ေလာကရဲ႕ျပတင္းတံခါးတစ္ခ်ပ္
စာၾကည့္တိုက္မွာ တပ္ထားတယ္။
အတိတ္ ပစၥဳပၸန္ အနာဂတ္
ထင္ဟပ္တဲ့ လကၡဏာေရးသံုးပါး
စာၾကည့္တိုက္မ်ားမွာ ၀ိပႆနာတင္႐ႈႏိုင္တယ္။
ဘားနပ္ ပိဋကတ္တိုက္ရဲ႕ေက်းဇူး
ဆရာမိႈင္းတို႔ရခဲ့ဖူး။
ဘ၀ရဲ႕အေကာင္းဆံုးအခ်ိန္မ်ား
ပိဋကတ္တိုက္မွာ သံုးခဲ့ဖူး။
ကြမ္းတျမံဳ႕ျမံဳ႕နဲ႔
တငံုငံုေလ့လာ
ျပည္ျမန္မာေရွ႕ေရး
အေတြးေတြရ၊ အသစ္ေတြရ။
လြတ္လပ္ေရး၊ ဒီမိုကေရစီေရး၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး
စာၾကည့္တိုက္မွာေတြး
စာၾကည့္တိုက္မွာေရး။
စာၾကည့္တိုက္ဆိုတာ
တသက္တာသင္ယူေလ့လာဖို႔
မရွိမျဖစ္တဲ့ေနရာ
ဆရာမိႈင္းအေသအခ်ာသိခဲ့။
ေပးသေလာက္ရဲတဲ့ ပညာေရးမလိုခ်င္
ယူသေလာက္ရတဲ့ ပညာေရးပဲလိုခ်င္။
စာၾကည့္တိုက္ေကာင္းမွ
တကၠသိုလ္ေကာင္းမည္ေပေၾကာင္း။
ဒီအျမင္နဲ႔
ဆရာမိႈင္းက
တိုင္းျပည္ေရွ႔ေရးသည္ ပညာေရးပါလို႔
အထပ္ထပ္ဆိုခဲ့ရွာ
“ေၾသာ္ ေအာင္မ်ဳိ႕အလွည့္
ေနာင္ဘို႔တပည့္ေတြနဲ႔
အို ေဖေမာင္တင္ရဲ႕
ေမာင္တို႔ရဲ႕တကၠသိုလ္ သခင္ေက်ာင္း”
0 comments:
Post a Comment