န အ ဖ တပ္မေတာ္၏ အရည္အခ်င္း(၃)ရပ္

Read More

၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို ဂ်ပန္ေရာက္ျမန္မာမ်ား ဆန္႔က်င္ကန္႔ကြက္

View all

Get your own

တိုက်ိဳ၊ မတ္(၂၈)
သတင္း-သန္႔မ်ိဳးေထြး၊ နန္းအိမြန္ခ်စ္
တိုင္းရင္းသားမ်ား၏ တန္တူကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းခြင့္ႏွင့္ျပည္သူတရပ္လံုးကို ထာ၀ရစစ္ကၽြန္ျပဳေရးအတြက္ စနစ္တက်ေရးဆြဲထားသည့္ ၂၀၀၈အေျခခံဥပေဒကို အေျခခံထား၍ ယခုႏွစ္အတြင္း က်င္းပျပဳလုပ္သြားဖြယ္ရွိသည့္ နအဖစစ္အစိုးရ၏ ေရြးေကာက္ပြဲဆိုင္ရာဥပေဒမ်ားသည္ တရားမွ်တမႈမရွိသည့္အျပင္ လူထုေခါင္းေဆာင္ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ႏိုင္ငံေရးတြင္မပါ၀င္ႏိုင္ေအာင္ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိျဖင့္ေရးဆြဲျပ႒ာန္းလိုက္သည့္အတြက္ ဂ်ပန္ေရာက္တိုင္းရင္းသားမ်ားႏွင့္ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုမ်ားက ေၾကျငာခ်က္တေစာင္ကို စုစည္းထုတ္ျပန္၍ ဆန္႔က်င္ကန္႔ကြက္လိုက္သည္။

ဂ်ပန္ရွိ ပုညကာရီမြန္အမ်ိဳးသားအသင္း၊ ရခိုင္အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၊ ရွမ္းအမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္စသည့္ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႔အစည္းမ်ား စုေပါင္းဖြဲ႔စည္းထားသည့္ ညီညြတ္ေသာတိုင္းရင္းသားမ်ားအဖြဲ႔(AUN-Japan)က ဦးေဆာင္က်င္းပျပဳလုပ္သည့္ ၂၀၁၀ေရြးေကာက္ပြဲ ဆိုင္ရာဥပေဒမ်ား ဆန္႔က်င္ကန္႔ကြက္ပြဲတြင္ အဆိုပါေၾကျငာခ်က္ကို တက္ေရာက္လာၾကသည့္ အဖြဲ႔အစည္းအသီးသီးက သေဘာထားတညီတညြတ္တည္းျဖင့္ကြန္႔ကြက္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။

ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားမွတ္ပံုတင္ျခင္းဥပေဒတြင္ ပါတီ၀င္ျဖစ္သူမ်ားသည္ ေထာင္က်သူမ်ား၊ တရားရံုးတခု၏ ေထာင္ဒဏ္စီရင္မႈ(သို႔မဟုတ္)အယူခံစီရင္မႈကို မေက်နပ္၍ အယူခံျပင္ဆင္မႈကို ေလွ်ာက္ထားသူမ်ားလည္းပါ၀င္သည္ဟုဆိုထားသည့္အတြက္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားကို ႏိုင္ငံေရးတြင္ပါ၀င္ခြင့္မရွိေအာင္ ေရးဆြဲထားသည့္အျပင္ ဧည့္ႏိုင္ငံသားကိုပင္ ပါတီေထာင္ခြင့္ေပးထားသည့္အတြက္ လူ႔အခြင့္အေရးကို လြန္စြာခ်ိဳးေဖာက္ထားေၾကာင္း အန္အယ္လ္ဒီ(အယ္လ္ေအ-ဂ်ပန္)ဒုဥကၠ႒ ဦးလွဟန္ကေထာက္ျပေျပာဆိုသည္။

"ဧည့္ႏိုင္ငံသား(သို႔မဟုတ္)ဧည့္ႏိုင္ငံသားေလွ်ာက္ထားဆဲ ယာယီေထာက္ခံခ်က္လက္မွတ္ရထားတဲ့သူေတာင္ ပါတီ၀င္ခြင့္ေပးထားတယ္၊ သို႔ေသာ္ေရြးေကာက္ပြဲကို ၀င္ေရာက္ေရြးခ်ယ္ခြင့္မေပးထားျပန္ဘူးဆိုတဲ့အခါ ဘာရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ပါတီေထာင္ခြင့္ေပးတာလဲ၊ အဲ့ဒိအခ်က္ေတြကိုထည့္ျပီးေရးဆြဲထားတဲ့အခါမွာ ေသေသခ်ာခ်ာေလ့လာသင့္တယ္လို႔ ထင္တယ္"ဟု၄င္းကေျပာဆိုသည္။

ဥပေဒဆိုသည္မွာ ဥပေဒစည္းကမ္းႏွင့္ညီေသာ ဥပေဒကိုသာ ထုတ္ျပန္ရမွာျဖစ္ျပီး လုပ္ထံုးလုပ္နည္းမပါ၀င္ရပါ၊ သို႔ေသာ္ ယခုေရြးေကာက္ပြဲဆိုင္ရာဥပေဒမ်ားတြင္လုပ္ထံုးလုပ္နည္းကအစ ဥပေဒႏွင့္တည္ေအာင္ေရးထားတာျဖစ္သည့္အတြက္ လြန္စြာတင္းက်ပ္ထားသည့္အျပင္ ေရြးေကာက္ပြဲျပီးဆံုး၍ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားလြတ္ေျမာက္ခြင့္ရရွိလာေစကာမႈ ေနာက္ထပ္ ထပ္မံျပဳလုပ္သည့္ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားတြင္ ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ကပင္ ယင္းဥပေဒမ်ားျဖင့္ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမ်ားပါ၀င္မႈကို ၀င္ေရာက္စြတ္ဖက္ခြင့္ရွိေနေသးသည္ဟု ဦးလွဟန္ကပင္ဆက္လက္ေျပာဆိုသည္။

ခ်င္းတိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ဦးနန္လ်န္းထန္က"နအဖရဲ႔ လမ္းျပေျမပံု(၇)ခ်က္ကို က်ေနာ္တို႔ တိုင္းရင္းသားေတြ ေတာက္ေလွ်ာက္ကန္႔ကြက္တယ္၊ လက္မခံဘူး၊ ဆက္လုပ္တယ္၊ ဒါ့ေၾကာင့္နအဖက သူရဲ႔လမ္းျပေျမပံု(၇)ခ်က္အရ အမ်ိဳးသားညီလာခံက်င္းပတယ္၊ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကိုျပ႒ာန္းတယ္၊ ေရြးေကာက္ပြဲက်င္းပေပးမယ္၊ လြတ္ေတာ္ေခၚမယ္၊ ျပီးမွသူ႔ရဲ႔အဆင့္ေတြအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးကိုကစားေနတာ၊ ဒီကစားေနတာေတာက္ေလွ်ာက္ကို က်ေနာ္တို႔ကဆန္႔က်င္တယ္"ဟုေျပာဆိုသည္။

အာဏာသိမ္းနအဖစစ္အုပ္စုအေနႏွင့္ (၉၀)ခုႏွစ္ေရြးေကာက္ပြဲရလဒ္ကိုေခ်ဖ်က္လိုေနျပီး ၄င္းတို႔အေနႏွင့္ ဥပေဒအရတရား၀င္မႈကိုလိုခ်င္သည့္အတြက္ တဖက္သတ္ေရးဆြဲထားသည့္ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒကို အတင္းအဓမၼအသက္သြင္းလိုေသာေၾကာင့္ (၉၀)ခုႏွစ္ေရြးေကာက္ပြဲအႏိုင္ရ အဓိကျပည္တြင္းအင္အားစုၾကီး အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္အေနႏွင့္ ယခုျပ႒ာန္းလိုက္သည့္ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားဥပေဒအရ ပါတီမွတ္ပံုတင္ျခင္းကို ျပဳလုပ္မည္၊ မျပဳလုပ္မည္ကို မနက္ျဖန္မတ္လ(၂၉)ရက္ေန႔တြင္ဆံုးျဖတ္မွာျဖစ္သည္။

"က်ေနာ္တို႔(AUN)အေနနဲ႔ ျပည္တြင္းက အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရဲ႔ဆံုးျဖတ္ခ်က္အေပၚမွာ တစံုတရာ ကန္႔ကြက္ေျပာဆိုမွာမဟုတ္ဘူး၊ သူတို႔လည္း အက်ပ္အတည္းနဲ႔ရင္ဆိုင္ၾကံဳေတြ႔ေနရတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ျပည္တြင္းအမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္အေနနဲ႔ မွတ္ပံုတင္မယ္ မတင္ဘူးဆိုတာကို အခက္အခဲေတြၾကားကေန ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်မွာျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔(ေအယူအန္-ဂ်ပန္)အေနနဲ႔ကေတာ့ မ၀င္ေစခ်င္ဘူး၊ က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ ကန္႔ကြက္ပါတယ္"ဟု (ေအယူအန္-ဂ်ပန္)ဥကၠ႒ႏွင့္အခမ္းအနား၏ သဘာပတိျဖစ္သူ ဦးစိုင္းစီ၀မ္းက မိုးေသာက္ၾကယ္သို႔ရွင္းျပသည္။
ဂ်ပန္ရွိ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္(လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမ-ဂ်ပန္ဌာန)မွလည္း ၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပဲြကို ဆန္႔က်င္ေၾကာင္း ယေန႔က်င္းပျပဳလုပ္သည့္အခမ္းအနားတြင္ ေျပာၾကားသြားခဲ့ၿပီး ဂ်ပန္အစိုးရထံသို႔လည္း နအဖ၏ ၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပဲြကို အသိအမွတ္မျပဳေအာင္ တင္ျပေျပာဆိုဖို႔စီစဥ္ထားသည္ဟုလည္း ဆက္လက္ရွင္းျပခဲ့သည္။

၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲႏွင့္နည္းဥပေဒမ်ားကို ဆန္႔က်င္ကြန္႔ကြက္မႈသည္ လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမဂ်ပန္ရွိ တိုင္းရင္းသားမ်ားႏွင့္ဒီမိုကေရစီလႈပ္ရွားသူမ်ား၏ ပထမဦးဆံုးအၾကိမ္ကန္႔ကြက္မႈျဖစ္ျပီး တိုက်ိဳျမိဳ႕၊ အိုးစုခအရပ္တြင္ျပဳလုပ္သည့္ ကန္႔ကြက္ပြဲသို႔ တက္ေရာက္သူ (၁၀၀)၀န္းက်င္ခန္႔ရွိျပီး ညေန(၆)နာရီမွစတင္၍ (၉)နာရီအထိ (၃)နာရီၾကာ၀ိုင္း၀န္းေဆြးေႏြး၍ တညီတညြတ္တည္း ကန္႔ကြက္ရႈတ္ခ်လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။

မွတ္တမ္းဓါတ္ပံု-မင္းညိဳ၀မ္း

Read More

ပ်က္ ျဖစ္(ေက်ာ္သူ)

လူဆုိသည္မွာ ေမြးၿပီးလွ်င္ေသၾကမည္သာျဖစ္သည္။

သတၱ၀ါမွန္သမွ် ျဖစ္လုိက္ပ်က္လုိက္ ျဖစ္ေတာ့သည္။

ဒါကေတာ့ . . . တရားသေဘာအရပင္။ သုိ႔ေသာ္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔၏ ေပးဆပ္မႈမ်ားကေတာ့ . . . ပ်က္လုိက္ျဖစ္လုိက္ (ပ်က္ျဖစ္)ပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။

ဤတြင္ . . . ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ တရားသေဘာကုိ ဆန္႔က်င္ျခင္းမဟုတ္ပါ။

ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ ဗုဒၶ၏ေဟာၾကားခ်က္ကုိ ဖီလာျပဳျခင္းမဟုတ္ပါ။

ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ ဒိ႒ိအယူစြဲမ်ား မဟုတ္ပါ။

ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ စစ္စစ္မ်ားသာျဖစ္သည္။

ေမတၱာ၊ ဂ႐ုဏာ၊ မုဒိတာ၊ ဥေပကၡာကုိ လက္ကုိင္ျပဳ၍ က်င့္ၾကံပြားမ်ားေနသူတုိ႔သာ ျဖစ္သည္။

ထုိ႔ေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ . . . ``ျဖစ္ပ်က္´´ေလာကႀကီးထဲတြင္ ရပ္တည္ေနၾကရင္းႏွင့္ အမ်ားအတြက္ အက်ဳိးရွိေစမည့္၊ အက်ဳိးျပဳေစမည့္ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈမ်ားကုိ လုပ္ကုိင္ရာ၌ ``ပ်က္ျဖစ္´´ လုပ္ငန္း၊ လမ္းစဥ္တုိ႔ကုိ က်င့္သံုးမိေတာ့သည္။

အေၾကာင္းရင္းကုိ ရွင္းျပရေသာ္ . . .

လူဆုိေသာ သတၱ၀ါတုိ႔သည္ ေမြးဖြားျခင္း (ပဋိသေႏၶေနျခင္း) ႏွင့္ ခႏၶာအိမ္မွ ထြက္ခြာမႈ (ေသဆံုးျခင္း) ဆုိသည့္ ၾကားကာလတြင္ စား၀တ္ေနေရးအတြက္ ႐ုန္းကန္လႈပ္ရွား သံသရာလည္ပတ္ေနၾကသည္။ ထုိသံသရာစက္၀ုိင္းအတြင္း လည္ပတ္ေနစဥ္ကာလ၌ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ေျခလက္က်ဳိးပဲ့ျခင္း၊ အစာအိမ္ထိခုိက္ျခင္း၊ ႏွလံုးထိခုိက္ျခင္း၊ မ်က္စိထိခုိက္ျခင္း စသျဖင့္ ခႏၶာကုိယ္၏ ဦးေခါင္းမွ ေျခဖ၀ါးအဆံုး ေဖါက္ျပန္/ ပ်က္ဆီးဆုံးရွုံးျခင္းမ်ားကို အပ်က္သေဘာအားျဖင့္ ႀကံဳေတြ႕ၾကရမည္ျဖစ္သည္။ သက္မဲ့ပစၥည္းမ်ားျဖစ္ေသာ နာရီ၊ ပန္ကာ၊ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္၊ စက္ဘီးစသည္တုိ႔လည္း ဖန္တီး/ ျပဳျပင္ထိန္းသိမ္းျခင္းအားျဖင့္ ့"ျဖစ္” ၍ သုံးစြဲ/ယိုယြင္းျခင္းအားျဖင့္ “ပ်က္”ျခင္း တုိ႔ပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။ ယင္း သက္မဲ့ပစၥည္းမ်ား ခ်ဳိ႕ယြင္း ပ်က္စီးခဲ့ပါက လူသားတုိ႔သည္ ျပန္လည္ျပဳျပင္သံုးစြဲၾကသကဲ့သုိ႔ လူသားတုိ႔၏ ခ်ဳိ႕ယြင္း ဖ်က္ဆီးမႈ တုိ႔ကုိ မည္သူတုိ႔က ျပန္လည္ျပဳျပင္မြမ္းမံမႈမ်ားကုိ လုပ္မည္နည္း။

လူအခ်င္းခ်င္း စာနာစိတ္မ်ားထားရွိရန္ ကၽြႏု္တုိ႔၏ တာ၀န္ပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။
လူအခ်င္းခ်င္း ေမတၱာစိတ္မ်ားပြားမ်ားရန္ ကၽြႏု္တုိ႔၏ တာ၀န္ပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။
လူအခ်င္းခ်င္း ဂရုဏာစိတ္မ်ားထားရွိရန္ ကၽြႏု္တုိ႔၏ တာ၀န္ပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။

ဤတာ၀န္၊ ၀တၱရား၊ ခံယူခ်က္တုိ႔ကုိ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကမွ လာေရာက္ ခုိင္းေစတာ၀န္ေပးအပ္ျခင္းမဟုတ္။ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔၏ လူပီသေသာ အသိဥာဏ္၊ လူပီသေသာ ခံယူ ခ်က္၊ လူပီသေသာ၀တၱရားမ်ားသည္ ျဖတ္သန္းလာခဲ့ရေသာဘ၀ရဲ႕ သင္ခန္းစာ၊ ဘ၀ရဲ႕ အေတြ႕အႀကံဳ၊ ဘ၀ရဲ႕ နာက်ည္းခ်က္၊ ဘ၀ရ႕ဲဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ ပ႑ိတဆရာသမားမ်ား ၏ ဆံုးမမႈမ်ားေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ကုိယ္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ားလုပ္ကာ ဗုဒၶရဲ႕လမ္းစဥ္ အတုိင္းေလွ်ာက္လွမ္း ၾကျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။

ဤသုိ႔ ဗုဒၶရဲ႕လမ္းစဥ္၊ ဗုဒၶရ႕ဲအလုိေတာ္က် ေလွ်ာက္လွမ္းရင္း ကၽြႏု္ပ္တုိ႔၏ ပ်က္ျဖစ္ ေပးဆပ္မႈမ်ား၊ ပ်က္ျဖစ္စာနာမႈမ်ား၊ ပ်က္ျဖစ္ ဂ႐ုဏာထားမႈမ်ားကုိ ရွင္းပါအ့့ံ။

သုခကုသုိလ္ျဖစ္ေဆးခန္းသုိ႔ လာေရာက္ျပသၾကေသာ လူနာမ်ားသည္ က်န္းမာေရး ထိခုိက္၍ လာၾကျခင္းျဖစ္သည္။ သူတုိ႔၏ ခႏၶာမွ ေသြးသားေဖါက္ျပန္မႈမ်ားေၾကာင့္ ေသြးသား ပ်က္စီးမႈေၾကာင့္ လာေရာက္ျပသျခင္းျဖစ္သည္။

ဤသုိ႔ေသာ ျပဳျပင္ကုသေပးႏုိင္ေသာ လုပ္ရပ္မ်ားကုိ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ လူသားအခ်င္း ခ်င္း ဂ႐ုဏာစိတ္ထားကာ ကုသုိလ္ျဖစ္ အခမဲ့ျပဳျပင္ကုသေပးမႈမ်ား လုပ္ခဲ့သည္မွာ မေရတြက္ ႏုိင္ေတာ့ပါ။ ကုသုိလ္ျဖစ္ကုသေပးေသာ ဆရာ၀န္ႀကီးမ်ားႏွင့္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔၏ ေထာက္ပ့ံေပးေသာ ေဆး၀ါးမ်ားေၾကာင့္ ``အပ်က္´´ (ေနမေကာင္းျဖစ္ျခင္း) မွ ေနာက္ဆုံး အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ပ်က္ရေသာ ေသျခင္းတရားမတိုင္္ခင္္ ``အျဖစ္´´ (က်န္းမာေနေကာင္း လာျခင္း) သုိ႔ ေရာက္ရွိလာေစရန္ စြမ္းေဆာင္ ေပးႏုိင္ျခင္းျဖစ္သည္။

ထုိနည္းတူစြာပင္ မ်က္စိတိမ္စြဲ၍ အျမင္အာ႐ံုမရွိေသာ လူနာမ်ားအတြက္ မ်က္စိခြဲစိတ္ ေပးကာ အေမွာင္ဘ၀မွ အလင္းဘ၀သုိ႔ ေရာက္ေအာင္ စြမ္းေဆာင္ေပးဆပ္ျခင္းမွာလည္း အထက္ေဖာ္ျပပါ အေၾကာင္းအလို႕ငွါ အပ်က္မွအျဖစ္သုိ႔ လုပ္ေဆာင္ေပးျခင္းပင္ မဟုတ္ပါလား . . . .

ေအာက္ေဖၚျပပါ အေထြေထြ ေရာဂါေ၀ဒနာသည္မ်ားႏွင့္ မ်က္စိေ၀ဒနာရွင္တုိ႔၏ ``အေမွာင္မွ အလင္း´´ ``အပ်က္မွအျဖစ္´´ ဘ၀သုိ႔ရရွိရန္ ေရာက္ရွိလာၾကေသာ သုခကုသုိလ္ျဖစ္ေဆးခန္း လူနာတုိ႔၏ ရင္တြင္းခံစားခ်က္တုိ႔ႏွင့္ ဓါတ္ပံုမ်ားကုိ တင္ျပလုိက္ရပါသည္။

အေထြေထြ လူနာမ်ား၏ ဓါတ္ပံုမ်ားႏွင့္ ရင္တြင္းခံစားခ်က္မ်ား



မ်က္စိေ၀ဒနာ႐ွင္မ်ား၏ ဓါတ္ပံုမ်ားႏွင့္ ရင္တြင္းခံစားခ်က္မ်ား



ထုိနည္းတူစြာ . . . ကၽြႏု္ပ္၏ ႏွလံုးသားထဲ သတ္သတ္မွတ္မွတ္ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ေသာ အဘ ဦးသန္းျမင့္ႏွင့္ ကၽြႏု္ပ္ဆုံဆည္းမႈကုိ တင္ျပပါမည္။
လြန္ခဲ့ေသာ ( ၄ )ႏွစ္ခန္႔က ကၽြႏု္ပ္ ႐ုပ္ရွင္႐ုိက္ကြင္းသြားစဥ္ ဗ်ဳိင္းေရအုိးစင္ (တာေမြ) ၿမိဳ႕နယ္တြင္ အဖုိးအုိတစ္ဦး သစ္သားေထာက္တံျဖင့္ လမ္းကုိ တစ္လွမ္းျခင္း ေလွ်ာက္လွမ္းေန သည္ကုိ ျမင္ေတြ႕ရ၍ အဘအတြက္ ေငြတစ္ေထာင္လွဴခဲ့သည္မွ စေတာ့သည္။

ဦးသန္းျမင့္ - တာေမြ (Wheel Chair)



အဘနာမည္က ဦးသန္းျမင့္ပါ။ ကမာၻေက်ာ္လၻက္ရည္ဆိုင္၊ ပရိေဘာဂဆိုင္ တာေမြပလာဇာနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေ႐ွ့မွာ ေနတယ္။ နာဂစ္ၿပီးမွ အဘ ဒီိကုိေရာက္လာတာ။ ဟုိတုန္းကေတာ့ ၁၅၇ လမ္းက မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ အိမ္မွာေနတယ္။ သူတို႔ ေရႊျပည္သာကို ေျပာင္းသြား တယ္။ အဘကို ထားခဲ့ၾကတယ္။ ထားခဲ့တဲ့အတိုင္း အဘ ေနတာပဲ။

အတိတ္ရယ္၊ ပစၥဳပၸန္ရယ္၊ အနာဂတ္ရယ္ အဘေျပာခ်င္တာက အတိတ္ကို ထားလိုက္ေတာ့ အခုပစၥဳပၸန္မွာ အဘကို ဦးေက်ာ္သူက ကူညီခဲ့လို႔ အခုပစၥပၸဳန္မွာ အဘ ရပ္တည္ေနႏိုင္တာ မနက္ျဖန္ အဘ ဘာျဖစ္မလဲ မေျပာႏိုင္ဘူး။ လမ္းထြက္သြားရင္ ယာဥ္အႏၱရာယ္ ယာဥ္ေၾကာ အဘ တိမ္းေ႐ွာင္ၿပီး သြားေနရတယ္။ အဘ ေဆး႐ံုက ဆင္းလာတယ္။ တစ္ႏွစ္ တိတိ သူမ်ားအိမ္မွာ ေနတယ္။ စိတ္ဖိစီးမႈဒဏ္ အဘခံစားခဲ့ရတယ္။ သာမာန္လူေကာင္း တစ္ေယာက္ မဟုတ္ဘူး။ သူမ်ားလို အလူမီနီယံနဲ႔ မသြားႏိုင္ဘူး။ သစ္သားေလးေခ်ာင္း ေထာက္ေလးနဲ႔ ကၽြန္းသားနဲ႔ လုပ္ထားတာေလးနဲ႔ အဘ ေဟာ..ဒီလို ေထာ့နဲ႔ ေထာ့နဲ႔ သြားရတယ္။

ပထမဦးဆံုး ဦးေက်ာ္သူနဲ႔ ဗ်ိဳင္းေရအိုးစင္လမ္းရဲ႕ လမ္းအလယ္ေခါင္မွာ လက္တစ္ဖက္က ပတ္တီးေလးနဲ႔ ကားေခါင္းခန္းမွာ ထိုင္ေနတယ္။ အဘ မိုးေရထဲမွာ ေျဖးေျဖးနဲ႔သြားတယ္။ သူက လက္ထဲမွာ တစ္ေထာင္တန္ ထုတ္ေပးၿပီးလွဴတယ္။ ေအာ္ .. ဦးေက်ာ္သူ သူက မုတ္ဆိတ္ေမႊး၊ ပါးသိုင္းေမႊးေတြနဲ႔ အဘကို တစ္ေထာင္တန္ ေပးတယ္။ ေအာ္ .. ဦးေက်ာ္သူ ကၽြန္ေတာ္ လက္မခံပါရေစနဲ႔ ဘာျဖစ္လို႔လဲ အဘလို႔ သူက ျပန္ေမးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားကို ဘာအလုပ္တစ္ခုမွ လုပ္မေပးခဲ့ဖူးဘူး .. မဟုတ္ဘူး .. ကၽြန္ေတာ္ သဒၵါေပါက္လို႔ အဘကို လွဴတာပါတဲ့ .. အခ်ိန္မေရြး လိုအပ္တဲ့ အကူအညီ ရွိရင္ေျပာ ကၽြန္ေတာ္ ဆီလာခဲ့ပါတဲ့ .. တစ္ႏွစ္ျပည့္တဲ့ အခါက်မွ အဘကို ေယာဂီ၀တ္နဲ႔ အဘြားႀကီး တစ္ေယာက္က ဦးသန္းျမင့္ ရွင္ .. ဦးေက်ာ္သူဆီ သြားၿပီး အကူအညီ ေတာင္းၾကည့္ပါလား .. သြားႏိုင္ လာႏိုင္ေအာင္လို႔ေပါ့ .. ရရင္လည္း ရမယ္ .. မရရင္လဲ မရဘူးေပါ့။ ဒါနဲ႔ အဘလည္း TAXI အငွားကားေလးနဲ႔ သဃၤန္းကၽြန္းမွာ႐ွိတဲ့ နာေရးကူညီမႈ ႐ံုးကိုသြားၿပီး သူ႔ကို အကူအညီေတာင္းတယ္။ ဟုိလဲေရာက္ေရာ ဦးေက်ာ္သူက ကင္မရာယူၿပီး အဘကို ဓါတ္ပံု႐ိုက္တယ္။ ေသာၾကာေန႔မွာ သြားတယ္။ တနလၤာေန႔မွာ Wheel Chair လာေပးတယ္။ အဘ အိပ္မက္ထဲေတာင္ မမက္ခဲ့ဘူး။ အဲဒီ Wheel Chair ေပးတဲ့ေန႔က အဘကို ဦးေက်ာ္သူ ကိုယ္တိုင္လာေခၚတယ္။ ဟုိလည္းက်ေရာ အဘ ဒီမွာ Wheel Chair တဲ့ .. ကၽြန္ေတာ္ ကူညီမယ္လို႔ ေျပာထား ၿပီးၿပီတဲ့ .. အဘ ပီတိေတြျဖစ္ၿပီး မ်က္ရည္ေတြ က်တယ္။ ဦးေက်ာ္သူ ဘာေျပာလဲသိလား … ?

