္းစၾကာ မွန္ေျပာင္း ၾကည့္ေနရသလို အေရာင္အေသြး စုံလွသည့္ လူထုဦးလွကို ျမင္ေတြ႕ေနရ သည္။
၄။
လူေျပာသူေျပာမ်ားျဖင့္ လူထုဦးလွ အေၾကာင္း ဟိုတစ္စ၊ ဒီတစ္စၾကား ခဲ့ရစဥ္က လူထု ဦးလွသည္ ကိန္းႀကီးခန္းႀကီး ႏိုင္သည္ ဟူေသာ စကားပင္ ျဖစ္သည္။ လမ္းေဘး လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ မထိုင္၊ လမ္းေဘး လက္ဖက္ရည္ မေသာက္၊ မိသားစုႏွင့္ အတူ စမတ္က်က် စားတတ္၊ ေသာက္တတ္ၿပီး ေဆးလိပ္၊ ကြမ္း၊ အရက္ ေရွာင္ၾကဥ္ခဲ့ေသာ သူဟု သိရျပန္သည္။ မိမိတို႔က စာေရးဆရာဆိုတာ မ်ဳိးစုံရမည္ ဟူေသာ အထင္မွား မ်ဳိးကို တစ္ခ်ိန္က လက္ခံခဲ့ဖူးသည္။
သို႔ေသာ္ သူ အင္မတန္ ခင္မင္ေသာ စာေရး ဆရာ၊ ဒါ႐ိုက္တာ သုခကမူ ကြမ္းတျမဳံ႕ျမဳံ႕ အျမဲေနတတ္သည္။ ဦးသုခ ကြမ္းစားတာ ျမင္လွ်င္ ဦးလွက မႏွစ္ၿမိဳ႕ အျမဲ ေ၀ဖန္တတ္သည္။ ကြမ္းယာကုန္လို႔ ဦးလွေရွ႕မ်ား တစ္ေယာက္ေယာက္ ၀ယ္ခိုင္းရင္ “ဟင္ ခင္ဗ်ားဥစၥာကလည္း”ဆိုၿပီး မတင္မက် စကားမ်ဳိးျဖင့္ အျပစ္တင္တတ္သူ ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ အျပစ္တင္ စကားဆုိခဲ့သူ ဦးလွက တစ္ခါ အမရပူရ မဟာဂႏၶာ႐ုံ ဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ ပ်ံလြန္ေတာ္မူေတာ့
“စ်ာပန သတင္းကား” ႐ိုက္ဖို႔ ရန္ကုန္ရွိ ဦးသုခကို ဖလင္ေပ ၄၀၀၀ ယူၿပီး အျမန္လာခဲ့ဖို႔ လွမ္းေခၚသည္။ ဦးသုခက ဆရာေတာ္၊ သံဃာေတာ္ေပါင္း မ်ားစြာႏွင့္ လူပရိသတ္ မ်ားကို ႐ိုက္ခ်က္ တစ္ကြက္ၿပီး တစ္ကြက္ ဖ်ဳိးဖ်ဳိးဖ်ပ္ဖ်ပ္ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ အေျပးအလႊား ႐ိုက္ေနေတာ့ ဦးလွက သေဘာက်ၿပီး နံေဘးမွ ၾကည့္ေနခဲ့သည္။ ၿပီးေတာ့ ဦးသုခ ပင္ပန္းတာကိုလည္း သတိျပဳမိလာရသည္။ ထိုအခါ ဦးသုခ အနားကို သုတ္သုတ္ေလး ေျပးကပ္လာတဲ့ၿပီး...
