‘မိႈင္း‘နဲ႔‘ဆန္း‘(ေမာင္စြမ္းရည္)

အဘုိးသခင္ကုိယ္ေတာ္မႈိင္းနဲ႔ အဖသခင္ေအာင္ဆန္းတုိ႔ကုိ က်ေနာ္တုိ႔သိမိလုိက္ၾကတဲ့ မ်ဳိးဆက္သာမက က်ေနာ္တုိ႔ တူ သားမ်ဳိးဆက္သစ္လူငယ္မ်ားက ေလးစားၾကည္ညိဳမဆုံးၾက။ လူငယ္ေက်ာင္းသားေလးေတြ ဒုကၡေရာက္ၾကရွာေတာ့ သူ တုိ႔ေလးစားၾကတဲ့ ဆရာႀကီးသခင္ကုိယ္ေတာ္မႈိင္းနဲ႔ သခင္ေအာင္ဆန္းတုိ႔ကုိ တုိင္တည္သီခ်င္းလုပ္ၿပီး သံဗုံးႀကီးေတြနဲ႔ ရန္ကုန္တၿမိဳ႔လုံးကုိ ႐ုိက္ခတ္လႈပ္ခပ္လုိက္တဲ့အခါ က်ေနာ္တုိ႔မွာ ေဘးကရပ္မေနႏုိင္ေတာ့ဘဲ သူတုိ႔နဲ႔အတူ လမ္းေပၚထြက္ ၿပီး တမ္းတဟစ္ေႂကြးခဲ့ၾကတာကုိ က်ေနာ္တုိ႔တသက္ေမ့ႏုိင္ ေတာ့မွာမဟုတ္ပါ။ ျပည္သူလူထုရဲ႔ရင္ထဲမွာ ‘မႈိင္းနဲ႔ဆန္း’ ႐ုပ္ ပုံလႊာက အျမဲထင္ရွားခုိေအာင္းလ်က္ရွိတာ ေသခ်ာပါတယ္။



ဥေရာပနဲ႔အေမရိကန္ႏုိင္ငံေတြကုိေရာက္ေတာ့ အထိမ္းအမွတ္ျပတုိက္၊ အိမ္ခန္း၊ ႐ုပ္တု၊ စာၾကည့္တုိက္ဆုိတာေတြက မ်က္စိနဲ႔မွတ္အားလုိ႔ေတာင္မတတ္ႏုိင္ေတာ့။ အမ္စတာ ဒမ္မွာ ၿမိဳ႔တြင္းကုိ ေလွနဲ႔လွည့္ၾကည့္ၾကေတာ့ တုိးရစ္ဂုိက္အျဖစ္ မေမာႏုိင္မပန္းႏုိင္ လုိက္လံရွင္းလင္းေျပာျပသူကေတာ့ ေဒါက္တာမုိးမုိးႏွင္းပါ။ လမ္းၫြန္အမ်ဳိးသမီးေျပာျပတာေတြ က်ေနာ္နားမလည္လုိက္ရင္ တူမမုိးမုိးႏွင္းက ျမန္မာလုိျဖည့္စြက္ေျပာဆုိေပးပါတယ္။ ဒါက‘သူလ်ဴိမႀကီးမတာဟာရီရဲ႕အခန္း‘၊ ဒါက‘ပန္းခ်ီးဆရာႀကီးဗင္ဂုိးျပတုိက‘္၊ ဘယ္ဂ်ီယံေရာက္ေတာ့လည္း ဒါက‘႐ူဘင္ျပတုိက္‘၊ ဒါကဘယ္သူဘယ္၀ါရဲ႕ေၾကး႐ုပ္၊ ျပင သစ္ကုိလုိက္ပုိ႔ေတာ့လည္း အေလးဂ႐ုျပဳစရာေတြက ကုန္ပဲမကုန္ႏုိင္။ က်ေနာ္တုိ႔မွာဘာရွိသလဲ။

ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေၾကး႐ုပ္၊ ေအာင္ဆန္းျပတုိက္၊ သခင္ကုိယ္ေတာ္မႈိင္းဂူဗိမာန္၊ ဦးသန္႔အုတ္ဂူ၊ ေဒၚခင္ၾကည္အုတ္ဂူ၊ မိဘုရားႀကီးအုတ္ဂူ၊ ဦး၀ိစာရေက်ာက္တုိင္၊ မဆုိးဘူး လုိ႔ ေအာက္ေမ့ရပါတယ္။ နတ္ေမာက္က ဦးဖာ+ေဒၚစုတုိ႔ရဲ႕အိမ္က မီးေလာင္သြားခဲ့ၿပီ ဆုိတာကုိေတြ႔ရေတာ့ စိတ္မခ်မ္းသာ။