`` ကၽြန္ေတာ္လုိခ်င္တာ ဒါပဲတဲ့ .. လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ၀မ္းသာပီတိကို .. ။ ´´

ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ သန္းေပါင္းေျမာက္မ်ားစြာ ခ်မ္းသာတဲ့ လူေတြအမ်ားႀကီး ႐ွိတယ္။ ဆင္းရဲတဲ့ လူေတြလည္း အမ်ားႀကီး႐ွိတယ္။ အဲဒီ ဆင္းရဲ၊ ခ်မ္းသာ ဒြန္တြဲေနတဲ့ထဲမွာမွ အဘကို လွဴႏိုင္တဲ့လူ သူဟာ ဦးေက်ာ္သူ တစ္ေယာက္ပဲ ရွိတယ္။



သံဃာေတာ္ေတြ ဆႏၵျပတုန္းက စစ္ကားေတြ Round လွည့္ေနတယ္ .. လူတိုင္းက ေျပာတယ္ .. ခင္ဗ်ားတဲ့ ဒီစာတန္းေလး ျဖဳတ္ထားလိုက္ပါလား .. ဘာလို႔ ျဖဳတ္ရမွာလဲ .. ဒါ……..ကိုယ့္ရဲ႕ အသက္သခင္ ေက်းဇူး႐ွင္ .. ဒီ Wheel Chair အေနာက္က စာတန္းက အဘရဲ႕ ရင္ထဲက ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ဆႏၵနဲ႔ ေရးထိုးထားတာ



ကၽြန္ေတာ္ ညအိပ္ရာ၀င္ေတာ့မယ္ဆို အၿမဲတမ္း ဦးေက်ာ္သူက ကၽြန္ေတာ့္ထက္ အသက္ အမ်ားႀကီး ငယ္ပါတယ္။ က်န္းမာပါေစ .. ခ်မ္းသာပါေစ .. အၿမဲတမ္း ကၽြန္ေတာ္ ေမတၱာပို႔တယ္။ ဟိုတစ္ခါကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးေတာ့ အဘ BBC နားေထာင္တယ္။ VOA နားေထာင္တယ္။ လူမ်ားေတြက လာေျပာတယ္။ သူတို႔ေျပာတာေတြ အဘ ကိုယ့္ဦးေႏွာက္နဲ႔ ခ်င့္ခ်ိန္လိုက္တယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ .. မွန္တာလုပ္ရင္ေတာ့ အမွန္အတိုင္းပဲ ျဖစ္ရမွာပဲ .. အခ်ိန္တန္ေတာ့ အမွန္တိုင္းဟာ အမွန္တရားအတိုင္း သူ႔ဟာသူ ၿပီးသြားတာပဲ။ အလင္းတန္း ဂ်ာနယ္ အဘ အပါတ္တိုင္း ၀ယ္၀ယ္ဖတ္တယ္။ ဟိုတုန္းကဆို ဦးေက်ာ္သူပံု နာေရးကူညီမႈ အသင္း အလွဴေငြ လက္ခံတဲ့ပံု အၿမဲတမ္းပါတယ္။ အခု လံုး၀သူ႔ နာမည္ မပါဘူး။ သူ႔ ဓါတ္ပံုေတြလည္း မေတြ႕ရေတာ့ဘူး။ အခုၾကည့္ ခိုင္ရႊန္းလဲ့ရည္ နာေရးကူညီမႈအသင္း အလွဴေငြ လွဴဒါန္းတာေတြ ဘာေတြ ဦးေက်ာ္သူ နာမည္တစ္ခ်က္ မပါဘူး .. ဓါတ္မွန္ခန္းအတြက္ ဆိုလားပဲ …. ။



ေနာက္ပိုင္း ဟိုကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးကတည္းက လံုး၀ သူ႔ပံု မပါေတာ့ဘူး။ လြန္ခဲ့တဲ့ မႏွစ္က ၁၂ လပိုင္းလား မသိဘူး။ က်ားကြက္သစ္မွာ နာေရးအတြက္ ဦးေက်ာ္သူကား ေက်ာက္ေျမာင္းလမ္းကေန ေကြ႕၀င္သြားေတာ့ အဘ ေတြ႕လိုက္တာနဲ႔ အဘခ်က္ခ်င္း Wheel Chair တြန္းၿပီး လိုက္သြားတာ .. ခုနက နိဗၺာန္ယာဥ္ ဘယ္သြားလဲ .. ? အဲ့ဒီဘက္ကို ဆင္းသြားတယ္တဲ့ .. ဓမၼ၀ိဟာရလမ္း ထဲကေန။ ဟိုး .. စိုင္းထီးဆိုင္ေနတဲ့လမ္းေလ။ ဟိုး .. က်ားကြက္သစ္က်ေတာ့ လမ္းကလည္း ေတာ္ေတာ္ဆိုးတာ .. အဘ သြားလဲသြားေရာ သူနဲ႔ထိပ္တိုက္ ေတြ႕ေရာ .. စကားေျပာျဖစ္တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ႐ုပ္႐ွင္လဲ မ႐ိုက္ရေအာင္ .. ဗီဒီယိုလဲ မ႐ိုက္ရေအာင္ အကုန္လံုးပိတ္ထားတယ္။ အဲ့ေတာ့ ဦးေက်ာ္သူက ႏႈတ္ခမ္းေမႊး .. ပါးသိုင္းေမႊးနဲ႔ အသားေတြမည္းၿပီး ဆံပင္လည္း ႐ွည္လာတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၄ ႏွစ္ေလာက္ Wheel Chair လွဴတုန္းက ဟို ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာေလ ႐ုပ္ရည္မ်ားဆို တျခားစီပဲ ယူပစ္သလိုကို ျဖစ္သြားတာပဲ။ အဘၾကည့္ၿပီးေတာ့ေလ စိတ္မေကာင္းလိုက္တာ . . . . ။

ဦးေက်ာ္သူကေနၿပီး အဘအတြက္ T-Shirt ေလးလဲ လက္ေဆာင္ေပးလိုက္တယ္။ အဘရဲ႕ က်န္းမာေရးအတြက္ လိုအပ္တဲ့ ေဆး၀ါးဓါတ္စာမ်ား ၀ယ္ယူဖို႔အတြက္ ဦးေက်ာ္သူကေန ပိုက္ဆံ ၁၀၀၀၀/- (တစ္ေသာင္းက်ပ္)ကို ထပ္မံလွဴဒါန္း လုိ္က္ပါတယ္။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေဆးခန္းကို တစ္ခါ ေနမေကာင္းလို႔ေလ .. Wheel Chair န႔ဲ တာေမြကုန္းကေန တက္ၿပီးေတာ့ သုခေဆးခန္းေလး အဲဒီေန႔ ေသာက္ေဆးေတြလဲ အမ်ားႀကီးေပးလိုက္တယ္။ အဘကို ပိုက္ဆံ ၃၀၀၀/- (သံုးေထာင္က်ပ္) ထပ္ေပးလိုက္ေသးတယ္။ အဘ ထမင္း၀ယ္စားေနာ္ .. လၻက္ရည္ေသာက္ေနာ္ .. ကၽြန္ေတာ္ လက္မခံ ပါရေစနဲ႔ေျပာလဲ မရဘူး အတင္းပဲ။ သူ႔အမ်ိဳးသမီး ေဒၚျမင့္ျမင့္ခင္ေဖ က အဘတဲ့ အဘကို ဒီတစ္ခါပဲ ေတြ႕ဖူးေသးတယ္တဲ့ အရင္တုန္းက ဓါတ္ပံုထဲမွာပဲ ေတြ႕ဖူးတယ္တဲ့။ ဦးေက်ာ္သူတစ္ေယာက္ က်န္းက်န္းမာမာ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာနဲ႔ စိတ္၏ခ်မ္းသာျခင္း ကိုယ္၏က်န္းမာျခင္းနဲ႔ ႐ွိပါေစလို႔ ကၽြန္ေတာ္ ႏႈတ္ဆက္လိုက္ပါတယ္။ ။

အဘ ဦးသန္းျမင့္ကဲ့သုိ႔ပင္ ျမန္မာႏုိင္ငံတစ္၀ွမ္းရွိ ဆင္းရဲႏြမ္းပါး၍ မသန္မစြမ္းျဖစ္ေနသူ တုိ႔ကုိလည္း ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ တတ္ႏုိင္သည့္ဖက္မွ ကူညီပ့ံပုိးမႈမ်ားကုိ လုပ္ေဆာင္ေပးခဲ့မႈမ်ားအား ေအာက္ပါပံုမ်ားႏွင့္ တင္ျပအပ္ပါသည္။





အခ်ဳပ္ဆုိရေသာ္ . . . ကုသုိလ္ျပဳရာတြင္ လူသည္ တိရစာၦန္ထက္သာသလုိ အကုသိုလ္ ျပဳရာတြင္
လူသည္ တိရစာၦန္ထက္သာႏုိင္သည္။

လူေလးမ်ဳိးွရွိရာ၌ . . . အေမွာင္ကလာၿပီး . . . အေမွာင္သြားမည့္လူ၊
အလင္းကလာၿပီး . . . အေမွာင္သြားမည့္လူ၊
အေမွာင္ကလာၿပီး . . . အလင္းသြားမည့္လူ၊
အလင္းကလာၿပီး . . . အလင္းသြားမည့္လူ ဟူ၍ ရွိသည္။
ကၽြႏု္ပ္တုိ႔သည္ကား အလင္းကလာၿပီး . . . အလင္းသြားမည့္ လူျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနၾကသည္။

သုိ႔ေၾကာင့္ . . . ျဖစ္ျခင္းႏွင့္ ပ်က္ျခင္း
ရွင္ျခင္းႏွင့္ေသျခင္းတုိ႔တြင္ ေသျခင္းသည္ အဆန္းမဟုတ္။ ``ကံ´´ တစ္ခုနဲ႔ ပုိင္းျခားလုိက္သည့္အတြက္ ဘ၀တစ္ခု ကုန္ဆံုးသြားျခင္းဟုဆုိျငားေသာ္လည္း မေသခင္စပ္ၾကား … ခံစားေနရေသာ ေ၀ဒနာ၊ မစြမ္းမသန္ျဖစ္မႈမ်ားကုိ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ တတ္ႏုိင္သေလာက္္ ပ်က္ျခင္းမွ ျဖစ္ျခင္းသုိ႔ ေရာက္ရွိေအာင္ ကုသေပးျခင္း၊ အစားထုိးေပးျခင္းတုိ႔ျဖင့္ လူပီသေအာင္ ေမတၱာ၊ ဂ႐ုဏာ၊ မုဒိတာ၊ ဥေပကၡာဆုိသည့္ ျဗဟၼစုိရ္တရားလက္ကုိင္ထားကာ အားထုတ္ႀကိဳးပမ္း၍ ကုသုိလ္အထုပ္မ်ားကုိ စုေဆာင္းရင္း ဆင္းရဲခ်မ္းသာ၊ လူမ်ဳိးဘာသာမေရြး၊ (၇)ရက္သားသမီးအေပါင္းတုိ႔ဖက္မွ ရပ္တည္ကာ ေအးခ်မ္းသာယာ၀ေျပာသည့္ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈ ပန္းတုိင္ဆီသုိ႔ ခ်ီတက္လ်က္ရွိပါေၾကာင္း . . . . ။

ကမာၻေျမျပင္သုိ႔ အလည္အပါတ္ေရာက္ခြင့္ေပး၍ … ဤကဲ့သုိ႔ လူမႈေရး၊ ကုသုိလ္ေရး ကိစၥအ၀၀ကုိ လုပ္ေဆာင္ခြင့္ေပးခဲ့ေသာ၊ ဖန္တီးေပးခဲ့ေသာ မိဘႏွစ္ပါးႏွင့္တကြ သင္ဆရာ၊ ျမင္ဆရာ၊ ၾကားဆရာ၊ ပ႑ိတဆရာသမားမ်ား၊ ျမင္အပ္ မျမင္အပ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္အသီးသီးတုိ႔ႏွင့္ ေမာင္တစ္ထမ္း မယ္တစ္ရြက္ ေပးဆပ္ေနေသာ ကၽြႏု္ပ္၏ မေဟသီ - ေရႊဇီးကြက္အျပင္ ဖခင္ျဖစ္သူ ကၽြႏု္ပ္အား သီလလံုၿခံဳရန္ (ဆန္ေရ) လမ္းျပေပးခဲ့ေသာ သား - ျပည္သိမ္းေက်ာ္၊ သမီး - ျမင့္မိုရ္ဦး တို႔အား ေလးစားဦးညႊတ္လွ်က္ . . . .

ေက်ာ္သူ

Read More

၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပဲြအား ကန္႔ကြက္သည့္အခမ္းအနားျပဳလုပ္မည္

ဂ်ပန္ႏိုင္ငံရွိ ညီညြတ္ေသာတိုင္းရင္းသားမ်ားအဖြဲ႔အစည္း(AUN-Japan)မွႀကီးမွဴး၍ နအဖစစ္အုပ္စု စစ္အာဏာတည္ျမဲၿပီး တိုင္းျပည္ကို ရာသက္ပန္ စစ္ကၽြန္ျပဳမည့္ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ အေျခခံဥပေဒကို အတည္ျဖစ္ေစမည့္ ၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပဲြႏွင့္ ျပည္သူအမ်ားလိုလားေသာ ဒီမိုကေရစီလမ္းေၾကာင္းအား ဆန္႔က်င္ေရးဆဲြထားေသာ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားမွတ္ပံုတင္ျခင္းဥပေဒ၊ ေ႐ြးေကာက္ပဲြဆိုင္ရာဥပေဒ(၅)ရပ္ႏွင့္ နည္းဥပေဒမ်ားအား ဆန္႔က်င္ကန္႔ကြက္ျခင္းအခမ္းအနားတရပ္အား က်င္းပျပဳမည္ျဖစ္ပါသျဖင့္ ၂၀၁၀ ေ႐ြးေကာက္ပဲြကို လက္မခံသည့္ ဂ်ပန္ေရာက္ဒီမိုကေရစီအင္အားစုအဖဲြ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ ျပည္ေထာင္စုဖြား ျမန္မာတိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးမ်ား မပ်က္မကြက္တက္ေရာက္ၾကပါရန္ ဖိတ္ၾကားထားပါသည္။



က်င္းပမည့္ေန႔- ၂၀၁၀၊ မတ္လ ၂၈ ရက္(တနဂၤေႏြေန႔)

က်င္းပမည့္အခ်ိန္- ညေန ၆း၀၀ နာရီမွ ၉း၀၀ နာရီအထိ

က်င္းပမည့္ေနရာ- Minami Otsuka Hall, Dai(1), အိုးစုခဘူတာအနီး

Read More

ေခါင္းေဆာင္ဆိုတာ ဘယ္လုိဟာမ်ဳိးလဲ….

တခ်ဳိ႕လူေတြက ေမြးကတည္းက ႀကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္ၿပီးေမြးလာတာပါ။ တခ်ဳိ႔ကေတာ့ ႀကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္မႈကိုရရွိဘို႔ က်ဳိးစားၿပီးမွရရွိၾကတယ္။ တခ်ဳိ႔က်ေတာ့ ႀကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္မႈက သူတို႔ဆီကို ေရာက္ရွိ ခိုနားလာေလရဲ႔။
ကမၻာႀကီးတခုလံုးကႏိုင္ငံေတြမွာ ေျပာင္းလဲမႈေတြေနစဥ္နဲ႔အမွ်ျဖစ္ေနတယ္။ ကမၻာတဝွမ္းလံုးမွာ ျပည္သူကေ႐ြးေကာက္တဲ့အစိုးရက အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့စနစ္ဆီကို ပိုၿပီး ဦး တည္ေနေတာ့ ေခါင္းေဆာင္အတြက္ထိုက္ တန္တဲ့ ႀကီးက်ယ္ျမင့္ျမတ္မႈကို ႀကိဳးပမ္းၿပီးမွ ရရွိေအာင္ ႀကိဳးစားရမွာျဖစ္ပါတယ္။
လန္ဒန္တကၠသိုလ္မွ ႏိုင္ငံေရးသိပၸံပါေမာကၡ(ကဲနက္မင္ေနာ့)ရဲ႕စကားအရ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ဖို႔ လိုအပ္ခ်က္ေတြကေတာ့ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ဖို႔ ရည္မွန္းခ်က္က အေရးႀကီးဆံုးပါပဲ။ ကိုယ္ကႀကိဳးစားမွ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္မွာပါ။ နပိုလီယံ၊ ဆီဆာ စတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ တကယ့္ရည္႐ြယ္ခ်က္နဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လာသူေတြပါ။
ေခါင္းေဆာင္ဆိုတာ အေမွ်ာ္အျမင္ရွိရမယ္၊ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်တက္ရမယ္၊ ခြန္အားသတၱိ ရွိရမယ္၊ အသိဉာဏ္လည္းထက္ျမက္ရမယ္၊ လိုအပ္ရင္ တဖက္လူရဲ႕ေျခလွမ္းကို ခန္႔မွန္းတြက္ခ်က္ႏိုင္တဲ့ အထူးအရည္အခ်င္းလည္း ရွိသင့္ပါတယ္။

နပိုလီယံေျပာဖူးတဲ့စကားအရဆိုလွ်င္လည္း ေခါင္းေဆာင္ဆိုတာ ကံေကာင္းဖို႔လည္းလိုတယ္တဲ့။ ကံေကာ္လို႔ခ်ဳံေပၚေရာက္ဆိုတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြကိုေတာ့ ကံေကာင္းလို႔ျဖစ္လာတဲ့ ေခါင္းေဆာင္လို႔ ေခၚရမွာပဲျဖစ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီလိုေခါင္း ေဆာင္ေတြမွာလည္း ရရွိလာတဲ့အခြင့္အေရးကို အသံုးခ်ႏိုင္စြမ္းရွိတဲ့ အရည္အခ်င္းရွိ ပါတယ္။
ဥပမာ- ၁၉၄ဝ ဒုတိယကမၻာစစ္တုန္းက ၿဗိတိသွ်ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္(ခ်ာခ်ီ)။ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္၊ ႐ုရွားအာဏာသိမ္းမႈတုန္းက တင့္ကားေပၚတက္ၿပီး မိန္႔ခြန္းေျပာခဲ့သည့္ ေဘာရစ္ယယ္လ္ဆင္ႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ၁၉၈၈ ဒီမိုကေရစီလႈပ္ရွားမႈႀကီးက ေဒၚ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ ျဖစ္ၾကတယ္။

ျပည္သူလူထု၏လုိအပ္ခ်က္အရ ေပၚေပါက္လာတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြလို႔လည္း ေျပာလို႔ရပါတယ္။ ဒုတိယကမၻာစစ္အတြင္း ၿဗိတိသွ်ျပည္သူေတြ နာဇီဂ်ာမန္ေတြရဲ႕ရန္ကို ခုခံေနရသည့္အခ်ိန္ ထက္ျမက္တဲ့ေခါင္းေဆာင္လိုအပ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ခ်ာခ်ီကအခုလို မိန္႔ခြန္းေျပာခဲ့ပါတယ္။
“ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပးဆပ္ၿပီး ကြၽႏ္ုပ္တို႔ရဲ႕ကြၽန္းကိုကာကြယ္ရမယ္။ ပင္လယ္ကမ္းစပ္ေတြ၊ လယ္ကြင္းေတြ၊ ေတာင္ကုန္းေတြမွာ တိုက္ခိုက္ရမွာဘဲ။ ကြၽႏ္ုပ္တို႔ဘယ္ေတာ့မွ အ႐ံႈးေပးမွာမဟုတ္ဘူး။”
ဒီလိုရဲစြမ္းသတၱိႏွင့္ေျပာခဲ့လို႔လည္း ခ်ာခ်ီတေယာက္ ျပည္သူခ်စ္တဲ့ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ျဖစ္လာခဲ့တာ ပါဘဲ။ ျမန္မာျပည္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ဒီမိုကေရစီလႈပ္ရွားမႈႀကီးမွာ ေဒၚေအာင္ ဆန္းစုၾကည္ေျပာခဲ့တဲ့ စကားကိုလည္း နားေထာင္ၾကည့္ၾကပါစို႔။
“က်မတို႔ကို ၿခိမ္းေျခာက္တာဟာ ျပည္သူလူထုကိုၿခိမ္းေျခာက္တာနဲ႔အတူတူပါဘဲ။ ဘာျဖစ္လဲဆိုေတာ့ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖဲြ႔ခ်ဳပ္နဲ႔ တျခားဒီမိုကေရစီလိုလားတဲ့ အဖဲြ႔အစည္းမ်ားဟာ ဒီမိုကေရစီလႈပ္ရွားမႈ ေအာင္ျမင္ေစေရးအတြက္ ႀကိဳးပမ္းေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ျပည္သူလူထုလိုခ်င္တဲ့ အခြင့္အေရးေတြအ တြက္ ႀကိဳးပမ္းေနတဲ့အဖြဲ႔အစည္းမ်ား အလုပ္မျဖစ္ေအာင္ ဟန္႔တားျခင္းဟာ ျပည္သူလူထုကို လိုခ်င္တဲ့ အခြင့္အေရးမ်ား မေပးျခင္းဆိုတာနဲ႔ အတူတူပါပဲ” တဲ့။
ဒီလို ေခါင္းေဆာင္ေတြက်ေတာ့ ျပည္သူ ေတြ ဘာလိုတယ္ဆိုတာကိုသိေတာ့ လို အပ္ခ်က္ကို ျဖည့္ဆည္းေပးတဲ့ ေခါင္း ေဆာင္ေတြေပါ့။
အဲ့ဒါကေတာ့ လန္ဒန္တကၠသိုလ္က ႏိုင္ငံေရးသိပံၸပါေမာကၡရဲ႔ ခဲြျခမ္းစိတ္ျဖာမႈပါ ဘဲ။ ဒါေပမယ့္ Leader and Leadershipဆိုတဲ့ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ေခါင္းေဆာင္မႈဆိုတဲ့ စာအုပ္ေရးခဲ့တဲ့ စာေရးဆ ရာႀကီး(ဂ်က္ဖရီစတင္းန္)ကေတာ့ ေခါင္း ေဆာင္မႈ(၅)မ်ဳိးရွိတယ္လို႔ သံုးသပ္ပါတယ္

(၁) အေမွ်ာ္အျမင္ရွိၿပီး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ေပးစြမ္းတဲ့ ေခါင္းေဆာင္၊
(၂) အုပ္ခ်ဳပ္စီမံေရးေကာင္းတဲ့ ေခါင္းေဆာင္၊
(၃) နာယကလို ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္တတ္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္၊
(၄) ျဖန္ေျဖေရးေခါင္းေဆာင္ႏွင့္
(၅) တိုက္ပဲြဝင္တဲ့ေခါင္းေဆာင္

အဲဒါေတြကေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလိုပုဂၢိဳလ္မ်ဳိး၊ ျပည္သူအားလံုးကခ်စ္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္လိုေပါ့။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က တျခားအခ်က္ေတြနဲ႔လည္းကိုက္ညီတယ္။ (ဥပမာ) နာယကကဲ့သို႔ ပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္တာ ျဖန္ေျဖေရးေကာင္းတာနဲ႔ တိုက္ပဲြဝင္ေခါင္း ေဆာင္ဆိုလည္းမမွားဘူး။ ဒါေပမယ့္ ျပည္သူေတြရဲ႕ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္၊ ေထာက္ခံမႈရတာက ဗိုလ္ခ်ဳပ္နဲ႔ကိုက္ညီတဲ့ အဓိကအခ်က္ပါ။
ၿဗိတိန္မွာဆိုရင္လည္း မာဂရက္သက္ခ်ာက ျပည္သူခ်စ္တဲ့ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ခဲ့တယ္ေလ။ ဒါေပမယ့္ မာဂရက္သက္ခ်ာေနရာမွာ ဆက္ခံတဲ့ ဂြၽန္ေမ ဂ်ာကို ျပည္သူက သိပ္ၿပီး မေထာက္ခံၾက ဘူး။ ဒါေပမယ့္ စီမံေရးေကာင္းတယ္ေပါ့။

ႏိုင္ငံတခုရဲ႕ျဖစ္ေပၚေနတဲ့အေျခအေနနဲ႔ ကိုက္ညီတဲ့ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ဘို႔လိုတယ္။ ျပည္သူကခ်စ္တဲ့ေခါင္းေဆာင္ေပၚလာရမယ့္အခ်ိန္ တိုက္ပဲြဝင္ေခါင္းေဆာင္ေပၚလာရင္ မေကာင္းဘူးေပါ့။
႐ုရွားႏိုင္ငံမွာ အာဏာသိမ္းဘို႔ ႀကိဳးပမ္းတယ္။ တိုက္ပဲြဝင္ေခါင္းေဆာင္လိုမ်ဳိး ျဖစ္ဘို႔ ႀကိဳးပမ္းတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ေဘာရစ္ယယ္လ္ဆင္က တင့္ကားေပၚတက္၊ ဒီမိုကေရစီမိန္႔ခြန္းေျပာၿပီး ျပည္သူခ်စ္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္သြားခဲ့တယ္။
ယယ္လ္ဆင္သမတျဖစ္ ၿပီးတဲ့ေနာက္ သူ႔ရဲ႔ေဆာင္႐ြြက္မႈေတြက ျပည္သူေတြ ေမွ်ာ္လင့္တာထက္ သိပ္မ ကိုက္ညီလို႔ ယယ္လ္ဆင္တေယာက္ ျပည့္ သူေထာက္ခံမႈ သိပ္မရေတာ့ဘူး။

ဒီမိုကေရစီစနစ္မက်င့္သံုးတဲ့ႏိုင္ငံေတြမွာေရာ ဒီလိုယူဆခ်က္က အသံုးဝင္သလား။ အဲဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေျပာရမယ္ဆိုရင္ ႐ုရွားႏိုင္ငံဟာ အရင္က ကြန္ျမဴနစ္စနစ္က်င့္သံုးတဲ့ ဆိုဗိယက္ျပည္ေထာင္စုအျဖစ္ရပ္တည္ေနတုန္းက စတာလင္ဆိုတဲ့ ထက္ျမက္တဲ့ေခါင္းေဆာင္ေပၚေပါက္ခဲ့ တယ္။
စတာလင္ၿပီးသြားတဲ့ေနာက္ က်န္ရစ္တဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ေခါင္းေဆာင္ေတြထဲမွာ ဗိုလ္လုၾကတယ္။ အင္အားႀကီးတဲ့အုပ္စုႏွစ္ခုက ေခါင္းေဆာင္ေတြဗိုလ္မျဖစ္ဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ အုပ္စုတခုကအႏိုင္ရသြားရင္ က်န္တဲ့အုပ္စုကခဲြထြက္ၿပီးေတာ့ ညီၫႊတ္မႈပ်က္သြားမယ္။ ဒီေတာ့ အုပ္စုႏွစ္ခုလံုးက လက္ခံႏိုင္တဲ့ ၾကားေန ျဖန္ေျဖေရးေခါင္းေဆာင္ကေတာ့ ခ႐ူးရွက္ ပါဘဲ။
နာယကလိုပူးေပါင္းေဆာင္႐ြက္တဲ့ေခါင္းေဆာင္မ်ားကေတာ့ ေနာက္ကြယ္ကေန ထိန္းသိမ္းေပးတဲ့ေခါင္းေဆာင္ေပါ့။ (ဥပမာ)အဲ့ဒီေခါင္းေဆာင္က ဥကၠ႒ရာထူးယူထားတယ္။ ဒါေပမယ့္ အတြင္းေရးမွဴးေတြကို ပိုၿပီးလႈပ္ရွားခိုင္းတဲ့ေခါင္းေဆာင္မ်ဳိးေပါ့။ လူေတြအျမင္မွာ သူကေအးတယ္လို႔ ထင္ရေပမယ့္ တကယ့္ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြကို ခ်မွတ္ေနတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေပါ့။

ေခါင္းေဆာင္အမ်ဳိးအစားေတြကေတာ့ ဟုတ္ပါၿပီ။ ေခါင္းေဆာင္တေယာက္ကို ျပည္သူေတြက ဘယ္ေလာက္ေထာက္ခံ တယ္ဆိုတာကို ဘယ္လိုတိုင္းတာမလဲ။ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လာတာ ဘယ္လိုျဖစ္လာ သလဲဆိုတာနဲ႔ မူတည္တာေပါ့။

ဒီမိုကေရစီစနစ္က်င့္သံုးတဲ့ႏိုင္ငံေတြမွာေတာ့ ျပည္သူက ဘယ္ႏွစ္ရာခိုင္ႏႈန္းက ေထာက္ခံတယ္ဆိုတာ သိႏိုင္တာေပါ့။ (ဥပမာ)အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာဆိုရင္ သမတကို ျပည္သူကတုိက္႐ိုက္ေ႐ြးေတာ့ ျပည္သူဘယ္ႏွစ္ရာခိုင္ႏႈန္းက ေထာက္ခံတယ္ဆိုတာ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း သိႏိုင္ပါ တယ္။

တံခါးပိတ္စနစ္က်င့္သံုးတဲ့ ႏိုင္ငံေတြ(ဥပမာ) ကြန္ျမဴနစ္ႏိုင္ငံေတြက်ေတာ့ေရာ ျပည္သူအားလံုး ဒါမွမဟုတ္ ဘယ္ႏွစ္ရာခိုင္ႏႈန္းက ေထာက္ခံတယ္ဆိုတာမသိႏိုင္ပါဘူး။ ပါတီေကာ္မတီေတြကေန ေခါင္းေဆာင္ကိုျပန္ၿပီးေတာ့ ေ႐ြးတာဆိုေတာ့ ပါတီထဲမွာ ၾသဇာရွိရင္ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ႏိုင္ တာေပါ့။

ဒါဆို သူတို႔က ျပည္သူေတြနဲ႔ ကင္းကြာေနမွာေပါ့။ ျပည္သူႏွင့္ ကင္းကြာယံု ဘယ္ကမလဲ။ အတင္း `မလာမေနရ`လုပ္တဲ့ လူထုခ်ီတက္ပဲြက ပရိသတ္ႀကီးကို ၾကည့္ၿပီး၊ “အင္း- ငါ့ကို ေထာက္ခံတဲ့လူေတြ တယ္မ်ားပါလား…”လို႔ ဘဝင္ေတြျမင့္ေနၿပီးေတာ့ အျဖစ္ဆိုးေတြ ၾကံဳေတြ႔ရမွာျဖစ္ တယ္။

အာဏာသိမ္းၿပီးရယူထားတဲ့ အစိုးရက်ေတာ့ မွန္းရတာအခက္ဆံုးျဖစ္တယ္။ ေခါင္းေဆာင္ဆိုတာက ေနာက္လိုက္ေတြ၊ ေထာက္ခံသူေတြရွိမွ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တာ မဟုတ္လား။ စစ္တပ္ေခါင္းေဆာင္ဆိုတာက ျပည္သူ႔ေ႐ြးခ်ယ္မႈနဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လာတာ မဟုတ္ဘူးေလ။ စစ္တပ္ေခါင္းေဆာင္ရဲ႔ေနာက္မွာ စစ္သားဘဲရွိမွာေပါ့။ စစ္သားေနာက္လိုက္ဆိုတာကလည္း စစ္ရဲ႔အမိန္႔နဲ႔ လိုက္နာၾကရတာမဟုတ္လား။

ဒီေတာ့ စစ္တပ္ကအာဏာသိမ္းၿပီး ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လာတဲ့ ေခါင္းေဆာင္တေယာက္အတြက္ ေထာက္ခံတဲ့ျပည္သူ ဘယ္ေလာက္ရွိတယ္ဆိုတာ ေျပာရတာ မွန္းရတာ အရမ္းခက္ပါတယ္။ ေခါင္းေဆာင္မ်ဳိးစံုေတြ ျပည္သူက ေထာက္ခံတာ ဘယ္လိုရွိတယ္ဆိုတာကေတာ့ သူတို႔ရဲ႔ အာဏာအေပၚ ဘယ္လိုသေဘာထား တယ္ဆိုတာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေျပာရမယ္ဆို ရင္ သူတို႔ရဲ႔ အာဏာရလာတဲ့ ႀကိဳးပမ္းပံုေတြ၊ ရရွိတဲ့ အာဏာအေပၚ သေဘာထားပံု၊ တိုင္းျပည္စီမံအုပ္ခ်ဳပ္ပံုအေပၚမွာ မူတည္ပါတယ္။
အျမည္းအစမ္းေျပာရမယ္ဆိုရင္ တ႐ုတ္ျပည္က ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ေမာ္စီတံုးကေတာ့ အာဏာဆိုတာ ေသနတ္ေျပာင္းကလာပါတယ္တဲ့။ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံက ေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႔ အျမင္ကေတာ့ အာဏာရ ဘို႔ဆိုတာ ေခ်ာတိုင္တက္ရသလိုဘဲတဲ့။

၁၉၉၈ ခုႏွစ္၊ မတ္လထုတ္ ေ႐ႊခေမာက္မွတ္တမ္းလႊာ အတဲြ(၄)၊ အမွတ္(၉)မွ

Read More

ထားရာေနေစရာသြား အျဖစ္မ်ိဳး.. မိမိအဖြဲ႔ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ကို အဖြဲ႔ကထုတ္ပယ္ရမယ့္ အျဖစ္မ်ိဳးကို လက္မခံႏိုင္ဘူးဟု ေရွ႕ေနၾကီးဦးဥာဏ္ဝင္းေျပာဆို...႔

သတင္း...ဒီမိုေဝယံ

စစ္အစိုးရျပဳလုပ္မယ့္ ၂၀၁၀ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ ပတ္သတ္ျပီး လက္မခံႏိုင္ေၾကာင္း အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ေျပာခြင့္ရပုဂၢိဳလ္ ေရွ႕ေနၾကီးဦးဥာဏ္ဝင္းက ဒီေန႔ေျပာဆိုသြားပါတယ္..။

" ဒီေန႔အန္ကယ္တို႔ CEC အစည္းအေဝး ျပဳလုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ အစည္းအေဝးမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ CEC ေတြ႔ဆံုခြင့္ ေပးဖို႔အတြက္ ေၾကျငာခ်က္ တစ္ရပ္ထုတ္ျပန္ပါတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ ပါတီမွတ္ပံုတင္သင့္ မတင္သင့္ ေရြးေကာက္ပြဲ ဝင္သင့္မဝင္သင့္နဲ႔ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရဲ႕အနာဂတ္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြ ခ်ႏိုင္ဖို႔ အတြက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ေတြ႔ဆံုခြင့္ေပးဖို႔ ေၾကျငာခ်က္ထုတ္ျပန္ပါတယ္။ ဒီေန႔အစည္းအေဝးမွာေတာ့ တတ္ႏိုင္တဲ့ဖက္က ညီညီညြတ္ညြတ္နဲ႔ အေျဖထြက္ႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားၾကဖို႔ ေဆြးေႏြးျဖစ္ၾကပါတယ္။ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာေအာင္ ေဆြးေႏြးျဖစ္ခဲ့ၾကပါတယ္။" ဟု အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ေျပာခြင့္ရပုဂၢိဳလ္ ေရွ႕ေနၾကီးဦးဥာဏ္ဝင္းက ေျပာဆိုပါတယ္။

ယခုလာမည္႔ စစ္အစိုးရရဲ႕ ၂၀၁၀ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ ပတ္သတ္ျပီး သေဘာထားကို ေမးျမန္းၾကည္႔ရာမွာေတာ့.....

ထားရာေနေစရာသြားတဲ့ အျဖစ္မ်ိဳးကိုလက္မခံႏိုင္ဘူး..
ေနာက္ကိုယ့္အဖြဲ႔ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ကုိ ပါတီကထုတ္ပစ္ရမယ့္ အျဖစ္မ်ိဳးကို လက္မခံႏိုင္ဘူး... ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ ႏြားဖါးၾကိဳးအထိုးခံရမယ့္ အျဖစ္မ်ိဳးကိုလက္မခံႏိုင္ဘူး.. ဒါေၾကာင့္ ဒီေရြးေကာက္ပြဲကို လက္မခံႏိုင္ဘူး...

ဒီလိုပဲေျပာခ်င္ပါတယ္ဟု... အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ေျပာခြင့္ရပုဂၢိဳလ္ ေရွ႕ေနၾကီးဦးဥာဏ္ဝင္းက ေျပာဆုိသြားပါတယ္။

လာမယ့္ ၂၉ရက္ေန႔ တနလၤာေန႔မွာေတာ့ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရဲ႕ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္ဖို႔အတြက္ မွတ္ပံုတင္သင့္မတင္သင့္ CECနဲ႔CC ၁၀၀ေက်ာ္က မဲခြဲဆံုးျဖတ္ၾကမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အင္မတန္မွ အေရးၾကီးတဲ့ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရဲ႕ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပနဲ႔ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအဝန္းက အထူးအေလးထား ေစာင့္ၾကည္႕ေနၾကပါတယ္....။

သတင္း...ဒီမိုေဝယံ

Read More

ဆရာၾကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း(၁၃၄)ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန႔ႏွင့္ ကမာၻ႔ကဗ်ာေန႔အထိမ္းအမွတ္ကဗ်ာရြတ္ဆိုပြဲက်င္းပ

View all

Get your own

တိုက်ိဳ၊ မတ္(၂၂)
ေရးသားသူ-သန္႔မ်ိဳးေထြး
ဂ်ပန္ေရာက္စာေပႏွင့္ကဗ်ာ၀ါသနာရွင္မ်ားက ဆရာၾကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း၏ (၁၃၄)ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန႔ႏွင့္ ကမာၻ႔ကဗ်ာေန႔ကိုဂုဏ္ျပဳေသာအားျဖင့္ "ေရႊေဒါင္းေတာင္ကေလာင္အဖိုးေမြးေန႔ႏွင့္ကမာၻ႔ကဗ်ာေန႔"ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ကဗ်ာရြတ္ဆိုပြဲတခုကို မတ္လ(၂၂)ရက္ေန႔ညေနပိုင္း၌ တိုက်ိဳျမိဳ႕၊ ျမန္မာအမ်ားစုေနထိုင္ရာ တာကာဒါႏိုဘာဘာ ရပ္ကြက္ရွိ ကြန္စူးမားစင္တာခန္းမ(၄)ထပ္တြင္က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့ရာ ကဗ်ာႏွင့္စာေပ၀ါသနာရွင္ (၆၀)ေက်ာ္ခန္႔တက္ေရာက္ခဲ့ၾကသည္။

က်င္းပျပဳလုပ္ရျခင္းရည္႐ြယ္ခ်က္ကို အခမ္းအနားမွဴးအျဖစ္ တာ၀န္ယူေဆာင္႐ြက္ခဲ့သူ မေလးေလး(တိုက်ဳိ)မွ စာေပတင့္မွ လူမ်ဳိးျမင့္မယ္ဆိုတဲ့စကားအတုိင္း ျမန္မာ့စာေပသမိုင္းမွာ ၾကည္ညိဳထိုက္သူ၊ ပူေဇာ္ထိုက္သူမ်ားကို ေအာက္ေမ့ဖြယ္အထိမ္းအမွတ္အနားျပဳလုပ္ျခင္းဟာ မဂၤလာတရားေတာ္ႏွင့္ညီေၾကာင္း ျပည္တြင္းတြင္ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔မလုပ္ႏိုင္သည့္ကိစၥမ်ားကို ျပည္ပေရာက္ စာေပခ်စ္ျမတ္ႏိုးသူမ်ားမွ ေရာက္ရာေဒသတြင္ ဆထက္တံပိုး လုပ္ေဆာင္ဖုိ႔လိုတယ္ဟုယူဆမိသည့္အတြက္ ယခုအခမ္းအနားကိုက်င္းပရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ရွင္းလင္းေျပာၾကားခဲ့သည္။

လြတ္လပ္ေရးၾကိဳးပမ္းမႈသမိုင္းႏွင့္ျမန္မာ့စာေပနယ္ပယ္တြင္ စာေပၾသဇာအာဏာၾကီးမားခဲ့ေသာ ျမန္မာ့စာေပဥေသွ်ာင္ဟုတင္စားေခၚေ၀ၚသည့္ ဆရာၾကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း၏ မတ္လ(၂၃)ရက္ေန႔တြင္ က်ေရာက္မည့္ ၁၃၄ ႏွစ္ျပည့္ေမြးေန႔အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ ဆရာၾကီးေရးဖြဲ႔ခဲ့ေသာ ကဗ်ာ၊ ေလးခ်ိဳး၊ ေဒြးခ်ိဳးမ်ားႏွင့္ ဆရာၾကီးကို ေခတ္အဆက္ဆက္စာေပႏွင့္ ကဗ်ာပညာရွင္မ်ားဂုဏ္ျပဳေရးဖြဲ႔စပ္ဆိုထားသည့္ ကဗ်ာမ်ားကို ရြတ္ဆိုခဲ့ၾကသည္။

ကဗ်ာရြတ္ဆိုပြဲသို႔ အေမရိကားေရာက္ ကဗ်ာဆရာၾကီးေမာင္စြမ္းရည္က သ၀ဏ္လႊာေပးပို႔ခဲ့ျပီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း၏ အထုပၸဳတၱိကို စီစဥ္သူတဦးျဖစ္သည့္ အလင္းအိမ္မဂၢဇင္းအယ္ဒီတာရဲျငိမ္းက ဖတ္ျပရွင္းလင္းခဲ့သည္။ ဆရာၾကီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း၏ ထင္ရွားလွေသာကဗ်ာလကၤာမ်ားစြာထဲမွ လြတ္လပ္ေရးဖခင္ၾကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအပါ၀င္ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ၾကီးမ်ားလုပ္ၾကံခံရျပီးေနာက္ ဆရာၾကီးကိုယ္တိုင္ မ်ားစြာတုန္လႈပ္ခံစားခဲ့ရသည့္အတြက္ ေရးဖြဲ႔သီကံုးခဲ့ေသာ "အာဇာနည္ဗိမာန္"ေလးခ်ိဳးၾကီးကို ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးသမဂၢ(ဂ်ပန္)ဥကၠ႒ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳေအးမွ အသံအေနအထားမွန္ကန္စြာႏွင့္ ငိုခ်င္းဖြဲ႔ရြတ္ဆိုဂုဏ္ျပဳခဲ့ရာ တက္ေရာက္သူပရိတ္သတ္မ်ားအတြက္ အာဇာနည္ေန႔ကိုျပန္ေျပာင္းေအာင့္ေမ့သတိရေစသည္အထိ ႏွစ္ခ်ိဳက္စြာအားေပးခဲ့ၾကသည္။

ကဗ်ာရြတ္ဆိုပြဲသို႔ ျပည္တြင္းမွသတင္းစာဆရာၾကီးလူထုဦးစိန္၀င္းမွလည္း တယ္လီဖံုးျဖင့္အမွာစကားေျပာၾကားေပးခဲ့ျပီး ဆရာၾကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းသည္ ေခတ္အဆက္ဆက္ တိုင္းေရးျပည္ရာမ်ားတြင္ စာေပ၏အခြင့္အာဏာကိုအသံုးျပဳ၍ ျပည္သူတို႔အား မ်ိဳးခ်စ္စိတ္၊ တိုင္းျပည္ခ်စ္စိတ္တို႔ကိုေပးခဲ့ပံုႏွင့္ ကဗ်ာႏွင့္ႏိုင္ငံေရးခရိးအေၾကာင္းကို ကဗ်ာဆရာကိုညိဳထြန္း(ခ)ဦးသိန္းေငြမွဖြင့္ဆိုရွင္းလင္းျပခဲ့သည္။

ဒီေနာက္တြင္ ဂ်ပန္ရွိမ်ိဳးဆက္သစ္လူငယ္ကဗ်ာဆရာမ်ားက ေခတ္အဆက္ဆက္က စာေပပညာရွင္မ်ားက ဆရာၾကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းအတြက္ ဂုဏ္ျပဳေရးဖြဲ႔ထားေသာ ကဗ်ာမ်ားထဲမွ ၄င္းတို႔ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ရာ ကဗ်ာမ်ားျဖင့္ရြတ္ဆိုဂုဏ္ျပဳခဲ့ျပီး စာေပပညာရွင္ဦးသန္းေဆြ(ေျမနီကုန္း)က "ျမန္မာကဗ်ာအေၾကာင္းတေစ့တေစာင္း"ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ေဆြးေႏြးေျပာၾကားသြားခဲ့သည္။
"ပထမေတာ့ ျမန္မာကဗ်ာရဲ႔ စံုညီေရးသမိုင္းကိုေျပာခ်င္တာပါ၊ အခ်ိန္မရလို႔ ျမန္မာကဗ်ာရဲ႔တေစ့ေစာင္းပဲေျပာပါမယ္။ အဲ့ဒိတေစ့တေစာင္းကလဲ မိုးမခမွာတင္ထားတဲ့ဆရာဦးတင္မိုးရဲ႔ကဗ်ာနဲ႔ပါတ္သတ္လို႔ေျပာခ်င္တာပါ၊ လာျဖစ္တာကလဲ ၁၉၉၆ခုႏွစ္တုန္းက ဆရာၾကီးကိုကဗ်ာနဲ႔ဂုဏ္ျပဳခဲ့ၾကတဲ့ ေဒၚေလးေလးတို႕ကလွမ္းဖိတ္လို႔ လုပ္ေဖာ္ရသားဘဲဆိုျပီး ဆရာၾကီးသခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္ကို ကံသံုးပါးနဲ႔ပူေဇာ္ခ်င္လြန္းလို႔လာခဲ့တာပါ"ဟုဦးသန္းေဆြ(ေျမနီကုန္း)က ကဗ်ာရြတ္ဆိုပြဲသို႔လာေရာက္ျဖစ္ပံုႏွင့္ ယေန႔လူငယ္မ်ား ေလးခ်ဳိးႏွင့္ကဗ်ာ႐ြတ္ဖတ္မႈ သံေနထံသားတို႔ကို သိရွိနားလည္းေစရန္ အက်ယ္တ၀င့္ရွင္းလင္းေျပာဆိုသည္။

ျမန္မာျပည္အက်ဥ္းေထာင္အတြင္း အႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ၾကာေအာင္ မတရားအက်ဥ္းခ်ခံခဲ့ရသည့္ ျပည္တြင္းNLD ဗဟုိအလုပ္အမႈေဆာင္ေကာ္မတီတစ္ဦးလည္းျဖစ္သူ သတင္းစာဆရာႀကီး ဟံသာ၀တီဦး၀င္းတင္မွလည္း အခက္အခဲ အက်ပ္အတည္းမ်ားၾကားမွ ေထာင္အတြင္း ကဗ်ာသီကံုးဖဲြ႔ဆိုမႈမ်ားႏွင့္ ေထာင္နံရံမ်ားေပၚတြင္ ထင္က်န္စဲြရစ္ေနသည့္ အမည္မသိအက်ဥ္းသားမ်ား၏ ခံစားေရးဖဲြ႔ခဲ့မႈကဗ်ာမ်ားအေၾကာင္းကို ယေန႔က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ "ေရႊေဒါင္းေတာင္ကေလာင္အဖိုးေမြးေန႔ႏွင့္ကမာၻ႔ကဗ်ာေန႔" အတြက္ ေပးပို႔လာသည့္ အသံဖိုင္ကို တက္ေရာက္လာသူမ်ားၾကားသိေအာင္ ဖြင့္ျပေပးခဲ့ၾကသည္။

ကမာၻ႔ကဗ်ာေန႔အေၾကာင္းႏွင့္ျဖစ္ေပၚလာပံုကို ကိုမင္းထက္ေဇာ္မွရွင္းလင္းတင္ျပခဲ့ျပီး စြယ္စံုအႏုပညာရွင္ႀကီး တစ္ဦးျဖစ္သည့္ ဦး၀င္းေဖမွလည္း ကမၻာ့ကဗ်ာေန႔အတြက္ အမွတ္တရစကားသံကိုလည္း ေပးပို႔ခဲ့သည္။

ဂ်ပန္ရွိနံမည္ေက်ာ္ကဗ်ာဆရာရဲရင့္သက္ဇြဲက နအဖစစ္အုပ္စု၏ မတရားဖမ္းဆီးေထာင္ခ်မႈေၾကာင့္ အင္းစိန္ေထာင္တြင္ ၂၈ ႏွစ္အက်ဥ္းခ်ခံေနရသည့္ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္တဦး၏ နီးသည္က ေထာင္၀င္စာလာေတြ႔သည့္အခ်ိန္တြင္ ယံုၾကည္ခ်က္ႏွင့္ ဇနီးသည္အနာဂတ္အတြက္ေျပာဆိုခဲ့မႈမ်ားကို ျပန္လည္ၾကားသိခဲ့ရသည့္အတြက္ ၄င္းကိုယ္တိုင္ခံစားေရးစပ္ထားသည့္ "ေၾကကြဲစရာေတြထဲမွာ ငါ့ကိုထားခဲ့"ဆိုေသာကဗ်ာျဖင့္အဆံုးပိတ္ရြတ္ဆိုခဲ့ၾကေၾကာင္းသိရသည္။

Read More

မႏၱေလးသား စစ္စစ္ (တခန္းရပ္ ျပဇာတ္)

Real Mandalay Thar from chanmyasoe on Vimeo.