“ကိုသုခေရ ခင္ဗ်ားဖို႔ ကြၽန္ေတာ္ ကြမ္းယာေလး ေျပး၀ယ္လိုက္ဦးမယ္” ဟု ေျပာသည့္ အခါ ဦးသုခမွာ တအံ့ တၾသႏွင့္။ ကြမ္းစားတာကို အျမဲေ၀ဖန္ တိုက္ဖ်က္ေနေသာ ဦးလွသည္ ဦးသုခ ၏ အစြဲအလမ္း ရသ တဏွာကုိ အလို လိုက္ခြင့္ျပဳ႐ုံ သာမက ကေလးသူငယ္ မ်ားလို သူကိုယ္တိုင္ပင္ ေျပး၀ယ္ေပး လိုက္ဦးမည္ဟု ဆိုခဲ့ဖူးသည္။
လူထု ဦးလွအေပၚ မိမိ ထင္ျမင္ ထားခဲ့ေသာ အထင္မွား ကိစၥ ထိုအေၾကာင္းျဖင့္ ေၾကပ်က္ခဲ့ရၿပီ။ ထို႔ေနာက္ လူထုဦးလွ “အားနာပုံႀကီး လိုက္ပုံမ်ား”ကို ဆရာေတာ္ ေရႊကိုင္းသား၏ ေမ့မရတဲ့ ကိုလွ ေဆာင္းပါးထဲတြင္ အံ့အားတသင့္ ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ျမန္မာေတြ အားနာတတ္လိုက္ ပုံကေတာ့ ကိုလွကိုသာ ၾကည့္ေပေတာ့ လို႔ ဆရာေတာ္က ဆိုၿပီး သူ႔ရင္ထဲမွာ ေသရေတာ့မယ့္ ေ၀ဒနာႀကီး ခံစားေနခ်ိန္မွာပင္ သူ႔ဆီကို ဟိုအေ၀းႀကီးကေန လာရေသာသူ
(ဂ်ပန္ဧည့္သည္)ဆိုၿပီး အားနာ၍ ႀကိဳးစားၿပီး ဧည့္ခံ ေနခဲ့သည္။ မတတ္သာသည့္ အဆုံးမွ ပါးစပ္ထဲက ေသြးမ်ား အန္က်ၿပီး ဧည့္၀တ္မေက် သလိုျဖစ္ရသည္။ ထိုကိစၥ သူ႔ကိုျပန္ေျပာ ခြင့္ရရင္ သူ႔ဧည့္သည္ကို သူကေကာင္း မြန္စြာ ဧည့္မခံရတဲ့ အတြက္ “အားနာ လိုက္တာ ခင္ဗ်ာ”လုိ႔ေျပာၿပီး ေတာင္းပန္ ဦးမွာ ေသခ်ာသည္ဟု ဆိုထားသည္။
ထိုေန႔က ယပ္၀င္းထဲမွ လူထုေမာင္ႏွံတို႔ တရားနာၿပီး ျပန္လာစဥ္ တိုက္၌ ရပ္ေ၀း ဧည့္ေရာက္ေနသည္ကို ေတြ႕ရ၏။ ဓမၼာ႐ုံမွ ျပန္လာစဥ္ကတည္းက ေခါင္းမူးသည္ဟု လူထု ေဒၚအမာအား ေျပာေနသည္ ဟုဆိုသည္။ သို႔ေသာ္ လူထုတိုက္ထဲ ေရာက္ေတာ့ ဧည့္သည္ျမင္ၿပီး သူ႔ ေ၀ဒနာကို ခ်ဳပ္တည္း၍ ဧည့္ခံစကား ေျပာရင္း ယင္းသို႔ ျဖစ္ခဲ့ရရွာသည္။ အလြန္ပင္ တစ္ဖက္သား အေပၚ၀န္တာ ေက်ပြန္ လြန္းရွာေသာ လူထု ဦးလွ ပုံရိပ္ကို ရင္နာစြာျဖင့္ ျမင္လိုက္ရျပန္သည္။
ဖဆပလေခတ္ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ဦးႏုသည္ တစ္ခ်ိန္က ဦးလွ အေတာ္ ဒုကၡေရာက္ သြားခဲ့ရျခင္း (၁၉၅၃-၅၇ ရန္ကုန္ ဗဟို စံျပေထာင္မွာ ၃ ႏွစ္ ၃ လနဲ႔ ၇ ရက္ ေနခဲ့ရမႈအေပၚ ဆိုလိုသည္)၏ နံပါတ္ ၂ တရားခံသည္ သူပါပဲဟု ျပည္ေထာင္စု လမ္းသြယ္က ေဆာင္းပါး ထဲတြင္ ၀န္ခံထားျပန္သည္။ ဦးလွသည္ လူေကာင္းပါ၊ ဒီလို မလုပ္ၾကပါနဲ႔ကြာဟု သူတားမယ္ဆိုရင္ တားႏိုင္ခဲ့ေသာ္လည္း ထိုစဥ္ အခါက သူတုံဏွိဘာေ၀ လုပ္မိ ေနခဲ့သည္။ ေနာင္ ထိုဒုကၡေတြ ၾကားမွ