မီးေလာင္ႏုိင္တယ္ဆုိတာ အရင္ကႀကိဳမသိဘူးလား။ ႀကိဳတင္ကာကြယ္ထားပါေတာ့လား။ ခုမွေတာ့ေျပာေနလုိ႔မထူးေတာ့။ ေနာက္ထပ္ ဘာေတြထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ရဦးမလဲ။ ခုကထဲက ၾကည့္ထားၾကရမယ္။ ဂုဏ္ယူစရာေတြ ကုိ ေနာင္လာေနာင္သားေတြ ဂုဏ္ယူၾကရမယ္။ ဒါမွလည္း ‘မႈိင္း’စိတ္ဓာတ္၊ ‘ဆန္း’စိတ္ဓာတ္မ်ဳိးေတြ ဆက္ခံႂကြယ္၀လာေပလိမ့္မယ္။

ေဟာဒါ‘သူရိယသတင္းစာတုိက္၊ ဒါက ‘မင္းသု၀ဏ္အိမ္’၊ ဒါက‘ဖုိးစိန္ႀကီးအိမ္’၊ ဒါက‘ၿမိဳ႔မၿငိမ္းအိမ္၊ ဒါက‘ေဖေမာင္တင္အိမ္စသျဖင့္ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္စရာရွိ တာေတြကုိ ခုကတည္းက ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ထားရမွာကုိ အမ်ဳိးသားေရးတာ၀န္တရပ္ရယ္လုိ႔ နားလည္ထားၾကရေပလိမ့္မယ္။ အစုိးရေတြကေတာ့ အစမ႐ိုးၾကေလဘူး၊ ေနာက္လည္း႐ုိးမွာမဟုတ္ဘူး။ သူတုိ႔အပူနဲ႔သူတုိ႔ ထားလုိက္ပါေတာ့၊ အမ်ားလူငယ္ ေတြက တာ၀န္ယူၾကရေပမယ္။

ဒီလ(ဇန္န၀ါရီ ၂၀၀၃)မွာလည္း တုိက်ဳိနဲ႔ မၾကာခဏ ဖုန္းအဆက္အသြယ္ေတြရရွိပါတယ္။ တုိက်ဳိက ဂ်ပန္မိတ္ေဆြတဦးက သခင္ေအာင္ဆန္း ဂ်ပန္မွာရွိေနတုန္းက ေနထုိင္သြား တဲ့ ဟမၼားဆုက အိမ္ကေလးအေၾကာင္းကုိ ေျပာျပတယ္။ သူေျပာတာနားေထာင္ရင္း ရင္ထဲမွာ ရွက္လာမိပါတယ္။ အဲဒီအိမ္ဟာ သာမာန္ဆင္းရဲသား ဂ်ပန္အမ်ဳိးသမီးႀကီးတ ေယာက္ပုိင္တဲ့အိမ္ပါ။ ဒါဟာ ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးသူရဲေကာင္းေအာင္ဆန္းေနသြားတဲ့အိမ္ဆုိၿပီး ကုိယ္ပုိင္အသိတရားနဲ႔ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ထားသတဲ့။ လူေတြလည္း လာၾကည့္ၾကသတဲ့။ သူတုိ႔အိမ္ေဘးမွာ ေဟာ္တည္ႀကီးတခု ခမ္းခမ္းနားနားေဆာက္လုပ္ဖြင့္လွစ္လာေတာ့ သူ႔အိမ္ကေလးက မ်က္စိေနာက္စရာျဖစ္ေပ မယ့္ သူကမဖယ္ဘူးေလ။ ဟုိတယ္ပုိင္ရွင္က က်ဳပ္တုိ႔ျမန္မာႏုိင္ငံမွာလုိ ျမဳနီစပယ္စည္ပင္ဆုိတာနဲ႔ စစ္ဗုိလ္ေတြကုိကပ္ရပ္ၿပီး သိမ္းမယ္မၾကံနဲ႔ မရဘူးေလ။ ဒါေပမယ့္ သူေသေတာ့ သူ႔သားသမီးေတြကုိ မေရာင္းနဲ႔လုိ႔ မွာၾကားမိခဲ့ဟန္မတူဘူး။ သူ႔သားသမီးေတြက ေရာင္းစားပစ္သတဲ့ ျဖစ္ရေလ။ အဲဒါဂ်ပန္မွာပါ၊ ဟမၼားဆုမွာပါ။