မႏၱေလး ႏွစ္ ၁၅၀ ျပည့္ ပြဲေတာ္ အထိမ္းအမွတ္ပြဲတြင္ တစ္ခန္းရပ္ျပဇာတ္အျဖစ္ တင္ဆက္ခဲ့ေသာ မႏၱေလးသား စစ္စစ္ႀကီး တစ္ခန္းရပ္ျပဇာတ္

http://vimeo.com/9943839

ရယ္ရပါတယ္။ ေကာင္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အမွန္တိုင္းေျပာမယ္ဗ်ာ။။။ မ်က္ရည္၀ဲမိတယ္။။ နားထင္ေၾကာေတြ တင္းလာတယ္။။။ ေတာက္။။


ေပးပို႕လာသူ-ေဇာ္မိုးေအာင္
၂၀၁၀၊ မတ္ ၂၀ စေနေန႔

Read More

မင္းသားေက်ာ္သူ သ႐ုပ္ေဆာင္သင္တန္းဖြင့္

အထက္ပါ ဓါတ္ပံုမ်ားကုိၾကည့္ၿပီး ေက်ာ္သူႏွင့္ ဆုရႊန္းလဲ့၊ သန္းသန္းစုိး၊ ဂြမ္းပံုႀကီး ၊ ဦးခ်စ္ၿပံဳး၊ ညီေဂ်ာ္တုိ႔အဖြဲ႔ ဘာေတြမ်ား ျပႆနာတက္ေနပါလိမ့္၊ ဒုတ္ဆြဲ ဓါးဆြဲျဖစ္ကုန္ၿပီလား၊ ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္ ေတြႏွင့္ ဘာေတြမ်ားျဖစ္ကုန္ပါလိမ့္ဟု . . . မထင္လုိက္ပါႏွင့္ ။

သရုပ္ေဆာင္သင္တန္းပုိ႔ခ်ေနျခင္းပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။ နာေရးကူညီမႈအသင္း (ရန္ကုန္)ႏွင့္ သရုပ္ ေဆာင္သင္တန္း မည္ကဲ့သုိ႔ပတ္သက္သနည္း၊ မည္သုိ႔မွ်မဆုိင္ဟု ေျပာဆုိၾကမည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ပါသည္။ ရွင္းပါအံ့ . . . လူမႈေရးလုပ္ကုိင္ရာ၌ အထူးသျဖင့္ နာေရးကူညီမႈ၊ ေဆး၀ါးကူညီမႈ၊ လုပ္ကုိင္ရာတြင္ နာေရးရွင္တု႔ိ၏ အပူမီးကုိ တတ္ႏုိင္သမွ် ၿငိမ္းသပ္ေပးရန္၊ လူနာတုိ႔၏ ေ၀ဒနာကုိ ေလ်ာ့ပါးသက္သာေစရန္ အလြန္အေရးႀကီးပါသည္။ သုိ႔ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔၏ နာေရးကူညီမႈအသင္း (ရန္ကုန္)ရွိ နာေရးကူညီပ့ံပုိးေပး ေသာ လူမႈေရးကုသုိလ္ျဖစ္လုပ္အားေပးမ်ား၊ သုခကုသုိလ္ျဖစ္ေဆးခန္းတြင္ လုပ္အားေပးၾကေသာ လူမႈေရး သမားမ်ားအဖုိ႔ ဆက္ဆံေရး (လူမႈဆက္ဆံေရး)သည္ အလြန္အေရးႀကီးသည္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အသင္း၏ အလံုးစံု ေသာ နာေရး၊ ေဆးကူညီမႈတုိ႔သည္ အခမဲ့ကူညီပ့ံပုိးမႈျဖစ္သည္ႏွင့္အညီ တဖက္မွ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔အား ေက်းဇူးတင္စြာ၊ ၀မ္းေျမာက္စြာ တံုျပန္မႈမ်ားကုိ ရရွိသလုိ . . . အခ်ဳိ႕ေသာသူတုိ႔သည္ အခမဲ့ကူညီမႈကုိ တန္ဖုိးမထားမႈ၊ ရုိင္းစုိင္းစြာတုန္႔ျပန္မႈ၊ မူး႐ူးကာဆက္ဆံမႈစသည္တုိ႔ကုိ ႀကံဳေတြ႔မႈမ်ားရွိခဲ့သည္။

သုိ႔အတြက္ . . . မိမိတုိ႔ မည္သုိ႔တုန္႔ျပန္ရမည္နည္း . . . ။

ေမးခြန္းမ်ားေပၚထြက္လာေတာ့သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ . . . လူတစ္ေယာက္၏ ဆက္ဆံေရးဆုိရာ၌ မ်က္ႏွာေပး အမူအရာ၊ စကားအေျပာအဆုိညင္သာမႈ၊ တစ္ဖက္လူကုိ ေႏြးေထြးေစမႈ စသည့္ . . . လူမႈဆက္ဆံေရး ယဥ္ေက်းမႈ မ်ားသည္ အဓိကျဖစ္ေတာ့သည္ဟု ကၽြန္ေတာ္ျမင္မိသည္။

ဤသုိ႔ ျမင္မိသည္ႏွင့္အညီ ကၽြန္ေတာ္တတ္စြမ္းေသာ သ႐ုပ္ေဆာင္အႏုပညာကုိ ခုတံုးလုပ္၍ ဤသင္တန္းကုိ ပုိ႔ခ် ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

ကၽြန္ေတာ္၏ အႏုပညာအသုိင္းအ၀န္းထဲမွ မိတ္ေဟာင္းေဆြေဟာင္းမ်ား ျဖစ္ၾကေသာ ၀ါရင့္သ႐ုပ္ ေဆာင္မ်ားျဖစ္ၾကေသာ မသန္းသန္းစုိး၊ မဂြမ္းပံုႀကီး၊ ဦးခ်စ္ၿပံဳး၊ ညီေဂ်ာ္ႏွင့္ ဆုရႊန္းလဲ့ (အသင္းသူ) တုိ႔၏ အကူ အညီႏွင့္ ဤသင္တန္းကုိ ဖြင့္လွစ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

ကၽြန္ေတာ္တုိ႔၏ အသင္းသူ မတင္တင္ဦးမွလည္း ပ့ံပုိးကူညီခဲ့ရာ ၀ါရင္သ႐ုပ္ေဆာင္မ်ားကုိယ္တုိင္ အထူးသေဘာက်အားေပးမႈကုိ ရရွိခဲ့သည္။ Professional သ႐ုပ္ေဆာင္လုပ္ပါက အကယ္ဒမီေျမာက္မ်ားစြာ၊ ေအာ္စကာဆုေျမာက္မ်ားစြာ ရရွိမည္ဟု ေထာ္ပနာျပဳၾက၍ အသင္းသူ/အသင္းသားမ်ားအားလံုး ၀မ္းေျမာက္ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ၊ အားေပးမႈတုိ႔ကုိျဖစ္ေစခဲ့သည္။



လူမႈေရးလုပ္ရာ၌
- မိမိကုိယ္ကုိ ႏွိမ့္ခ်ဆက္ဆံေရး၊
- ကာယံကံရွင္ကုိ ညင္သာ႐ုိေသေႏြးေထြးစြာဆက္ဆံေရး၊
- တစ္ဖက္လူ၏ဆက္ဆံေရးသည္ မေခ်မငံဆက္ဆံလာပါက ေဒါသ ေရွ႕မထားေရး၊
- မိမိတုိ႔အသင္း၏ လုပ္ေဆာင္ေပးမႈ အတုိင္းအတာကုိ ကာယကံရွင္ တုိ႔ သေဘာေပါက္နားလည္မႈ ရွိသည္အထိ ေျပာဆုိဆက္ဆံေရး၊
- ျဗဟၼစုိရ္တရားေလးပါး (ေမတၱာ၊ ဂ႐ုဏာ၊ မုဒိတာ၊ ဥေပကၡာ) ကုိ ေျမ၀ယ္မက်လက္ကုိင္က်င့္သုံးေရး၊

စသည့္အခ်က္မ်ားအျပင္ ကုိယ္ႏုတ္အမူအရာ အလြန္အေရးႀကီးေၾကာင္း မ်ဳိးဆက္သစ္လူငယ္တုိ႔ သေဘာ ေပါက္လာၿပီျဖစ္၍ ေရွ႕ဆက္ၿပီး နာေရးကူညီမႈအသင္း (ရန္ကုန္)မွ ထူးခၽြန္ထက္ျမက္ လိမၼာယဥ္ေက်း ေသာ လူမႈေရး၊ မင္းသား၊ မင္းသမီးမ်ား ေျမာက္မ်ားစြာ ေမြးထုတ္ေပးႏုိင္ေတာ့ မည္ျဖစ္ေၾကာင္း မဂၤလာစကားလက္ ဆင့္ကမ္းလုိက္ရပါေၾကာင္း . . .
ဤသတင္းေဆာင္းပါးႏွင့္အတူ ပ့ံပုိးကူညီကုသုိလ္ယူခဲ့ၾကေသာ မသန္းသန္းစုိး၊ ဦးခ်စ္ၿပံဳး၊ မဂြမ္းပံုႀကီး၊ ဦးညီေဂ်ာ္၊ ဆုရႊန္းလဲ့၊ မတင္တင္ဦးတုိ႔အား အထူးေက်းဇူးတင္ဂုဏ္ျပဳပါေၾကာင္းႏွင့္ ေနာက္ပုိ႔ခ်မည့္ သင္တန္းမ်ားကုိလည္း စိတ္၀င္စားသူ၊ ကုသုိလ္ျပဳလုိသူ၊ သ႐ုပ္ေဆာင္မ်ားအား ႀကိဳဆုိပါေၾကာင္း . . . .

ေက်ာ္သူ

Read More

မင္းသားေက်ာ္သူ သ႐ုပ္ေဆာင္သင္တန္းဖြင့္

Read More

(၂၂)ႏွစ္ေျမာက္တံတားနီႏွစ္ပတ္လည္အခမ္းအနားျပဳလုပ္

ယေန႔ မတ္လ(၁၆)ရက္ေန႔တြင္ တိုက်ိဳၿမိဳ႕ ရွီနာဂါဝ ရပ္ကြက္ရွိ ၿမန္မာ့အေကာက္ခြန္ရုံးေရွ႕တြင္ ဂ်ပန္ေရာက္ ၿမန္မာ့ဒီမိုအေရးလႈပ္ရွားေနေသာ“ဗကသ“မွဦးေဆာင္ကာ မဆလအာဏရွင္အစိုးရ၏ မတရားရုိက္ႏွက္သတ္ျဖတ္မႈေၾကာင့္ အင္းလ်ားကန္ေဘာင္ေပၚတြင္ ေက်ာင္းသားမ်ားေသြးေျမက်ခဲ့ရေသာ “တံတားနီအေရးအခင္း (၂၂) ႏွစ္ေၿမာက္ႏွစ္ပတ္လည္ေန႔အခမ္းအနား”ကို မႊန္းလႊဲပိုင္း (၃) နာရီ မွ (၄) နာရီ အထိက်င္းပခဲ့ၾကပါသည္။

အဆိုပါအခမ္းအနားသို႔ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံရွိ ျမန္မာ့ဒီမိုအေရးလုပ္ေဆာင္ေနၾကသည့္ အဖဲြ႕အစည္းအသီးသီးမွတာဝန္ရွိသူမ်ားက တံတားနီအေရးအခင္း သည္ အမွန္တရားကိုျမတ္ႏိုးသည့္ ေက်ာင္းသားမ်ားၿငိမ္းခ်မ္းစြာဆႏၵျပမႈကို ထိုအခ်ိန္က လံုထိန္းစစ္တပ္မွ အၾကမ္းဖက္႐ိုက္ႏွက္မႈမွစတင္ခဲ့ၿပီး ထိုအေရးအခင္းတြင္ ေသြးေျမက်ခဲ့ေသာ ေက်ာင္းသားမ်ား၏ အေၾကာင္းကိုရွင္းလင္းေျပာၾကားကာ ေခတ္အဆက္ဆက္တြင္ အာဏရွင္အစိုးရ၏ မတရားမႈမ်ားကို အမွန္တရားဘက္မွရပ္တည္ကာ ဆန္႔က်င္မႈေေၾကာင့္ေသြးေျမက်ခဲ့ရသည္မွာ ေက်ာင္းသားမ်ားသာျဖစ္ေၾကာင္းကိုေၿပာၾကားခဲ့ ၾကပါသည္။
အခမ္းအနားကို မႊန္းလႊဲပိုင္း (၄) နာရီ တြင္ အဏရွင္ စစ္အစိုးရ အားဆန္႕က်င္သည့္ေႂကြးးေၾကာ္သံမ်ားျဖင့္ ရုပ္သိမ္းခဲ့ၾကပါသည္။

နန္းအိမြန္ခ်စ္

Read More

ျမန္မာႏိုင္ငံလူ႔အခြင့္အေရးေန႔အထိမ္းအမွတ္ေဟာေျပာပြဲက်င္းပ

View all

Get your own

တိုက်ိဳ၊ မတ္(၁၄)

သတင္း-သန္႔မ်ိဳးေထြး၊ နန္းအိမြန္ခ်စ္

မတ္လ(၁၃)ရက္ေန႔တြင္ က်ေရာက္ခဲ့သည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံလူ႔အခြင့္အေရးေန႔အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ၊ တိုက်ိဳျမိဳ႕တြင္ မ်က္ေမွာက္ကာလ စစ္အစိုးရ၏ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈေၾကာင့္ တိုင္းရင္းသားမ်ားႏွင့္ျမန္မာျပည္သူမ်ား၏ လူသားဆိုင္ရာအခြင့္အေရးမ်ား ဆံုရံူးေပ်ာက္ကြယ္ေနပံုတို႔ကို ဂ်ပန္ေရာက္ျမန္မာဒီမိုကေရစီေရးလႈပ္ရွားသူမ်ားက ဦးေဆာင္၍ ဂ်ပန္လူမ်ိဳးမ်ားအၾကား ပိုမိုသိရွိႏိုင္ရန္ ဂ်ပန္ဘာသာျဖင့္ ေဟာေျပာေဆြးေႏြးပြဲတခုကို က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့ၾကသည္။

Kanda တကၠသိုလ္မွသမိုင္းပါေမာကၡေဒါက္တာေအးခ်မ္းက"ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီးသန္းေရႊကို ႏိုင္ငံတကာတရားရံုးတင္ဖို႔ဆိုတာနဲ႔ပါတ္သတ္လို႔ ဒီစစ္အစိုးရဟာ လူအခြင့္အေရးကိုခ်ိဳးေဖာက္ေနတယ္ဆိုတာ လူတိုင္းသိတယ္၊ တင္ႏိုင္ဖို႔မတင္ႏိုင္ဖို႔ကတပိုင္းေပါ့၊ ဒါေပမဲ့လူ႔သမိုင္းကို ျပန္ၾကည့္ရင္ လူ႔အခြင့္အေရးကို ခ်ိဳးေဖာက္တယ္ဆိုတဲ့ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ အာဏာလက္ရွိရွိေနခ်ိန္မွာ ႏိုင္ငံေတာ္ကိုကာကြယ္ဖို႔ဆိုတဲ့အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ လူ႔အခြင့္အေရးကို ခ်ိဳးေဖာက္ခြင့္မရွိဘူး၊ ဥပမာ-လူ႔အခြင့္အေရးကိုခ်ိဳးေဖာက္ခဲ့တဲ့ ဆာဗီးယားသမၼတဆလိုဗိုဒင္မီလိုဆီဗစ္ကို ရံုးတင္တဲ့ကိစၥလိုမ်ိဳး သူ႕ကိုရံုးတင္လို႔မရဘူးဆိုတာမရွိဘူး။ သို႔ေသာ္ ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ အာဏာလက္ရွိ ရွိေနခ်ိန္မွာဘယ္ေတာ့မွတရားရံုးကိုဆြဲတင္လို႔မရဘူးဆိုတာကိုေတာ့ သတိထားရမယ္။"ဟုရွင္းျပသည္။

လူ႔အခြင့္အေရးမ်ားႏွင့္ပါတ္သတ္၍ အသက္ရွင္သန္ပိုင္ခြင့္၊ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအခြင့္၊ ကေလးသူငယ္မ်ားဆိုင္ရာအခြင့္အေရး၊ အလုပ္သမားအခြင့္အေရး၊ လြတ္လပ္စြာစီးပြားရွာခြင့္၊ လြပ္လပ္ေသာလူမႈေရးအခြင့္အေရးစသျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိေသာ္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အဆိုပါအခြင့္အေရးမ်ားဆိတ္သုန္းေနျပီျဖစ္ေၾကာင္း ၄င္းမွရွင္းလင္းေျပာျပသြားသည္။

၁၉၈၈ခုႏွစ္ မတ္လ(၁၃)ရက္ေန႔တြင္ လံုထိန္းရဲမ်ားက စက္မႈတကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားကိုဖုန္းေမာ္ကို ဥပေဒမဲ့ရိုက္ႏွက္မႈေၾကာင့္ က်ဆံုးကြယ္လြန္းသြားခဲ့ရာမွ (၈၈)အေရးေတာ္ပံုၾကီးေပၚေပါက္လာခဲ့ျပီး ယခုစစ္အာဏာရွင္မ်ားနည္းတူ လူ႔အခြင့္အေရးကိုခ်ိဳးေဖာက္ေနသည့္ တပါတီ အာဏာရွင္ဦးေန၀င္းအစိုးရကိုျဖဳတ္ခ်ႏိုင္ခဲ့သည့္အတြက္ ထိုေန႔ကိုျမန္မာႏိုင္ငံလူ႔အခြင့္အေရးေန႔ဟုသတ္မွတ္ခဲ့ၾကျခင္းျဖစ္သည္။

တိုင္းရင္းသားႏွင့္လူ႔အခြင့္အေရးအေၾကာင္းကို ေအယူအန္ဥကၠ႒ဦးစိုင္းစီ၀မ္းမွလည္ေကာင္း၊ လူ႔အခြင့္ေန႔အေၾကာင္းကို ဦးေက်ာ္ေက်ာ္စိုးမွ လည္ေကာင္း ရွင္းလင္းေျပာျပသြားခဲ့ျပီး Ruman Right Watchမွဂ်ပန္ပညာရွင္မ်ားႏွင့္ ျမန္မာ့အေရးကိုေဆာင္ရြက္ေနသူ ေရွ႔ေနၾကီးရူိဂို၀ါတာနာဘဲတို႔မွရွင္းလင္းေျပာျပရာတြင္ နအဖ၏အတုအေယာင္ေရြးေကာက္ပြဲျပီးစီးသြား၍ ဂ်ပန္အစိုးရမွဒုကၡသည္ေလွ်ာက္ထားေနထိုင္သူမ်ားကို ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔အတင္းအက်ပ္ျပန္ပို႔မည္ဆိုပါက ၄င္းတို႔ထံအသိေပးအေၾကာင္းၾကားေစလိုေၾကာင္း၊ ၄င္းတို႔မွအဆိုပါကိစၥအတြက္ဆန္႔က်င္ကန္ကြက္တိုက္ဖ်က္သြားမည္ဟု ရွင္းလင္းေျပာျပသြားသည္။

KEIO တကၠသိုလ္မွဥပေဒေက်ာင္းသူ Miki Kurodaက"အစကေတာ့ လူ႔အခြင့္အေရးဆိုတာနဲ႔ပါတ္သတ္ျပီး အခ်က္အလက္လိုခ်င္လို႔ ဒီပြဲကိုလာခဲ့တာဘဲ၊ သို႔ေသာ္အခုျမန္မာစစ္အစိုးရဲ႔လုပ္ရပ္ေတြေၾကာင့္ျမန္မာ့အေရးကိုပိုစိတ္၀င္စားလာခဲ့တယ္၊ ေနာက္ပိုင္းမွာလဲ ျမန္မာ့အေရးကို လုပ္ေဆာင္ဖို႔အထိ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္"ဟုေျပာျပသည္။

အဆိုပါေက်ာင္းသူႏွစ္ဦးမွာ နအဖစစ္အစိုးရမွျမန္မာျပည္သူမ်ားကို လူ႔အခြင့္အေရးဆိုင္ရာဖိႏွိပ္ခ်ိဳးေဖာက္ခ်ဳပ္ခ်ဝ္ေနမႈမ်ားကို ဂ်ပန္လူမ်ိဳးမ်ားသိရွိႏိုင္ေစ ရန္အတြက္ ၄င္းတို႔တကၠသိုလ္မ်ားတြင္ ျပပြဲေဟာေျပာပြဲတခုကို ျပဳလုပ္ရန္ရည္ရြယ္ထားေၾကာင္းသိရသည္။

တိုက်ိဳျမိဳ႕ အိုခ်ေနာ့မိဇုအရပ္ရွိ ဂ်ပန္အလုပ္သမားသမဂၢ(Rengo)ရံုး၌ မတ္လ(၁၄)ရက္ေန႔ကျပဳလုပ္သည့္ အဆိုပါပြဲသို႔ဂ်ပန္အဖြဲ႔အစည္းမ်ားျဖစ္သည့္ APFS Union, Rengo, Ruma Right Watch, PFBႏွင့္ Meijiro တကၠသိုလ္ႏွင့္ KEIOတကၠသိုလ္တို႔မွ ေက်ာင္းသူမ်ားႏွင့္စိတ္ပါ၀င္စားသူ ၁၀၀ခန္႔တက္ေရာက္ခဲ့ၾကျပီး ေန႔လည္ ၁ နာရီမွ ညေန ၄ နာရီခြဲအထိ ေဟာေျပာေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသည္။

Read More

ျမန္မာႏိုင္ငံလူ႔အခြင့္အေရ႔းေန႔အထိမ္းအမွတ္ ဂ်ပန္ေရာက္ဒီမိုအင္အားစုမ်ား ခ်ီတက္ဆႏၵျပ

View all

Get your own

Read More

ကရင္လူမ်ဳိးမ်ားမွ နအဖ စစ္အာဏာရွင္စံ နစ္အားဆန္႔က်င္ဆႏၵၿပၿခင္း”

မတ္လ(၉)ရက္၊ ၂၀၁၀

ယေန႔ တိုက်ိဳၿမိဳ႔ ရွီနာဂါဝ ရပ္ကြက္ရိွ ၿမန္မာ့အေကာက္ခြန္ရံုးေရွ႕တြင္ မႊန္းလႊဲပိုင္း (၃)နာရီ မွ (၄)နာရီ အထိ ဂ်ပန္ေရာက္ ၿမန္မာ့ဒီမိုအေရးလွုပ္ရွားေနေသာ ကရင္တိုင္းရင္းသားမ်ား၏ဦးေဆာင္မွု႔ၿဖင့္ နအဖ စစ္အာဏာရွင္စံ နစ္အားရွံဳ႕ခ်ဆန္႔က်င္ဆႏၵၿပခဲ့ၾကရာ ဂ်ပန္ေရာက္ ၿမန္မာ့ဒီမိုအေရးလွုပ္ရွားေနေသာ အဖဲြ႕အစည္းအသီးသီး မွ ပူးေပါင္းပါဝင္ တက္ေရာက္ခဲ့ၾကပါသည္။ အခမ္းအနားမႉးအၿဖစ္ ဦးေစာမ်ိဳးခိုင္ရွင္းမွတာဝန္ယူေဆာင္ရြက္ခဲ့ပါသည္။

အခမ္းအနားတြင္ တာဝန္ရွိသူမ်ားမွ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ား ၏နယ္ပယ္ေဒသအသီးသီး တြင္ လူ႔အခြင္႔အေရးခ်ိဳးေဖာက္ေနေသာ နအဖ စစ္အစိုးရ ၏ လုပ္ရပ္မ်ားကို ဆန္႔က်င္ေၾကာင္းေၿပာၾကားခဲ့ ၾကပါ သည္။

ထို႔အၿပင္ယေန႔သည္ နိုင္ငံတကာတိုင္းတြင္ေရာက္ရွိေနေသာ ကရင္တိုင္းရင္းသားတိုင္းက နအဖ စစ္အာဏာရွင္စံနစ္အားရွံဳ႕ခ်ဆန္႔က်င္ေသာ GOBAL ေန႔ၿဖစ္ေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။ ဤဆန္႔က်င္္ဆႏၵၿပပြဲ ႏွင့္ အတူလစဥ္လတိုင္း၏ (၉)ရက္ေန႔တြင္ၿပဳလုပ္ေသာ ဦးခြန္ထြန္းဦး၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား မ်ားလႊတ္ေၿမာက္ရန္ေတာင္း ဆိုမူကိုပါ ၿပဳလုပ္ခဲ့ၾကပါသည္။
နန္းအိမြန္ခ်စ္

Read More

ျမန္မာတိုင္းရင္းသားတစ္ဦး အား ခရိုင္တရားရံုးကဒုကၡသည္အျဖစ္အသိအမွတ္ျပဳ

Fukuoka court admits man from Myanmar ethnic minority as refugee

Tuesday 09th March, 06:06 AM JST

FUKUOKA —

The Fukuoka District Court on Monday accepted the request of a man from Myanmar to be granted refugee status as he fears persecution if he returns to the junta-controlled country, nullifying a state decision not to grant him refugee status.