ဦးလွ လြတ္ေျမာက္သြားၿပီး မၾကာခင္ပင္ ဦးႏု တစ္ေယာက္ မႏၲေလး ခဏ ေရာက္သြားခဲ့သည္။ ေရာက္ေရာက္ခ်င္းပင္ ဦးႏုႏွင့္ ခဏေလာက္ ေတြ႕ပါရ ေစဆိုသည့္ ဦးလွ၏ စာတစ္ေစာင္ ေရာက္လာသည္။ အမွန္ ဆိုရလွ်င္ ဦးလွကို ေတြ႕ရန္ ဦးႏုမွာမ်က္ႏွာ အင္မတန္ ပူေနခဲ့သည္။ သူေရာက္လာၿပီး “ကိုႀကီး ႏု၊ ကြၽန္ေတာ့္ကို ဒုကၡ ေရာက္ေအာင္ လုပ္တာ ကြၽန္ေတာ္ ၀မ္းနည္းပါတယ္” ဆိုသည့္ စကားမ်ဳိး ေျပာမည္ဟု တြက္ထားရာ ဦးလွသည္ ေရာက္လာၿပီး ျပန္သာ သြားေရာ ထိုအေၾကာင္းႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး တစ္ခြန္း တစ္ပါဒမွ် ေျပာမသြားခဲ့ေပ။ ဦးလွ ျပန္သြားမွ ဦးႏုသည္ တစ္ေယာက္တည္း ထုိင္ရင္း “ကိုလွကို ငါ သြားလုပ္မိတာ အင္မတန္ မွားတယ္၊ “ကာလ၀ိပါက္ ေနာက္ပိုးတက္တယ္”
ဆိုတာလို ဒီကိစၥဟာ ဒီလုိနဲ႔ ၿပီးမွာ မဟုတ္ဘူး။ တစ္နည္းနည္းနဲ႔ ငါျပန္ခံ ရလိမ့္မယ္” ေတြးရင္း ဦးႏုသည္ ၀ဋ္ ဆင္းရဲေတြရဲ႕ေဘးကို ျမင္လာၿပီး အေၾကာက္ႀကီး သိပ္ေၾကာက္ ေနခဲ့မိသည္။
ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ဦးလွႏွင့္ ဆုံရင္ ဒီအေႂကြးကို ငါအတင္း ဆပ္မယ္ဟု ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ်လိုက္သည္။ ဤသို႔ျဖင့္ ေနာက္တစ္ခါ မႏၲေလး ေရာက္သြားျပန္
ေတာ့ ျပန္မည့္ေန႔မွာ လိုက္ပို႔ၾကသည့္ မိတ္ေဆြမ်ားကို ႏႈတ္ဆက္ရင္း ဘူတာ႐ုံ၏ ေထာင့္တစ္ေထာင့္ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ ဦးလွ ရပ္ေနသည္ကို ဖ်တ္ခနဲ ေတြ႕လိုက္ ရသည္။ ေတြ႕သည္ႏွင့္ တစ္ၿပိဳက္နက္ ဦးလွကို “ကြၽန္ေတာ့္ကို ခြင့္လႊတ္ပါ။ ကိုလွ ဒုကၡေရာက္ေအာင္ ကြၽန္ေတာ္ လုပ္ခဲ့တဲ့ အျပစ္ဟာ မေသးပါဘူး။ အင္မတန္ ႀကီးမားပါတယ္။ ေတာင္းပန္ပါတယ္”အစရွိသည့္ စကားမ်ားကို ေျပာ႐ုံမွ်နဲ႔ အားမရဘဲ ေနာက္ဆုတ္သြားသည့္ ဦးလွထံပါး တျဖည္းျဖည္း တိုးကပ္ၿပီး
အတင္း လိုက္ေျပာခဲ့သည္။ အစေတာ့ ဦးလွလည္း အံ့အားသင့္ၿပီး ဦးႏုကို ၾကည့္ေနခဲ့မိသည္။ ေနာက္မွ သတိရ ၿပီး...
“ကြၽန္ေတာ္ သင္ပုန္းေခ်ၿပီးပါၿပီ၊ ကိုႀကီးႏု”ဟု ျပန္ေျဖေသာအခါမွ ဦးႏုသည္ ဦးလွ၏ လက္ကို အားပါးတရ ဆုပ္ကိုင္ ႏႈတ္ဆက္ၿပီး ထြက္စ ျပဳေနသည့္ မီးရထားေပၚ ေျပးတက္လိုက္ပါသြားခဲ့ ရသည္။ မိမိသည္ ထိုေဆာင္းပါးမွ ထို အခန္းေလး ဖတ္မိၿပီး တစိမ့္စိမ့္ ျပဳံးေနမည္ ျဖစ္ေသာ လူထုဦးလွ၏ မ်က္ႏွာကို မွန္းဆၿပီး ျမင္ေယာင္လိုက္မိသည္။
၅။
စာၾကည့္တိုက္ထဲရွိ ထိုင္ေနက် ခုံေလးမွ အသာအယာ ထၿပီး အေပါက္၀ ဘက္သို႔ မ်က္ႏွာ မူလိုက္သည္။ ျမက္ခင္းစိမ္း ႏုေလးေပၚ ျဖတ္ေလွ်ာက္ရင္း အၾကည့္က ၾကာပန္းေတြ ေ၀ေနသည့္ ၾကာကန္ေလးဘက္ အၾကည့္တစ္ခ်က္ ေရာက္သည္။ သံတံခါးနီႀကီး ဆြဲဖြင့္၊ ျပန္ေစ့ၿပီး ၀င္းၾကားထဲရွိ လမ္းသြယ္ေလး ထဲမွ ၃၂ လမ္းေပၚသို႔ လွမ္းတက္တိုက္ လိုက္သည္။ ခါတိုင္းလိုပါပဲ။
ေဇာ္ခိုင္ဦး
ရည္ၫႊန္းျပဳ
၁။ လူထုဦးလွစာစုစာရင္း
(ေမာင္ဖုန္း ျမင့္) ၁၉၇၈
၂။ လူထုခ်စ္သမွ် လူထုဦးလွ
(ပထမတြဲ)
၃။ လူထုခ်စ္သမွ် လူထုဦးလွ
(ဒုတိယတြဲ)
၄။ လူထုဦးလွ ဓာတ္ပုံမ်ား