က်ဳိတုိတကၠသုိလ္ကုိေတာ့ ျမန္မာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေရာက္ဘူးၾကသတဲ့၊ အဲဒီမွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ သုေတသနလုပ္ဖုိ႔ ေပးထားတဲ့ အခန္းတခန္းရွိသတဲ့၊ ေဒၚေအာင္ ဆန္းစုၾကည္ ႏုိဘယ္ဆုရေတာ့ ဒီအခန္းကုိ ဘယ္သူကုိမွ အသုံးမခ်ေစေတာ့ဘဲ “ဒါ ႏုိဘယ္လ္ဆုရွင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႔ အခန္း”လုိ႔ ကမည္းထုိးလုိက္သတဲ့။ အဲဒီ အခန္းကုိ လာေရာက္ၾကည့္႐ႈသူေတြ အမွတ္တရလက္မွတ္ထုိးဖုိ႔ စာအုပ္တအုပ္လည္း ခ်ထားသတဲ့။ ဂ်ပန္ေတြက ေလးေလးစားစားလာၾကေပမယ့္ တခ်ဳိ႕ျမန္မာေတြက အဲဒါရွိ မွန္းေတာင္မသိဘူးဆုိေတာ့ က်ေနာ္စိတ္မခ်မ္းသာျဖစ္ရတယ္။ ဂ်ပန္ေရာက္ ျမန္မာတုိင္းက မၾကာခဏ သြားေရာက္ဂါ၀ရျပဳၾကရေပမယ္။ လက္မွတ္ထုိးၾကရေပမယ္။

သူတုိ႔က လူမ်ဳိးႀကီးပီပီ ဂုဏ္ယူတတ္လုိ႔ လုပ္ထားတဲ့အထိမ္းအမွတ္အခန္းကုိ အဲဒီ မွာရွိၾကတဲ့ ျမန္မာေတြသိေတာင္မသိၾကဘူးဆုိရင္ အလုိေလး ဘယ္ေလာက္ရွက္စရာ ေကာင္းသလဲ(တင္မုိးလာတုန္းက လုိက္မပုိ႔ၾကဘူးလား)။ ဒါေတြကုိ တယ္လီဖုန္းဆက္ေျပာၾကရင္းက ဂ်ပန္ရွိ က်ေနာ့္မိတ္ေဆြကုိ က်ေနာ့္ရင္ထဲ ထိတ္ခနဲျဖစ္သြားတဲ့ကိစၥကုိ ေျပာျပလုိက္မိပါတယ္။ ဒီလုိပါ၊ ရန္ကုန္ စမ္းေခ်ာင္းၿမဳိ႕နယ္၊ ခ်မ္းသာလမ္း၊ အိမ္အမွတ္ ၅ ကုိ မိတ္ေဆြတုိ႔ ေရာက္ဖူးပါသလား…´၊ အဲဒါဘယ္သူ႔အိမ္လဲသိလား…´၊

“ခ်မ္းသာလမ္းဆုိတာ ပဲျပဳတ္သည္ေတြခ်ည္းေနတဲ့လမ္းပါကြာ…”လုိ႔ ဆရာႀကီး မႈိင္းေျပာခဲ့တဲ့လမ္းေပါ့။ အဲဒီအိမ္မွာ အဘုိးသခင္ကုိယ္ေတာ္မႈိင္းရဲ႕သမီးအရင္းနဲ႔ ဆရာေဇယ် တုိ႔ ဖူးစာဆုံၿပီး ေမြးဖြားထားတဲ့ သားသမီးသုံးေယာက္ေနျပန္ပါတယ္။ က်ေနာ့္ရဲေဘာ္ႀကီး ကဗ်ာဆရာ‘တင္ေအာင္မႈိင္း’ဆုိတာ ဆရာေဇယ်ရဲ႔သားအႀကီးေပါ့။
အိမ္က အေမြဆုိင္ အိမ္ေလး။ ပ်ဥ္ေထာင္အိမ္ေလး။ ဒါေၾကာင့္ တပည့္သခင္ႀကီးေတြကပါ အခါ အားေလ်ာ္စြာ ေငြေၾကးစုိက္ထုတ္ၿပီး ျပင္ဆင္ထားၾကရတယ္။ အေမြဆုိင္ဆုိေတာ့ မႈိင္း ေျမးတေယာက္က စီးပြားေရးၾကပ္တည္းသမုိ႔ ေရာင္းခ်င္သတဲ့၊ ဒါနဲ႔ မႈိင္းတပည့္သားေျမးေတြ ျပာယာခတ္သြားရွာတယ္။ ဆရာႀကီးရဲ႔ ေျမးမေလးတေေယာက္က က်ေနာ့္တပည့္ပါ။ သူ႔ခမ်ာလည္း စာေရးဆရာတေယာက္နဲ႔ ဖူးစာဖက္ထားေလေတာ့ ေငြေၾကးမတတ္ႏုိင္ဘူး။ ဒီအိမ္ကုိ သူတုိ႔ေငြစုေပါင္းၿပီးေတာ့ေတာင္ မအမ္းႏုိင္ဘူး။ အဲဒါ သူတုိ႔အ ၾကပ္အတည္းပဲ။ ဒါကုိသတိရၿပီး ဂ်ပန္ေရာက္မ်ဳိးခ်စ္ပုဂၢဳိလ္ေလးကုိ က်ေနာ္ကသတင္းေပးလုိက္ေတာ့ သူ႔ခမ်ာလည္း က်ေနာ့္ေသာကေတြကူးၿပီး စိတ္ေသာကေတြ ျဖစ္သြားရရွာတယ္။