Presiding Judge Masaya Ota recognized that the 37-year-old man residing in Tokyo, a member of the Kachin ethnic minority, had been fighting against the military-controlled government of Myanmar by gathering information and securing food for the Kachin Independence Army, which is seeking autonomy for the minority group. ‘‘The military junta may detain him and torture him to obtain information (if he is deported to the country),’’ Ota said.

၂၀၁၀ မတ္လ ၈ရက္ေန႔တြင္၊ ဖူကုအိုကခရိုင္တရားရံုးကျမန္မာႏိုင္ငံသားတစ္ဦးအားဒုကၡသည္အျဖစ္အသိအမွတ္မျပဳႏိုင္ေၾကာင္းဆံုးျဖတ္ခ်က္ကိုပယ္ဖ်က္ကာ၊တကယ္လို႔မ်ားစစ္အစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္ေသာျမန္မာျပည္သို႔ျပန္သြားပါက အသက္အႏၱရာယ္ျဖစ္မည္ကိုစိုးရိမ္ေၾကာက္ရြံ႕ရသည့္အတြက္ ဒုကၡသည္အျဖစ္အသိအမွတ္ျပဳခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

တရားသူႀကီး Masaya Ota ဦးစီးသည့္တရားစီရင္ေရးအဖြဲ႕က ၊တိုက်ိဳတြင္ေနထိုင္ေသာ အသက္ ၃၇ ႏွစ္အရြယ္ရွိ ကခ်င္တိုင္းရင္းသားကို ၊ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးရရန္ ျမန္မာစစ္အစိုးရကိုဆန္႔က်င္တိုက္ပြဲ၀င္ေနသည့္ လူနည္းစုတိုင္းရင္းသားအဖြဲ႕အစည္းျဖစ္ေသာ ကခ်င္လြတ္လပ္ေရးတပ္မေတာ္ KIA အတြက္ ရိကၡာႏွင့္ သတင္းအခ်က္အလက္မ်ားရွာေဖြစုေဆာင္းေပးေနသူျဖစ္ေသာေၾကာင့္ (အကယ္၍သူ႕ကိုမူရင္းတိုင္းျပည္သို႔ျပန္ပို႔မည္ဆိုခဲ့ေသာ္) စစ္အစိုးရအေနႏွင့္ ဖမ္းဆီး ညွင္းပန္း ႏွိပ္စက္ျခင္းျပဳလုပ္ႏိုင္ဖြယ္ရွိသည္ဟု ယူဆရသည့္အတြက္၊ ဒုကၡသည္အျဖစ္အသိအမွတ္ျပဳခဲ့ရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းတရားသူႀကီးကေျပာၾကားခဲ့သည္။

Read More

ၾကည့္မွန္(ေက်ာ္သူ)

ၾကည့္မွန္ဟုဆုိရာ၌…ဆံပင္ဖီးျခင္း၊ ၀တ္္စားဆင္ယင္မႈကုိ သံုးသပ္ျခင္း၊ စသည္ ျဖင့္္မိမိကုိယ္ကုိ ေလ့လာ သံုးသပ္မႈအတြက္ အေထာက္အကူျပဳပစၥည္းျဖစ္ပါသည္။

ကၽြန္ေတာ္ ၾကည့္မွန္ကုိ ယခုအထူးႏွစ္ၿခိဳက္သည္ … စြဲလန္းသည္။

ယခင္္ကႏွင့္မတူ ။
ယခင္ကဆုိလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္ရုပ္ရွင္ရုိက္ကူးရာ ဆံပင္ဖီးျခင္း၊ ႏႈတ္ ခမ္းေမႊးရိတ္ျခင္း၊ မ်က္မွန္ႏွင့္လုိက္ဖက္ မႈရွိမရွိ ၾကည့္ရႈျခင္း၊ ၀တ္စား ဆင္ယင္မႈအေနအထားသံုးသပ္ျခင္း၊ အုိက္တင္လုပ္ၾကည့္ျခင္း စသျဖင့္ အေထာက္ ကူူျပဳေသာ မိမိအတြက္သာ အသံုးျပဳေသာ အတၱၾကည့္မွန္ ကုိသံုးခဲ့သည္။ ယင္းေနာက္ပုိင္းတြင္ (၂)ႏွစ္ေက်ာ္ကာလအထိ မိမိႏွင့္ ၾကည့္မွန္ဆံုစည္းခြင့္မရွိေတာ့။ (၂၀၀၇ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ တြင္မိမိ ၾကည့္မွန္ က်ကြဲသြားခဲ့သည္။) ယခုျပန္လည္ ရရွိဆံုခြင့္ရေသာ ၾကည့္မွန္သည္ (၄)လခန္႔သာ ရွိေသးသည္။

ယခုၾကည့္မွန္သည္ကား ပရဟိတၾကည့္မွန္ျဖစ္ေတာ့သည္။ ဤ ပရဟိတၾကည့္ မွန္တစ္ခ်ပ္ကုိ လက္ေဆာင္ ေပးခဲ့သူႏွစ္ဦးရွိသည္။ သူတုိ႔သည္ တစ္ခ်ိန္ကမိမိ၏ ပရိတ္သတ္ထဲမွၿဖစ္ေသာအေ၀းတစ္ေနရာမွွ ကုိေဇယ်ာ ႏွင့္ ကုိဒယ္နီေအာင္မ်ဳိးေက်ာ္ တုိ႔ၿဖစ္ၾကသည္။ သူတုိ႔ႏွစ္ဦးႏွင္႔ မိမိတစ္ၾကိမ္တစ္ခါမွွ်ၿပင္ပတြင္မဆုံဘူးခဲဲ့၊ မေတြ႕ဘူးခဲ့ပါ။ သူတုိ႔ႏွစ္ဦး လက္ေဆာင္ေပးခဲ့ေသာ ၾကည္႔မွန္ကုိ မိမိၿမတ္ႏုိးစြဲလန္းမိေတာ့သည္။ မၾကည့္ရ မေနႏုိင္ေအာင္ၿဖစ္ခဲ့သည္။ မိမိသည္ လူမႈေရးနယ္ပယ္တြင္ အေတာ္ အသင့္က်င္လည္မႈရခဲ့ေသာ ဤအခ်ိန္ ကာလတြင္ ထုိၾကည့္မွန္၏ ေနာက္ဆက္တြဲ အက်ဳိးေပးမႈမ်ားကုိ ခံစားနားလည္လာေတာ့သည္။ အဖုိးမၿဖတ္ ႏုိင္ေသာ ၾကည့္မွန္ပင္ ျဖစ္္ေတာ့သည္။

ထုိၾကည့္မွန္ကုိၾကည့္၍ မိမိကုိယ္ကုိ ၿပန္လည္ သုံးသပ္ခြင့္ရလာသည္။
မိမိ မွားေနလား ၊ မွန္ေနလား

မိမိ လုပ္သင့္လား ၊ မလုပ္သင့္လား
မိမိ ေၿပာသင့္လား ၊ မေၿပာသင့္လား စသၿဖင့္ ၾကည့္မွန္သည္ မိမိဘ၀တစ္ေလွ်ာက္ ကူးခတ္ေလွာ္ခတ္ရာ၌ `ပဲ့´ သဖြယ္ၿဖစ္လာေတာ့သည္။

ရွင္းရွင္းေၿပာရလွ်င္ ဘ၀ခရီးလမ္းေလွ်ာက္လွမ္းရာ၌ သံလုိက္အိမ္ေၿမွာင္သဖြယ္ . . . လမ္းၿပသဖြယ္ ၿဖစ္ေတာ့သည္။

ထုိ႔အၿပင္မိမိ၏ထုိၾကည့္မွန္သည္မိမိ၏အတုိင္ပင္ခံပုဂၢဳိလ္ထူးလည္းၿဖစ္ေတာ့သည္။ မိမိ၏ ရင္တြင္းခံစားခ်က္မ်ားတင္ၿပရာ ဟစ္တုိင္ လည္းၿဖစ္သည္။
လူမႈေရးလုပ္ရာတြင္ တစ္ခါတစ္ရံ မိမိသည္ အရိယသူေတာ္စင္ ပုဂၢဳိလ္မဟုတ္သည့္အတြက္ ေဒါသၿဖစ္မိသည္။

တစ္ခါတစ္ရံ . . . ေပါက္ကြဲမိသည္။
တစ္ခါတစ္ရံ . . . မိမိကုိယ္ကုိ ကုိယ့္ေပါင္ကုိ လွန္ေထာင္း မိသည္။
တစ္ခါတစ္ရံ . . . ဘယ္သူႏွင့္မွ စကားေၿပာခ်င္စိတ္မရွိ
တစ္ခါတစ္ရံ . . . ဘယ္သူ႔ကုိမွ ၾကည့္ခ်င္စိတ္မရွိ
တစ္ခါတစ္ရံ . . . ဘယ္သူ႔ အသံကုိမွ ၾကားခ်င္စိတ္မရွိ စသည္တုိ႔ ၿဖစ္ခဲ့ဘူးသည္။

သို႔ေသာ္……ယခုဆိုလွ်င္ မိမိတြင္ထြက္ေပါက္႐ိွလာၿပီ ျဖစ္သည္။

မိမိ၏ “ ထြက္ေပါက္ ” သည္ မိမိ၏ၾကည့္မွန္
မိမိ၏ “ လမ္းျပ ” သည္ မိမိ၏ ၾကည့္မွန္
မိမိ၏ “ ပဲ့ ” သည္ မိမိ၏ၾကည့္မွန္

အဆုံးစြန္ဆုံး ေျပာရရင္ မိမိ၏ “ဆရာ” သည္ မိမိ၏ ၾကည့္မွန္ပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။
ေန႔စဥ္… အခ်ိန္ရလွ်င္္ရ သလို မိမိ၏ၾကည့္မွန္ ကို မိမိၾကည့္သည္။
ျပန္လည္ ၍ .......
မိမိ ကိုမိမိ သုံးသပ္ သည္။
မိမိ ကို မိမိ ဆုံးမသည္။
မိမိ ကို မိမိ ေ၀ဖန္သည္။
မိမိ ကို မိမိ ေျဖသိမ့္သည္။

မိမိၾကည့္မွန္ သည္ ပြင့္လင္းသည္။ ႐ိုးစင္းသည္၊ ဘက္မလိုက္၊ ေကာလဟလ မလုပ္၊ အမွန္ကို အမွန္ အတိုင္းျမင္သည္။ မွန္တကာ့ မွန္ထဲတြင္…. အၾကည္လင္ဆုံး၊ အျပတ္သားဆုံးမွန္ျဖစ္သည္။ မႈန္ဝါးျခင္း၊ လိမ္ေကာက္ျခင္း၊ အျခစ္ရာ၊ အစင္းရာ၊ တြန္႔လိမ္ျခင္း လုံးဝ မ႐ိွ။
မိမိ ရင္ဖြင့္မႈ မ်ားကို

မွန္လွ်င္မွန္ေၾကာင္း……
မွားလွ်င္မွားေၾကာင္း…..
ေထာက္ခံလွ်င္ ေထာက္ခံေၾကာင္း……
ကန္႔ကြက္လွ်င္ကန္႔ကြက္ေၾကာင္း…… မိမိ၏သြားရာလမ္းေၾကာင္းကိုတည့္မတ္မႈေပးသည္။ အဖိုးမျဖတ္ႏိုင္ ေသာၾကည့္မွန္ ျဖစ္ေတာ့သည္။

ထုိ ၾကည့္မွန္သည္ကား မိမိ၏ FACE BOOK ပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။ မိမိ၏ရင္ဖြင့္သံမ်ား၊ လႈပ္႐ွားမႈမ်ား၊ ခံစားခ်က္မ်ားကို စာနာေထာက္ထား၍ အႀကံျပဳေသာ ေက်းဇူး႐ွင္ FAN ပရိတ္သတ္ႀကီးသည္ ယခု ဆိုလွ်င္ ၉၈၀၀ ဦး႐ိွၿပီျဖစ္သည္။

ထိုသူတို႔သည္ မိမိ၏ ေက်းဇူး႐ွင္၊ မိမိ၏လမ္းျပၾကယ္ မိမိ၏ပဲ့၊ မိမိ၏ထြက္ေပါက္ မ်ားပင္ျဖစ္ ေတာ့သည္။
ထို FACE BOOK ကိုၾကည့္၍ .....
မိမိကိုယ္ကို ျပဳျပင္လာႏိုင္သည္။
မိမိကိုယ္ကို ထိန္းသိမ္းမႈ ႐ိွလာသည္။
မိမိကိုယ္ကို သြန္သင္မႈေတြ ႐ိွလာသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ မိမိကဲ့သို႔ အမ်ားသည္လည္း မိမိကိုယ္ကို ျပဳျပင္လာႏိုင္သည့္ FACE BOOK ဆိုေသာ ၾကည့္မွန္ကို အေပ်ာ္တမ္း၊ အပ်င္းေျပ၊ မသုံးေစလိုပါ၊

အက်ိဳးေက်းဇူး႐ိွမည့္္ကိစၥရပ္မ်ားကိုသာအသုံးျပဳေစခ်င္ေသာ ေစတနာျဖစ္ေပၚလာသည္။ တန္ဖိုး႐ိွေအာင္ သုံးေစခ်င္သည္။ ေဖ်ာ္ေျဖေရး သက္သက္ မသုံးသင့္ေပ၊ ဒါဟာ….. မိမိရင္ထဲက ေစတနာပင္ျဖစ္သည္။

ဆက္လက္၍လည္း မိမိ၏ FACEBOOK မွတဆင့္ မိမိတိုင္ပင္ပါအုံးမည္…..တင္ျပပါအုံး မည္…. ႐ွင္းခ်က္မ်ားထုတ္ပါအုံးမည္……။

FAN ပရိတ္သတ္ႀကီး မွလည္း ေဝဖန္ပါ…. အႀကံျပဳပါ…. အားေပးၾကပါ။
မိမိ၏ ၾကည့္မွန္ = မိမိ၏ FACEBOOK = မိမိ၏ အားေဆး ဟုလည္း သတ္မွတ္ႏိုင္ပါသည္။

ယင္း FACEBOOK မွ မိမိသည္အင္အားမ်ားစြာရခဲ့သည္။ ခြန္အားမ်ားတုိးပြားလာသည္။ စိတ္ဓါတ္မ်ား တုိးျမင့္လာေစသည္။ အမွန္တရားမ်ား ပိုမိုနက္႐ိႈင္းစြာျမင္လာေစသည္။ ခံယူခ်က္မ်ား ျပင္းထန္လာ ေစသည္။

ထို.....ထိုေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ား...... ေက်းဇူးတရားမ်ား..... အသိဥာဏ္မ်ားကို ေပးခဲ့ေသာ မိမိ၏ ေက်းဇူး႐ွင္ FAN ပရိတ္သတ္ႀကီးႏွင့္ အေ၀းတစ္ေနရာမွ ကိုေဇယ်ာ၊ ကိုဒယ္နီတုိ႔ႏွင့္ ၀ိုင္း၀န္းကူညီ ပံ့ပိုးသူ အားလုံးကို မိမိသည္ ေက်းဇူးတင္သည့္ အေနႏွင့္ ေက်းဇူးဆပ္သည့္အေနႏွင့္ တစ္ခုခု ေပးဆပ္ခ်င္စိတ္ေပၚလာသည္။

မိမိ၏ စိတ္ဓါတ္အင္အား
မိမိ၏ အသိဥာဏ္အင္အား
မိမိ၏ ခံယူခ်က္တို႔ ေပါင္းစပ္ကာ ငါးေၾကာင္းတည္းေသာ စာပိုဒ္ကေလး တစ္ခုကို ဖန္တီးမိေတာ့သည္။

ယင္းစာပိုဒ္သည္ မိမိ၏ခံယူခ်က္၊ မိမိ၏သေဘာထားပင္ျဖစ္သည္။
မိမိ၏သေဘာထားသည္ ျပည္သူလူထု၏ သေဘာထားပင္ ျဖစ္လိမ့္မည္။
မိမိ၏ခံယူခ်က္သည္ ျပည္သူလူထုရဲ႕ ခံယူခ်က္ ဟု ယူဆသည္။
မိမိႏွင့္ ျပည္သူလူထု တစ္သားတည္းက်ေနသည္ ဟုသတ္မွတ္သည္။ ထိုစာပိုဒ္ ကေလးကို FAN ပရိတ္သတ္ တစ္ေသာင္းျပည့္ၿပီဆိုပါက မိမိ၏ ၾကည့္မွန္ (FACEBOOK) ထဲသို႔ပစ္သြင္းလႊတ္တင္လိုက္ပါမည္ဟု ကတိျပဳ ရင္းႏွင့္.......ေမွ်ာ္။

အားလုံးကိုေလးစားဦးညႊတ္လွ်က္

ေက်ာ္သူ

Read More

ျမန္မာအႀကီးအက်ယ္ေအာင္ပြဲရခဲ့သေလာက္ ဂ်ပန္အရွဳံးႀကီးရွဳံးခဲ့ရတဲ့ ၂၀၀၉

Pacific Asia Travel Association ( PATA) အာရွပိစိဖိတ္ခရီးသြားလုပ္ငန္းအဖြဲ႕ ၏ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္အတြက္၊ အာရွပိစိဖိတ္ေဒသအတြင္းသို႔ ကမာၻလွည့္ခရီးသည္၀င္ေရာက္ခဲ့မွဳမွာ ၃%ေလ်ာ့နည္းခဲ့ေၾကာင္းထုတ္ျပန္ေၾကျငာခဲ့သည္။

ေဒသခြဲတခုျဖစ္ေသာ အေရွ႕ေတာင္အာရွေဒသအတြင္း၊ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္တြင္တႏွစ္လံုးခရီးသြားသူမ်ား တိုးျမင့္လာခဲ့သည့္စာရင္း၏ထိပ္ဆံုး၌ ျမန္မာ(+၂၆%) ၊မေလးရွား(+၇%) ၊အင္ဒိုနီးရွား(+၁%) ႏွင့္ ကေမာၻဒီးယား(+၂%)ျဖစ္ခဲ့ကာ၊ခရီးသြားသူမ်ား က်ဆင္းလာခဲ့သည့္စာရင္းဘက္အျခမ္း တြင္ ထိုင္း(-၃%) ၊စကၤာပူ(-၄%) ႏွင့္ ဗိယက္နမ္(-၁၀%) အစရွိသျဖင့္အစဥ္လိုက္က်ဆင္းခဲ့သည္။

အေရွ႕ေျမာက္အာရွေဒသအတြင္းသို႔ ခရီးသည္၀င္ေရာက္ခဲ့မွဳမွာ ၂ႏွစ္ဆက္တိုက္က်ဆင္းခဲ့ၿပီး၊ အဆိုးရြားဆံုးစံခ်ိန္အျဖစ္ ဂ်ပန္(-၁၉%) ၊ မကာအိ္ု(-၅%) ႏွင့္ တရုတ္ျပည္(-၃%)တို႔ျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္း၊ တိုင္ေပ(+၁၄%)ႏွင့္ေတာင္ကိုးရီးယား (+၁၃%)၊ ေဟာင္ေကာင္(+၀.၃%) အသီးသီး၊ခရီးသည္၀င္ေရာက္မွဳတိုးတက္ခဲ့ေၾကာင္းေဖၚျပခဲ့သည္။
ေမာင္ေအာင္ေဌး
မူရင္းသတင္း

The big winners (Myanmar) and big losers (Japan) in 2009
BANGKOK - Preliminary figures released by the Pacific Asia Travel Association (PATA) show that the numbers of international visitors to the Asia Pacific region fell by an estimated three percent year-on-year for calendar year 2009.

This followed a decline of six percent for the first half of the year, indicating that numbers are bouncing back.

Visitor arrivals to the region grew by one percent year-on-year in the July-December period.

Southeast Asia emerged as the only sub-region in Asia Pacific to record a full-year gain in international arrivals during 2009.

Visitor numbers rose one percent year-on-year, supported by Myanmar (+26 percent), Malaysia (+7 percent), Indonesia (+1 percent) and Cambodia (+2 percent).

Thailand, Singapore, and Vietnam, on the other hand, recorded full-year declines of three percent, four percent and 10 percent respectively.

Arrivals to Northeast Asia fell by two percent in 2009, the second straight year of decline for the sub-region after a similar two percent fall in 2008.

The full-year arrivals numbers were down for Japan (- 19 percent), Macau SAR (- 5 percent) and China (PRC) (- 3 percent) while Chinese Taipei (+14 percent) and Korea (ROK) (+13 percent) posted increased visitor numbers.

Hong Kong SAR recorded a marginal 0.3 percent increase in arrivals for the year.

South Asia recorded a three percent decline in visitor arrivals in 2009, driven by a similar three percent fall in arrivals to India.

While growth in arrivals to India remained sluggish in the second half of the year, arrivals rebounded strongly for Sri Lanka and Nepal during the period resulting in full-year gains to those destinations of two percent and one percent respectively.

Visitor arrivals to the Pacific declined by two percent in 2009 mainly on sharp falls in visitor numbers to Guam (- 8 percent) and Hawaii (- 4 percent). Arrivals to Australia and New Zealand were flat.

The Americas recorded the largest decline in arrivals among the sub-regions with an estimated six percent fall for the full year.

Kris Lim, director of PATA’s Strategic Intelligence Centre, said, “We ended the year on a positive note with international visitor arrivals to Asia Pacific shores growing by four percent year-on-year in December. This is by far the largest monthly growth in 2009.”

