ဆရာတင္မိုးေရးသားခဲ့ေသာ လူငယ့္ေၾကးမံုမ်ား-၁

မိုးေသာက္ၾကယ္ဂ်ာနယ္အယ္ဒီတာအာေဘာ္အျဖစ္
ဆရာတင္မိုးေရးသားခဲ့ေသာ `လူငယ့္ေၾကးမံုမ်ား`
(၂၀၀၃ ခုႏွစ္၊ ႏို၀င္ဘာလထုတ္ အာဟာရစာေစာင္ အမွတ္စဥ္ ၄၅ မွ)

လူငယ့္ေၾကးမံု-၁
“အရာရာတြင္က်ယ္ တို႔လူငယ္
ေနာင္တေခတ္မွာ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ႏိုင္တယ္…”တဲ့။
ဂ်ပန္ေခတ္ ‘အာရွလူငယ္’သီခ်င္းထဲက စာတပုဒ္။ အလြန္အဖိုးတန္တဲ့စာသားပါ။
ဟုတ္ကဲ့- လူငယ္ဆိုတာ ဘာမဆိုျဖစ္ႏိုင္စြမ္းရွိတဲ့ အ႐ြယ္ပ်ဳိ၊ အ႐ြယ္ေကာင္းကေလးေတြပါ။
ေခတ္ကိုဖန္တီးႏိုင္တယ္။ ဦးေဆာင္ႏိုင္တယ္။

“တို႔တကိုယ္ေကာင္းစိတ္ထားပယ္
အမ်ားအက်ဳိးအတြက္ ထမ္း႐ြက္မယ္။
ေနမင္းေရာင္ လမင္းေရာင္၊ တို႔စြမ္းျပရမယ္…”တဲ့။
ဒါလဲ ‘အာရွလူငယ္’သီခ်င္းထဲကစာပုဒ္ပါပဲ။
ဘယ္ေလာက္ေကာင္းသလဲ။ တကိုယ္ေကာင္းစိတ္ကို ပယ္ရမတဲ့။ ဟုတ္လိုက္ေလ။
မိမိတကုိယ္ေတာ္နာမည္ႀကီးဖို႔၊ ေရွ႕တန္းေရာက္ဖို႔၊
အက်ဳိးစီးပြားျဖစ္ထြန္းဖို႔… ဖို႔… ဖို႔…၊ အဲဒီ ‘ငါ့ဖို႔’ အက်ဳိးေရွး႐ႈတဲ့အရာေတြကို ဖယ္ရွားပစ္ရမယ္။
ကုလားထိုင္မမက္ရဘူး။ ေနရာမမက္ရဘူး။ တြင္က်ယ္ေအာင္မရည္႐ြယ္ရဘူး။
ေတာ္သူကို ေတာ္သလိုေနရာေပးႏိုင္ရမယ္။ အမ်ားအက်ဳိးကိုအဓိကထားရမယ္။
ေျပာေတာ့လြယ္လြယ္ကေလးပါ။ လက္ေတြ႔က်င့္ေတာ့ အလြန္ခက္တယ္။ ငါ့ေနရာ၊ ငါ့ၾသဇာ၊ ငါ့လူ၊ ငါ့မူ၊ ငါ့သေဘာ၊ ငါ့မေနာ၊ ငါတေကာေကာေနၾကတဲ့အတြက္ အစည္းအ႐ံုး၊ အဖဲြ႔၊ အသင္းပ်က္တယ္။
ကိုယ့္ကုိယ္ကိုယ္ပဲ အမွန္ထင္
ကိုယ့္အျပစ္ကို ကိုယ္မျမင္
ကိုယ္ထင္ကုတင္ေ႐ႊနန္း
ကိုယ္သြားတဲ့လမ္းမွအမွန္
‘ငါ’ႏိုင္ငံ ‘ငါ’နယ္ခ်ဲ႕ၾကတယ္။
ဒီေတာ့ ပန္းတိုင္ေပ်ာက္၊ ပန္းတိုင္ကတလဲြ၊ အဓိက သာမညမကဲြ၊ ပံုႀကီးခ်›ဲတတ္ၾကတယ္။ လူကဲ့ရဲ႔စရာေတြ ျဖစ္လာတာေပါ့။ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္သိ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ေ၀ဖန္၊ ကိုယ့္ဉာဏ္နဲ႔ဆင္ျခင္၊ အမွန္ေရာက္ေအာင္ျပင္ဖို႔ လိုတယ္။
အမ်ားအက်ဳိးေဆာင္တယ္ဆိုတာလြယ္တာမဟုတ္။
အလြန္ခက္ခဲမြန္ျမတ္ၿပီးစြန္႔လႊတ္ရတဲ့အလုပ္။

တင္မိုး
၁၄-၁၁-၂၀၀၂
ေခတၱ တိုက်ဳိ

Posted in: တင္မိုး၏လူငယ့္ေၾကးမံုမ်ား(Tin Moe's Lu Nge Kye Mone)