“ဆရာေရ- က်ေနာ္တုိ႔ ဂ်ပန္ေရာက္ အုိက္တုိးပေဂးစံ မ်ဳိးခ်စ္ပုဂၢဳိလ္ေလးေတြက သူတုိ႔ကုိယ္တုိင္ အိမ္ေကာင္းေကာင္း မရွိၾကေပမယ့္ အဘုိးမႈိင္းရဲ႕အိမ္ကုိေတာ့ အသက္ နဲ႔လဲရမလားဆုိတဲ့ လူစားေတြပါ…”လုိ႔ က်ေနာ္အားတက္ေအာင္ ေျပာျပရွာပါတယ္။ “ဆရာမပူနဲ႔…၊ က်ေနာ္တုိ႔ႀကိဳးစားမယ္…”လုိ႔လဲ ကတိျပဳရွာပါတယ္။



က်ေနာ္ကလည္း အေမရိကန္ေရာက္စဆုိေတာ့ ဘယ္လုိလုပ္ၿပီးအလွဴခံရမွန္းမသိဘူး။ တေယာက္တဆယ္ဆုိရင္ပဲ လူတရာေလာက္အလွဴခံမိရင္ အေတာ္အားရွိမွာပဲ။ က်ေနာ့္ကုိလွမ္း ၿပီးအားေပးရွာ တဲ့ ဂ်ပန္က ေကတီဆန္တုိ႔နဲ႔တကြ သူ႔ျမန္မာမိတ္ေဆြေတြ၊ ဂ်ပန္မိတ္ေဆြေတြ က်ေနာ့္စာကုိဖတ္မိၿပီး ၀ုိင္း၀န္းကူညီႏုိင္ၾကေအာင္ ဒီေဆာင္းပါးကုိ ခ်က္ခ်င္းထၿပီး ပုိ႔လုိက္ရပါတယ္။

ျမန္မာမိတ္ေဆြမ်ားခင္ဗ်ား-
ဂ်ပန္ရွိ တုိယုိတာေဖာင္ေဒးရွင္းက ေဒၚအိ၀ါ(ေခၚ) အမႀကီးအိ၀ါးမုိတုိ၊ အုိဆားကား တကၠသုိလ္က ႏွမငယ္မီနန္မီဒါ(ေခၚ)မပန္းခက္၊ အိုႏုတိုး႐ု၊ ယညဘူးရွိ႐ုိ၊ မစႏၵာ၊ မဆားမိ(ေခၚ)ဟာဒါတာစတဲ့ ဂ်ပန္မိတ္ေဆြမ်ားကုိလည္း ျမန္မာျပည္ကုိ ဒီႏွစ္အတြင္း အလည္သြားရင္ ေမာင္စြမ္းရည္နဲ႔ေတြ႔ရမွာမဟုတ္ေသးဘူး။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုကုိလာရင္ေတာ့ ပန္တ်ာေက်ာင္းအုပ္ႀကီးေဟာင္း၊ စာေရး ဆရာ၊ ပန္းခ်ီဆရာ၊ အဆုိေတာ္ဦး ၀င္းေဖကုိ ေမးျမန္းစုံစမ္းပါလုိ႔ က်ဳိတုိတကၠသိုလ္၊ ႏုိဘယ္လ္ဆုရွင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕အခန္းအတြက္ကုိလည္း ဂ်ပန္မိတ္ေဆြေတြကုိ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေျပာျပၾကပါခင္ဗ်ား။

Posted in: ကမၻာ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဖခင္ႀကီး သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း ၁၃၂ ေမြးေန႔အမွတ္တရ