Read More

ထုတ္ေဝသူ တင္မိုး(ေမာင္စြမ္းရည္)

မိုးမခသတင္းဌာန http://moemaka.com/index.php?option=com_content&task=view&id=5994&Itemid=1&mosmsg=Thanks+for+your+vote! မွ ကူးယူေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။

တင္မိုးကို ကဗ်ာဆရာ လူေအးတဦးအျဖစ္သာ လူသိမ်ားပါတယ္။ ႐ိုး႐ိုးကုပ္ကုပ္ေနသူလို႔သာ နားလည္ထားၾကပါတယ္။ ဒီလိုေျပာတဲ့အတြက္ မ႐ိုးမကုပ္-လူပူ လူဆူတဦးလို႔ ဆိုလိုတာမဟုတ္ပါဘူး။ အလြန္ လႈပ္လႈပ္ရွားရွား ေနတတ္သူ၊ အလုပ္တခုခုကို အားထုတ္လုပ္ကိုင္ေနတတ္သူအျဖစ္ သူ႔ကို က်ေနာ္ အနီးကပ္ျမင္ခဲ့ရလို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ သူ အထူး လုပ္ခ်င္တာကေတာ့ ဦးေလး လူထုဦးလွလို ထုတ္ေဝသူ-သတင္းစာဆရာ လုပ္ခ်င္တာပါပဲ။

တင္မိုး တကၠသိုလ္ဝင္တန္းေအာင္တာက ေရစႀကိဳၿမိဳ႕ကပါ။ ေရစႀကိဳေက်ာင္းမွာေနတုန္းက ေက်ာင္းသားသမဂၢ ဥကၠ႒က ‘ကိုေက်ာ္’ တဲ့။ ကိုေက်ာ္က အမတ္အျဖစ္ အေရြးခံရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ‘ေက်ာင္းသားအမတ္ ကိုေက်ာ္’ လို႔ ႏိုင္ငံေရးသမား ေလာကမွာ ထင္ရွားတယ္။ ကိုေက်ာ္နဲ႔ တင္မိုးနဲ႔က သူငယ္ခ်င္းဆိုေတာ့ ေက်ာင္းရဲ႕စာေပလႈပ္ရွားမႈဟူသေရြ႕ တင္မိုး လုပ္ခ်င္တာေတြကို ကိုေက်ာ္က ေနာက္ကေန လိုက္လုပ္ေပးတယ္။ ေက်ာင္းသားသမဂၢ နံရံကပ္စာေစာင္၊ ေက်ာင္းမဂၢဇင္း၊ ေက်ာင္းသတင္းစာ စသျဖင့္ ထုတ္ေဝခဲ့ဖူးတယ္လို႔ က်ေနာ့္ကို ေျပာဖူးပါတယ္။ နံရံကပ္စာေစာင္ဆိုတာ နံရံမွာကပ္ရတယ္ ဆိုတာကလြဲၿပီး သူ ဘာမွမသိဘဲ လုပ္ခဲ့သတဲ့။ ကဗ်ာ၊ ဝတၳဳ၊ ေဆာင္းပါး၊ သတင္းအားလံုး သူ႔စိတ္ကူးနဲ႔ သူ တေယာက္တည္း ေရးခဲ့ေၾကာင္းကို ျပန္ေျပာျပဖူးပါတယ္။ ေရစႀကိဳသတင္းစာ တေစာင္ထုတ္ခဲ့ဖူးတာရွိေပမယ့္ သူကိုယ္တိုင္ အယ္ဒီတာလား၊ သူ ဘယ္အခန္းကပါခဲ့သလဲဆိုတာကိုေတာ့ ေရစႀကိဳသားေတြဆီ ျပန္ေမးရပါအံုးမယ္။

တခုေသခ်ာတာက သူဟာ ေရာက္ရာအရပ္တိုင္းမွာ စာၾကည့္တိုက္ (စာဖတ္အသင္း) တခုကို ေထာင္ျဖစ္ေအာင္ ေထာင္ေတာ့တာပါပဲ။ စာေစာင္တခုခုလည္း ထုတ္ျဖစ္ေအာင္ ထုတ္တာပါပဲ။ ဒါကေတာ့ ဦးေလး လူထုဦးလွနဲ႔ ဝါသနာ တူပါတယ္။ စာေမးပြဲေအာင္ဖို႔၊ ဂုဏ္ထူးရဖို႔ဆိုတာေတြကို စိတ္မဝင္စားပါဘူး။ ဂုဏ္ထူးရလို႔သာ ရတာပါ။

တင္မိုးတကၠသိုလ္ေရာက္ေတာ့ တကၠသိုလ္ႏွစ္လည္ မဂၢဇင္းမွာ ျမန္မာစာအယ္ဒီတာအျဖစ္ တာဝန္ယူရဖူးပါ တယ္။ ၁၉၆၀-၆၁ ခုႏွစ္အတြက္ ျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။ သူက စိတ္ဝင္တစားလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ မႏၱေလးတကၠသိုလ္ ကေလာင္ရွင္အသင္း ဆိုတာ သူ မေရာက္ခင္ကတည္းက ရွိႏွင့္ၿပီးသားပါ။ ‘အျမဳေတ’ဆိုတဲ့ စာေပမဂၢဇင္း ထုတ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ၁၉၅၇-၅၈ သူနဲ႔ ေမာင္သိန္းႏိုင္ (ဂုဏ္ထူးသိန္းႏိုင္)တို႔ ႏွစ္ေယာက္ေရာက္တဲ့ႏွစ္မွာေတာ့ ‘ကေလာင္ရွင္အသင္း စာစဥ္’ ထုတ္ရေအာင္လို႔ သူကပဲ စတင္ အဆိုတင္ပါတယ္။ အျခားထုတ္စရာမရွိလို႔ သူ႔ကဗ်ာစာအုပ္ ‘ဖန္မီးအိမ္’ ကိုပဲ စာစဥ္(၁)အျဖစ္ ၁၉၅၉ မွာ စီစဥ္ထုတ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္စာအုပ္က ၾကည္ေအာင္နဲ႔ ေမာင္စြမ္းရည္ ႏွစ္ေယာက္တြဲ ‘စိၾတ ကဗ်ာ’ မ်ား စာအုပ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ထပ္ထုတ္ျဖစ္တဲ့ ဝင္းႂကြယ္ရဲ႕ ‘ေခါင္းေလာင္သံ ကဗ်ာမ်ား’ စာအုပ္နဲ႔ ဘုတလင္ ခ်စ္ေလးရဲ႕ ‘ကေခ်သည္ကဗ်ာမ်ား’ ကေတာ့ က်ေနာ္တို႔ပဲ ဆက္ထုတ္ခဲ့ပါတယ္။ အထူးကေတာ့ ဆရာေဇာ္ဂ်ီရဲ႕ ‘ရသစာေပအဖြင့္’ ထုတ္တာပါပဲ။

တင္မိုးဟာ စာအုပ္ထုတ္ေဝဖို႔ကိစၥကို အျမဲမျပတ္စဥ္းစားေနတာပါပဲ။ ဖန္မီးအိမ္ ကဗ်ာစာအုပ္ကို ဆုရၿပီးမွ ေနာက္တႀကိမ္ ထပ္ထုတ္ပါေသးတယ္။ ေပၚဦးသက္ ပန္းခ်ီ၊ ကဲနက္ဘစိန္ရဲ႕ အဂၤလိပ္ဘာသာျပန္နဲ႔ပါ။ သူကိုယ္တိုင္ စိတ္ႀကိဳက္ စီစဥ္ခဲ့ပါတယ္။

တင္မိုးဟာ စာေတာ္ေပမယ့္ ဘြဲ႔မရခင္ေက်ာင္းထြက္ၿပီး ျပင္ပမွာ စာျပရင္းက စာေမးပြဲျပန္ေျဖပါတယ္။ တကၠသိုလ္ဝင္တန္း ေအာင္ၿပီး ၈ ႏွစ္ၾကာမွာ ဘြဲ႔ရပါတယ္။ ဒီၾကားထဲမွာ ထုတ္ေဝသူလုပ္ဖို႔ အျမဲႀကိဳးစားပါတယ္။ သူႀကိဳးစားတာက သူငယ္ခ်င္းေတြစုၿပီး ပံုႏွိပ္စက္ ဝယ္မယ္။ ထုတ္ေဝေရးကို သူ ဦးစီးမယ္ တဲ့။ သူနဲ႔ တကသ ဥကၠ႒ေဟာင္း ကိုေစာလြင္နဲ႔ စိတ္ဝင္စားစြာ စီစဥ္ၾကပါတယ္။ ကိုေစာလြင္ရဲ႕အိမ္က ျခံဝန္းေရာ၊ အိမ္ေရာ က်ယ္ပါတယ္။ သနပ္ဖက္ပြဲ႐ံုေဟာင္းႀကီးပါ။ အဲဒီျခံမွာစီစဥ္တာ မေအာင္ျမင္ခဲ့ဘူး။ က်ေနာ္က နာမည္ပဲ ပါခဲ့ပါတယ္။ လူလည္းမစိုက္၊ ေငြလည္း မစိုက္ပါဘူး။ ကိုသာႏိုးက ဘာသာျပန္ေပးပါတယ္။ ျမန္မာစာေပမဂၢဇင္းတေစာင္ကို အဂၤလိပ္လိုထုတ္ဖို႔ တင္မိုးပဲ စိတ္ကူးယဥ္ခဲ့ဖူးပါ တယ္။ ေမာင္သာႏိုးကို အားကိုးၿပီးေတာ့ပါပဲ။

ေရစႀကိဳသားတေယာက္အေနနဲ႔ လုပ္တာကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ ေအာင္ျမင္ပါတယ္။ သူရဲ႕ေက်ာင္းသံုးသဒၵါစာအုပ္ ထုတ္ဖူးတယ္။ က်ေနာ္က စာအုပ္ဖံုး ဆြဲေပးရပါတယ္။ ဆရာေဇာ္ဂ်ီရဲ႕ ‘ရသစာေပနိဒါန္း’၊ ဆရာမင္းသုဝဏ္ရဲ႕ ‘ပန္းနဲ႔ပင္စည္’၊ ေမာင္ထင္ရဲ႕ ‘ငဘ’ တို႔ကို ထုတ္ေဝတာ ေအာင္ျမင္ေပမယ့္ သူတပည့္ေတြက စာအုပ္လည္း ခိုး႐ိုက္၊ ေငြလည္း ခိုးသံုးၾကလို႔ ျပဳတ္သြားပါတယ္။ အဲဒါက ‘ကမၻာေခတ္’ စာေပတိုက္တဲ့။ အဲဒါ တင္မိုးရဲ႕ ေျခရာလက္ရာခ်ည္းပါပဲ။ သူ႔တပည့္က မိန္းမတေယာက္ထပ္ယူတယ္။ မၾကာခင္ဆံုးပါတယ္။

မၾကာခင္ ေမာင္မိုးသူက ‘မိုးဦးပန္း’ စာအုပ္တိုက္ ေထာင္တယ္။ ထုတ္ေဝေရးေအာင္ျမင္ေပမယ့္ ေငြေရးေၾကးေရး စီမံခန္႔ခြဲမႈ ညံ့ဖ်င္းလို႔ သူလည္း တာရွည္မခံဘူး။ တင္မိုးက ထုတ္ေဝစိတ္ထက္သန္လြန္းေတာ့ အေနာက္က်ဳံးထိပ္ ေနျပည္ေတာ္ အလြတ္ပညာသင္ေက်ာင္း (၁၉၆၃-၆၅ ?) မွာ ျမန္မာစာဆရာဝင္လုပ္ရင္း ဝါသနာတူ သူငယ္ခ်င္း ေတာင္သာသား ေက်ာင္းဆရာ ကိုညိဳႀကီးနဲ႔တြဲၿပီး ပံုႏွိပ္တိုက္နဲ႔ စာအုပ္တိုက္တည္ေထာင္ျပန္ပါတယ္။ ဆရာမင္းသုဝဏ္ကို ဦးထိပ္ရြက္ၿပီး ‘သေျပ စာအုပ္တိုက္’ အမည္နဲ႔ စာအုပ္ထုတ္မယ္ဆိုေတာ့ သူ႔သူငယ္ခ်င္း ေမာင္စြမ္းရည္ရဲ႕ ‘အနီႏွင့္အျပာ ကဗ်ာမ်ား’ စာအုပ္ကို ေမာင္သာႏိုးရဲ႕ အဂၤလိပ္ဘာသာျပန္နဲ႔ ထုတ္ပါတယ္။ ေမာင္စြမ္းရည္က ကိုုယ့္စာအုပ္ထုတ္တာကိုေတာင္ သိပ္ လွည့္မၾကည့္ပါဘူး။ တင္မိုးက စာမူစုတယ္၊ အဂၤလိပ္ဘာသာျပန္ကို ကိုသာႏိုးဆီက ရေအာင္လုပ္တယ္။ က်ေနာ္က ကိုဝင္းေဖဆိီက မ်က္ႏွာဖံုးရဖို႔ပဲ လုပ္ေပးရပါတယ္။ တင္မိုးရဲ႕‘ေလွတစင္းနဲ႔ သီခ်င္းသည္’ (၁၉၆၃) မွာ ထုတ္တယ္။ ေမာင္သာႏိုးဘာသာျပန္နဲ႔ တြဲထုတ္တယ္။ က်ေနာ္ ဘာမွလုပ္မေပးေတာ့ အမွာစာ ဇြတ္ေရးခိုင္းလို႔ ေရးေပးရတယ္။ က်ေနာ္က မေရးရဲဘူးဆိုေတာ့ စမ္းေရးၾကည့္ခိုင္းပါတယ္။ စမ္းေရးတာကိုပဲ သူက ႀကိဳက္သတဲ့။ ဒါနဲ႔ ဆရာ တာရာရဲ႕ အမွာစာတခု။ ‘သူငယ္ခ်င္းတဦး’ လို႔ပဲ တပ္ပါဗ်ာ လို႔ ေျပာရတယ္။ ေနာက္ထပ္ ဘာစာအုပ္ေတြထုတ္သလဲ မမွတ္မိေတာ့ပါဘူး။ အဲ - သေျပစာအုပ္တိုက္ရဲ႕ သေျပခက္ပံု တံဆိပ္ကေလးကိုေတာ့ ကိုေပၚဦးသက္ ေရးေပးပါတယ္။

အလြတ္ပညာသင္ေက်ာင္း ျပည္သူပိုင္သိမ္းၿပီးေတာ့ ထင္တယ္။ ေညာင္ပင္ေလးေစ်းအနီးမွာ တင္မိုးအိမ္ငွားေနေတာ့ သူပိုင္စာအုပ္တိုက္ ‘ဖန္မီးအိမ္’ ဆိုတာကို ၁၉၆၅ မွာ တည္ေထာင္တယ္။ ပံုႏွိပ္တိုက္နဲ႔ အလုပ္သမားေတြနဲ႔ အက်အနပါ။ ဖန္မီးအိမ္စာအုပ္တိုက္က စာအုပ္ထုတ္မယ္ဆိုေတာ့ က်ေနာ့္ကိုပဲ စာအုပ္ေရးပါတဲ့။ က်ေနာ္ေရးတာမရွိဘူး။ ေဒၚေဒၚ အမာ ေပးထားလို႔ ဟုိခ်ီမင္း ကဗ်ာစာအုပ္ ‘အက်ဥ္းေထာင္ ဒိုင္ယာရီ’ ဘာသာျပန္စမ္းၾကည့္ေနတယ္ဆိုေတာ့ သူ ထုတ္မယ္ တဲ့။ ‘အက်ဥ္းေထာင္ ဒိုင္ယာရီ’ ဆိုေတာ့ ေန႔စဥ္မွတ္တမ္းလို႔ ထင္ၿပီး စိတ္မဝင္စားဘဲ ေနမွာစိုးတယ္။ အဲဒီစာအုပ္ထဲက ကဗ်ာတပုဒ္ကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး ‘အက်ဥ္းေထာင္က ပုေလြသံ’ လို႔ စာအုပ္ နာမည္ေပးမယ္တဲ့။ အဖံုးကို သူအိမ္အလည္လာ တဲ့ ပန္းခ်ီေအာင္စိုးကို အဆြဲခိုင္းပါတယ္။

တင္မိုးရဲ႕ ‘အေမ့ေက်ာင္း’ဆိုတာလည္း ဖန္မီးအိမ္ စာအုပ္တိုက္ကပဲ ထုတ္တယ္ ထင္ပါတယ္။ ေပၚဦးသက္ရဲ႕ သ႐ုပ္ေဖာ္ပံုေလးေတြနဲ႔ပါ။ သိန္းသန္းထြန္းက “မင္းေရးတာမ်ဳိး ငါလည္း စပ္တပ္တာေပါ့” ဆိုၿပီး သူလည္း ကေလးကဗ်ာစာအုပ္ေရးမယ္ တဲ့။ ခ်က္ျခင္း ေရးပါတယ္။ မဆလ အစိုးရ သေဘာက် ႏိုင္ငံေရးေလး ဘာေလး နည္းနည္း ထည့္တယ္။ စာအုပ္နာမည္ကိုလည္း ‘ျပည္ေထာင္စု ကဗ်ာမ်ား’ လို႔ေပးပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးနာမည္ ေပးၿပီး တင္မိုးကို ထုတ္ပါလို႔ ခိုင္းတယ္။ တင္မိုးကလည္း မျငင္းဘဲထုတ္ေပးပါတယ္။ အဲသလို သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ စာအုပ္ေတြကို ထုတ္ေဝေပးရင္း အရင္းျပဳတ္သြားပါတယ္။ သိန္းသန္းထြန္းရဲ႕ ကေလးကဗ်ာေလးေတြဟာ စပ္နည္းမွန္ေပမယ့္ တင္မိုးကိုေတာ့ ဘယ္မီမလဲ။

ဒီလိုနဲ႔ က်ေနာ္တို႔အတူေနရင္ က်ေနာ္မွတ္မိသေလာက္ (၁) ကမၻာ့ေခတ္ (၂) သေျပ (၃) ဖန္မီးအိမ္ ဆိုၿပီး စာအုပ္တိုက္ သံုးတိုက္ တည္ေထာင္၊ အုပ္ခ်ဳပ္ထုတ္ေဝခဲ့ပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ဒရြတ္တိုက္ဆြဲေခၚပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြရဲ႕ စာအုပ္ေတြကိုခ်ည္း ဦးစားေပးထုတ္ေဝခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ္ရဲ႕ ‘အနီနဲ႔အျပာ’ ကဗ်ာစာအုပ္ဟာ သူပဲ စီစဥ္ၿပီး သူ႔စာအုပ္တိုက္ က သူပဲထုတ္ေဝခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီစာအုပ္ဟာ ၁၉၆၄ ခုႏွစ္ အမ်ဳိးသားစာေပဆုရခဲ့တဲ့ စာအုပ္ျဖစ္ပါတယ္။

မဆလ အစိုးရေခက္မွာ ေက်ာင္းေတြလည္း ျပည္သူပိုင္သိမ္း၊ သူ ကဗ်ာအယ္ဒီတာ (တနဂၤေႏြအခ်ပ္ပို) လုပ္ေနတဲ့ လူထု သတင္းစာလည္း အပိတ္ခံရ (၁၉၆၇) ေငြစကၠဴသိမ္းတာေတြလည္းျဖစ္လို႔ သူ႔ဘဝ ႐ုန္းရကန္ရနဲ႔ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ဘာသာျပန္ဌာန ဆရာမင္းသုဝဏ္ေခၚရာကို လုိက္သြားတဲ့အခါ မႏၱေလးမွလုပ္ခဲ့တဲ့ ထုတ္ေဝေရးလုပ္ငန္းေတြ အကုန္ ရပ္ဆိုင္းသြားခဲ့ပါတယ္။ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ဘာသာျပန္ဌာနဝင္ေငြနဲ႔ သူ႔မိသားစု ေနေရးထိုင္ေရး အဆင္မေျပႏိုင္ပါဘူး။ ျပင္ပမွာ စာျပတဲ့အလုပ္ေတြ ဝင္လုပ္ရပါတယ္။ ကဗ်ာဆရာဆိုေတာ့ ဝတၳဳေရးသူေတြလို ဝင္ေငြမွ မေကာင္းတာကိုး။ စာျပတာကိုေတာ့ အလြန္ဝါသနာပါေပမယ့္ စာေမးပြဲအတြက္ က်က္စာ မွတ္ေရးရတာေေတြကို သူ စက္ဆုပ္ပါတယ္။ စာေမးပြဲအတြက္ ပံုစံခြက္ထဲထည့္ၿပီး သင္ရတာေတြကိုလည္း မႏွစ္သက္ပါဘူး။ စာအုပ္ထုတ္ေဝေရးကိုလည္း သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ မခြဲတမ္း အတူလုပ္ခ်င္ရွာပါတယ္။ ရန္ကုန္မွာ စိတ္ကူးယဥ္ခ်ိန္မရရွာပါဘူး။

ဒီလိုနဲ႔ ဒီမိုကေရစီ အေရးေတာ္ပံုၾကံဳေတာ့ မႏၱေလးက ဆင္းလာတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔အတူ ပါဝင္ဆင္ႏႊဲပါတယ္။ ေမာင္သာႏိုး၊ ေမာင္မိုးသူ၊ မံုရြာတင္ေရႊ၊ ဟံသာဝတီ ကိုဝင္းတင္၊ ဝင္းေဖ၊ သိန္းႏိုင္၊ ေဇာ္ေဇာ္ေအာင္ အားလံုးပါၾကတယ္။ ေမာင္ၾကည္ေအာင္တို႔၊ ကိုေလးတို႔က အထက္ဗမာျပည္က ပါဝင္ဆင္ႏႊဲၾကတယ္။ တင္မိုးေထာင္က်တယ္။ ေထာင္ကလြတ္ ထြာက္လာေတာ့ ႏိုင္ငံျခားကို ထြက္လာခဲ့တယ္။ ဂ်ပန္၊ ဥေရာပ၊ ထိုင္း၊ အေမရိက ေရာက္ရာအရပ္မွာ စာေစာင္ေလးေတြ ထုတ္ၾကတာကို သူအားေပးပါတယ္။ ေဖးမပါတယ္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ သူကိုယ္တိုင္ စာအုပ္ထုတ္တာေတြ လုပ္လာမလားလို႔ စဥ္းစားေနမိပါတယ္။ ခုေတာ့ အသက္ ၇၃ ႏွစ္အရြယ္မွာပဲ ကြယ္လြန္ခဲ့ရွာပါၿပီ။ တင္မိုး တည္းျဖတ္ထုတ္ေဝခဲ့တဲ့ စာအုပ္မ်ား ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ စာတပုဒ္ ေရးခ်င္ေပမယ့္ စာအုပ္ျပည့္စံုေအာင္ ျပန္ၿပီး မၾကည့္ႏိုင္ေသးလို႔ မေရးႏိုင္ေသးပါ။ သူ အလြန္စိတ္အားထက္သန္ခဲ့ရွာတာကို က်ေနာ္တို႔က ဒရြတ္တိုက္လိုက္ခဲ့တာကိုပဲ အားနာလ်က္ပါ။

ေမာင္စြမ္းရည္ - ၂၀၁၀ ဇန္နဝါရီ ၂၂

Read More

ျမန္မာအေခၚခံရဖို႔ မထိုက္တန္တဲ့သူေတြ(လူထုစိန္၀င္း)

ေဖေဖာ္၀ါရီ ၂၃ ရက္ေန႔က ေက်ာင္းသူေဟာင္း သံုးေယာက္ ေရာက္လာတယ္။ တစ္ေယာက္က တိုက်ဳိက၊ တစ္ေယာက္က တိုင္ေပ က၊ ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ တိုင္ေပမႇာ ေလး၊ ငါး၊ ေျခာက္ႏႇစ္ သြားေနၿပီးမႇ ရန္ကုန္ျပန္လာေနသူ ျဖစ္တယ္။ တိုင္ေပကတစ္ေယာက္ ကေတာ့ တ႐ုတ္ႏႇစ္သစ္ကူးအခ်ိန္ ေရာက္တိုင္း ျပန္လာေနက်ျဖစ္ေပမယ့္ ဂ်ပန္ကတစ္ေယာက္ကေတာ့ ထြက္သြားၿပီးကတည္းက အခုမႇပထမဆံုး အႀကိမ္ျပန္ေတြ႕ရတာ ျဖစ္တယ္။


ဗမာစကားပီသတဲ့လူေတြ


သံုးေယာက္သားခ်ိန္းၿပီး အတူေရာက္လာၾကတာဆိုေတာ့ စကား ေတြေျပာလို႔ မကုန္ေအာင္ျဖစ္ေနၾက တယ္။ အဲဒီလိုစကားေျပာၾကရင္းက တစ္ခုသတိထားလိုက္မိတယ္။ ဂ်ပန္ ကလာတဲ့ တပည့္မက ဗမာစကားကို ဘာသံမႇမ၀ဲဘဲ ပီပီသသႀကီးေျပာေနတဲ့အခ်က္ ျဖစ္တယ္။ အခုတေလာ ေရဒီယိုကေနၾကားၾကားေနရတဲ့ ဂ်ပန္ေရာက္ဗမာေတြရဲ႕စကားေျပာသံေတြ ဟာ ဂ်ပန္သံ၀ဲ၀ဲ ေနၾကတာေတြ႕ရတယ္။ စကားေျပာရင္းေနာက္ဆံုး စကားလံုးက်ရင္ အသံကိုသံရႇည္ဆြဲ သြားၿပီးမႇ ႐ုတ္တရက္ ရပ္ပစ္လိုက္ၾကတယ္။ ဂ်ပန္စကားေျပာေနက်မို႔ ေနမႇာပဲလို႔မႇတ္ထင္ေနတယ္။ ေဟာအခု တစ္ေယာက္ကေတာ့ ဘာသံမႇမ၀ဲဘဲ ဗမာစကားကို ဗမာလိုပဲပီပီသသႀကီး ကိုေျပာေနလိုက္တာ အံ့ၾသေတာင္ သြားရတယ္။

တကယ္ေတာ့ သူက ဗမာေတာင္မဟုတ္ပါဘူး။ လား႐ိႈး ဇာတိ ျမန္မာျပည္ေပါက္ တ႐ုတ္မေလးပါ။ စက္မႈတကၠသိုလ္က ဗိသု ကာဘြဲ႕ရၿပီး ၁၉၈၈ ခုႏႇစ္ မတုိင္မီက တည္းက ဂ်ပန္ကို ထြက္သြားတာျဖစ္ ပါတယ္။ အခုေရာက္လာတဲ့ သံုးေယာက္စလံုး တ႐ုတ္မေလးေတြပါ။ တိုင္ေပမႇာေနသူကလည္း ဟိုမႇာ ႏႇစ္ေပါင္းႏႇစ္ဆယ္ေက်ာ္ပါၿပီ။ ဘာသံမႇ မ၀ဲပါဘူး။


ဗမာစကားမပီသတဲ့ဗမာေတြ


အသံမ၀ဲ႐ံုတင္မဟုတ္ဘူး။ သူ က ျမန္မာျပည္ကိုလည္း ခ်စ္ပါ တယ္။ ႏႇစ္ကူးခ်ိန္ေရာက္တိုင္း တစ္ႏႇစ္တစ္ေခါက္ ေရာက္ေအာင္ျပန္ပါ တယ္။ ေရာက္တာနဲ႔သူ႕ဇာတိ ဇီးကုန္း ကိုျပန္ၿပီး ငယ္စဥ္က ဆရာသမား ေတြကိုလိုက္လံ ေတြ႕ဆံုၿပီးကန္ေတာ့ ပါတယ္။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းေတြ ဘာေတြကိုလည္း လႇဴဒါန္းမႈေတြ လုပ္ပါတယ္။ သူက တိုင္ေပကအဆင့္ျမင့္ ႏိုင္ငံတကာဟိုတယ္ႀကီးတစ္ခုမႇာ မန္ေနဂ်ာအဆင့္ ရာထူးရထားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူမ်ားတကာေတြလို မိဘေဆြမ်ဳိးေတြပါေခၚၿပီး ဟိုမႇာမေနပါ ဘူး။ တစ္ေယာက္တည္းပဲ ေနပါတယ္။ သူတို႔တစ္ေတြလို ႏႇစ္ေပါင္းႏႇစ္ဆယ္၊ အစိတ္ႏိုင္ငံျခားသြားေနတဲ့ ျမန္မာျပည္ေပါက္ တ႐ုတ္မေလးေတြက ဗမာ စကားပီပီသသေျပာၿပီး ျမန္မာျပည္ ကို ခ်စ္ေနၾကေပမယ့္ လြန္ခဲ့တဲ့ေလး ငါးႏႇစ္ကမႇ ႏိုင္ငံျခားေရာက္သြားတဲ့ ဗမာစစ္စစ္ေတြက ဗမာစကားကိုႏိုင္ငံျခားသံ၀ဲၿပီး ေျပာေနၾကတာကိုေတာ့ ဘယ္လိုမႇနားမလည္ႏိုင္တာ အမႇန္ပါပဲ။


ျမန္မာျပည္နဲ႔မတန္ဘူးတဲ့


တခ်ဳိ႕မ်ား ဗမာစကားကို ႏိုင္ငံျခားသံ၀ဲၿပီး ေျပာ႐ံုေတာင္မကပါဘူး။ သူတို႔တတ္ထားတဲ့ ပညာေတြဟာ ျမန္မာျပည္နဲ႔ မတန္ေအာင္ ျမင့္ေနတဲ့ အတြက္ ျပန္လာလည္းအခ်ည္းႏႇီးပဲ လို႔ေတာင္ေျပာတတ္ၾကေသးတယ္။ တတ္ထားတဲ့ပညာနဲ႔ လူသားေတြကို အက်ဳိးျပဳေနဖို႔ပဲလိုတယ္။ ဘယ္ႏိုင္ငံသားျဖစ္ရမယ္ဆိုတဲ့ က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့ အျမင္မ်ဳိးမထားသင့္ဘူး။ ဂလိုဘယ္လိုက္ေဇးရႇင္းေခတ္မႇာ ဂလိုဘယ္ အ ျမင္ရႇိဖို႔ လိုတယ္။ ဟိုႏိုင္ငံသား၊ ဒီႏိုင္ငံသားဆိုတဲ့ သတ္မႇတ္ခ်က္ေတြဟာ ေခတ္နဲ႔ မညီေတာ့ဘူး။ လူသားအားလံုးဟာ ကမၻာသူ၊ ကမၻာသားေတြပဲ လို႔ ၾကည့္တတ္ျမင္တတ္ရမယ္လို႔လည္း ေျပာေလ့ရႇိၾကတယ္။ အရႇက္ မရႇိလို႔ မ်က္ႏႇာေျပာင္တိုက္ၿပီးေျပာေန ၾကတာပါ။ ကိုယ့္ရပ္ကိုယ့္ရြာကကိုယ့္ ေဆြမ်ဳိးအသိုင္းအ၀ိုင္းကိုေတာင္ အက်ဳိးျပဳခ်င္တဲ့ ေစတနာမရႇိတဲ့သူမ်ဳိးက ကမၻာ့ လူသားေတြကို အက်ဳိးျပဳမယ္လို႔ ေျပာေနတာကိုဘယ္သူက ယံုမႇာလဲ။


သူမ်ားေတြပါ အၿမီးျပတ္ေစခ်င္လို႔


လူပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးတစ္ေယာက္ ခ်င္း ကိုယ္ေနခ်င္ရာေန၊ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာလုပ္၊ ကိုယ့္အပူမဟုတ္လို႔ ဘာမႇေျပာစရာမရႇိပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ အၿမီးျပတ္တာကို ဆိတ္ဆိတ္မေနဘဲ သူမ်ားေတြပါ အၿမီးလိုက္ျဖတ္ဖို႔ ေတာင္ေျပာေျမာက္ေျပာ ေလ်ာက္ေျပာေနတာေတြေတာ့ သည္း မခံႏိုင္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေတာ္ပါေသးတယ္။ အဲဒီလို အၿမီးျပတ္ေတြက လက္တစ္ဆုပ္စာေလာက္သာရႇိလို႔။ ႏိုင္ငံျခားေရာက္ ျမန္မာလူငယ္ေတြ အမ်ားစုကေတာ့ သူတို႔လိုမဟုတ္ၾက ဘူး။ ႀကိဳးစားပမ္းစားအလုပ္ေတြ လုပ္ၿပီး မိဘေတြကိုေက်းဇူးဆပ္ေန ၾကရႇာတာပါ။ တခ်ဳိ႕မ်ား အလုပ္ႏႇစ္ မ်ဳိးေျပာင္းၿပီး တစ္ေန႔ကို ၁၆ နာရီ ေလာက္အထိကို လုပ္ၾကရရႇာတာ။ တခ်ဳိ႕က်ေတာ့လည္း အလုပ္တစ္ဖက္လုပ္ရင္းနဲ႔ ေက်ာင္းတက္ပညာ သင္လိုက္ၾကေသးတယ္။ ဒီၾကားထဲ ကေတာင္ မိဘေတြဆီလစဥ္မပ်က္မကြက္ လႇမ္းၿပီးကန္ေတာ့ေနၾကတာ ခ်ီးက်ဴးစရာေကာင္းလႇတယ္။


တြံေတးသိန္းတန္ႀကိဳက္ၾကလြန္းလို႔


အႏႇစ္ႏႇစ္ဆယ္၊ အစိတ္ ႏိုင္ငံျခားသြားမယ့္သူေတြကို အဂၤလိပ္ စကားေျပာသင္တဲ့ ဆရာလုပ္ခဲ့တာဆို ေတာ့ ကမၻာ့ႏိုင္ငံအေတာ္မ်ားမ်ားမႇာ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြေထာင္ နဲ႔ခ်ီၿပီးရႇိေနၾကပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ ဟာ သူတို႔ပညာနဲ႔မထိုက္တန္ေသးလို႔ ျပန္မလာဘူးလို႔ ေျပာတဲ့သူ ကိုယ့္ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားထဲက ေလး ငါးေယာက္ထက္မပိုပါဘူး။ အမ်ားစုက ျမန္မာျပည္ကို လြမ္းတသသနဲ႔ ေနေနၾကတာခ်ည္းပါ။ တြံေတးသိန္းတန္နဲ႔ ဟသၤာတထြန္းရင္ သီခ်င္းေခြေတြဆို ကိုယ္ကသာနားမေထာင္တာ တပည့္ေတြမႇာလို႔ ခဏခဏ၀ယ္ပို႔ေန ရတယ္။ တခ်ဳိ႕မ်ား ၾကံၾကံဖန္ဖန္ ေက်ာက္င႐ုတ္ဆံုနဲ႔ လဲမိႈ႕ေခါင္းအံုး ေတာင္မႇာလို႔ပို႔ရတယ္။ အေမရိကန္ မႇာ ေမြးၿပီး ဟိုမႇာပဲႀကီးတဲ့ တစ္ဦးတည္းေသာ ေျမးေယာက်္ားေလးက ေတာင္ျမန္မာျပည္ကအခ်ဥ္ထုပ္ေတြ နဲ႔ လက္ဖက္သုပ္ကိုသိပ္ႀကိဳက္တာ။ ''မ်ားမ်ားနဲ႔ျမန္ျမန္ပို႔ပါဖုိးဖိုး'' လို႔ဖုန္း ဆက္တိုင္းေျပာေလ့ရႇိပါတယ္။


သူတို႔ျပန္လာၾကမႇာပါ


အေဖဗမာ၊ အေမဗမာဆိုေတာ့ ေျမးကေလးရဲ႕ကိုယ္ထဲမႇာ စီးဆင္းေနတဲ့ေသြးေတြက ဗမာ့ေသြးေတြခ်ည္း မဟုတ္လား။ ဇာတိေသြးဆိုတာ ေပ်ာက္ခဲပါတယ္။ ဗမာေသြးမေႏႇာ တဲ့ တပည့္မေလးေတြေတာင္ ျမန္မာ့ ေျမမႇာေမြး၊ ျမန္မာ့ေလကို႐ႇဴ၊ ျမန္မာ့ ေရကိုေသာက္ၿပီး ျမန္မာ့ဆန္ကိုစားခဲ့ ၾကတာ ျဖစ္ေလေတာ့ ျမန္မာျပည္ကိုပဲ လြမ္းတသသျဖစ္ေနၾကတာပါ။ အခြင့္သာတိုင္း ျမန္မာျပည္ကိုျပန္လာ ၾကပါတယ္။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံအျပင္ထြက္ ၿပီး ႏိုင္ငံစံုေရာက္ဖူးေလေလ ျမန္မာ ျပည္ေလာက္ေနခ်င္စရာေကာင္းတဲ့ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ႏိုင္ငံမရႇိဘူးဆိုတာ သိေလေလျဖစ္တာေၾကာင့္ တစ္ေန႔မႇာ သူတို႔ျပန္လာၾကမႇာပါ။ ျမန္မာျပည္ဟာ သူတို႔ပညာနဲ႔ မထိုက္တန္ေသးဘူးဆိုတဲ့ လူေတြကိုလည္းစကား တစ္ခြန္းေျပာခ်င္ပါတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ စိတ္ဓာတ္မ်ဳိးေတြဟာ ျမန္မာလူမ်ဳိး ျဖစ္ဖို႔ထိုက္တန္တဲ့ အဆင့္မဟုတ္ဘူး ဆိုတာပဲျဖစ္ပါတယ္။


အနတၲကို ဦးထိပ္ထား


ျမန္မာလူမ်ဳိးျဖစ္ဖို႔ဆုိတာ လြယ္တယ္ထင္သလား။ ျဗဟၼစိုရ္တရားနဲ႔ ဟီရိၾသတပၸတရားေတြကို နားလည္ သေဘာေပါက္ၿပီး လိုက္နာက်င့္သံုး မႇ ျမန္မာလူမ်ဳိးစစ္တာ။ ႏိုင္ငံျခားမႇာ ဘယ္ေလာက္အၾကာႀကီးေနေန ဒီတရားေတြကို လိုက္နာက်င့္ၾကံေနသေရြ႕ျမန္မာလူမ်ဳိးလို႔ ေခၚႏိုင္တယ္။ ဒီ တရားေတြကို လံုး၀ပစ္ပယ္ၿပီး 'ဘယ္သူေသေသငေတမာၿပီးေရာ' ဆိုတဲ့ စိတ္ဓာတ္မ်ဳိးထားသူဆိုရင္ေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္းမႇာေနလည္း ျမန္မာလူ မ်ဳိးလို႔ အေခၚခံရဖို႔ မထိုက္တန္ပါဘူး။ ျမန္မာစိတ္၊ ျမန္မာစ႐ိုက္ရဲ႕ အႏႇစ္ သာရက 'အတၲ' ကိုပယ္ခြာျခင္းျဖစ္တယ္။ ဗုဒၶဆံုးမခဲ့တဲ့ 'အနတၲ' တရား ကိုဦးထိပ္ထားၾကတယ္။ ''ဘယ္သူ ေသေသ ငေတမာၿပီးေရာ'' စိတ္က 'အတၲ' လြန္ကဲမႈျဖစ္တယ္။ လူအမ်ား ဘာျဖစ္ျဖစ္ 'ငါ' ေကာင္းစားဖို႔သာ အဓိကဆိုတဲ့စိတ္ျဖစ္တယ္။ ဒီလူမ်ဳိး ေတြက ေမ်ာက္ျပဆန္ေတာင္းလုပ္တာမ်ဳိးကိုလည္း ရႇက္ရေကာင္းမႇန္း မသိဘူး၊ေၾကာက္ရေကာင္းမႇန္းလည္း မသိဘူး။ ေမတၲာ၊က႐ုဏာ၊ ေစတနာ ဆိုတာေတြလည္းနားမလည္ပါဘူး။ ဒီလူမ်ဳိးေတြဟာ ျမန္မာလို႔အေခၚ ခံရဖို႔ မထိုက္တန္သူေတြပါ။

http://www.weeklyeleven.com/မွ ကူးယူေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္ပါသည္။

Read More

မေသေဆးစားၾကသူမ်ား(ေက်ာ္သူ)

ကြ်ႏု္ပ္ အားငယ္သည္။
ကြ်ႏု္ပ္တို႔ေလာကတြင္ ကြ်ႏု္ပ္သည္ အသိမ္ငယ္ဆံုး . . . အေသးမႊားဆံုး . . . အင္အားအေသးဆံုးျဖစ္ေတာ့သည္။

ကြ်ႏ္ုပ္ကို ခ်စ္စႏိုး “ကီးကီး” လို႔ေခၚၾကသည္။

ကြ်ႏ္ုပ္၏ဖခင္ႏွင့္ ဘၾကီးမ်ား၊ ဦးေလးမ်ား၊ အစ္ကိုၾကီးမ်ား၏ နာမည္မ်ားကေတာ့ ဖခင္ၾကီး၊ ဦးဇူး၊ အစ္ကိုၾကီး ကိုတာ၊ ဦးေလး ဦးကေရာင္း၊ ဘၾကီးကြန္း တို႔ ျဖစ္ၾကသည္။ သူတို႔ . . . သူတို႔သည္ အလုပ္အင္မတန္ လုပ္ၾကသည္။ မနားမေန၊ မေမာမပန္း တာဝန္ေက်ၾကသည္။

ကြ်ႏ္ုပ္၏ဆရာသည္လည္း ကြ်ႏုပ္ႏွင့္ထပ္တူထပ္မွ် ေရစက္ေခၚမည္လား၊ ပ႒ာန္းဆက္ေခၚမည္လားပဲ။ ဆရာသည္လည္း ဆရာ၏ေလာက ပတ္ဝန္းက်င္တြင္ ကြ်ႏု္ပ္ကဲ့သို႔ ခံစားခဲ့ရဖူးသည္။ ဆရာ၏မိတ္ေဆြမ်ားက ၾကီးက်ယ္စြာလွဴၾက၊ တန္းၾကေသာအခါ ဆရာသည္ ေခ်ာင္တစ္ေခ်ာင္၊ ေထာင့္တစ္ေထာင့္တြင္ သိမ္ငယ္စြာ၊ အားငယ္စြာ၊ အားက်စြာ ခံစားရစျမဲပင္။

သို႔ေသာ္ ဆရာသည္ စိတ္မပ်က္စြာ စိတ္ဓာတ္မက်ဘဲ မိမိ၏ ခႏၶာကိုယ္အားရင္းျပီး ကုသိုလ္ယူစျမဲ။ ကြ်ႏ္ုပ္သည္လည္း ဆရာ့ကို အားက်သည္။ သို႔ေပမဲ့ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ေသးငယ္လွေသာ ခႏၶာႏွင့္ ဝန္ေဆာင္မႈကို ေပးရမည့္တာဝန္သည္ မမွ်။ ကြ်ႏ္ုပ္ထမ္းေဆာင္ရန္ မျဖစ္ႏိုင္။

ဘာေၾကာင့္မ်ား ကြ်ႏ္ုပ္၏ဆရာသည္ ကြ်ႏ္ုပ္အား သည္ေလာက၊ သည္ပတ္ဝန္းက်င္၊ သည္အသိုင္းအဝိုင္း၊ သည္အဖြဲ႔အစည္းသို႔ ဇြတ္သြင္းယူခဲ့သနည္း။

ကြ်ႏ္ုပ္ အေျဖရွာမရ . . .
ကြ်ႏ္ုပ္ အားငယ္ရ . . .
ကြ်ႏ္ုပ္ စိတ္ပ်က္ရ . . .
ကြ်ႏ္ုပ္ စိတ္ဓာတ္က်ရ . . .
ရွိေစေတာ့ . . .
ကြ်ႏ္ုပ္ ေစာင့္ၾကည့္မည္။

ကြ်ႏ္ုပ္သည္ ဤေလာက၊ ဤအသိုင္းအဝိုင္း၊ ဤပတ္ဝန္းက်င္သို႔ ေရာက္လာျပီး

ဤေလာက အသိုင္းအဝိုင္း ပတ္ဝန္းက်င္၏ ေက်းဇူးကို မဆပ္ႏိုင္ခဲ့လွ်င္ ကြ်ႏ္ုပ္အေဝးတစ္ေနရာသို႔ ထြက္သြားမည္ဟု သႏၷိ႒ာန္ ခ်လိုက္ေတာ့သည္။ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ မ်ိဳးရိုးစဥ္ဆက္ ရိုးသားသည္၊ ၾကိဳးစားသည္၊ ေျဖာင့္မတ္သည္၊ ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ လိပ္ျပာသန္႔ၾကသည္။

ဖခင္ၾကီး၊ ဘၾကီး၊ ဦးေလး၊ အစ္ကိုၾကီးတို႔သည္ သူတို႔တာဝန္ သူတို႔ေက်ၾကသည္။ မည္သူ႔ကိုမွ် ဂုဏ္သိကၡာ မညိဳးႏြမ္းေစရ။ မည္သူ႔ကိုမွ် မေစာ္ကား၊ မေမာက္မာၾက။ ကိုယ့္တာဝန္ ကိုယ္ထမ္းေဆာင္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ကိုယ္က ရိုးသားၾကိဳးစားစြာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္စဥ္ တစ္ဖက္မွ ျပႆနာရွာျခင္းမ်ား ၾကံဳေတြ႔ရတတ္သည္။ တစ္ဖက္မွ ရမ္းကားမႈ၊ ေစာ္ကားမႈမ်ားကို ၾကံဳေတြ႔ရတတ္သည္။ သို႔ေသာ္ သည္းခံျခင္းသည္ ေအာင္ျမင္မႈမဟုတ္ပါလား။

ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ တိုက္ခိုက္မႈ ၾကံဳရေသာ္
ရဲရဲသည္းခံ . . .
ရဲရဲရိုးသား . . .
ရဲရဲေျဖာင့္မတ္မႈကို ခိ်ဳးဖ်က္၍ မည္သို႔မွ် မတုန္႔ျပန္ၾက၍ ႏွလံုးသားအမာရြတ္ႏွင့္ လူတစ္စုဟု ေခၚႏိုင္ပါသည္။ ဒဏ္ရာအနာတရာ ရလာေသာ္ . . . ကြ်ႏ္ုပ္ဆရာ၏ အသိုင္းအဝိုင္းက ကုသေပးသည္။ ဘၾကီးကြန္း ဟိုတစ္ေလာက လူၾကီးေရာဂါျဖစ္သည္။ ဇရာေထာင္းလာ၍ ေဝဒနာခံစားလာရသည္။ ထိုအခါ ကြ်ႏ္ုပ္၏ဆရာအဖြဲ႔က အင္ႏွင့္အားႏွင့္ ကုသေပးသည္။ ႏိုင္ငံျခားမွ ေဆးဝါးမ်ားမွာ၍ ကုသေပးသည္။ ဘၾကီးက်န္းမာသန္စြမ္းလာသည္။ လုပ္ငန္းတာဝန္မ်ားကို ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ေတာ့သည္။

ကြ်ႏ္ုပ္၏ဖခင္ ဦးဇူးသည္လည္း ထိုနည္းတူ ရိုးသားၾကိဳးစားစြာ လုပ္ငန္းခြင္ဝင္ေနစဥ္ တစ္ဖက္မွ ရမ္းကားမူးရစ္ကာ ထိုးၾကိတ္မႈကို ခံခဲ့ရ၍ ဒဏ္ရာရခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ကြ်ႏု္ပ္၏ ဆရာအဖြဲ႔သားမ်ားက ကုသေပးျခင္းေၾကာင့္ ေရာဂါဒဏ္မ်ား ေပ်ာက္ကင္းျပီး လုပ္ငန္းခြင္ဆင္းႏိုင္ျပီျဖစ္သည္။ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ဆရာအဖြဲ႔အား ကြ်ႏ္ုပ္တို႔အတြက္ “မေသေဆးေဖာ္သူမ်ား” ဟုပင္ တင္စားခ်င္သည္။

ကြ်ႏ္ုပ္သည္ ကြ်ႏ္ုပ္ဆရာ၏ ေလာကၾကီးထဲ စုန္းစုန္းဝင္ေရာက္လာရျပီး မၾကာခင္ ကြ်ႏ္ုပ္အတြက္ ကြ်ႏ္ုပ္ဆရာသည္ ဝတ္စံုတစ္စံု ဆင္ယင္ေပးသည္။ ဘာဝတ္စံုၾကီးပါလိမ့္ဟု ကြ်ႏ္ုပ္ေတြးမိသည္။ ဟုတ္တယ္ေလ . . . အေဖတို႔၊ ဦးေလးတို႔၊ အစ္ကိုတို႔က်ေတာ့ ဝတ္စံုက တည္တည္တ့ံတံ့ က်က္သေရရွိလိုက္သည့္ျဖစ္ျခင္း။ ကြ်ႏ္ုပ္ဘၾကီးက်ေတာ့ လူၾကီးမို႔လားမသိပါဘူး။ ေရႊေရာင္ဝတ္စံုႏွင့္ ခံ့ညားလိုက္သည္ျဖစ္ျခင္း . . . ။ ကြ်ႏ္ုပ္က်ေတာ့ အူေၾကာင္က်ား . . . ပန္းပြင့္ေတြ၊ Smile မ်က္ႏွာေတြ၊ ျငိမ္းခ်မ္ေရး Peace ပံုေတြ၊ လိပ္ျပာပံုေတြနဲ႔ ကေလးကလား၊ စိတ္ပ်က္မိတယ္ဗ်ာ . . . ။ ဆရာဘာေတြမ်ား ေလွ်ာက္လုပ္ေနပါလိမ့္။ ကြ်ႏ္ုပ္သည္ ဆရာ၏ ေလာကပတ္ဝန္းက်င္ အသိုင္းအဝိုင္းတြင္ လူပိုမျဖစ္ခ်င္၊ ဆန္ကုန္ေျမေလးမျဖစ္ခ်င္။ အဓိပၸာယ္ရွိခ်င္သည္။ ေက်းဇူးဆပ္ခ်င္သည္။ ေပးဆပ္ခ်င္သည္။ တာဝန္ေက်ခ်င္သည္။ ေဟးလားဝါးလားနဲ႔ ေယာင္ဝါးဝါး မျဖစ္ခ်င္။ ဆရာရဲ႔လုပ္ရပ္ေတြ ေယာင္ဝါးဝါး ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ေတြ ျဖစ္ေနျပီလားဟု ေတြးမိသည္။ သို႔ေသာ္ ကြ်ႏ္ုပ္၏ အျပစ္တင္ေတြးေတာမႈ ေစာသြားသည္။ ဆႏၵေစာသြားသည္။

အဲဒီ့ေန႔က ျမန္မာႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ေန႔။ မဂၤလာရွိတဲ့ေန႔၊ အဓိပၸာယ္ရွိတဲ့ေန႔၊ တာဝန္ေက်တဲ့ေန႔၊ ပီတိအျဖစ္ဆံုးေန႔၊ ပီတိစားရတဲ့ေန႔ . . . ။

အဲဒီ့ေန႔ . . . တစ္သက္ေမ့မရတဲ့ေန႔မွာ ကြ်ႏ္ုပ္ဝတ္စားဆင္ယင္မႈနဲ႔အတူ ကြ်ႏ္ုပ္ဂုဏ္ယူဝင့္ၾကြားရမည့္ေန႔ ျဖစ္ေတာ့သည္။ ထိုေန႔မွာ ကြ်ႏ္ုပ္၏ဆရာအဖြဲ႔အစည္းမွ ကြ်ႏ္ုပ္အား ကြ်ႏ္ုပ္ခႏၶာႏွင့္ လိုက္ဖက္ညီမည့္ တာဝန္ဝတၱရားတစ္ခုကို ခိုင္းေတာ့သည္။ ကြ်ႏ္ုပ္သည္ တက္ၾကြစြာျဖင့္ ထမ္းေဆာင္သည္။ သည္လုပ္ငန္းကို ရိုးေျမက်သည္အထိ ထမ္းေဆာင္မည္ျဖစ္၍ ကြ်ႏ္ုပ္အား ဂုဏ္ထူးေဆာင္ဘြဲ႔လက္မွတ္ ခ်ီးျမွင့္ေပးလိုက္ေတာ့သည္။ ကြ်ႏ္ုပ္၏ အနာဂတ္အလင္းေရာင္ျဖစ္သည့္ ဤဂုဏ္ထူးေဆာင္လက္မွတ္၏ ေခါင္းစဥ္ကို “မေသေဆးစားသူမ်ား” ဟုပင္တင္စားလိုက္ခ်င္ေတာ့သည္။

“မေသေဆးစားသူမ်ား ဂုဏ္ထူးေဆာင္လက္မွတ္”

အမည္ - ဆူဇူကီး (SUZUKI)
မွတ္ပံုတင္အမွတ္ - ၁ဂ/၉၄၆၇
တာဝန္ - အျပစ္မဲ့၍ အကုသိုလ္ကင္းရွင္းစြာျဖင့္ ဘဝတစ္ပါးသို႔ ေျပာင္းသြားရေသာ ကေလးသူငယ္မ်ား၏ ရုပ္ကလာပ္ကို အခမဲ့ကုသိုလ္ျဖစ္ သယ္ေဆာင္ပို႔ေပးရန္။
ရာထူး - ကေလးနိဗၺာန္ယာဥ္။
လိပ္စာ - နာေရးကူညီမႈအသင္း (ရန္ကုန္)။
ဆက္သြယ္ရန္ဖုန္း - ၅၈၀၁၃၃၊ ၅၈၁၃၆၃၊ ၇၀၄၇၈၄၊ ၇၀၉၂၇၇၊ ၇၂၈၀၈၉

ကြ်ႏ္ုပ္၏ ဖခင္ၾကီး ဦးဇူး (ခ) အစ္စ္ဇူးဇူး (ISUZU)၊ ဘၾကီး ဦးကြန္း (ခ) လင္ကြန္း (LINCON)၊ ဦးေလး ဦးကေရာင္း (ခ) တိုယိုတာကေရာင္း (TOYOTA CROWN)၊ အစ္ကိုၾကီး ကိုတာ (ခ) တိုယိုတာဟိုင္းလတ္ (TOYOTA HILUX) တို႔၏ ေျခရာကို ထပ္ၾကပ္မကြာလိုက္ရင္း ပန္းတိုင္အထိေရာက္ေအာင္၊ ဇြဲ၊ လံု႔လ၊ ဝီရိယ၊ စိတ္ဓာတ္ခုိင္ခ့ံစြာျဖင့္ လိပ္ျပာသန္႔စြာ အရွိန္အဟုန္ျပင္းစြာျဖင့္ ဆက္လက္၍ ေက်းဇူးဆပ္မည့္ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔၏ ဘဝသည္ကား “မေသေဆးစားၾကသူမ်ား” ပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။

အားလံုးကို ေလးစားဦးညြတ္လ်က္

ကီးကီး (ခ) ဆူဇူကီး (SUZUKI)

ေက်ာ္သူ




စာႂကြင္း ။ ။ ဤေဆာင္းပါး ျပီးသြားခ်ိန္... ကြၽႏု္ပ္ကီးကီးသည္ လူသားအၾကိဳးျပဳ လုပ္ငန္းမ်ားလုပ္ေဆာင္ေနဆဲ ... မေမွ်ာ္လင့္တဲ့အခ်ိန္၊ မေမွ်ာ္လင့္တဲ့ေန႕ရက္တစ္ရက္တြင္ မေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ေသာ္ အေၾကာင္းအရာတစ္ခု ထပ္မံေပၚေပါက္လာခဲ့သည္။ ယင္းမွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ကြဲကြာ၍ ကြၽႏု္ပ္တစ္ၾကိမ္တစ္ခါမွ မဆံုဘူးခဲ့ေသာ၊ မျမင္ဘူးခဲ့ေသာ ကြၽႏု္ပ္၏ အဖိုး ( ဘၾကီးကြန္း ရဲ့ဖခင္) ဖိုးဖိုးခ်က္ႏွင့္ ကြၽႏု္ပ္တို႕ ျပန္လည္ဆံုေတြ႕ရျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ဘၾကီးကြန္း၊ဦးေလး ကေရာင္း၊ ဖခင္ၾကီး ဦးဇူး၊ အကိုၾကီး ကိုတာႏွင့္ ကြၽႏု္ပ္ ကီးကီးတို႕ ေပ်ာ္လိုက္သည့္ ျဖစ္ျခင္း္။

ဖိုးဖိုး ခ်က္သည္ ဒုတိယကမာၻစစ္အတြင္းမွ အသက္မေသပဲ မိသားစုႏွင့္ကြဲကြာခဲ့ရာမွ ယခုလို ျပန္လည္ဆံုေတြ႕ ခြင့္ရခဲ့ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။ ဖိုးဖိုးခ်က္သည္ စစ္၏အနိဌာ႐ံုမ်ားကို ၾကံုေတြ႕ခဲ့ရသူပီပီ ႏြမ္းလ်လ်က္ရွိေနသည္။ သို႕ေသာ္ အသက္အရြယ္ ၾကီးျမင့္ျပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း ယခုကြၽႏု္ပ္တို႕ႏွင့္အတူ လက္တြဲမျဖဳတ္ လူသားအက်ိဳးျပဳ လုပ္ငန္းမ်ားလုပ္ရန္ ကြၽႏု္ပ္ထံ ေရာက္ရွိလာျခင္းျဖစ္သည္။ ကြၽႏု္ပ္တို႕၏ အဖိုးထံမွ အေတြ႕အၾကံုမ်ား၊ ဗဟုသုတမ်ား၊ ရာဇဝင္ သမိုင္းေၾကာင္းမ်ား ဂဃနဏ သိရေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။

ကြၽႏု္ပ္အဖိုး၏အမည္ရင္း - ခ်က္ပလက္
မွတ္ပံုတင္အမွတ္ - စ/၃၃၀၀
တာဝန္ - နာေရးလမ္းေၾကာင္းပို႕ရာတြင္ နိဗၺာန္ယာဥ္ ေနာက္မွ နာေရးပို႕ ပရိတ္သတ္ (အသုဘ ႐ႉ႕မည့္ ပရိတ္သတ္) တို႕အားလိုက္လံပို႕ေဆာင္ရန္။
ရာထူး - အသုဘပို႕ေဆာင္ယာဥ္။
လိပ္စာ - နာေရးကူညီမႈအသင္း (ရန္ကုန္)။ အမွတ္ (၁၃-က)၊ ဗိုလ္မႉး ဗထူးလမ္း၊ (၄၂)ရပ္ကြက္၊ေျမာက္ဒဂံုျမိဳ႕နယ္၊ရန္ကုန္။

ဖိုးဖိုး ခ်က္ကို ကြၽႏု္ပ္ထံလာေရာက္ ပို႕ေဆာင္ၾကေသာ ဦးဟုန္းတန္+ေဒၚခင္ျမင့္ရီမိသားစု၊ ရပ/၁၃၁၊ နယ္ေျမ-၁၀၊ ေက်ာင္းၾကီးစု ရပ္ကြက္၊ အေနာက္ျမိဳ႕ပတ္လမ္း၊ (ေတာင္ၾကီးျမိဳ႕)ႏွင့္ ဘၾကီးကြန္း (LINCON)၊ ဦးေလး ကေရာင္း (TOYOTA CROWN) တို႕ကိုလာေရာက္ ပို႕ေဆာင္ၾကေသာ ဦးေဇာ္ဝင္း + ဇနီး ေဒၚတင္သန္း သားကိုဗညား (ေခတၲ ဂ်ပန္) မိသားစုအား၎၊ ျပည္တြင္းျပည္ပ အလႉရွင္မ်ား၏ အလႈေငြျဖင့္ ဖခင္ၾကီး ဦးဇူး (ISUZU) ၊ အကိုၾကီး ကိုတာ (TOYOTA HILUX) ႏွင့္ ကြၽႏု္ပ္ ကီးကီး (SUZUKI) တို႕အား လူသားအၾကိဳးျပဳလုပ္ခြင့္ေပးခဲ့ေသာ (၇) ရက္သားသမီး အေပါင္းတို႕အား ေက်းဇူးအထူးတင္ရွိ၍ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ သာဓု ေခၚဆိုလိုက္ပါသည္။

ကီးကီး (ခ) ဆူဇူကီး (SUZUKI)

ေက်ာ္သူ

Read More

ေခ်ာင္းၾကည့္သူရဲ့ အမွား(ကိုႀကီးေပၚ)

အမွတ္ ၂၀

တိုင္းဗာရာ ျမန္မာဏသီ ေရႊျပည္ေတာ္ႀကီးကို ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္တိုင္း ကိုႀကီးေပၚ တေယာက္မွာျဖင့္ အမွားေတြ ဗရပြနဲ႔ ဗြက္ထေနခဲ့တာ အေတာ္ၾကာေပါ့။ ဒါေပမယ့္လည္း အဲသလို မွားလိုက္ရမွ အယားေျပေလေရာ့သလား မသိ။ ေခ်ာင္းမိတာလည္း အခါခါ။ မွားမိတာလည္း အခါခါ ဆိုပါေတာ့။

အခုလို ႏွစ္သစ္ဆန္းတဲ့ ကာလမ်ိဳးမွာေတာ့ ေရႊျပည္ေတာ္ႀကီးမွာ တီးတိုးတဖုံ က်ယ္က်ယ္တမ်ိဳး ရင္အခုန္ၾကဆုံးကေတာ့ ဆုေတြ, ဂုဏ္ထူးေတြ, လက္မွတ္ေတြ ေပးအပ္ ခ်ီးျမႇင့္တဲ့ အေၾကာင္းရပ္ပါပဲ။

မဟာငတာ

တိုင္းျပည္ႏိုင္ငံ အမ်ားမွာ ႏွစ္တႏွစ္ ကုန္ခါနီးရင္ ဒီႏွစ္အတြက္ အထူးျခားဆံုးေတြ, အေကာင္းဆုံးေတြ, အထူးခၽြန္ဆုံးေတြကို ေရြးခ်ယ္ ၾကေလ့ရွိပါတယ္။ အင္မတန္ စိတ္၀င္စား ရင္ခုန္စရာ ေကာင္းတဲ့ အလုပ္ေတြေပါ့။ စာေပ, ဂီတ, ႐ုပ္ရွင္, အားကစား စတဲ့ လူတိုင္းႀကိဳက္ေတြ သာမက စီးပြား, ပညာ, သိပၸံ စတဲ့ အေလးအနက္ေတြလည္း ပါ၀င္တတ္ပါတယ္။ တိုင္းက်ိဳးျပည္က်ိဳး ေဆာင္သူေတြကိုလည္း အထူးတလည္ ဂုဏ္ထူးေတြ ေပးအပ္တတ္ၾကပါတယ္။

ေရႊျပည္ေတာ္မွာလည္း ႏိုင္ငံတကာ စံခ်ိန္မီ အဲသလို လိုက္လုပ္ပါတယ္။ အဲ… ကြာျခားတာကေတာ့ ႏိုင္ငံတကာမွာ ဆုေပးတာက ေရာက္ဆဲႏွစ္အတြက္ လတ္တေလာ ေရြးခ်ယ္ေပးတာ။ ေရႊျပည္ေတာ္ႀကီးကေတာ့ လြန္္ခဲ့တဲ့ တျမန္တႏွစ္ အတြက္ ေပးတာ။ တႏွစ္တာအတြင္းက အေကာင္းဆံုးေတြကို ေရြးခ်ယ္ဖို႔ လူႀကီးမင္းမ်ားက တႏွစ္ႀကီးမ်ားေတာင္ အခ်ိန္ယူတယ္ ဆိုတဲ့ သေဘာေပါ့။

အေကာင္းတကာ့ အေကာင္းဆုံးကို အျပစ္အနာ အဆာမရွိေအာင္ အဆင့္ဆင့္ စိစစ္ေရြးခ်ယ္ရတာမို႔ ဒီေလာက္ ၾကာရေပတာပဲလို႔ ကိုႀကီးေပၚက သေဘာထားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီႏွစ္မွာ သိပ္ေတာ္ သိပ္ေကာင္းလို႔ ဆုရမယ္ မွန္းရင္ေတာ့ ေနာက္တႏွစ္အတြင္း မေသေသးနဲ႔ဦးေပါ့။ ယၾတာေလး ဘာေလး ေခ်ထားေပါ့။ ေရႊျပည္ေတာ္မွာ လာဘ္ထိုးရင္ ဘာမဆို ျဖစ္တာပဲ။ ေသမင္းကိုလည္း လာဘ္ထိုးထားေပါ့။


ဆုေတြထဲမွာ အကယ္ဒမီ လို႔ေခၚတဲ့ ႐ုပ္ရွင္ဆုကေတာ့ ေပၚျပဴလာ အျဖစ္ဆုံးပါပဲ။ ႐ုပ္ရွင္က လူအမ်ားႀကိဳက္တဲ့ အႏုပညာမို႔ ႐ုပ္ရွင္အကယ္ဒမီကို လူေတြ စိတ္၀င္စားတာ မဆန္းပါဘူး။ ပိုက္ဆံရွာေကာင္းတဲ့ စီးပြားလည္း ျဖစ္ေပသကိုး။ အဲ ဆန္းေနတာက ေရႊျပည္ေတာ္မွာ ႐ုပ္ရွင္ဆုကို ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္တဲ့ ပရိသတ္က ေပးတာမဟုတ္ဘဲ၊ ႐ုပ္ရွင္မၾကည့္တဲ့ အာဏာသစ္ငုတ္ေတြက ေပးတာ ျဖစ္ေနတာပါပဲ။

ႏိုင္ငံတကာမွာ ႐ုပ္ရွင္ဆုကို ေရြးခ်ယ္ဆုေပးတာက ႐ုပ္ရွင္နဲ႔ ပတ္သက္ဆက္ႏႊယ္ၿပီး လုပ္ကုိင္ေနသူေတြ, ပညာသည္ေတြ, ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားသူေတြက ေပးတာ။ မေရြးခင္မွာ ပရိသတ္ရဲ့ ဆႏၵမဲကိုလည္း ေတာင္းခံထားေသးရဲ့။ ဒီေတာ့ ေရြးလိုက္တဲ့ဆုဟာ ပရိသတ္ ဆႏၵကိုလည္း ထင္ဟပ္, ပညာရွင္မ်ားလည္း ႏွစ္သက္, အမ်ားလည္း ႀကိဳက္ၿပီး ဟိုးဟိုးေက်ာ္ေပေတာ့တာကိုး။ ေရြးစရာေတြကလည္း မ်ားလြန္းလို႔ က႑ေတြ ခြဲထားတာေတာင္ မူးေနာက္ေနတာပါပဲ။

ေရႊျပည္ေတာ္မွာကေတာ့ လက္ဆယ္ေခ်ာင္း မျပည့္တဲ့ ႐ုပ္ရွင္ကားထဲကေန ဆုေတြ ေရြးထုတ္လိုက္တာမ်ား နည္းမွတ္လို႔။ အဲ ရာေထာင္ခ်ီတဲ့ ဗီဒီယိုေတြက်ေတာ့ ႐ုပ္ရွင္ မဟုတ္ဘူး ဆိုပဲ။ ၿပီးေတာ့ ႐ုပ္ရွင္မွာ ေတးဂီတဆု ဆိုၿပီး ေပးေပမယ့္၊ ရာနဲ႔ခ်ီ ထြက္ေနတဲ့ ေတးအဲယ္ဘမ္ေတြကို က်ေတာ့ “ဂီတအကယ္ဒမီ” ဆုရယ္လို႔ ဘယ္သူကမွ မေပးဘူး ခင္ဗ်။ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈကို ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ ျမႇင့္တင္ရမယ္လို႔ ပါးစပ္နဲ႔ မဆံ့ေအာင္ ေအာ္ေနေပမယ့္ ဇာတ္သဘင္တို႔, ဆိုင္းတို႔လည္း အကယ္ဒမီ တန္းမ၀င္ဘူး ခင္ဗ်။ ၿပိဳင္ပြဲေတြ လုပ္ေနတာပဲလို႔ ေစာဒက တက္ႏိုင္ေပမယ့္၊ ၿပိဳင္္ပြဲနဲ႔ တကယ့္အလုပ္နဲ႔က မတူဘူးေလ။

အခုဆိုရင္ အကယ္ဒမီလိုခ်င္ရင္ ဘယ္လိုကားကို႐ိုက္, ဘယ္စ႐ိုက္ကို သ႐ုပ္ေဆာင္, ဘယ္စကားကို ေျပာ, ဆုေပးမယ့္သူေတြနဲ႔ ဘယ္လို ေနထိုင္ဆက္ဆံ ဆိုတဲ့ ေဖာ္ျမဴလာေတြကို ေရႊျပည္ေတာ္က ေတာေရာၿမိဳ႕ပါ ပရိသတ္အားလုံးက အလြတ္ရေနၾကပါၿပီ။ ႀကိဳသိေနၾကလို႔ သိပ္ေတာင္ ရင္မခုန္ရေတာ့ပါဘူး။

ပရိသတ္အမ်ားက ရင္မခုန္ေပမယ့္ တိုးတိုးတိတ္တိတ္ ႀကိတ္ၿပီး ရင္ခုန္တဲ့ ဆုေတြလည္း ရွိေသးတယ္ ခင္ဗ်။ အမ်ိဳးသားစာေပဆုတို႔, ဘာဓဇ ညာဓရ ဆိုတဲ့ ဂုဏ္ထူးတို႔, ဘာထူးခၽြန္ ညာထူးခၽြန္ ဆိုတဲ့ တံဆိပ္တို႔ ဆိုတာေတြေပါ့။ မ်ားလြန္းလို႔ သတင္းစာမွာေတာင္ တပတ္ေလာက္ ဆက္တိုက္ ေဖာ္ျပရတာ။ ကိုႀကီးေပၚလည္း အလြတ္ မမွတ္မိပါဘူး။ ဒီဆုေတြ တံဆိပ္ေတြမွာလည္း ေဖာ္ျမဴလာ ကိုယ္စီ ရွိၿပီးသား ခင္ဗ်။ အထုပ္ကေလး ပိုက္ၿပီး အကြက္ကေလး ႐ိုက္လိုက္ရင္ ဆုတခုကေတာ့ ဖုတ္ခနဲ ျပဳတ္က်လာတာပါပဲ။

ကိုႀကီးေပၚ မွန္ေျပာင္းထဲမွာ ျမင္ေနရတာကေတာ့ ဆုေတြ တံဆိပ္ေတြ ဂုဏ္ထူးေတြ ဘယ္လိုပဲ ေျပာင္းသြား ေျပာင္းသြား ေပးသူကေတာ့ တေယာက္တည္းပဲ ခင္ဗ်။ နအဖဆိုတဲ့ အာဏာသစ္ငုတ္ေတြေပ့ါ။ ဆုေပးသဘင္ ဆိုတာေတြကလည္း ေရႊျပည္ေတာ္မွာ တႏွစ္ပတ္လုံး ျပတ္တယ္ မရွိပါဘူး။ သတင္းထဲ ေန႔တိုင္းပါေနေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မင္းမ်ား တတ္အပ္ေသာ အ႒ာရသထဲမွာ ဆုေပးအပ္ျခင္း ဆိုတာလည္း တပါးပါမယ္ ထင္ပါရဲ့။

ဒီႏွစ္ဆန္းမွာေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မင္းမ်ားက ေရႊျပည္ေတာ္ႀကီးမွာ ေပးအပ္ေနက် ဆုထူး ဂုဏ္ထူးေတြကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲပါတယ္။ အနာဂတ္ေခတ္နဲ႔ ညီေအာင္လို႔ ဆိုပဲ။ ၀ီရိယ ကဲတဲ့ သေဘာေပါ့။ တကယ္ေတာ့ ဟိုးယခင္ေခတ္က ေပးခဲ့ဖူတဲ့ သတိုးတို႔, အဂၢတို႔, စည္သူတို႔, ပ်ံခ်ီတို႔ စတဲ့ ဘြဲ႔ေတြကို ျပန္ေပးမယ္လို႔ လုပ္တာပါ။

လြတ္လပ္ေရးရေတာ့ ဖဆပလ အစိုးရက ပါဠိဘာသာနဲ႔ ေရးထားတဲ့ ဘြဲ႔ေတြ တီထြင္ ေပးခဲ့ပါတယ္။ ဗိုလ္ေန၀င္းက ဆိုရွယ္လစ္ေခတ္ လုပ္ေတာ့ အဲဒါေတြကို ပေဒသရာဇ္ေစာ္ နံတယ္ ဆိုၿပီး ဖယ္ထားခဲ့ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဖဆပလ လုပ္တာကို အေမြမခံဘူး ဆိုတဲ့ သေဘာပါ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီ ဘြဲ႔ေတြက အရွိန္အ၀ါ အေတာ္ႀကီးတယ္ ခင္ဗ်။ အမည္ေရွ႕မွာ တျမတ္တႏိုးတပ္ခဲ့ၾကလို႔ ေႏွာင္းလူေတြက အဓိပၸာယ္သာ ဘာမွန္းမသိ ရွိမယ္ ဘြဲ႔ေတြနဲ႔ေတာ့ ရင္းႏွီးေနၾကတာပါ။ အလကၤာေက်ာ္စြာ ေရႊမန္းတင္ေမာင္, ၀ဏၰေက်ာ္ထင္ ေဒၚေအာင္ၾကည္, စည္သူ ဦးသန္႔ ဆိုတာမ်ိဳးေတြေပါ့။

ေဟာ အခု၊ ဒီဘြဲ႔ေတြကို ျပန္ေပးမယ္ ဆိုတာ ေၾကညာၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ေတဇ နဲ႔ ေဇာ္ေဇာ္ ကို “သီရိပ်ံခ်ီ” ဘြဲ႔ေပးတယ္လို႔ သတင္းထြက္လာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေၾကညာခ်က္ကို လူသိေအာင္ မထုတ္ျပန္ဘူး။ တိုးတိုးတိတ္တိတ္ ဆိုပဲ။ အင္… ဆုေပးတာ လူသိေအာင္ မဟုတ္ရင္ ဘာလုပ္ဖို႔ပါလိမ့္…။

ဒီမွာတင္ ကိုႀကီးေပၚ စမွားေတာ့တာပါပဲ။ ကိုႀကီးေပၚက ေတြးမိလိုက္တာက ဆုတခုရဲ့ ဂုဏ္ျဒပ္ဟာ ဆုေပၚမွာ တည္သလား, ေပးသူမွာ တည္သလား, ရသူမွာ တည္သလား ဆိုတာပါပဲ။ ၿပီးေတာ့ လူသိဖို႔ လိုသလား မလိုသလား။ ေပးတဲ့လူက တိတ္တိတ္ေလးေပးတာကို ယူတဲ့သူက ဘမ္းေဖာ္ျပလို႔ ျဖစ္ပါ့မလား။ ဆုရတာ မင္းနဲ႔ငါပဲ သိတယ္။ ရွဴး…တိုးတိုး။

တခ်ိန္က သိပ္နာမည္ႀကီးခဲ့တဲ့ “စတာလင္ဆု” တို႔ “စၾကာတံဆိပ္” တို႔ ဆိုတာေတြ အခု ဘယ္လိ္ု ျဖစ္သြားၾကၿပီလဲ။ နအဖ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ား ေပးတဲ့ဆု ဆိုတာေတြကေကာ ဘယ္လို အဓိပၸာယ္ ျဖစ္လိမ့္မလဲ။ ရတဲ့သူေတြကေကာ ဘယ္လိ္ုလူေတြ ျဖစ္မလဲ။ ကိုႀကီးေပၚေတာ့ ေခ်ာင္းမိေလေလ မွားေလေလပါပဲ။

ဒီအေျဖေတြ အတြက္ အားလုံး ၾကားဖူုးၿပီးသား ဇာတ္လမ္းကေလးက အေျဖေပးႏိုင္မယ္ ထင္ပါရဲ့။ ဒီလိုပါ။

ေယာအတြင္း၀န္ ဦးဘိုးလိႈင္ ေရးတဲ့ စာေပေတြကို ျမင္းထိန္း ငတာ ဆိုသူက - မင္းႀကီးေရးတဲ့စာေတြ သိပ္ေကာင္းတယ္, သိပ္အဖိုးတန္တယ္ - လို႔ လူထူထူရွိရင္ ေျပာေလ့ရွိသတဲ့။ ဒီသတင္းကို ေယာမင္းႀကီး ၾကားေတာ့ ငတာကို ေခၚၿပီး ေမးတယ္။ မင္း ငါ့စာေတြကို ေသခ်ာ ဖတ္ဖူးသလား တဲ့။ ငတာခမ်ာ ေသခ်ာ မဖတ္ဖူးေတာ့ ဘာေျပာရမွန္းမသိ အ အိ ျဖစ္ေနတာေပါ့။ မင္းႀကီးက ေရႊဒဂၤါး ႏွစ္ျပား ထုတ္ေပးၿပီး - ေရာ့ ဒါယူၿပီး လုပ္ကိုင္စား, ေနာက္ကို ငါ့စာေကာင္းေၾကာင္း ေလွ်ာက္မေျပာနဲ႔, မင္းအရာ မဟုတ္ဘူး - လို႔ ေျပာလႊတ္လိုက္သတဲ့။

ရွင္ဘုရင္ ေပးတဲ့ ရာထူး စည္းစိမ္ကိုေတာင္ စြန္႔လႊတ္ဖို႔ ၀န္မေလးတဲ့ ဦးဘိုးလိႈင္လို လူကေတာ့ ငတာလို ျမင္းထိန္းတေယာက္ရဲ့ ခ်ီးမြမ္းမႈကို ဘယ္ သာယာလိမ့္မလဲ။

ဒီကေန႔ ငတာေတြက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ ျဖစ္လာေတာ့ သူတို႔ေပးတဲ့ “မဟာငတာဘြဲ႔” ေတြကို ငတာ့ ေနာက္က ျမင္းေခ်းက်ဳံးသူေတြ ၀မ္းေျမာက္၀မ္းသာ အငမ္းမရ ျဖစ္ၾကတာ ဆန္းမယ္ေတာ့ မထင္။

ကိုႀကီးေပၚ

Read More